O Δέκατος Τρίτος Άνθρωπος

Θα ξυπνήσει από ύπνο βαθύ. Θα δει ότι δεν ξημέρωσε ακόμα. Εκτός κι αν είναι ήδη η επόμενη νύχτα. Θα βγει στο μπαλκόνι. Θα ανάψει τσιγάρο. Θα κοιτάξει την πανσέληνο. Θα ζηλέψει την πληρότητά της. Θα φθονήσει τις ελλείψεις του. Θα φτύσει την πανσέληνο. Θα πετύχει ένα σκυλί στο πεζοδρόμιο. Το σκυλί θα αρχίσει να γαβγίζει. Θα παρασύρει και τα άλλα της γειτονιάς. Θα πετάξει πάνω του ένα κοντομάνικο και μια βερμούδα και θα βγει έξω. Δυο σκυλιά θα τον πάρουν στο κατόπι. Θα τα φτύσει αλλά θα πετύχει την πανσέληνο. Η πανσέληνος δεν θα αντιδράσει. Θα αντιδράσει η Φυσική γιατί μόλις καταπατήθηκαν βάναυσα οι νόμοι της. Θα της αντιτείνει ότι μέσα στη δικιά του ιστορία ισχύουν οι νόμοι που εκείνος επιλέγει. Εκείνη τότε θα τον πιάσει και θα τον φιλήσει με φιλί γαλλικό. Θα της προτείνει να πάνε κάπου να πιουν ένα ποτό σαν άνθρωποι. Εκείνη θα κατεβάσει το κεφάλι κοκκινίζοντας. Θα της εξηγήσει ότι χρησιμοποίησε την έκφραση χωρίς να θέλει να την προσβάλει. «Η γλώσσα έχει τις αγκυλώσεις της», θα συνεχίσει την εξήγησή του, «δεν ήθελα να στην πω που δεν είσαι άνθρωπος». «Δηλαδή σου βγήκε φυσικά;», θα τον ρωτήσει η Φυσική. Με αυτό της το αστείο θα την φιλήσει τώρα εκείνος. Θα ανάψει εντελώς. Θα της ζητήσει να τον ακολουθήσει στο διαμέρισμά του. Εκείνη θα δεχθεί. Θα διαπιστώσει ότι στη φούρια του να βγει ξέχασε τα κλειδιά του. Θα αρχίσει να βλαστημά τα Θεία. Η Φυσική θα κρυφογελάσει αντί να αγανακτήσει, γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα ότι τελικά Θεός δεν υφίσταται και ότι όλα ρυθμίζονται από νόμους εξηγήσιμους μεν δια της επιστήμης, αλλά στερούμενους τελικού νοήματος. Εκτός κι αν το τελικό νόημα βρεθεί όταν εξηγηθεί και ο τελευταίος νόμος. Αλλά αυτή τη στιγμή το νόημα της ζωής δεν τον απασχολεί. Αυτή τη στιγμή θα πάρει το πάνω χέρι η φύση του και θα θελήσει να κάνει έρωτα στην Φυσική. Αλλά που; Και κυρίως πώς; Με τις γυναίκες πάντα είχε τον τρόπο του. Αλλά τώρα τι ακριβώς να κάνει; Το πρώτο πρόβλημα που θα πρέπει να επιλύσει είναι του χώρου. Ή μήπως του χωρόχρονου; Με την Φυσική δίπλα του τα αυτονόητα δεν φαίνονται και τόσο αυτονόητα. Γαμημένα κλειδιά. Θα αρχίσει να κλωτσάει την πόρτα. Έξαλλες οι υπόλοιπες πόρτες του ορόφου θα αρχίσουν να γαβγίζουν εν χορώ. Η κατάσταση θα βγει εκτός ελέγχου. Οι γείτονές του θα τις ανοίξουν τρέχοντας έξω πανικόβλητοι. Θα βρει λοιπόν την ευκαιρία να τρυπώσει στο διαμέρισμα του διπλανού. Η Φυσική θα κάτσει στον καναπέ. Θα του ζητήσει ένα ποτό. Συγκεκριμένη μάρκα, αλλά στην ιστορία του γκρίζες διαφημίσεις δεν γίνονται δεκτές. Η Φυσική θα γίνει έξαλλη. Γιατί; Γιατί; Από που κι ως που δεν γίνονται δεκτές; Τι παριστάνει στ' αλήθεια; Τον υπεράνω; Την στιγμή που στην ιστορία του όχι μόνο καταργεί τους δικούς της νόμους, αλλά επιπλέον την κάνει να φέρεται σαν την πρώτη τυχούσα, έχει ηθικό πρόβλημα να ακουστεί μια μάρκα ποτού; Θα σηκωθεί να φύγει. Θα κάνει να την ακολουθήσει, αλλά η πόρτα θα τον δαγκώσει στο πόδι. Θα πέσει σφαδάζοντας στην είσοδο του ξένου διαμερίσματος. Ο διπλανός θα γυρίσει. Θα κρατάει μια σφυρίχτρα. Aλλά δεν θα σφυρίξει. Θα δείξει «παίζετε». Θα του διαμαρτυρηθεί δείχνοντας την δαγκωματιά στο πόδι του. Θα δεχθεί κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία. Θα σηκωθεί για να γλιτώσει την αποβολή. Θα βγει στο δρόμο κουτσαίνοντας. Η πανσέληνος θα απολαμβάνει μνησίκακα το θέαμα. Θα καλέσει κλειδαρά. Εκείνος ή η πανσέληνος; Φυσικά και όχι η πανσέληνος. Θα ήταν τρελό. Ο κλειδαράς θα φτάσει μετά από μισή ώρα και θα γίνει έτσι ο δέκατος τρίτος άνθρωπος που πάτησε ποτέ το πόδι του στη σελήνη.

(Kείμενο γραμμένο για εδώ)