Ο Ποιητής Γιώργος Οικονομέας
2007: Ο Γιώργος Οικονομέας φωτογραφίζεται στο εξώφυλλο του τηλεοπτικού περιοδικού των «Νέων». Την φωτογραφία το περιοδικό την απέκτησε έναντι αδράς αμοιβής από έναν από τους παπαράτσι που οδήγησαν την Λέιντι Ντι στον θάνατό της και ο οποίος τα τελευταία χρόνια μετέρχεται κάθε κατεργαριάς για να απαθανατίσει τον Γιώργο σε ιδιωτικές στιγμές χαλάρωσης. 
1980: Ξεφυλλίζοντας το περιοδικό μαθαίνουμε ότι ο Γιώργος Οικονομέας (εφεξής και για τις ανάγκες του ποστ ο Ποιητής Γιώργος Οικονομέας) εξέδωσε το 1980 μια ποιητική συλλογή. Στο εξώφυλλο της ο Ποιητής Γιώργος Οικονομέας με λουκ Πωλ Μπράιτνερ και βλέμμα ντοστογιεφσκικότατου ήρωα κοιτάζει το φακό δυσοίωνα, διατηρώντας μια στάση σώματος ολότελα αντισυμβατική. Τίτλος της ποιητικής συλλογής του Ποιητή Γιώργου Οικονομέα:«ΜΗΝ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ
ΜΑΣ ΚΥΚΛΩΝΟΥΝ»
Παίρνω το θάρρος (αν και πρόκειται για θράσος στην προκειμένη περίπτωση) να σκαρώσω ένα μικρό ποίημα ως ελάχιστο φόρο τιμής στον Ποιητή, Αγωνιστή και Άνθρωπο Γιώργο Οικονομέα:
«Μην περπατάς πια με τα τέσσερα.
Μας κυκλώνουν.
Λακέδες του Συστήματος,
απαγωγείς της Ευαισθησίας μας,
κολαούζοι των Ισχυρών,
μας κυκλώνουν
και με τα ψιχία της εξουσίας τους καυλώνουν
κι όσο είσαι στα τέσσερα,
όσο τουρλώνεις τον πρωκτό σου,
τους προκαλείς να έρθουν πίσω σου
και να σου πάρουν μια για πάντα
τον ανδρισμό σου.
Μη, σε ξορκίζω,
μη, σε παρακαλώ,
μην τους δοθείς.
Ας πάνε να χύσουνε αλλού
τα κροκοδείλια δάκρια του θεμελιακού συμβιβασμού τους,
ας πάνε να πουν αλλού
τα «Δεν είχαμε άλλη επιλογή, έπρεπε κι εμείς να ζήσουμε»,
ας πάνε να πουν αλλού
τα «Πρέπει κι εσύ να μας ακολουθήσεις».
Μην περπατάς πια στα τέσσερα.
Σήκω στα δύο σου πόδια,
πάτα στην μάνα γη γερά
και κοίτα τους αγέρωχα στα μάτια.
Πες τους «Εδώ είναι μια ψυχή που αντιστέκεται.
Ακόμα.
Ξέρετε τι θα πει αντίσταση, ρε;
Θυμάστε, ρε;».
Μην περπατάς πια στα τέσσερα,
σήκω στα δυο σου πόδια
κι άρχισε το τζόγκινγκ.
Κι αν νομίσουν ότι επιτέλους παίζεις το παιχνίδι τους,
ασ' τους να το νομίζουν.
Εσύ παραμένεις μέσα σου ο Μπράιτνερ της νιότης σου.
Εσύ δεν άλλαξες ποτέ.
Κι αυτή είναι η μόνη αλήθεια,
γιατί και στα δυο εξώφυλλα ο ίδιος άνθρωπος είσαι:
εξίσου δήθεν τότε, όσο και τώρα,
εξίσου αποτρόπαιος, εξίσου γλοιώδης».
posted by Old Boy @ 7:36 μ.μ.
43 comments
43 Comments:
να με συγχωρεσεις αλλα τον συμπαθω καργα τον Οικονομεα.ο καλυτερος απο ολους ειναι και τωρα μαθαινω ειναι και ποιητης που πολυ με αναβουν(:P)
Πριν λίγο καιρό είχες γράψει μια φράση λυρικής έμπνευσης που μου άρεσε πολύ.
Πως μας φέρθηκαν έτσι τα χρόνια;
Τη συγκράτησα. Από τότε, πολύ συχνά, σε τέτοιες και σε πολλές άλλες παρόμοιες περιπτώσεις ανθρώπων, επωνύμων και μη, που γι'αλλού κίνησαν κι αλλού η ζωή τους πάει, μου έρχεται στο μυαλό μια παράφραση της δικής σου έμπνευσης:
Πως φερθήκαμε έτσι στα χρόνια;
Πολλοί κόψαν τα μούσια τους για το ακριβό, μοδατο after shave...
Αν δεν είσαι σήμερα ποιητής
δεν ήσουν ποτέ,
αν δεν κάνεις σήμερα πνευματική αντίσταση,
τότε που την έκανες κορόιδευες τον εαυτό σου...
(ήθελα να βάλω ρίμα στα παραπάνω αλλά δεν έχουν όλοι το ταλέντο του Οικονομέα)
Στίχοι: Γιώργος Οικονομέας
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Εγώ θα σου φωνάζω και λέγεμε τρελό
που γράφει στη ζωή του παραμύθια,
εγώ θα τραγουδάω, τσιγγάνος σε σταθμό,
που παίζει με ταμπούρλο την αλήθεια.
Το γέλιο μου χαρίζω στ' αδέσποτα σκυλιά,
στα πάρκα, σε πλατείες και ταβέρνες,
μοιράζω την ζωή μου σαν τη σταλαγματιά,
μα δεν γιομίζουν εύκολα οι στέρνες.
Γυρνούσα μες στους δρόμους και σου 'λεγα να 'ρθεις,
να 'ρχόσουνα λιγάκι πιο κοντά μου,
να μου 'δινες το χέρι που πρόδωσαν αυτοί,
να το 'βαζα σφραγίδα στην καρδιά μου.
Το γέλιο μου χαρίζω στ' αδέσποτα σκυλιά,
στα πάρκα, σε πλατείες και ταβέρνες,
μοιράζω την ζωή μου σαν τη σταλαγματιά,
μα δεν γιομίζουν εύκολα οι στέρνες.
Εγώ θα σου φωνάζω και θα σ' ακολουθώ
βαθιά στο πλήθος και στις συγκεντρώσεις,
την ώρα που σε φτύνουν και σε ποδοπατούν
και σου ζητάνε δόξα να τους δώσεις.
{Το γέλιο μου χαρίζω στ' αδέσποτα σκυλιά,
στα πάρκα, σε πλατείες και ταβέρνες,
μοιράζω την ζωή μου σαν τη σταλαγματιά,
μα δεν γιομίζουν εύκολα οι στέρνες.}
Γενικά το 1980 ήταν χρονιά έντονων συγκινήσεων για τον Οικονομέα.
Kai oxi mono
http://www.kostasbeys.gr/articles.php?s=3&mid=1096&mnu=1&id=22716
...μα φυσικα,τα παντα υπαγορευονται απο 2-3 βασικες,αρχεγονες αναγκες:
το διαστημα 75-80,αυτο που εξασφαλιζε δημοφιλια στις παρεες και γκομενες ηταν η αντιεξουσιαστικη σταση πασπαλισμενη με λιγο κουλτουρα,λιγο ποιηση,λιγο θεατρο,κανενα γραφτο...
το 2000-05 τα ιδια πραγματα εξασφαλιζονται αν διαθετεις κοτερο,σπιτι στη Μυκονο το καλοκαιρι και στην Αραχωβα το χειμωνα,4λιτρο jeep,και μπορεις να κλεινεις τραπεζι τελευταια στιγμη στο καλυτερο ρεστοραν λεγοντας απλα το ονομα σου...
και τοτε και τωρα ο ποιητης Γ.Οικ. εκανε αυτο που απαιτουσαν οι καιροι,η μοδα.
Απλα τωρα,μεσα απο τον μεγεθυντικο φακο της τηλεορασης,φαινεται πιο ευκολα το ΔΗΘΕΝ που παντα ηταν...
ο πρώτος αναμάρτητος τον λίθον βαλέτω.
είμαστε νέοι, είμαστε οικολογομπλόγκερς, είμαστε και γαμώ το άτομα. μπορύμε να λιθοβολούμε τις τηλεοπτικές περσόνες και να γουστάρουμε. να γελάμε με τα παθήματα των άλλων.
ένα, εγώ που δε βλέπω τιβί γιατί να μην ελπίζω σε μια μπλογκόσφαιρα αμόλυντη από την τηλεορασιολογία;
δύο, όταν δέκα πετροβολούν ένα, ο ένας μου είναι συμπαθής αυτομάτως.
τρία, στις εποχές που ο τάδε υπήρξε ποιητής, υπήρξαν όλοι. ίσως αυτός να είχε τα μέσα να τραγουδηθεί από τον λέτζεντ παπ/νου.
τέταρτο, κάτι ξεχνώ αλλά θα φταίει η cider - η μπύρα της ζωής μου, μετά την κόκκινη.
καληνύχτα.
Γλοιωδεστερα τ'άφεντικα τους ομως, old μου. Και ισολογισμενα σκατοψυχα.
σχεδον μπομπ-ολα. Δολ-ια δεινοσαυρισια παρεα
απο τον περασμενο αιωνα. Και τα δεινοσαυρακια τους δεν προοιωνιζονται για κατι καλυτερο...
Νiemandsrose, αναλυτική απάντηση να ΄χεις να γουστάρεις :)
«ο πρώτος αναμάρτητος τον λίθον βαλέτω».
Όχι δεν πάει έτσι. Γιατί έτσι ακυρώνεται αυτόματα κάθε κριτική.
«είμαστε νέοι, είμαστε οικολογομπλόγκερς, είμαστε και γαμώ το άτομα. μπορύμε να λιθοβολούμε τις τηλεοπτικές περσόνες και να γουστάρουμε».
Ναι, εδώ έχεις δίκιο. Χαίρομαι λοιπόν που με βοηθάς να το διευκρινίσω. Δεν το παίζω ηθικός, αμόλυντος, ασυμβίβαστος. Δεν ειρωνεύομαι τον Οικονομέα αφ υψηλού. Οι δικές του αντιφάσεις και συμβιβασμοί μπορεί να είναι οι αυριανές δικές μου αντιφάσεις και συμβιβασμοί. Σύμφωνοι. Και τότε θα είμαι εγώ αντικείμενο χλεύης. Και δικαίως.
«να γελάμε με τα παθήματα των άλλων».
Όπα. Ποιά παθήματα; Ο Οικονομέας θριαμβεύει στην τηλεόραση. Επαίρεται. Ακκίζεται. Με αυτά γελάω σε σχέση και με την προηγούμενη στάση του.
«ένα, εγώ που δε βλέπω τιβί γιατί να μην ελπίζω σε μια μπλογκόσφαιρα αμόλυντη από την τηλεορασιολογία;»
Τα μπερδεύεις πάλι. Τηλεορασιολογία θα ήταν να μιλήσω για τον καυγά του με τον Αυτιά για τον οποίο μιλάει στη συνέντευξη. Το ποστ μου δεν συνιστά τηλεορασιολογία όπως και τα περισσότερα ποστ με αφορμή το ποδόσφαιρο δεν συνιστούν ποδοσφαιρολογία.
«δύο, όταν δέκα πετροβολούν ένα, ο ένας μου είναι συμπαθής αυτομάτως».
Αν θεωρηθούν πετροβολισμοί έχεις δίκιο. Θα ήθελα να πιστεύω όμως ότι δεν πετροβολώ με τα ποστ μου.
Citronella, Ακίνδυνε και Ανώνυμε, ήθελα να πω στον Tin Man πως δεν πρόκειται για καμία αλλαγή στάσης, να συμφωνήσω με τον Squarelogic στο σχόλιό του και να κοπυπαστάρω το εξής κομμάτι από παλιότερο ποστ μου: «Χρόνια πριν, ένα βράδυ που 'βρεχε - που 'βρεχε μονότονα, εμφανίστηκε ξαφνικά στις οθόνες μας και στην εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου, για να τον καταγγείλει ως παλιός του φίλος, επειδή είχε διαπομπεύσει τον Κορκολή. Είχε μιλήσει τότε για αρχές, για μέσες και για τέλη, για τον εκμαυλισμό της τηλεόρασης, σε αντίθεση με την πτωχή πλην τιμία έντυπη δημοσιογραφία. Να κι ένας που μιλάει απ΄την καρδιά του, σκέφτηκα. Την επόμενη ημέρα τού έδωσαν εκπομπή και από τότε ο Γιώργος δεν έφυγε από κοντά μας, καθώς σε αντίθεση με την οικονομία μας ο Οικονομέας μας ευημερεί».
Αλλά μετά τα σχόλια σας (όχι τόσο της Citronella όσο του Ακίνδυνου και του Ανώνυμου) νιώθω λίγο μαλάκας, νιώθω λίγο εξυπνάκιας. Ούτε με έχουν μπαγλαρώσει ποτέ αδίκως ούτε καν λέξεις μου έχουν μελοποιηθεί και τραγουδηθεί ποτέ.
Το παραπάνω απόσπασμα έκλεινε ως εξής «Όλοι όμως κρύβουμε έναν Οικονομέα μέσα μας και είναι πασίγνωστο ότι αν από κάτι τρέφεται το μιντιακό (και όχι μόνο) στάτους κβο, είναι από τους αμφισβητίες του, δια της ενσωματώσεώς τους», αλλά ίσως τελικά να κρύβω έναν Οικονομέα μέσα μου μόνο ως προς τις δυσώδεις πλευρές της δημόσιας συμπεριφοράς του και όχι ως προς τις άξιες, έστω κι αν αυτές ανάγονται στο παρελθόν.
Μ' άλλα λόγια κι αν όλοι κρινόμαστε στο τέλος μπορεί ο γλοιώδης και ο αποτρόπαιος να είμαι εγώ.
"απαγωγείς της Ευαισθησίας μας" Σ' αυτό έμεινα μόνο. Έτσι κι αλλιώς έχω χρόνια που δεν βλέπω τηλεόραση, κι όταν το κάνω σποραδικά επανεπιβεβαιώνω την παλιά μου απέχθεια. Αλλά το θυμάμαι αυτό που λες. Κι εμένα εκείνο το βράδυ μου έκλεψε την ευαισθησία κραδαίνοντας την αυθεντικότητά του.
Αγαπητέ ολντ μπο'ι'...με όλο το σεβασμό στο πρόσωπό σου και στην αξιόλογη πένα σου, και χωρίς να είμαι διόλου φανατική του Οικονομέα, διαβάζοντας το κείμενό σου ένα ερώτημα με βασανίζει...
ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ?ΤΟΣΗ ΠΙΑ ΕΠΙΚΡΙΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ?ΠΟΙΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΕΡΓΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΝΟΜΕΑ?
Ευχαριστώ
oldboy το σημερινό ήταν εντελώς αποτυχία(το post). Άσχημο και με κακία.
Ούτε κι εμένα μου άρεσε το σημερινό, το παρατραβάς το σκοινί, κατά το γενικότερα προσφιλές σου συνήθειο άλλωστε.
Παρ' όλα αυτά, οφείλω να δηλώσω πως θεωρώ κι εγώ τον Οικονομέα τη γλοιωδέστερη τηλεοπτική περσόνα της εποχής μας.
Δεν το διάβασα το σημερινό κείμενο, βαριόμουν. Απλώς το διέτρεξα. Από τις πρώτες σειρές, από την κειμενολεζάντα, με το που κατάλαβα πού θα το πας, έσκασα χαμόγελο. Συμφωνώ σε όλα, λου. Σκέφτομαι τα ίδια πάνω-κάτω. Βαρέθηκα όμως να το διαβάσω λέξη προς λέξη. Επειδή βαριέμαι τον Οικονομέα. Αλλά δεν πειράζει, ε;
ωραίο το ποίημα, πρέπει να του το στείλεις
Μια ιδέα, συμπληρωματικά, που στα μάτια μου θα έκανε πιο ελκυστικό αυτό το post:
Το youtube εγκαινίασε, λέει, μια νέα «υπηρεσία». Ονομάζεται youtube doubler (http://www.youtubedoubler.com), όπου μπορείς να επιλέγεις να παίζεις και να συγχρονίζεις δύο βίντεα (κατά το «παλτά» η κλίση) together. Ετσι μπορείς να κάνεις και παιχνιδάκια τύπου «mash-up (or mash-mix;) songs». Ξέρεις απ' αυτά που ακούγεται η μουσική τού «The Passenger» του Ιggy και τα φωνητικά της Peggy Lee στο «Fever», ξέρω 'γώ. Θα τα έχεις ακούσει, δεν μπορεί...
Η ιδέα, λοιπόν, για να μη χαθείς στη φλυαρία μου: Κάποιος με ταλέντο σ' αυτά, ο vjay Σπύρος, π.χ., να μας έφτιαχνε ένα «Βιντάλ Σασούν» βίντεο με τα εν έτει 2007 τηλελόγια του Ποιητή από τη μια και κάποιο απ' τα τραγούδια για τα οποία έγραψε στίχους κατά την οργισμένη νιότη του (και την οποία εξακολουθεί να εξαργυρώνει αδιαλείπτως αυτά τα χρόνια).
Ως έτερη, αν και άσχετη, ιδέα για youtubedoubler καταθέτω το εξής: βίντεο Αννίτας με συνέντευξη Passaris από τη μία και βίντεο με ένα απ' τα τραγούδια τού «Je T'Aime» από την άλλη.
Ετερον ουδέν.
Όντως, μωρέ,μάλλον είναι τόσο ισχυρά τα χάλια του Οικονομέα, που παρασύρουν και τους σχολιαστές του. Κακό το σημερινό post.
Απο τότε που στην είπανε ότι την έχεις δει elit και δεν απαντάς στα comments έχεις πάρει φόρα και δε ξέρεις τι γράφεις.
Άσε που σε εξουθενώνει αυτό το κόλπο και μετά γράφεις ασυναρτησίες στα post γιατί κουράζεσε.
Κόφτο ρε παιδάκι μου. Αφού σε σκοτώνει. Τα post μια χαρά είναι. Τα άλλα τι τα θες ;
Πάντως, ο Γιώργος έχει κάνει ένα πολύ καλό γάμο και έτσι σώθηκε. Μετά χαλάρωσε και του προέκυψε και το πρωινό του Mega. Όσο ήταν στη πείνα έκανε ότι του έδιναν. Απο μοντάζ μέχρι κουλούρια απο τη γωνία έφερνε.
gs
Κι εγώ συμπαθώ γενικώς την υπερβολή περισσότερο από το διαρκώς ατσαλάκωτο (άλλο αν στο συγκεκριμένο ποστ μου φάνηκε υπερβολική).
Αλλά όντως τα ποστ μια χαρά είναι όπως λέει ο προηγούμενος σχολιαστής.
Είναι σαν το έργο τέχνης άλλωστε.
Να μην πω και έργο τέχνης.
Εσύ εκφράζεις αυτό που έχεις να εκφράσεις και μετά το Publish ο καθένας το ερμηνεύει όπως νομίζει.
these blind communications?
Μαρία, το σχόλιό σου το έκανες διαβάζοντας μόνο το ποστ ή και τα σχόλιά μου κάτω από το ποστ; Αν διαβάσεις και τα σχόλιά μου κάτω από το ποστ ίσως δεις ότι την κριτική που μου κάνεις την κάνω ήδη ως αυτοκριτική. Από εκεί και πέρα όμως, άμα θες να δεις το δικό μου έργο ανάτρεξε στα αρχεία του μπλογκ. Όσο ξιπασμένο κι αν σου φανεί, είμαι περήφανος για αυτά που γράφω.
ετοιμαζεις και ενα ποιημα για τον Κακαουνακη σε παρακαλω?
Gs, τα άλλα τα θέλω γιατί δεν ήξερα ότι είχε προφυλακιστεί ως ύποπτος τρομοκρατίας. Και ήμουν τόσο σκληρός στο ποστ χωρίς να ξέρω όλα τα γεγονότα. Δεν το αναιρώ το ποστ, το αφήνω ως έχει. Απλά στα σχόλια εξέφρασα τον φόβο μήπως είμαι άδικος.
Spirosvii, άσχημο πες το όσο θες. Κακία δεν είχε όμως. Αγανάκτηση είχε για έναν άνθρωπο που εξακολουθεί να το παίζει μυξοπαρθένα και διαφορετικούλης. Διάβασε και το σχόλιο της Doratsirka σε σχέση με το δικό μου των 3:10 για να δεις ότι ό,τι φαίνεται επίθεση μπορεί εν τέλει να είναι άμυνα σε έναν άνθρωπο που επικαλούμενος την αηδία του για την τηλεοπτική δημοσιογραφία απέκτησε την επόμενη εκπομπή στην τηλεόραση.
Διάβασε και ένα κομμάτι από τη συνέντευξή του στο περιοδικό:
«Όσοι συμπεριφέρονται "κάπως" να θυμούνται ότι αυτού του είδους τα αστεράκια, τα οποία τα δημιουργεί αυτό το περίεργο και σιχαμένο σύστημα, έχουν ημερομηνία λήξης».
Μιλάει ακόμα για περίεργο και σιχαμένο σύστημα.
Και αντιγράφω τώρα και σχόλιο φίλου από το παλιότερο ποστ μου για το τι περίπου είχε πει στον Τριανταφυλλόπουλο εκείνο το βράδυ:
«Μάκη, είμαστε φίλοι χρόνια. Οταν με κάλεσες στην εκπομπή σου δεν ήθελα να έρθω με τίποτα. Το συζήτησα με μερικούς φίλους, κοινούς μας φίλους από τα παλιά, και μου είπαν " Γιώργο, μην πας στα σκατά ! Αλλά ήρθα τελικά. Για να σου τα πω κατά πρόσωπο
Σλούρπ! Τι απάντηση ήταν αυτή, θεέ μου! [κατά την ατάκα του ποντικού όταν πήγε στο φίδι να γ...ει].
"Όχι δεν πάει έτσι. Γιατί έτσι ακυρώνεται αυτόματα κάθε κριτική."
Εννοώ ότι κριτική είναι καλό να κάνουμε σε αυτά που μας παίρνει. Εδώ κάνεις κριτική για την ασυνέπεια της πορείας ενός τύπου. Μικρός είσαι ακόμα. Κάτσε να δουμε και εσύ τι πορεία θα πάρεις.
"Οι δικές του αντιφάσεις και συμβιβασμοί μπορεί να είναι οι αυριανές δικές μου αντιφάσεις και συμβιβασμοί. Σύμφωνοι. Και τότε θα είμαι εγώ αντικείμενο χλεύης. Και δικαίως."
Λεω πως δεν υπάρχει μηχανισμός ταύτισης. Είναι σα να λες σε ένα παιδάκι 12 χρονών να μη καπνίζει γιατί θα πάθει καρκίνο του πνεύμονα. Δε μπορεί να ταυτισθεί με αυτό που του λες και το απορρίπτει ως μη πιθανό.
"Όπα. Ποιά παθήματα; Ο Οικονομέας θριαμβεύει στην τηλεόραση. Επαίρεται. Ακκίζεται. Με αυτά γελάω σε σχέση και με την προηγούμενη στάση του."
Κι όμως είναι πάθημα. Το να ξεκινάς ποιητής και να καταλήγεις πρωινατζής.
"Τα μπερδεύεις πάλι. Τηλεορασιολογία θα ήταν να μιλήσω για τον καυγά του με τον Αυτιά για τον οποίο μιλάει στη συνέντευξη."
Κι όμως είναι τηλεορασιολογία γιατί ασχολείται με την τιβί.
"Αν θεωρηθούν πετροβολισμοί έχεις δίκιο. Θα ήθελα να πιστεύω όμως ότι δεν πετροβολώ με τα ποστ μου."
Εδώ δεν εννοώ μόνο εσένα. Και όλους που σπεύδουν να ρίξουν καμία πετρούλα.
Εγώ λέω να μην ασχολούμαστε με αυτούς τους βλάκες. Αιχμάλωτοι στη κλειστή συσκεύη να μένουν.
Φιλικά πάντα.
«Κι όμως είναι τηλεορασιολογία γιατί ασχολείται με την τιβί».
Αν το ποστ μιλούσε για έναν γιο βιομηχάνου που στα νιάτα του ήταν αριστεριστής και τώρα διοικεί την βιομηχανία του μπαμπά θα επρόκειτο για βιομηχανολογία;
«Εννοώ ότι κριτική είναι καλό να κάνουμε σε αυτά που μας παίρνει. Εδώ κάνεις κριτική για την ασυνέπεια της πορείας ενός τύπου. Μικρός είσαι ακόμα. Κάτσε να δουμε και εσύ τι πορεία θα πάρεις».
Κι εγώ επαναλαμβάνω ότι με αυτή τη λογική αναιρείται η δυνατότητα κριτικής ή επιτρέπεται μόνο στα βαθιά γεράματα. Όσο για την πορεία που θα πάρω ενοχοποίησα προκαταβολικά τον εαυτό μου στα παραπάνω σχόλια. Όπως και τον έχω ενοχοποιήσει σε δεκάδες ποστ στο παρελθόν. Άλλο κάτι παραπάνω να κάνω δεν μπορώ.
Πολύς κόσμος πέρασε από το γραφείο του Διώτη για καφεδάκι και συζήτηση, προφανώς ως ύποπτος για τρομοκρατία.
Άλλους τους μάθαμε και άλλους δε θα τους μάθουμε ποτέ.
Όσο υπερβολικό φάνηκε το post - κάτι που εγώ δεν είδα, αλλά never mine - άλλο τόσο υπερβολικό είναι να υποστηρίζουν κάποιοι ότι δεν έπρεπε ο old-boy να τα βάλει με το Γιώργο, διότι ο Γιώργος - μεταξύ των άλλων - ήταν και υποψήφιος τρομοκράτης.
Μάλλον κάτι μου ξέφυγε.
Η υποψηφιότητα τον απαλλάσει απο την κριτική ; Ή επειδή ταλαιπωρήθηκε το παιντί να μη το πειράζουμε ;
Διότι αν είναι έτσι τα πράγματα ο πατέρας της μητέρας μου που έκανε πέντε χρόνια Άουσβιτς ως αιχμάλωτος πολέμου και όταν τον απελευθέρωσαν οι ρώσοι γύρισε στην Ελλάδα με τα πόδια (ας αφήσουμε το μέτωπο) να μη ξαναπληρώσει εφορία.
Επίσης και τα παιδιά του να μη ξαναπληρώσουν εφορία, αλλά και τα εγγόνια του, δηλαδή εγώ, τα αδέλφια και τα ξαδέλφια μου.
gs
Μπορεί μερικές φορές και σε μένα να μην αρέσουν μερικά posts σου (το παρόν πάντως ήταν πολύ καλό), αλλά δεν καταλαβαίνω την επικριτικότητα μερικών. Επίσης όταν δεν απαντάς σε κακίες, σε κράζουν. Δεν τους φτάνει ό,τι δε διαγράφεις τα σχόλιά τους...Μάλλον κάποιοι είδαν στο πρόσωπο του Οικονομέα τη φάτσα τους και στριμώχτηκαν. Ο άνθρωπος είναι από τους πιο γλειώδεις και κουτοπόνηρους ανθρώπους της TV. Αυτό με τον Μάκη τον εντολέα μας ήταν θεϊκό, καλά έκανες και μας το θύμησες...
Looooool!!!!! Εγώ το βρήκα καταπληκτικό. Σίγουρα ένα από τα πιο διασκεδαστικά κείμενα που έγραψες ποτε!
Συνιστώ στους υπερ-ευαίσθητους επικριτές σου να διαβάσουν τη "Βραδύτητα" του Κούντερα.'Ισως θεωρήσουν ότι και εκείνο το βιβλίο είναι "άσχημο, γραμμένο με κακία" (ή μήπως δεν είναι επειδή τα αντικείμενα της γελοιοποίησης δεν κρατούν το πραγματικό τους όνομα;) Λυπάμαι guys, αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο ερεθιστικό από κάποιον που παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά. Δημαδή κάποιος έχει εκδώσει (αδιάφορο πριν από πόσες δεκαετίες) μία συλλογή με τίτλο "Μην περπατάς στα τέσσερα, μας κυκλώνουν" και είναι κακός ο oldboy που τον έχει πάρει στην καζούρα;
Αχ, που 'σουνα νιότη που 'δειχνες πως θα γινόμουν άλλος. Κατά τ' άλλα, ο Οικονομεύς έχει τόση αίσθηση της τωρινής του γλίτσας, ώστε παραθέτει και τα παλιά του ποιήματα για να μας δείξει πως δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται αλλά κάτι πολύ βαθύτερο.
Πώς και δεν το θυμήθηκε αυτό το «βαθύτερο» την ανοιξη, που 'σκουζε στα κανάλια για τους φοιτητές, τους μπείξους, τους δήξους;
Αν το μελοποιήσει κι ο Τζιμάκος θα γίνει μεγάλο χιτ! congrats!!!
Aνώνυμε των 6:21, αν ήταν να σβήνω τα σχόλια που με κατακρίνουν ας έπεφτα να πνιγώ καλύτερα.
Τουλάχιστον ακόμα κι αν από τα σχόλια δεν ξεκαθάρισε αν είμαι καλός, κακός ή άσχημος, μάθαμε το youtubedoubler.
Ουδέν κακόν ποστ αμιγές καλού :)
Old Boy, συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις εδώ, αυτές είναι ακριβώς κι οι δικές μου σκέψεις για το "δήθεν". Συμφωνώ και με το παράδειγμα του Οικονομέα.
Ένα άλλο, πολύ πιο ενδιαφέρον, παράδειγμα, είναι αυτό τού Σαββόπουλου, βεβαίως-βεβαίως, ο οποίος έπραξε παρόμοια και μετά βγήκε και το ομολόγησε κιόλας (σε συνέντευξη). Κι αν η ομολογία τού Σαββόπουλου τον καθιστά σχεδόν τραγική φιγούρα -μια σύγχρονη Αντιγόνη, ας πούμε- ο Οικονομέας θα μείνει για πάντα μέσα μου ως ο Σαββόπουλος των πτωχών. Τω πνεύματι.
Δεν έχω να γράψω κάτι άλλο, καθώς με κάλυψε ο Squarelogic.
Γλοιωδεστερα τ'άφεντικα τους ομως, old μου.
@GreekGayLolita,
Μάλλον θα διαφωνήσω, ακριβώς το ίδιο που έκανε ο Οικονομέας έκανε κι ο Μπόμπολας, μόνο πιο επιτυχημένα.
Thrass, μην βάζεις στην ίδια πρόταση τον Σαββόπουλο με τον Οικονομέα, είναι ύβρις :) Και παρά τα όποια λάθη του Σαββόπουλου αυτά που έχει προσφέρει πάντα θα γέρνουν καταλυτικά υπέρ του το ζύγι.
Ηταν κι ο μπομπ ο πρωτομαστορας, επ-αναστατης του γλυκου νερου και δε το γνωριζω;Μαλλον για γιαλαντζι Merdoch θα τον εκοβα(οπως και οι περισσοτεροι εγχωριοι μηντιαδες, παλιας και νεας φρουρας)
Αnyway:)
Όμηροι των συνδικάτων
ΑΠΟ ΤΗ LOVE COMPANY
'' Καμπουράκης - Οικονομέας στο εξώφυλλο ενός τηλεοπτικού ενθέτου: κάνουν τζόγκινγκ και περιγράφουν πόσο συναρπαστικοί είναι. Ο Oldboy στο μπλογκ του τους κράζει επαρκέστερα όλων. ''
από τη Lifo , Χ-press, 19/7/07
μπά, κράζεις και τον Καμπουράκη;
πόσο περίτεχνα υπόγεια το κάνεις, τόσο που είναι αόρατο δια γυμνού οφθαλμού! χα
Nαι, η αλήθεια είναι ότι ο Καμπουράκης δεν μου φταίει σε κάτι. Το δικό του τζόγκιν έχει μια υποψία αυτοσαρκασμού που ίσως αναιρεί την ξεφτίλα, ξεφτίλα που δεν αναιρεί το ωραιοπαθές τζόγκιν του συντζογκιστή του, τζόγκιν που φαίνεται να λέει: «Βασικά εγώ δεν τα εγκρίνω αυτά, καθώς είμαι άλλης ιδεολογίας και αισθητικής, αλλά αφού έτσι παίζεται το παιχνίδι, τουλάχιστον ας επιδείξω την ομορφιά μου».
Ο Οικονομέας ήταν ποιητής το 1980. Μάλιστα. Ο Καμπουράκης, φαντάζομαι, την ίδια εποχή θα ήταν ασκητής στο Κατμαντού...
Λατρεύω Γιώργο Οικονομέα και θεωρώ ότι είναι από τους πιο αληθινούς δημοσιογράφους που έχουν υπάρξει. Εξάλλου είναι και απίθανος στιχουργός. Ταιριάζει απόλυτα με τον Καμπουράκη και εύχομαι να τους έχουμε για πολλά χρόνια ακόμα μαζί.
ΚΙΘΑΡΕΣ
Σου 'χα μιλήσει από παλιά
για κείνες τις χαλασμένες κιθάρες
πίσω από τζάμια θαμπά κι αραχνιασμένες γωνίες
όνειρα που δεν χρειάζονται άλλο και τα διώχνουμε
σ' όλα τα σπίτια βλέπω κάτι κιθάρες με σπασμένες χορδές
που μου φέρνουνε θλίψη
Λίγες φορές έχω φύγει από την πίσω πόρτα
εδώ λείπει η πέμπτη κι η έκτη
η ΛΑ και η ΜΙ ρε Δημήτρη
τόσα τραγούδια τα ξεχάσαμε
τόσες νότες
τόσες νότες
γιατί δηλαδή έπρεπε να περάσει τόσος καιρός
Δεν σκεφτήκαμε τα δικά μας χέρια
που χόρευαν πάνω στις χορδές
κάποτε σαν ποιήματα χαρούμενα
Του χρόνου θα λείπουν κι άλλες χορδές
δεν ξέρω πόσες
αύριο να μετρήσουμε πάλι μεθαύριο πάλι πάλι μεθαύριο
κι ύστερα όταν όλες χαθούνε να μετρηθούμε κι εμείς
για τελευταία φορά
για τελευταία φορά
κι επιτέλους να πράξουμε
Γ. Οικονομέας
Πίσω στους στίχους
ΘΑ ΦΥΓΩ ΜΙΑ ΜΕΡΑ
Θα φύγω μια μέρα
σαν όλες τις άλλες
θυμήσου
εσύ θα νομίζεις
ό,τι έχω πάει απλά για τσιγάρα
γιατί δεν νιώθεις
το φθισικό ρολόι
που με τρώει νύχτες χιλιάδες
γιατί δεν ένιωσες ποτέ
την ξεφτίλα των παιχνιδιών
την πληγωμένη επιστροφή των σκυλιών
που μ' αρρώσταινε τόσο
θα φύγω μια μέρα
πιο πλούσιος, πιο πονεμένος, πιο γυμνός
ανήμπορος να ξημερώνομαι
διψασμένος πάνω στα χείλη σου
γιατί δεν νιώθεις
το φθισικό ρολόι
που με τρώει νύχτες χιλιάδες
Γ. Οικονομέας
http://www.disobey.net/wxra/
Πίσω στους στίχους
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ότι θα ήταν του Οικονομέα οι στίχοι του αναρχο-εντεχνό-πανκ συγκροτήματος Ωχρα Σπειροχαιτη, Ε ΟΧΙ!!! ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home