Τρίτη, Μαρτίου 14, 2006

Η Μεγάλη Στιγμή του Νίκου

O Νίκος Μπουντούρης έγινε το Σάββατο ο πρώτος μπασκετμπολίστας που συμπλήρωσε 500 συμμετοχές στο πρωτάθλημα της Α1. Αντιγράφω από τη χθεσινή «Ελευθεροτυπία» μια δήλωσή του:
«Αν ήταν να ξεχωρίσω μια στιγμή σε αυτή την πορεία, θα ήταν εκείνη -σε ηλικία 12 χρόνων- που πήγα για πρώτη φορά σε γήπεδο μπάσκετ και τα άλλα παιδιά με έπαιξαν».
Τι να προσθέσω που να μην λερώνει μιας τέτοιας διαύγειας αλήθεια;
Η οικουμενική αλήθεια των αρσενικών είναι το παιχνίδι κι η πιο άδολη αγάπη τους μια μπάλλα που κυλά και κανείς δεν ξέρει που θα καταλήξει.
Κι αυτό είναι ωραίο, γαμώτο.

7 Comments:

At 3/14/2006 06:46:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το ζητούμενο είναι να υπάρχει παρέα και διάθεση να σε παίξουν OI AΛΛΟΙ!

Κι εμένα με έπαιζαν, ας πούμε, πάντα...αλλά υπήρχε μιά μικρή διαφορά! Ήταν δική μου Η ΜΠΑΛΛΑ!

Υπό άλλες συνθήκες: ΔΞ/ΔΑ.

 
At 3/14/2006 06:52:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

O μικρός Μακμάνους
κάθεται και κλαίει
γιατί δεν τον παίζουνε
οι φι-λε-νά-δες του.

 
At 3/14/2006 07:52:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πλάκα-πλάκα, "αυτό", μιά παραλλαγή του δηλαδής, είναι το αγαπημένο τραγουδιστικό αστείο της γυναίκας μου!

Τέλος πάντων!

Πάω να κλείσω νωρίς σήμερα!

Έχω αφήσει το παλληκάρι μας, τον Τζακ Μπάουερ σε δύσκολο σημείο, κι έχω αγωνία!

ΚΑΛΗ ΑΠΕΡΓΙΑ αύριο!
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!

(*)Θα ξεκωλοθούμε στο "24"!

 
At 3/14/2006 08:08:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

«...και τα άλλα παιδιά με έπαιξαν».

Απομονώνω την τελευταία πρόταση, που (για μένα) σημαίνει πόση σημασία έχει για ενα παιδί, όπως και για όλους, η αποδοχή του από την ομάδα.

Τον δέχτηκαν τα παιδιά να παίξει μαζί τους λοιπόν και από εκεί ξεκινά μια μεγάλη πετυχημένη πορεία.

..αν δεν τον δεχόντουσαν τα παιδιά;..

..γιατί άραγε να τον δέχτηκαν τα παιδιά;..

Τα ερωτήματα σίγουρα θα έχουν απλές απαντήσεις, παρόλ' αυτά τα γράφω, επειδή μπορεί να μην αφορούν στενά το μεγάλο παίχτη.

:-)

 
At 3/14/2006 08:22:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

«Τον δέχτηκαν τα παιδιά να παίξει μαζί τους λοιπόν και από εκεί ξεκινά μια μεγάλη πετυχημένη πορεία.
..αν δεν τον δεχόντουσαν τα παιδιά;..»
Πολύ καλή ερώτηση.

ΥΓ (Για τον Μακ)
Ντου και ξύλο στην Κιμ Μπάουερ.
Κιμ, ζούμε,
σακατεμένη να σε δούμε.

 
At 3/15/2006 01:52:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Kαι σίγουρα θα παίζουν ακόμα. Σε ανοιχτά γήπεδα ή στις βίλλες τους με παλιούς συμπαίχτες τους. Χωρίς λεφτά και χωρίς δόξα. Για το παιχνίδι.

 
At 2/16/2007 06:27:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Looking for information and found it at this great site... Bodybuilding nahrung 4x4 roof rack Mercedes e320 4matic Mccall camping sites thule roof rack end Bone cancer diet pill Burroughs shelves

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home