Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 04, 2008

Το ποστάκι του Πέτρου

Δεύτερη σερί φθινοπωρινή περίοδος ξεκινά με πρωτοσέλιδους μπλόγκερ. Αν πέρσι το ενδιαφέρον κέρδισαν οι συγκεντρώσεις, φέτος το κερδίζουν συγκεκριμένα ποστάκια. Από τις εντυπώσεις στην ουσία, από το συλλογικό στο εξατομικευμένο, από το «κίνημα των μπλόγκερ» στο κίνημα του Πέτρου.
Όταν δηλαδή σου ζητάνε να προβλέψεις τι θα συμβεί στα μπλογκ το 2008, πού να πάει ο νους σου ότι θα συμβεί Τατούλης; Γι' αυτό σου λέω, δύσκολη η μαντική, όμορφα χαώδης η πραγματικότητα.
Το επίμαχο ποστάκι μάς υπενθυμίζει ότι η διαπλοκή που δεν πρόκειται ποτέ να ξεδιαπλεχθεί είναι εκείνη του δακτύλου με την πλανεύτρα σελήνη. Το περιεχόμενο του ποστ δημιουργεί σάλο επειδή το γράφει ο Πέτρος ο 152 και όχι ο Πέτρος ο 162 ή ο Πέτρος ο διαγραμμένος. Η προσοχή που συγκεντρώνει εξαρτάται από το γεγονός ότι δεν είναι ακόμη ανεξάρτητος. Ο αντίκτυπος του λόγου του προέρχεται από τη σιωπή του Καραμανλή που δεν του έχει πει ακόμη «τελείωσες». Αν το διαγεγραμμένο δάκτυλο εξακολουθεί να δείχνει ίδιες όψεις της σελήνης, το ενδιαφέρον θα είναι εντελώς μικρό. Αν σελήνη είναι ο λόγος και δάκτυλο ο ομιλών, είναι το τρέχον στάτους του δακτύλου το μόνο που τελικά ενδιαφέρει.
Και το γοητευτικό παράδοξο της διαπλοκής είναι ότι τα όσα λέει αφενός θα συζητηθούν επειδή τα λέει αυτός και αφετέρου θα αποδυναμωθούν έως αναιρεθούν και πάλι επειδή τα λέει αυτός (που «τώρα τα θυμήθηκε» ή που θα κατηγορηθεί συμψηφιστικά για ράμματα στη δική του γούνα).
Η σελήνη φωτίζεται και συσκοτίζεται από το ίδιο δάκτυλο. Αν όμως για λίγο κάνουμε πως την «αφουγκραζόμαστε σαν λεξούλα ενός αγνώστου και όχι σαν μέρος του λόγου του και του δικού του πόστου» (ή ποστ), το πιθανότερο είναι ότι θα δούμε πως αυτά που λέει το ποστ στέκουν και έχουν ένα βάρος.
Το οποίο για να επανέρθουμε στην ουσία κανέναν δεν νοιάζει κι αφορά (ο Βουλγαράκης είπε άλλωστε ότι αφού τον τιμούν οι ψηφοφόροι του όλα καλά), γιατί στην κυρίαρχη αντίληψη περί πολιτικής και ποδοσφαίρου «όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος». Θα διαγραφεί ή δεν θα διαγραφεί; Θα πάμε ή δεν θα πάμε σε εκλογές; Τα υπόλοιπα θα λοιδωρηθούν για πολλοστή φορά ως ηθικολογίες κι αν τυχόν πας να τα θίξεις θα σου βγει και το όνομα.
Οπότε ας ξεφύγω από τις λαϊκίστικες ηθικολογίες επαναφέροντάς τες από την πίσω πόρτα ως εκλαϊκευμένες ηθικολογίες:
«Τι είδους ανθρώπινες υπάρξεις δημιουργεί ο σύγχρονος αναπτυγμένος καπιταλισμός; Δημιουργεί ανθρώπους παθητικούς στο πολιτικό πεδίο, κλεισμένους στην ιδιωτική τους σφαίρα, αφιονισμένους με την αύξηση της κατανάλωσης, χειραγωγούμενους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανθρώπους που φαίνεται να έχουν ως μόνες αξίες τους το χρήμα και τη δύναμη. «Οταν δηλώνεται, ανοιχτά, όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το υπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το "πλουτίστε", μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σε αυτή τη βάση» («Η άνοδος της ασημαντότητας», Υψιλον, 2000).
Ακολουθούμε εδώ πιστά το νήμα της ανάλυσης του Καστοριάδη. Αν ο καπιταλισμός μπόρεσε να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί στο παρελθόν, αυτό έγινε επειδή κληρονόμησε μια σειρά ανθρωπολογικών τύπων τους οποίους δεν δημιούργησε και δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ο ίδιος: αδιάφθορους δικαστές, ακέραιους δημόσιους υπαλλήλους ικανούς να υπηρετούν το κοινό καλό, εκπαιδευτικούς αφοσιωμένους στο καθήκον τους, εργάτες για τους οποίους η δουλειά ήταν -παρά τις σκληρές συνθήκες- πηγή αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας κ.λπ.

36 Comments:

At 9/04/2008 09:15:00 μ.μ., Blogger gerasimos said...

Έχοντας αφιερώσει καμιά δεκαριά χρόνια από τη ζωή μου στον άνθρωπο αυτόν, δε μπορώ παρά να χαρώ βλέποντας ότι δε σε άφησε ασυγκίνητο.:-)

ΥΓ προς αποφυγή παρεξηγήσεων: Για τον Καστοριάδη μιλώ, όχι τον Τατούλη. :-P

 
At 9/04/2008 11:33:00 μ.μ., Blogger tyn said...

Old Boy,
Μια που δεν μπορω να ρωτησω τον Καστοριαδη θα ρωτησω εσενα, υποθετοντας οτι ασπαζεσαι τα λεγομενα του: Πως προκυπτει οτι ειναι αποκλειστικο
χαρακτηριστικο του καπιταλισμου το να «Δημιουργεί ανθρώπους παθητικούς στο πολιτικό πεδίο, κλεισμένους στην ιδιωτική τους σφαίρα,
αφιονισμένους με την αύξηση της κατανάλωσης, χειραγωγούμενους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης,
ανθρώπους που φαίνεται να έχουν ως μόνες αξίες τους το χρήμα και τη δύναμη"?
Δεν ισχυει το ιδιο για προηγουμενες κοινωνικες δομες? Ποσο διαφορετικοι ηταν οι
οι ανθρωποι στη φεουδαρχικης περιοδο, στο Μεσαιωνα, στην αρχαια Ρωμη, Αιγυπτο, Ελλαδα?
Σε ποια εποχη δεν ηταν οι σημαντικοτερες αξιες για την πλειοψηφια το χρημα και η δυναμη?
Ηταν οι ηθικες αξιες πιο ανεπτυγμενες σ'αυτες τις περιοδους με τους σκλαβους, τα (μη) δικαιωματα των γυναικων,
τη γενικα αποδεκτη βαρβαροτητα?

 
At 9/04/2008 11:42:00 μ.μ., Blogger gerasimos said...

tyn (με το μπαρδόν ολντ μπόι) δε μίλησε πουθενά ο Καστοριάδης για αποκλειστικότητα. Αυτό εσύ το πρόσθεσες και πάνω σ' αυτό έχτισες και το σχόλιό σου. Αγγελικά πλασμένος δεν υπήρξε κανένας ανθρώπινος πολιτισμός, αυτό όμως δεν σημαίνει απολύτως τίποτα εν προκειμένω. ;-)

 
At 9/04/2008 11:54:00 μ.μ., Blogger greekgaylolita said...

Ω, μα ποσο προβλεψιμα βαρετο το εργο του "νεου" θιασου(συνεχιζομενα αταλαντοι ερμηνευτες και ορεξατα επαναλαμβανομενοι δημοσιοsοmething του Αssou. για OLA οι ασημαντοι ανοδικοι)

 
At 9/05/2008 12:52:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Tyn, ειδικός να σου απαντήσει είναι προφανώς ο Γεράσιμος με τα δέκα χρόνια που έχει αφιερώσει και όχι εγώ με τα δέκα λεπτά μου ;)
Ωστόσο, αφού διευκρινίσω ότι καθόλου δεν έχω ως κοσμοθεωρία την εξιδανίκευση του κάθε παρελθόντος και την ελεεινολογία του παρόντος, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο απόσπασμα της «Βιβλιοθήκης» που αντέγραψα έχει πολύ να κάνει με το σήμερα, έχει πολύ να κάνει π.χ. με τον Βουλγαράκη να βγαίνει να δηλώνει ότι δεν υπάρχει τίποτα το περίεργο ή το μεμπτό στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, έχει πολύ να κάνει π.χ. με τους δικαστές που βγάζουν αποφάσεις με το πάσο τους χωρίς να νιώθουν δεοντολογικά την πίεση να εργαστούν λίγο περισσότερο προκειμένου να υπηρετήσουν το γενικό καλό. Το γενικό καλό μάλλον έχει υποχωρήσει πολύ έως πάρα πολύ ως αξία και το κυνήγι του χρήματος έχει γίνει τόσο κυρίαρχο ως αξία, που οι παρεπόμενες συνέπειες είναι να μην αρχίζει να ενδιαφέρει πλέον τόσο ο τρόπος απόκτησής του ή σε ένα άλλο επίπεδο οι θυσίες ως προς τον τρόπο ζωής, τον ελεύθερο χρόνο, το χρόνο με την οικογένειά σου κλπ.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν ισχύουν και όσα λες για ένα σωρό πολιτισμικές και νομικές κατακτήσεις που σήμερα είναι αυτονόητες ενώ παλιότερα κάθε άλλο παρά τέτοιες ήταν.

 
At 9/05/2008 12:55:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

τα ειπε ολα αυτα ο Καστορ πριν απο μενα? εκπλησσομαι, κύριοι...

 
At 9/05/2008 01:09:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κύριε Καστοριάδη

"Τι είδους ανθρώπινες υπάρξεις δημιουργησαν 75 χρονια υπαρκτου σοσιαλισμου; "

απαντηση: χασαπηδες πορνες και πεινασμενα δολοφονημένα προδομένα* μύρια ανθρωπων!

*προδομενα απο τον υποτιθεμενο ανθρωπισμο του σοσιαλισμου, εναντι της 'βαρβαροτητας' του καπιταλισμου

 
At 9/05/2008 01:22:00 π.μ., Blogger Ars longa, vita brevis said...

Old Boy είπε...

ή σε ένα άλλο επίπεδο οι θυσίες ως προς τον τρόπο ζωής, τον ελεύθερο χρόνο, το χρόνο με την οικογένειά σου κλπ.

-------

αυτο ειναι, ισως ποτε αλλοτε ο ανθρωπος δεν ηταν τοσο πεπεισμενος, οτι για να διασκεδαζει, ή να βάλει ενα ρουχο πανω του, πρεπει να ξοδεψει πανω απο 100 ευρω, αλλιως ειναι λιγο-πολυ, μαλακας

με οτι αυτο συνεπαγεται για εκεινον που δεν μπορει (οιπερισσοτεροι δηλαδη), και που καταληγει στα τραπεζοδανεια, με οτι αυτο συνεπαγεται παλι για το στρες, το αγχος,

αυτη ειναι η ψυχολογια της ολης καταστασης γρηγορης αποκτησης οχι πλουτου πραγματικου, αλλα της ΕΙΚΟΝΑΣ του πλουτου

 
At 9/05/2008 01:36:00 π.μ., Blogger gerasimos said...

old boy - χαμογελώντας το λέω αυτό ε - αν είχες αφιερώσει περισσότερα από δέκα λεπτά στον Καστοριάδη (χωρίς να χρειαστείς και... δέκα χρόνια για να το αντιληφθείς) θα είχες ίσως διαπιστώσει ότι δεν πρόκειται καθόλου, στο απόσπασμα του ποστ περί μειωτικών θεωρήσεων του παρόντος (περί ελεεινολογίας δηλαδή). Καταρχάς οι ανθρωπολογικοί του τύποι - του Καστοριάδη - έχουν αρκετά επηρεαστεί από τους 'ιδεατούς τύπους' του Max Weber, οι οποίοι είναι αυτό ακριβώς: ιδεατοί, ιδανικοί, δεν τους συναντάμε δηλαδή σε καμία κοινωνία αυτούς καθ' εαυτούς. Eπομένως δεν πρόκειται περί μειωτικής σύγκρισης μεταξύ της σύγχρονης πραγματικότητας και μιας ιδανικής παρελθούσας, αλλά περί κάποιων ιδανικών τύπων ανθρώπων - ο αδιάφθορος δικαστής φερ' ειπείν -που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν και επιζούν σήμερα.

Σόρι αν μοιάζω να ψειρίζω τη μαϊμού - που αυτό ακριβώς κάνω, αλλά δε βαριέσαι - αλλά τα είπα αυτά διότι θεώρησα περιττή τη διευκρίνισή σου περί εξιδανίκευσης του παρελθόντος και ελεεινολογίας του παρόντος, δηλαδή κάπως 'παραπλανητική' - όσον αφορά στον Καστοριάδη πάντα.

 
At 9/05/2008 01:49:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Αυτό για την ελεεινόλογηση του παρόντος και την εξιδανίκευση του παρελθόντος για μένα το είπα, ότι δηλαδή δεν είναι ο τρόπος που σκέφτομαι και δεν εννοούσα ότι αυτό προκύπτει και από το παρατιθέμενο απόσπασμα.
Αλλά πολύ καλά κάνεις και το διευκρινίζεις :)

 
At 9/05/2008 03:01:00 π.μ., Blogger Φειδίας said...

«Σε ποια εποχη δεν ηταν οι σημαντικοτερες αξιες για την πλειοψηφια το χρημα και η δυναμη?»

Σὲ καμμία. Ἀλλὰ μόνον στὴν σημερινὴ ἐποχὴ τὸ κυρίαρχο πολιτιστικὸ καὶ ἰδεολογικὸ ὑπόδειγμα (σήμερα ὁ καπιταλισμὸς) ἔχει ὡς θεμελιώδη ἀρχὴ ὅτι αὐτὸ εἶναι τὸ σωστό.

 
At 9/05/2008 03:03:00 π.μ., Blogger tyn said...

Old boy, Γερασιμε: thanks. Κυριως ευχαριστω για το πολιτισμενο υφος της απαντησης (ναι, εχει καταντησει να ειναι παραδοξο το να παιρνεις πολιτισμενες απαντησεις οταν θετεις τετοια ερωτηματα).
Γερασιμε, αν καταλαβαινω καλα ο Καστοριαδης συγκρινει την σημερινη κατασταση με την ιδανικη κοινωνια που εχει στο μυαλο του. Btw, και για μενα η σημερινη κατασταση απεχει αρκετα απο το ιδανικο. Το ερωτημα ειναι: αν σημερα καταργησουμε την ελευθερη αγορα, την ελευθερια ασκησης επιχειρηματικης δραστηριοτητας κλπ. βασικα στοιχεια του καπιταλισμου, θα εχουμε αυριο αυτοματως την ιδανικη κοινωνια? Μπορει καποιος "-ισμος" να καταργησει την, διαχρονικη οπως φαινεται, ταση των ανθρωπων προς το κακο? Τι θα ελεγε ο Καστοριαδης επ'αυτου?

 
At 9/05/2008 03:56:00 π.μ., Blogger Φειδίας said...

Ἡ ἐλεύθερη ἀγορά (ἂν ὑποθέσουμε ὅτι κάπου ὑπάρχῃ και ὅτι τὸ σημερινὸ καθεστὼς τὴν ἐξασφαλίζῃ, πράγμα ὅλως ἀμφισβητούμενον), δὲν εἶναι κακόν· εἶναι μᾶλλον καλόν. Δὲν πρέπει νὰ καταργηθῇ, καὶ ἂς λέγουν οἱ ἀναρχοκομμουνισταί, ἀντιθέτως νὰ ἐνισχυθῇ. Εἰδικῶς ἐν Ἑλλάδι. Καλὸν εἶναι και ἡ ἄνετη ζωὴ (χωρὶς τὶς παρενέργειες τῶν ὑπερβολῶν) καὶ ὁ πλοῦτος καὶ οἱ ἀπολαύσεις. Καλόν, ὄχι κακόν. Ἀλλὰ σχετικὸν καλόν, ὄχι τὸ ὑπέρτατον καλόν. Ὄχι ὁ ὑπέρτατος σκοπὸς τῆς κοινωνίας, τῆς πολιτικῆς, τοῦ πολιτισμοῦ. Τὸ αὐτὸ ἐπεσήμαιναν ὅλοι οἱ μεγάλοι διανοητὲς καὶ αὐτὸ ἐπραγμάτωναν ὅλοι οἱ μεγάλοι πολιτισμοί, ὅλων τῶν ἐποχῶν καὶ ὅλων τῶν λαῶν, καὶ μάλιστα οἱ Ἕλληνες. Ἀριστοτέλης, «Πολιτικά»: «δεῖ περὶ ἀρετῆς ἐπιμελὲς εἶναι τῇ γ᾿ ὡς ἀληθῶς ὀνομαζομένῃ πόλει» (1280b.7-8), «τέλος μὲν οὖν πόλεως τὸ εὖ ζῆν, [...] τὸ ζῆν εὐδαιμόνως καὶ καλῶς.» (1280b.39-1281a.2) Σκοπὸς τῆς πόλεως δὲν εἶναι ἁπλῶς τὸ ζῆν (ἡ ὑλικὴ ἐπάρκεια), ἀλλὰ τὸ εὖ ζῆν, ἡ εὐδαιμονία (ἡ πνευματικὴ τελείωσις, ἡ ἀρετή). Γι᾿ αὐτὸ ἡ πόλις πρέπει νὰ εἶναι παιδαγωγὸς τῶν πολιτῶν πρὸς ἀρετήν. Ἐὰν ἔλεγες σὲ ἕναν ἀρχαῖον Ἕλληνα ὅτι σκοπὸς τῆς πόλεως εἶναι τὸ χρῆμα καὶ ὄχι ἡ ἀρετή, ὅπως λέγει ὁ καπιταλισμὸς καὶ ἡ ἐλευθεριακὴ (liberal) ἰδεολογία, ὅτι ἡ ἀρετὴ δὲν εἶναι δουλειὰ τῆς πόλεως, θὰ σὲ θεωροῦσε κυριολεκτικῶς βάρβαρον καὶ θὰ σὲ ἐκδίωκε κακῆν κακῶς. Φυσικὰ καὶ ἕνας χριστιανὸς τὸ ἴδιο.

«Μπορει καποιος "-ισμος" να καταργησει την, διαχρονικη οπως φαινεται, ταση των ανθρωπων προς το κακο?»

Δὲν γνωρίζω. Ἀλλὰ λύσις ὁπωσδήποτε δὲν εἶναι ἡ ἀποδοχὴ τῆς «ἐμφύτου τάσεως πρὸς τὸ κακὸ» ὡς καλοῦ (νόμος τῆς ζούγκλας, τοῦ ἰσχυροτέρου, τῆς ἀγορᾶς, οἰκονομισμός, θεὸς τὸ χρῆμα).

 
At 9/05/2008 04:21:00 π.μ., Blogger Κ.Υ.Π. WALKING said...

oldboy, σου προτείνω το http://smyrnaios.blogspot.com-Ηβιομηχανία του εφήμερου, θα βρείς πολλά και χρήσιμα.

 
At 9/05/2008 09:45:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

@ tyn,

δεν είναι θέμα "ιδανικής κοινωνίας".

Βέβαια η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο - ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της οποίας είναι, μεταξύ άλλων, η ανηθικότητα και η διαφθορά που παρατηρούμε λ.χ. και στο πολιτικό πεδίο - υπήρχε ανέκαθεν. Όχι όμως με τον ίδιο τρόπο, την ίδια μορφή και την ίδια έκταση ακόμα.

Κεντρικό χαρακτηριστικό των καπιταλιστικών κοινωνιών, που δεν πήρχε στις προηγούμενες, είναι η ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ, η οποία επιτρέπει την "ιδιώτευση", τον "καταναλωτισμό" και τη "χειραγώγηση από τα μμε" (που επίσης, τα μμε, δεν υπήρχαν).

Πρακτική προϋπόθεσή της βέβαια είναι η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ χρηματική ανταλλαγή. Για να κατανοήσεις την ιδιαιτερότητά της, δες λ.χ. με ποιόν τρόπο η σημερινή Αγορά έχει αντικαταστήσει το παλιό Παζάρι. Στο προκαπιταλιστικό Παζάρι, όπου στα προϊόντα ΔΕΝ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΙΜΗ αλλά ο καθορισμός της είναι αποτέλεσμα ενός ζωντανού πάρε-δώσε, η ανταλλαγή δεν μπορεί να γίνει χωρίς την ανάπτυξη μιας πολύπλοκης σχέσης με τον άλλο άνθρωπο. Μιας σχέσης με πολλές και απρόσμενες διακλαδώσεις (βλ. το εξαιρετικό βιβλίο Η ΠΙΑΤΣΑ του Εμ. Παπαζάχου). Στην καπιταλιστική Αγορά η τιμή είναι ΠΡΟκαθορισμένη (γι' αυτό και αναγράφεται σε κάθε προϊόν) από μια αφηρημένη διαδικασία.

κ.λπ, κ.λπ.

 
At 9/05/2008 11:03:00 π.μ., Blogger gerasimos said...

@tyn μια και έχω βρεθεί σ' αυτή την κάπως άχαρη θέση κι άλλες φορές στο ίντερνετ, θα σου πρότεινα να κοιτάξεις ο ίδιος κάποια έργα του. Θα μπορούσες να ξεκινήσεις από το Από την οικολογία στην αυτονομία, και να συνεχίσεις με κάποιες από τις ομιλίες του στην Ελλάδα αλλά και τη σειρά Σταυροδρόμια του λαβύρινθου (κάνοντας την αρχή ίσως από την 'Άνοδο της ασημαντότητας'). Αν πρόκειται οπωσδήποτε να μιλήσουμε για ιδανική κοινωνία, θα έλεγα αυτή που έχει συνείδηση της ριζικής αυτοδημιουργίας της και δεν έχει ξενωθεί από τον ίδιο της τον δημιουργό εαυτό. Αυτή που έχει γίνει δηλαδή πραγματικά αυτόνομη. Ο Καστοριάδης δεν προτείνει να καταργήσουμε τίποτα. Aπλώς να αναπτύξουμε μια πιο ώριμη, αναστοχαστική σχέση τόσο ψυχικά ο καθένας με το ασυνείδητό του και με αυτό που ονόμαζε ριζική φαντασία εντός μας (ήταν και ψυχαναλυτής), φτάνοντας σε μια διαφορετική μορφή υποκειμενικότητας, τη στοχαστική υποκειμενικότητα, όσο και συλλογικά με τις δημιουργίες μας ως κοινωνιών: κοινωνικές δομές, θεσμούς, φαντασιακές σημασίες κ.α.

 
At 9/05/2008 11:06:00 π.μ., Blogger Γιώργος said...

Ο Βουλγαράκης είπε και το εξής, το οποίο σχετίζεται και με τη συζήτηση στο εδώ ποστ περί Αναστασιάδη:"Ηθικό είναι το νόμιμο".Η συνείδηση οφείλει να προσαρμόζεται στη νομοθεσία και όχι απλώς ο πολίτης να υπακούει τους ισχύοντες νόμους.Ξεπέρασε και τον Κρέοντα ο Βουλγαράκης.Αν γίνει αυτό δεκτό έστω και για μια στιγμή, ισοδυναμεί με την παραδοχή ότι οι νόμοι δεν θα αλλάξουν ποτέ πια.
Πρόκειται για μια από τις εφαρμογές "του τέλους της ιστορίας" και μια προσπάθεια να οριστεί σαν επιθυμητή η παραίτηση/αδυναμία της κοινωνίας να δημιουργεί καινούργιους θεσμούς και σημασίες στο εξής.

 
At 9/05/2008 11:13:00 π.μ., Blogger Ars longa, vita brevis said...

δεν ξερω αν φταινε τα μμε, τελουριε, και το απροσωπο του σουπερμαρκετ εναντι του μπακαλη ,για την καταντια που λεγεται 'εκμεταλευση ανθρωπου απο ανθρωπο', το οποιο ειπες κιολας οτι υπηρχε ανεκαθεν...

αυτο με τις τιμες επισης, ελπιζω να μην λες οτι το ανατολιτικο παζαρι ειναι καλυτερο απο την ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ (ολες οι τιμες ιδιες για ολοιυς) ???

 
At 9/05/2008 01:10:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

@ ars longa,

σαφέστατα δεν είπα ότι τα μμε και το σουπερμάρκετ φταίνε για την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Το αντίθετο. Είπα πως αυτή η εκμετάλλευση προηγείται και ιστορικά και σαν αίτιο. Αλλάζουν οι κοινωνικές μορφές της.

Ως προς το "ανατολίτικο" παζάρι. Κατ' αρχή δεν ήταν καθόλου ανατολίτικο και μόνον: ήταν λ.χ. και αρχαιοελληνικό, και ρωμαϊκό. κοκ ... ήταν η μορφή της ανταλλαγής στις προκαπιταλιστικές κοινωνίες. Ούτε και δεν συνταυτίζεται με τον "μπακάλη"! Μιλάω για τόπο ανταλλαγής στον οποίον κατά κύριο λόγο οι ίδιοι οι παραγωγοί φέρνουν τα προϊόντα τους προς ανταλλαγή, και πάντως τον πρώτο λόγο δεν έχουν οι μεσάζοντες. Κοντινότερο σύγχρονο παράδειγμα είναι οι Λαϊκές Αγορές, θεσμός πανάρχαιος άλλωστε.

Δεύτερον, το "όλες οι τιμές ίδιες για όλους" δεν συνιστά "διαφάνεια", όπως λες. Αυτό μπορεί, καθευατό, να είναι σαν το νόμο, που είναι "ίδιος για όλους" και έτσι φυλακίζει εξίσου ένα πλούσιο κλεπτομανή (αν τυχόν και του ρίξει φυλάκα) κι ένα πεινασμένο που άρπαξε τρια καρβέλια!

"Διαφάνεια" δεν είναι η ΤΥΠΙΚΗ "ισότητα", τιμών εν προκειμένω. Διαφάνεια είναι η πρόσβαση ΚΑΘΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗ στη γνώση και στις πρακτικές διαδικασίες (διαδικασίες ζωντανής ανταλλαγής) που διαμορφώνουν τις τιμές. Κάτι που είναι ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ στον καπιταλισμό.

 
At 9/05/2008 01:59:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Telika,xairesai na diabazis to blog tou OLD.kai gia ta dika tou grafta,alla kai gia ta sxolia.Apousiazei pantelos o..PETROpolemos,gia na kanoume kai ligo xioumor.plin,isws,tis exeresis toy grafikou,ekinou,dikigorou.Sorry,den exo meletisi Kastoriadi.Esis,synehiste..

 
At 9/05/2008 02:14:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

tyn: αν αυτή τη στιγμή καταρρεύσει το σύστημα δεν θα γίνει απολύτως τίποτα αφού μεγάλο κακό δεν υπάρχει. κι όταν ένα μεγάλο κακό συμβαίνει πάλι τίποτα δεν γίνεται. ο μικροαστικός αυτός καπιταλισμός, με τις μονάδες στα κινητά, τις δόσεις στα αυτοκίνητα, τις πιστωτικές, είναι προχωρημένος έλεγχος: μεταχειρίζεται τα συναισθήματα και κάνει την οικονομία. παράδειγμα: εκείνοι που λένε "οι αξίες" μετρούν με αυθαίρετα μέτρα κάτι που δεν πρέπει να μετρηθεί. συγκρίνουν μοναδικούς ανθρώπους. ο καστοριάδης μιλάει φασιστικά επειδής οικονομικά κατάντησαν τα κίνητρα για τη τη ζωή ενώ η ελευθερία είναι άλλο πράγμα καθαρό της επιβίωσης και της ύπαρξης και δεν έχει σαν δική της προϋπόθεση καμιά οικονομία, εννοιολογία, και όλες αυτές τις αμαρτίες.

 
At 9/05/2008 03:55:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

«O Βουλγαράκης είπε και το εξής, το οποίο σχετίζεται και με τη συζήτηση στο εδώ ποστ περί Αναστασιάδη:"Ηθικό είναι το νόμιμο"».
Αlberich, μου χτύπησε κι εμένα αυτή η φράση και όντως τη συνέδεσα κι εγώ με την διαμάχη στο ποστ του Αναστασιάδη. Έχω γράψει παλιότερα για μια σκηνή από την «Φίρμα» (που προέρχεται πάντως αυτούσια από το βιβλίο του Τζων Γκρίσαμ). Ο γερόλυκος δικηγόρος του φορολογικού δικαίου και ρωτά τον φέρελπι συνάδελφό του ποιά είναι τελικά η διαφορά μεταξύ (νόμιμης) φοροαπαλλαγής και (παράνομης) φοροδιαφυγής:
α) Ό,τι ορίζει η εκάστοτε ισχύουσα φορολογική νομοθεσία;
β) Ένας έξυπνος δικηγόρος;
γ) Δέκα χρόνια στη φυλακή;
δ) Όλα τα παραπάνω;
Με άλλα λόγια καλό είναι να ξεκινάει κανείς από την εξής βασική παραδοχή: όλοι οι νόμοι μπορεί να έχουν την ίδια νομική ισχύ, αλλά δεν έχουν την ίδια ηθική ισχύ. Η απαγόρευση της δολοφονίας είναι ας πούμε πανανθρώπινη αρχή και τιμωρείται σε όλους τους ποινικούς κώδικες της υφηλίου. Η νομοθεσία για τις υπεράκτιες εταιρίες και ο τρόπος να γλιτώνεις φόρους με παρένθετα πρόσωπα και υπεράκτιες εταιρίες δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το «απαγορεύεται να σκοτώνεις». Οπότε η επιχειρηματολογία δεν έχω παραβιάσει κανένα νόμο εάν και εφόσον είναι βάσιμη και πάλι δεν καθιστά αυτομάτως ανεπίληπτο τον Βουλγαράκη. Μπορεί να τον καθιστά νόμιμο, μπορεί να τον καθιστά απρόσβλητο από οποιαδήποτε νομική κύρωση. Αλλά πολιτικός είναι και δεν κρίνεται μόνο από το αν δεν παραβιάζει τους νόμους, αλλά και από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον ρόλο του και την αποστολή του. Επίσης ακόμη και στους νόμους για τις υπεράκτιες και τα παρένθετα πρόσωπα, αλλιώς θα αξιολογήσω κάποιον που είναι επιχειρηματίας κι αλλιώς κάποιον που είναι υπουργός. Ο επιχειρηματίας δεν θα φορολογήσει τον κόσμο ούτε θα του ζητήσει να κάνει θυσίες. Ο επιχειρηματίας είναι σε μεγάλο βαθμό λογικό να έχει ως κυρίαρχη αξία του τον πλουτισμό. Το πρόβλημα είναι όταν όλοι έχουμε ως κυρίαρχη αξία τον πλουτισμό, το πρόβλημα είναι όταν αυτός που έχει δημόσιο αξίωμα τέτοιου βεληνεκούς, κάνει μπίζνεες τέτοιου μεγέθους και εν συνεχεία εξανίσταται κιόλας που τον κατηγορούν.

 
At 9/05/2008 04:02:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

όταν έχεις πρόβλημα ν' αρνηθείς να σιχαίνεσαι την ελευθερία σου μπορείς πολλά προβλήματα να κατασκευάσεις. μα μπορείς εσύ να πεις τι είναι λογικό και τι όχι; πώς λέει ο ποιητής δείχνοντας τα κόκαλα: μα μπορείς εσύ να κοπρίσεις; εσύ ο τεφρώδης και νυχτιάτικος.

 
At 9/05/2008 04:08:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ξελησμονώντας, αν τυχόν είσαι και η Εmily, αν ξεκινάς να συζητάς με τον τρόπο της Emily κάτι μπορεί να γίνει. Αλλά μάλλον βολεύεσαι να ξελησμονείς ασημοκάντηλα, να σαλτάρεις στο κενό και γενικά να επιδίδεσαι στις πολυσχιδείς δραστηριότητές σου.

 
At 9/05/2008 05:56:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

@ Καλλίμαχε,

μόλις το είδα και σπεύδω να αποκαταστήσω το (μετά τον Ν. Δήμου, αν θυμάμαι καλά) σφάλμα σας: ο όρος liberal αποδίδεται ως "φιλελεύθερος" και δεν νοείται να αποδίδεται ως "ελευθεριακός"!

Ιδού ο λόγος:

Πάνε τουλάχιστον 30 χρόνια - αιωνία η μνήμη του Νίκου Μπαλή και των εκδόσεων ΔΙΕΘΝΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ -, που στην Ελλάδα με τον όρο "ελευθεριακός" έχει, ορθώς κατά τη γνώμη μου, αποδοθεί ο όρος libertaire. Ο οποίος όρος libertaire υπήρξε επινόηση του ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ελαιοχρωματιστή-ταπετσιέρη και φιλόσοφου Joseph Desjaques κατά το 19ο αιώνα. Θα τρίζουν τα κόκκαλά του μαθαίνοντας τη σύγχιση που επικρατεί εν Ελλάδι μεταξύ των όρων libertaire και liberal, δηλαδή μεταξύ μιας κοινωνιστικής αναρχικής θεώρησης όπως η δική του και μιας αστικής φιλελεύθερης.

 
At 9/05/2008 07:30:00 μ.μ., Blogger Ars longa, vita brevis said...

@τελούριος

στις λαικιες αγορες ομως ,υπαρχει και το εξης φαινομενο, παρα τα αντιαισθητικα ξεφωνηματα, φληναφηματα, γονυκλυσιες, σταυροκοπηματα, να μην πουλανε τα ζαρζαβατικα τους οι αγροτες και να τα πετουν στο δρομο στο τελος ή να τα δινουν σε εξευτελιστικες τιμες (γιαυτο η μανα μου παει στις 3...)

δηλαδη η ελευθερη διαθεση εχει αβεβαιοτητα, ενω ο μεσαζων (ο εμπορας) πληρωνει μεν σε εξευτελιστικη τιμη τον αγροτη, ειναι ομως σιγουρη συναλλαγη (και αυτο απο μονο του προσφερει ατερμονη αισθηση ασφαλειας στον αγροτη ακομη κι αν ξεπουλαει κατω της τιμης) , και επισης ο αγροτης δεν χρειαζεται καν να το κουνησει ρουπι απο το χωριο του, ουτε να ξεφωνιζεται στις λαικιες της αθηνας, ολα αυτα αποτελουν ισχυρα incentives.

 
At 9/06/2008 06:35:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

εμένα μου αρέσει ο κύριος Δήμου

και δεν θυμάμαι ποιος μηδαμινός /μην αξιολογείς/ ποιος ηλεκτρονιόφιλος να πω καλύτερα μωρό μου/ ήτανε που εκόμισε στην τέχνη αποκαλώντας τον "γραφιά" και κατατάσσοντας τον στην θεϊκή δήθεν κατηγόρια των σπουδαίων μικροαστών που ... γράφουν

πάντως είν' αλήθεια πώς δεν προτιμούν να καταλάβουν που θα επιθυμούσαν (και γιατί) να βάλουν τη συναισθηματική τελεία μιας ελεεινής μοναξιάς τα πλάσματα που δεν αποφασίζουν να μάθουν που τους περιδιαβαίνουν τα έρημα τα τέσσερα

"συμβαίνουν γύρω μας παταγώδη πράγματα": πρωινοί εγκεφαλλόπονοι, τυλιχτάρια του δέους, σαλαμάνδρες της οκάς, δέντρα και ντουλαπάκια ρε γαμώτο.

 
At 9/06/2008 08:39:00 π.μ., Blogger Ars longa, vita brevis said...

τρολούλη,

αδυνατεις να σχολιασεις επι του ταξικου ζητηματος ή μου φαίνεται?

 
At 9/06/2008 04:41:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 9/06/2008 05:26:00 μ.μ., Blogger Ars longa, vita brevis said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 9/06/2008 05:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

 
At 9/06/2008 05:39:00 μ.μ., Blogger Ars longa, vita brevis said...

δεν ειναι ο μικροαστος το αγκαθι της κοινωνιας, ελεος δηλαδη, εισαι εντελως λαθος ή ελιτιστης of the worse kind (@τρολ)

 
At 9/06/2008 06:15:00 μ.μ., Blogger Φειδίας said...

«ο όρος liberal αποδίδεται ως "φιλελεύθερος" και δεν νοείται να αποδίδεται ως "ελευθεριακός"! »

Φίλτατε μεταφραστά, «Φιλελεύθεροι» στὴν νεωτέρα Ἑλληνικὴ πολιτικὴ Ἱστορία ὀνομάζονται οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου καὶ τῶν διαδόχων του (Κόμμα Φιλελευθέρων· κάτι σὲ ΛΑ.Ο.Σ.: ἐθνικισταί, μεγαλοϊδεάται, ἀντικομμουνισταί). Τοὺς φίλους τῆς Φιλελεύθερης Συμμαχίας τοὺς λέγω ἐλευθεριακούς, κατὰ τὸ «ἐλευθερίων ἠθῶν», ὅπερ καὶ ἐγὼ κρίνω ἀκριβέστερον, καὶ αὐτοὶ πιστεύω δὲν θεωροῦν ὑποτιμητικόν! (Σκωπτικῶς τὸ λέγω· μὴν θιγεῖτε, παρακαλῶ!)

 
At 9/07/2008 09:50:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

δεν μας απασχολούν οι ιδέες στην ωραιότητα σαν είμαστε οι ευρισκόμενοι

μόνο από παγωτά καραμπόλα να ξεβράζουμε τον άγγελο

στα εφτά της λερναίας ύδρας ακρογιάλια

 
At 9/08/2008 09:29:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Όχι βρε Καλλίμαχε, δεν θίχτηκα, αυτό έλειπε.

Με την ευκαιρία ας θυμηθούμε τον (και) μεταφραστή Νίκο Μπαλή:

"Η πρώτη Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου σιγά σιγά οργανώνει την εσωτερική ζωή και αναζητεί «ενιαίο τρόπο έκφρασης ακόμα και στα συνθήματα, που έπρεπε να αφουγκράζονται το πλατύ αίσθημα του κόσμου κατά της δικτατορίας» λέει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, φοιτητής της Φυσικομαθητικής τότε και βουλευτής του ΣΥΝ σήμερα. Η χούντα τα ακραία συνθήματα - μαζί με τις κατηγορίες για όργια, για... τρίγωνα και τετράγωνα - τα αξιοποιούσε για να δυσφημήσει το κίνημα ή να το περιθωριοποιήσει. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θυμούνται τη... μάχη για το ποιος θα πρωτοπάρει τον πολύγραφο: «Ο Νίκος Μπαλής, αναρχικός, έδινε μάχη στήθος με στήθος. Εγραφαν συνθήματα όπως "Κάτω το κράτος", "Ευνουχίστε τον πλανήτη από τον φαλλό της εξουσίας"...»."

από το http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=13717&m=A18&aa=1

 
At 9/09/2008 04:16:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

να προσθέσω επίσης ότι υπάρχουν πλάσματα που σκέφτονται πολύ πιο ανθρώπινα, στην καρδιά της αγάπης δηλαδή, και μπορούν να παραδεχθούν πολλές φορές πως μιλούν φασιστικά. πράμα που δεν το κάνει ο ιστολόγος. στην πραγματικότητα δεν είναι χρήσιμο για μένα να μιλώ με έναν που καλλιεργεί τη βαρβαρότητα. γιατί μας λέν οι ψυχομπάτσοι "αν μιλήσεις έτσι κάτι μπορεί να γίνει" αλλά τι να γίνει και πού να γίνει! πάνω μου; ενιγουέις, εγώ θέλω ένα αγόρι να έχει αποφασίσει να σκέφτεται πράγματα στις τρεις διαστάσεις, να μπορεί να περιμένει στον προθάλαμο του Ιουστιανού και να δέρνει με τα κύματα τις εφτά φλόγες του στήθους του. άλλως το μπλόγκινγκ θα αποτύχει, το λέω, καταγράφεται στους αιώνες, και παίρνω όλη την ευθύνη.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home