Δύναμης

Οι σημερινές προγραμματικές δηλώσεις ήταν ένα ακόμη σημείο αναφοράς στις ούτως ή άλλως ιστορικές μέρες που ζούμε. Προσωπικά είμαι αισιόδοξος πως αυτή ακριβώς η στάση -και μόνον αυτή- είναι δυνατόν να οδηγήσει σε έναν έντιμο συμβιβασμό, προσωπικά είμαι πεπεισμένος πως οποιαδήποτε άλλη στάση θα ήταν διαπραγματευτικά καταστροφική. Αλλά εκείνο για το οποίο είμαι ακόμη περισσότερο πεπεισμένος, είναι πως εκείνοι που αποδεικνύονται στην πράξη αντάξιοι της ιστορικής τους ευθύνης και συνεπείς σε όσα έλεγαν, καταφέρνουν να επανεισάγουν στο -τόσο απαξιωμένο από δεκαετίες μικροδιαχείρισης, ευτέλειας και μικρότητας- πολιτικό πεδίο τη συγκίνηση, την έμπνευση, την αξιοπιστία, καταφέρνουν να σε κάνουν να αισθάνεσαι πως δεν είναι όλα εξ ορισμού αλλοτριωμένα και μάταια, καταφέρνουν να σε κάνουν να νιώθεις για μια φορά κι εσύ πως ως πολίτης δεν είσαι πιόνι, αλλά δυνάμει φορέας εξελίξεων, αλλαγών, ελπίδας, δύναμης.