Μέσα είχε έλατα

~~~

Ντάλα μεσημέρι, με τον ήλιο να καίει και το θερμόμετρο στους 27, στην είσοδο του καταστήματος αναβόσβηνε μεγαλοπρεπώς το χριστουγεννιάτικο αστέρι. Μέσα είχε έλατα.

~~~

Πριν δυο εβδομάδες η Lifo είχε ένθετο το «Κοντροσόλ στο Χάος». Τώρα ένα διαφημιστικό του «Ηaig». Και υπάρχει μια αισθητική συγγένεια των δύο ενθέτων, που για μια ακόμη φορά αποδεικνύει -μεταξύ διαφόρων άλλων πάντως- ότι η αισθητική μπορεί να μην είναι το πρόβλημα της διαφήμισης, είναι όμως το απώτατο όριό της.

~~~

Μπακ ιν δε ντέις, μεγαλώναμε με κασέτες του Χάρρυ Κλυν. Όλη αυτή η κολοκυθιά που παίζουν τα κόμματα με την Εξεταστική και την Προανακριτική Επιτροπή, παραπέμπει ευθέως στην ένδοξη μονομαχία Γκαούτσο Κώτσου και Αντρίκου ντελ Πάσο:

Αντρίκο: Κρασί.

Γκαούτσο: Τεκίλα, Τεκίλα, Τεκίλα

Αντρίκο: Καλά, ας πιούμε Τεκίλα.

Γκαούτσο: Όχι, κρασί θα πιούμε. Τώρα θέλω κρασί.

~~~

Δεν έχω διαβάσει το «Περί Τυφλότητος» του Σαραμάγκου, αλλά η ταινία προσπαθώντας να μην εκφυλιστεί σε ταινία «είδους», χάνει με ένα σμπάρο όλα τα τρυγόνια της, αφού τελικά ούτε το σασπένς μιας περιπέτειας έχει, ούτε κατορθώνει να μεταφέρει το αλληγορικό βάθος που (εικάζω πως) έχει το βιβλίο. Μένουν μόνο τα πολύ ενδιαφέροντα και ατμοσφαιρικά παιχνίδια της κάμερας με το φως και το σκοτάδι, καθώς κι η αίσθηση πως μια εσχατολογική ταινία είναι προτιμότερο να στηρίζεται σε μια συμπαγή και απλή πρώτη ύλη αναπτύσσοντάς την κινηματογραφικά, όπως έκανε ο Ντον Μακ Κέλαρ στην «Τελευταία Νύχτα του Κόσμου», παρά σε πολυσύνθετους λογοτεχνικούς στοχασμούς, που ο Μακ Κέλαρ απέτυχε παταγωδώς να μετατρέψει σε σενάριο, παίρνοντας έτσι στο λαιμό του και τον Μεϊρέγιες, που προσπάθησε να χτίσει παλάτι στην άμμο.

~~~

Κι αφού ο αγγλικός τίτλος της ταινίας είναι «Blindness», ας κλείσω συνειρμικά αυτό το ξεκουραστικό από τη δούλεψη της τέχνης μου ποστ, με ένα αγαπημένο τετράστιχο:

Love is blindness

Ι don't wanna see

Won't you wrap the night

around me?