Dexter
Μόλις είδα τον πρώτο κύκλο.
Εξαιρετικός.
posted by Old Boy @ 2:21 π.μ.
18 comments
Old Boy
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
18 Comments:
Με διαφορά η καλύτερη σειρά έβερ..
(δεν είναι ειρωνικό το ποστ ε;)
Κατέβασε στο επιτόπου και τον δεύτερo! Ακόμη καλύτερος. Αναμένω με αγωνία τον τρίτο.
Τρεις αναρτήσεις ψάχνουν σχολιαστές
Equally damaged, όχι δεν είναι :)
I.I, τον νοίκιασα τον πρώτο, δεν είμαι καλός στις κατεβασιές.
Εμένα η πρώτη σεζόν με κούρασε κάποια στιγμή, αλλά το φινάλε ήταν γαμάτο. Η δεύτερη σεζόν όμως τα σπάει! Είναι πολύ καλύτερη από την πρώτη! Αν δεν μπορείς να την βρεις αλλιώς, αν θες στείλε μου την διεύθυνση σου και θα σου στείλω εγώ dvd με την δεύτερη σεζόν. ;)
Μακάρι να πιάσουμε και το πολιτικό μήνυμα της σειράς, που είναι «fight fire with fire».
Από αυτό θα μπορούσε να συναχθεί, πως οι φασισμοί μόνο με φασισμούς πολεμιούνται.
Η σχολή της ανωτερότητας και των χαμηλών τόνων που ορίζει πως αν ζητήσεις δια της βίας αποκλεισμό των φασιστικών στοιχείων σε μια κοινωνία, «πέφτεις» στο επίπεδό της και ουσιαστικά την δικαιώνεις, αυτή η λούπα είναι μπουρδολογία. Το Dexter παραδίδει μαθήματα του πως θα έπρεπε να γίνονται κανονικά οι σωστές δουλειές. Και δεν αναφέρομαι στους φόνους, όποιος κατάλαβε κατάλαβε.
Συνοψίζοντας, η σειρά ουσιαστικά λεει «δεν είναι κακό να είσαι serial killer απαραιτήτως, εξαρτάται ποίους βάζεις στο στόχαστρο». Κατά την ίδια έννοια, δεν είναι κακό να είσαι φασίστας, εξαρτάται απέναντι σε ποίους έχεις αυτή τη στάση.
Oldman, φαντάζομαι ότι σοβαρολογείς, οπότε αν σε κατάλαβα καλά μάλλον θα διαφωνήσω.
Αν η σειρά όντως υποστηρίζει αυτή τη θέση, τότε δεν είναι παρά ένα άλλου είδους τσαρλσμπρονσονικός «Εκδικητής της Νύχτας».
Για μένα η προσέγγιση που κάνει είναι αρκετά πιο ανατρεπτική, κάπου μεταξύ ειρωνείας και μη ειρωνείας, όπου έχουμε κάποιον σίριαλ κίλερ που σκοτώνει επειδή έτσι είναι η φύση του ή αν θες η τραυματική εμπειρία που έζησε μικρός και όχι για σκοπούς καλούς.
Είναι ένας σίριαλ κίλερ με αρχές, αλλά οι αρχές αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό ωφελιμιστικές και ακόμη μεγαλύτερο βαθμό αποτέλεσμα μάθησης, ενώ η επιθυμία για φόνους δεν είναι διδαγμένη αλλά έμφυτη παύλα βιωματική.
Εξαιρετικά ενδιαφέρον βρίσκω στην αποξένωσή του από τους ανθρώπους και τη σταδιακή μετατροπή του σε κάποιον που αρχίζει και έχει συναισθήματα κι από ένα σημείο και ύστερα και αρχές.
Αλλά προτιμώ να δω ειρωνεία στο ότι οι αρχές του συνδυάζονται με αιμοσταγή διάθεση.
Κι όπως είπε κάποιος συγγραφέας: Δεν μπορείτε να αφήσετε μια καλή ιστορία να είναι απλώς(;) μια καλή ιστορία, χωρίς να της στραγγίζετε τη ζωντάνια με την αναζήτηση της "πολιτικής θέσης";
me to treiler anatrixiasa pantws ..apapa.. :)
old-boy σέβομαι φυσικά την διαφωνία και τη δική σου και όλων των άλλων φαντάζομαι, αλλά να διευκρινίσω πως είναι ηλίου φαεινότερο ειδικά στις μέρες μας, πως και η «απόλυτη στήριξη θέσεων και αίσθηση κατοχής αντικειμενικής αλήθειας και δικαίου», δεν απαντάται μόνο σε στην άκρα δεξία αλλά σε όλο το πολιτικό φάσμα. Δεν είναι θέμα κομματικού προσδιορισμού όπως πριν κάποιες δεκαετίες.
Ο φασιστικός ιδιοσυγκρασιακός φαινότυπος και ο χαμηλών τόνων (τύπου Γκαντι στο άλλο άκρο) δεν έχουν να κάνουν με πολιτικές προτιμήσεις. Και προσωπικά διερωτώμαι αν κάποια στιγμή πρέπει να έρθει η ώρα όπου, σαν τη σειρά Dexter, κάποιος να αξιοποιήσει τα φασιστικά του αντανακλαστικά, κάνοντας πόλεμο «εκ των έσω» στον φασισμό. Το αν στο τέλος πρέπει κι εκείνος για λόγους ηθικής τάξης, μετά το πέρας τις διαδικασίας να αυτο-καταδικαστεί (και εδώ απαντάτε εκ παραλλήλου με το σίριαλ το ίδιο ειρωνικό οξύμωρο), μένει να απαντηθεί από ακαδημαϊκής άποψης.
Όπως υπάρχουν οι Dexter του serial killing, υπάρχουν και οι Dexter του φασισμού. Αν όχι, μήπως να τους εφεύρουμε?
Για να γίνω πιο κατανοητός, παραθέτω μια θέση που είχα αναρτήσει πριν μερικές μέρες κάπου. Είναι εν βρασμό ψυχής και ελαφρώς χιουμοριστική, μην την πάρετε τοις μετρητοίς.
Πιστεύω οτι αναδεικνύει το φιλοσοφικό ερώτημα που τίθεται στην σειρά, από την πολιτική του σκοπιά:
====
Βγαίνει ο Πλεύρης και λεει ότι «οι κίναιδοι (sic) δεν θα έπρεπε να γίνονται δεκτοί επαγγελματικά στο δημόσιο τομέα, λόγο του ότι προσβάλουν τα χρηστά ήθη [...] εκτός μόνο από την οδοποιία όπου εκεί ίσως θα μπορούσαν να απασχοληθούν υπό προϋποθέσεις». Ειδικά η τελευταία πρόταση, όλα τα λεφτά ε.
Και έρχομαι και λεω. Είναι πράγματι σωστό, που στη σημερινή μορφή δημοκρατίας, ο καθένας έχει την γνώμη που γουστάρει? Δεν πρέπει να εγκαλούμαστε από την πολιτεία σε ένα σωστό πολίτευμα, για ορισμένες γνώμες?
Έλα εδώ κύριε, τι είναι αυτό που πιστεύεις? Είσαι επικίνδυνος. Απαγορεύεται να αναθρέψεις απογόνους, αν τύχει και κάνεις παιδί το αναλαμβάνει το κράτος, η στην καλύτερη για εσένα περίπτωση θα το παρακολουθεί παιδοψυχολόγος για να σιγουρευτεί οτι δεν του γεμίζεις το κεφάλι σκατά. Και btw αν κρίνουμε από το παιδί που τελικά έβγαλε και μπήκε στη Βουλή, μια χαρά τα λέω.
Έχουμε φαει ένα κόλλημα στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την δημοκρατία. Τι πάει να πει «αν φερθώ έτσι τότε πέφτω στο επίπεδο του Πλεύρη». Να πέσεις. Και σιγά που πέφτεις.
Ο Πλεύρης ζητάει να φερόμαστε άσχημα με θεσμοθετημένο τρόπο στους ομοφυλόφιλους ώστε να αποθαρρύνουμε την εκδήλωσή τους -και ίσως σε βάθος χρόνου την ίδια τους την ύπαρξη- στην κοινωνία, και έχει άδικο. Εσύ ζητάς να φερόμαστε άσχημα με θεσμοθετημένο τρόπο στους Πλεύρηδες για τους ίδιους λόγους, αλλά έχεις όμως δίκιο.
"Μα", λέει, "και ο Πλεύρης αυτό νομίζει, οτι έχει δίκιο". Εντάξει λοιπόν. Να πετάξουμε έξω τα δίκια μας να δούμε ποίος το έχει πιο μεγάλο.
"Μα", αντιτείνει, "με ποιανού το δικαιόμετρο"? Θέληση να υπάρχει και καποια φόρμουλα θα βρεθεί, αν δε βρεθεί τίποτα, σου δανείζω το δικό μου που το έχω κι εύκαιρο.
"Μα", ξαναλέει, "και ποίος είσαι εσύ που θα πεις ποιος έχει δίκιο". Ο Βαγγέλης είμαι, να ποιος είμαι.
Αν εσύ δεν νιώθεις άξιος να ορίσεις τι είναι δίκαιο και τι άδικο δεν με δεσμεύει κι εμένα.
Αν θεωρείς οτι υπάρχει περίπτωση και ο Πλεύρης να έχει τα δίκια του, έχεις πρόβλημα.
Αν θεωρείς οτι ο Βολτέρος στην περίφημη ατάκα του συμπεριλάμβανε και τους Πλεύρηδες, έτσι και το μάθει εκεί που βρίσκεται θα σηκωθεί από τον τάφο να σε αρχίσει στα σκαμπίλια με χαλαρό καρπό, λεω ΕΓΩ
===
Παρακαλώ αν υπάρξει οποιαδήποτε αντεπιχειρηματολογία τύπου «και αν κάποιοι κρίνουνε πως αυτή τη συμπεριφορά θα έπρεπε να την εισπράξεις κι εσύ τότε τι θα είχες να πείς», επαναλαμβάνω πως το κείμενο είναι γραμμένο εν βρασμώ, με τον ίδιο τρόπο που εν βρασμώ ο Dexter και ο Μέντοράς του, απεφάσισαν πως είναι αρμόδιοι να κρίνουν ποιοι serial killers πρέπει να αντιμετωπιστούν από τον νόμο και ποιοι με το κουμπούρι. Πραγματεύεται το αν μέσω συστήματος «παίζουμε τις κουμπάρες» τελικά σε κάποια θέματα και αν πραγματικά σε ορισμένες περιπτώσεις ο δημοκρατικές διαδικασίες και οι ήπιοι τόνοι πρέπει να περνάνε στην άκρη. Και πως γενικά η δημοκρατία δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά μέσο για μια δίκαιη και σωστής λειτουργίας κοινωνία. Ακραία θέση, αλλά θέτει ερώτημα που προσωπικά με γοήτευε πάντοτε, λόγο εγγενούς ιδιοσυγκρασίας ίσως. Και για να επανέλθω στο υποθετικό ad-hominem ερώτημα "τι θα είχα να πώ αν ο δικός μου φασισμός αποφασιζόταν οτι θα έπρεπε να τιμωρηθεί με στέρηση ή επίβλεψη ανατροφής παιδιών από κάποιους Dexter του φασισμού", υπάρχει και η απάντηση "ας είναι". Και επαναλαμβάνω, δεν κάνω λόγο για φόνους, αλλά για πληρωμή με το ίδιο νόμισμα. A la Dexter, όπως το περιέγραψα στο παράδειγμα με τον Πλεύρη, αλλά ας μην εστιάσουμε στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Ούτε στην πολιτική απαραιτήτως.
Ο φασίστας δηλαδή, ίσως να μην αντιμετωπίζεται με δημοκρατικά μέσα a la Γκάντι τελικά, αλλά με το ίδιο νόμισμα, αφού δουλειά του είναι να χρησιμοποιεί τα δημοκρατικά δικαιώματα για να στρέψει τα βέλη του ενάντια στην ίδια τη δημοκρατία, άρα η στάση της δημοκρατίας απέναντί του περιέχει άφευκτα τα στοιχεία αυτο-ακύρωσής της ούτως η άλλως.
Υ.Γ) Καταλαβαίνω οτι βαραίνω πολύ την ανάρτηση με τον παραλληλισμό και τις προεκτάσεις που δίνω στη σειρά, απλά πιστεύω οτι άξιζε να ειπωθούν και ας διαφωνούν πολλοί με αυτό που λέω, ίσως μέσα μου κι εγώ ο ίδιος. Αλλά το ερώτημα είναι εκεί και κρέμεται σαν Δαμόκλειος Σπάθη. Συγνώμη για την κατάχρηση του χώρου, δεν σκοπεύω να το τραβήξω άλλο εκτός αν υπάρξει ανταπόκριση.
Το παραπάνω σχόλιο είναι δικό μου, όχι ανώνυμο, εμφανίζεται ως τέτοιο από λάθος.
Oldman, το σχόλιό σου είναι πολύ ενδιαφέρον και οι προθέσεις σου κατά τη γνώμη μου απόλυτα καλές. Διαφωνώ όμως και μάλλον προς το εντελώς.
Προτού διαβάσω τα σχόλια και καταλάβω περί τίνος πρόκειται: αρχικά μου φάνηκε σαν τρέιλερ για σπλάτερ, μετά το γύρισε στην γκέι S&M τσόντα. Μάλιστα, έτσι όπως κοιτάει στο τέλος του τρέιλερ αυτός, κανονικά αμέσως μετά πρέπει να προκύπτει ένας τριχωτός κοιλαράς μπάικερ με ρέιμπαν γυαλία (sic) και κεφάλα γλομπαρία και να τον αρχίζει στις κάμψεις.
Άντε να διαβάσω τα σχόλια να δω τι είναι κι αυτό. Πάντως αυτά τα σήριαλ νέας γενιάς τα βαριέμαι αν όχι αμέσως, τότε μετά το πέρας του πρώτου κύκλου.
Σταμάτα να αναπαράγεις τα φοβικά σου στερεότυπα, Σραόσα. Νισάφι.
egw 8a diafwnisw me tous apo panw. o defteros kyklos einai dystyxws, poli kakos. kai den einai tyxaio oti einai 100% apotelesma senariografwn k oxi metafora twn prwtotypwn vivliwn (opws o prwtos kyklos itan metafora tou darkly dreaming dexter)
o defteros kiklos itan gematos klisedoures, ypervolikes (kai ypervolika volikes) senariakes anatropes, kai h8ikoplastika minimata. itan mia kali skoteini peripeteioula, alla poli makrya apo ton prwto kyklo..
Of course, that's just my opinion. I could be wrong.
ps: ton trito kyklo den ton exw dei, alla akouw poli kala pragmata..
Ο φίλτατος Hopkins προθυμοποιήθηκε να μου τον δώσει, οπότε θα δούμε. Ο πρώτος πάντως αν εξαιρέσει κανείς το γνώριμο μοτίβο των σίριαλ κίλερ που τα κάνουν όλα στην τρίχα και δεν τους ξεφεύγει τίποτα, νομίζω ότι και μακριά από τα κλισέ ήταν και ακόμη ανέπτυξε μεθοδικά τον χαρακτήρα του Dexter.
Απολαύστε το αγαπημένο Μιάμι,τα υπέροχα ρουχαλάκια του Ντέξτερ,τη μουσική που σχολιάζει υπογείως,την όμορφη Ρίτα να απολαμβανει τη σαρκικότητα.....Θα μπορούσα να έλεγα πολλά ακόμη.Ας χαρούμε απλώς τον Ντέξτερ και ας αφήσουμε τα προφανέστατα ηλιθια σχόλια της μετριότητας μας, να σιγήσουν.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home