Σάββατο, Φεβρουαρίου 21, 2015

Κάλως ήρθατε κι εσείς στο κάδρο;

 
Νομίζω ότι βρισκόμαστε στο μεταίχμιο εκείνο που η φαντασίωση, μετά τη σύγκρουσή της με την πραγματικότητα, πρέπει να δώσει τη θέση της στην διάψευσή της. Εάν οι προτάσεις που θα υποβληθούν τη Δευτέρα είναι αρκετά γενικόλογες, αρκετά αόριστες, αρκετά μη συγκεκριμένες, ενδεχομένως η φαντασίωση να διατηρηθεί σε σχετική ισχύ για λίγο καιρό ακόμα. Από τη στιγμή όμως που θα πάμε στην επανάληψη του αγαπημένου έργου της προηγούμενης πενταετίας, όταν οι προτάσεις θα απορρίπτονται σωρηδόν, όταν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το «Δεν σου δίνουμε λεφτά, αν δεν κάνεις αυτό, εκείνο και το άλλο, αποικία χρέους μας» οι φαντασιώσεις θα καταρρεύσουν οριστικά. Εκτός και αν η παράταση εξασφαλίζει ακριβώς αυτό: δηλαδή όχι μόνο το δικαίωμα μιας ακόμη ευκαιρίας για μια βιώσιμη λύση εντός της ασφυκτικής οικονομικοπολιτικής πραγματικότητας, αλλά και το δικαίωμα μιας ακόμη ευκαιρίας για νέες αντιστάσεις, νέα όχι, νέα ως εδώ, νέες φαντασιώσεις, που όμως τη φορά αυτή μπορεί και να γίνουν πράξη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά υποσχέθηκε το σχεδόν αδύνατο. Το πάλεψε με σχεδόν όλες του τις δυνάμεις. Ακριβώς επειδή το πάλεψε αυθεντικά, κέρδισε ένα πρωτοφανές κύμα συμπαράστασης μέσα στην Ελλάδα, ενώ ενέπνευσε και έξω από αυτήν. Έχω την αίσθηση ότι στο παρά πέντε άρχισε να τρεμοπαίζει το μάτι του, έχω την αίσθηση ότι φοβήθηκε πρώτος. Προφανώς δεν πίστεψε όσο θα έπρεπε το ένα σκέλος των εξαγγελιών του, ότι δηλαδή είναι ισχυρός διαπραγματευτικά επειδή δεν θα μας αφήναν να βγούμε από την ευρωζώνη. Ωστόσο ακόμη και αυτή τη στιγμή, μεσημέρι Σαββάτου, βρισκόμαστε σε ένα μεταίχμιο που με -αρκετή ίσως- καλή θέληση, η φαντασίωση μπορεί να παραμείνει ζωντανή. Αμφιβάλλω για πόσο ακόμα. Αμφιβάλλω αλλά δεν αποκλείω να παραμείνει πιστός στο άλλο σκέλος των εξαγγελιών του, στο ότι δηλαδή το μνημόνιο με τους όρους που είχε και τον τρόπο που επιβαλλόταν ήταν καταστροφή.
Αλλά αν φοβήθηκε πρώτος, φοβήθηκε επειδή:
1) Η προηγούμενη κυβέρνηση μακιαβελικά, σιχαμερά και σχεδόν προδοτικά του έβαλε τη θηλιά της 28ης Φεβρουαρίου στον λαιμό. 
Και ενώ θα μπορούσαν από χθες το βράδυ, οι ΓΑΠ, οι Σαμαράδες και οι Βενιζέλοι να λένε «Μας κατηγορούσατε με τους πιο ακραίους χαρακτηρισμούς τόσον καιρό, ενώ τελικά και εσείς κάτι παρόμοιο είστε έτοιμοι να κάνετε, καλωσήρθατε κι εσείς στο κάδρο» 
και ενώ ακόμα και η διαφορά ανάμεσα στο μέιλ Χαρδούβελη και τα μέτρα που θα εξαγγελθούν τώρα είναι μεν καταλυτική και αποστομωτική, αλλά εν πάση περιπτώσει θα μπορούσε να είναι μια διαφορά που ανάγεται στη σφαίρα της διαφοράς πολιτικής αντίληψης και των αποτελεσματικότερων διαπραγματευτικών χειρισμών,
είναι η παγίδα της 28ης Φεβρουαρίου σε συνδυασμό με την κατάμαυρη προεκλογική προπαγάνδα και μετεκλογικές πινελιές, όπως η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ή η αρχική αμφισβήτηση της ύπαρξης εγγράφου Μοσκοβισί, οι οποίες καταδικάζουν τους πρωταγωνιστές τους σε ρόλο ιστορικά κατάμαυρο.
2) Τα δισεκατομμύρια σηκώνονταν, σηκώνονταν και συνέχισαν να σηκώνονται από τις τράπεζες. Σε μια χρεωκοπημένη χώρα, σε μια χώρα που έχει περάσει όσα έχει περάσει τα τελευταία πέντε χρόνια, υπάρχει μια τάξη που όχι μόνο έχει ακόμα πολλά λεφτά, αλλά φροντίζει να τα σηκώνει και να τα φυγαδεύει, γνωρίζοντας πως το τίμημα θα το πληρώνουν πάντα οι άλλοι και ποτέ η ίδια, γνωρίζοντας πως αν πάμε στη δραχμή με τα φυγαδευμένα ευρώ της θα μπορεί να τα πάρει όλα κοψοχρονιά μετά. Και σε αυτήν την τάξη μπορεί να υπάρχουν ακόμη και άνθρωποι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ ή άνθρωποι που κατέβηκαν στις πλατείες να του πουν να μην κάνει πίσω ή, γιατί όχι, και μεγαλοστελέχη του.
Η κυβέρνηση παρέλαβε τη χώρα με το ματς στο 5 - 0 και το έκανε 5 - 1. Το καλό είναι ότι μπήκε το γκολ της τιμής. Το κακό δεν είναι ότι είχε υποσχεθεί πως θα βάλει 6 γκολ, αλλά ότι είχε υποσχεθεί πως σε αυτό το ματς δεν θα συνεχίσουμε να παίζουμε. Σάββατο μεσημέρι, στο μεταίχμιο φαντασίωσης - πραγματικότητας, κλείνω τα μάτια κι αποφασίζω να της δώσω κι εγώ λίγο χρόνο ακόμα, ελπίζοντας πως από τη Δευτέρα και μετά θα αποδειχθεί ότι το προηγούμενο παιχνίδι, ανεξαρτήτως ονομασίας του, έχει τελειώσει. 

10 Comments:

At 2/21/2015 05:28:00 μ.μ., Blogger DPurpler said...

Νομίζω ότι κάνεις το εξής λάθος.
Όπως ακριβώς τόσο καιρό τώρα αθωώνετε την μικροπαραβατικότητα και την μικροφοροδιαφυγή, (μα καλά κυνηγάνε τους ταβερνιάρηδες της Ύδρας και όχι τους μεγαλοεπιχειρηματίες!), έτσι ακριβώς και αδυνατείτε να διανοηθείτε ότι το κύμα αναλήψεων και το πρόβλημα που δημιούργησε προήλθε από εκατοντάδες χιλιάδες αναλήψεις του 500ρικου, του 1000ρικου και του 2000ρου από τους "νοικοκυραιους" αλλά και από τους "αγανακτησμένους".

Το πρόβλημα της Ελλάδας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους μικρομεσαίους. Αυτό όμως είναι το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ "φοβάμαι" ότι επιτέλους πρέπει να τα βάλει μαζί του. Κι αυτό θα είναι το καλύτερο για όλους μας.

 
At 2/21/2015 08:11:00 μ.μ., Blogger Elias said...

Μέχρι στιγμής έχουμε:

1) Την απόφαση για τον Πάκη, που απ' ό,τι φαίνεται ήταν προσωπική απόφαση του Τσίπρα (για κάποιους λόγους). Δεν ρωτήθηκαν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν του έδωσαν κάποια εντολή.

2) Τον Αλέξη να νομιμοποιεί χούντες. Ως πρωθυπουργός να υποδέχεται τον κινέζικο στόλο και τους ανθρώπους της (σιχαμένης) κινέζικης κυβέρνησης. Το ονόμασε: είμαστε δίπλα στον "κινέζικο λαό". Λες κι ο κινέζικος λαός αντιπροσωπεύεται από την κινέζικη κυβέρνηση. Πριν πέντε χρόνια, επί ΓΑΠ, ο Τσίπρας ξεσάλωνε και δικαίως εναντίον της Cosco στον Πειραιά. Τώρα τα ξέχασε.

3) Ένα περίεργο γιούρογκρουπ απ' το οποίο δεν ξέρουμε τι συμπέρασμα να βγάλουμε. Περιμένουμε τη Δευτέρα. Πάντως μέχρι στιγμής δεν νιώθουμε ανταπόκριση στην έμπνευση που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικώς.

Κι ο Σόιμπλε τού έδωσε περίφημη ευκαιρία. Η επηρμένη ανακοίνωση του γερμανικού υπ. οικονομικών την Πέμπτη τού έδωσε θαυμάσια ευκαιρία να πουλήσει τρέλα στην τρέλα, έπαρση στην έπαρση, να βγάλει τον Έβο που κρύβει μέσα του (οι σαύρες μόνο από τέτοια καταλαβαίνουν).

4) Ξαφνικά έχει γίνει τρέντι να είσαι ΣΥΡΙΖΑ. Πόσοι είναι οι μετεκλογικοί συριζαίοι; Έχω χάσει την μπάλα. Ο Μπέος, ο Καλαβρύτων, ο Τράγκας, όλοι αρχίζουν και στάζουν μέλι. Κάτι δεν πάει καλά.

Αυτά βλέπω εγώ. Ο Τσίπρας αρχίζει και παίζει με τα νεύρα μου.

 
At 2/21/2015 10:12:00 μ.μ., Blogger ΑΠΟΛΛΩΝ said...

Κι όπως λέει μία φίλη, «Καμία κοινωνία στην ιστορία δεν εξεγέρθηκε από ελπίδα. Όλες οι επαναστάσεις από απελπισία έγιναν. Ούτε κανείς ριψοκινδύνεψε αλλαγές, από ελπίδα. Από απελπισία για τη λειτουργία του ως τότε συστήματος το έκανε. Η ελπίδα φαίνεται να είναι, μάλλον φρένο, παρά γκάζι. Η ελπίδα σε κάνει να περιμένεις, η απελπισία σε κάνει να ενεργείς. Αυτός είναι και ο λόγος που με τόσο πάθος, φροντίζουν οι πολιτικοί για τη διατήρηση της ελπίδας. Είναι πολύ δυνατό ναρκωτικό, με μυοχαλαρωτική και ψευδαισθησιογόνο δράση».

Αν δεν σκοτώσουμε την ελπίδα, η γαμημένη ελπίδα θα μας σκοτώσει όλους. Γιατί «η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία».

Εν τω μεταξύ, πρώτη φορά αριστερό ξύλο ;

 
At 2/22/2015 12:06:00 π.μ., Anonymous Βασίλης said...

Elias δεν είναι θέμα προσώπου.

Αν υποστηρίζεις τον αντισυστημικό παράγοντα "Χ" της αντιπολίτευσης κι αυτός σταδιακά ή απότομα έρθει στα πράγματα να κυβερνήσει, αυτομάτως αλλάζει θέση και από Χ μετατρέπεται σε Υ. Εσύ με τη σειρά σου θα απογοητευτείς και θα στραφείς κάπου αλλού (ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.) έως ότου η διαδικασία επαναληφθεί αυτούσια και ου το καθεξής. Αν είσαι πιο τυχερός, αυτός που υποστηρίζεις δεν θα έρθει ποτέ στα πράγματα για να δεις αυτό το έργο, οπότε ζεις και πεθαίνεις με την αντισυστημική ελπίδα.

Έτσι γίνεται και από όλη αυτή τη διαδικασία κακώς στέκεσαι στον Χ ή τον Υ αρνούμενος να εστιάσεις στο τι σημαίνει όλο αυτό για εσένα τον ίδιο. Γιατί εμένα μου θυμίζει απλώς το ανέκδοτο με τον οδηγό στο αντίθετο ρεύμα της Εθνικής που διερωτάται με απόγνωση "γιατί πάνε όλοι ανάποδα;"

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει «αντισύστημα». Δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και βάσει λογικής είναι φύσει αδύνατον να υπάρξει.

 
At 2/22/2015 10:55:00 π.μ., Blogger Xenoudis - Ξενούδης said...

Εικάζω απλώς πως το αποτέλεσμα, μετά από λίγους μήνες, θα είναι καλύτερο από ένα υποθετικό αποτέλεσμα με την προηγούμενη κυβέρνηση.
Φαιδρή παρηγοριά;
Ξενούδης

 
At 2/22/2015 12:03:00 μ.μ., Anonymous Συμεών said...

Ο ΣΥΡΙΖΑ , συνοψίζοντας κατά τη γνώμη μου το ποστ, υποσχέθηκε το σχεδόν αδύνατο και δεν το έπραξε λόγω 1) της θηλειάς της 28ης Φεβρουαρίου που του έβαλε στο λαιμό η προηγούμενη προδοτική κυβέρνηση και 2) λόγω της μαζικής διαρροής καταθέσεων. Έστω κι έτσι , τα δεδομένα αυτά ήταν ήδη γνωστά κατά τον χρόνο της προεκλογικής περιόδου και επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ εν γνώσει των δεδομένων αυτών υποσχέθηκε αυτά που υποσχέθηκε . Άρα δεν μπορεί η επίκληση αυτών των δεδομένων να λειτουργήσει απαλλακτικά για το ΣΥΡΙΖΑ . Συμπέρασμα δικό μου , βασιζόμενο και στα παραπάνω : οι νυν κυβερνώντες είναι οι μεγαλύτεροι και κυνικότεροι απατεώνες της ελληνικής πολιτικής ιστορίας που εγώ γνωρίζω .

 
At 2/22/2015 06:36:00 μ.μ., Anonymous michael said...

Ολντ Μπόι, Ηλία και λοιποί φίλο, κάποια συμπεράσματα γιατι παρατηρώ μια παγωμάρα, κυρίως απο το αριστερό κοινο του Συριζα (οχι απο τους υπόλοιπους, που ειναι μάλλον ευχαριστημένοι), αν και αυτο δείχνει υγεία. Τα συμπεράσματα άκου σε δυο μέρη, στα πρακτικά-αμεςα και σε επίπεδο ηθικής/μελλοντικού κέρδους.

Όσον αφορα τα πρώτα, Ολντ, σε σχόλιο μου εδώ προς αλλο συνομιλητή πριν κατι εβδομάδες σου είχα πει πως ο Συριζα θα πάρει ολα αυτα που μπορει να πάρει. Καμία απομείωση του χρεους, αλλα την τρόικα σπίτι για να κάνει μόνος οτι μεταρρυθμίσεις θέλει στο εσωτερικό μέτωπο (τετάρτη παράγραφος, εδώ: http://old-boy.blogspot.com/2015/01/blog-post_30.html#c8516756005596412849).

Αυτο ειναι πολυ σημαντικό για έναν και απλό λόγο: Γιατι η τρόικα θα σε οδηγούσε σε μέτρα συγκεκριμένης υφής που έτρεχαν την κοινωνική αποσύνθεση. Με την προηγούμενη κυβέρνηση αυτο δεν θα ήταν πρόβλημα. Το αντίθετο, αφου απο καιρό είχαν εγκαταλείψει μέχρι και την προστασία του πελατειακού τους κράτους, υπερασπιζόμενοι πλέον μονο τους ολιγάρχες που τους στήριζαν. Ο Συριζα ομως δεν εχει πολυτέλεια να το κάνει αυτο. Δεν μπορει να το κανει. Θα ειναι ο πιο γρήγορος δρόμος προς την ολοκληρωτική πολιτική του αυτοκτονία. Επομένως, αναγκαστικά θα πρεπει να κανει πράγματα και να συγκρουστεί σε συμφέροντα, για να μπορει να μαζέψει λεφτά, αλλα και να βρίσκεται σε ασφαλώς ισχυρότερη θέση σε ένα τετραμήνου, που θα πάει να διαπραγματευτεί για ένα ποσο 3.5 δις, που μπορει και να μη χρειαστεί. Απο εκείνο το σημείο και μετα ειναι κυρίαρχος του εαυτού του με την ιδια υποσημείωση με τώρα: οτι και να κανει θα πρεπει να το κανει με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, εφόσον δεν εχει τα χρήματα και δεν μπορει να δανειστεί (ούτε και πρεπει).

Βεβαίως, δεν μπορει να κανει καμία "Θεσσαλονίκη." Αλλα αυτο ήταν δεδομένο απο πριν και κακώς υποσχέθηκε ένα προγραμμα τόσο φιλόδοξο χωρίς να εχει την χρηματοδότηση του. Όσο για τα νομοσχέδια, που δεν ήρθαν περι αυξηςεων των μισθών και προστασίας πρώτης κατοικίας και αυξήσεων μισθών και τα δυο αποτελούν έξυπνες υποχωρήσεις σε μια σκληρή διαπραγμάτευση. Το μεν πρώτο το αναβάλει, αλλα αν το εννοεί ειλικρινά, μονο για ένα εξάμηνο. Γιατι το δεύτερο, δεν εχει σημασία αν δεν μπορει να εκτελεστεί. Δεν μπορείς να κανεις εξώσεις χωρίς αστυνομία. Και μπορει να πεις στις τράπεζες, που τις ελέγχεις, να το βουλώσουν, αν ούτε και εκείνες τις συμφέρει να το κάνουν, αφου εξισώσεις με σπίτια που δεν πωλούνται σημαίνει απώλεια κεφαλαιακής επάρκειας και άρα ανάγκη για ανακεφαλαιοποίηση.

Και μια που αναφέρθηκα στην τράπεζα, επειδη διαβάζω απο πολλούς δεξιά και αριστερά για το χαλί που τράβηξαν οι μικροκαταθέτες με τα 19 δις που πήραν. Αυτο ειναι αδιάφορο και ολα να τα έπαιρναν. Γιατι σε ένα φιατ χρηματοπιστωτικό σύστημα καμία τράπεζα σε όλο τον κόσμο δεν εχει τις καταθέσεις. Καμία. Σε περίπτωση "μπανκ ραν" τις εγγυάται η κεντρική. Η ΕΚΤ δεν μπορούσε να αποκόψει την Ελλάδα γιατι παραβίαζε τους κανόνες. Αλλα ούτε και περιορισμό στην έξοδο των καταθέσεων μπορούσε να επιβάλει γιατι απλώς δεν υπήρχε λόγος. Στην Κύπρο που έγινε αυτο, έγινε για να κάνουν με το κούρεμα των καταθέσεων ανακεφαλαιοποίηση. Αλλα οι Ελληνικές είχαν ανακεφαλαιοποιηθεί αυτο τον efsf που τον χρεώθηκε η χώρα. Γι αυτο και σου πήραν τα 10.5 του ΤΧΣ, για να μπορούν να σε εκβιάσουν σε μελλοντικό επίπεδο ετσι. Γι αυτο και εσυ δεν θα κανεις κατασχέσεις.

(Εχει συνέχεια)

 
At 2/22/2015 06:38:00 μ.μ., Anonymous michael said...

(...
Ποιος σου τράβηξε το χαλί και δεν πήρες κατι καλύτερο; Το γεγονός οτι δεν βρήκες κανέναν σύμμαχο, κανέναν τουλάχιστον που να τα βάλει με τη γερμανική πολιτική και να βγει έξω απο την ομερτά. Και εδώ έρχομαι στο συμβολικό και τι σημαίνει αυτο για την Ευρώπη. Ο Συριζα επιβίωσε. Ήταν το πρώτο αριστερό κόμμα που έκανε κυβέρνηση στην Ευρώπη και επιβίωσε παρόλο που έγιναν συγκεκριμένες ενέργειες για την ανατροπή του (αλά Παπανδρέου-Παπαδήμος φάση). Και εν τελει πήρε συμφωνία. Συμφωνία που του δίνει χρόνο να περιμένει το ίδιο δρόμο να ακολουθήσουν και άλλοι στην Ευρώπη, όπως το Ποδεμος, για να αλλάξει πραγματικά η κατάσταση. Υπό αυτές τις συνθήκες ειναι η πρώτη κυβέρνηση που αμφισβητεί στην ΕΕ το δόγμα της λιτότητας. Αυτο που θα ήθελε να πει ο Ρεντσι ή αυτο για το οποίο ο Ολλαντ προτίμησε αντί να εκφράσει, να θυσιάσει τη μισή του κυβέρνηση. Γίνεται ετσι σημείο αναφοράς και κάποιος επιτέλους θέτει το θεμα το τραπέζι.

Έβλεπα και συνεχίζω να βλεπω τον Συριζα με μεγάλη επιφύλαξη, αν θα κανει αυτα που λεω. Και εγώ εννοώ στο εσωτερικό με τους ολιγάρχες. Τα δείγματα που μας είχε δώσει με Δούρου και Μελισσανίδη ήταν άκρως αρνητικά. Αλλα στο εξωτερικο το αποτέλεσμα την ευχάριστη έκπληξη και πολυ μεγαλύτερη επιτυχία απ οτι περίμενα σε ουσιαστικό επίπεδο, αν και καταλαβαίνω τις προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν. Μακάρι ομως ως κυβέρνηση όσο μείνει κάθε μήνα να κανει τόση πρόοδο όση τώρα.

 
At 2/24/2015 12:00:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καλώς ήρθες στην πραγματικότητα, play(...)boy!

Έχεις ακούσει το ανέκδοτο με τον Άρη και τον αγροφύλακα; Όποια κυβέρνηση και να έρθει, εσύ (και οι παντογνώστες της κάθε Μιχαλούς και μαχαλά) θα συνεχίζεις να φλυαρείς εκ του ασφαλούς.

 
At 2/25/2015 01:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Θες κι εσύ να τελειώσει το προηγούμενο παιχνίδι; Κι εγώ! Την Παρασκευή στο δρόμο: http://www.imerodromos.gr/kke-protasi-protasi-nomou-silallitirio/

Νίκος

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home