Σάββατο, Δεκεμβρίου 27, 2008

Οι αρχές της κοινής μας ζωής


Την επιστολή των Απόστολου Δοξιάδη, Τάκη Θεοδωρόπουλου και Πέτρου Μάρκαρη για τις διακοπές θεατρικών παραστάσεων από ακτιβιστές, σχολίασε καυστικό ποστ του Γιάννη Χάρη, επί του οποίου και σχετική ενδιαφέρουσα συζήτηση στο buzz.
Το γεγονός χαρακτηρίζεται τραγικό, σκέτα τραγικό, χωρίς πολιτικό πρόσημο, όπως ας πούμε τραγικό είναι να χάσεις το παιδί σου επειδή πετάχτηκε στο δρόμο και το πάτησε αυτοκίνητο ή επειδή έπαιζε με το κινητό του και έπεσε κεραυνός και το έκαψε.
Στην αντίδραση στο γεγονός, οι χαρακτηρισμοί και το πολιτικό πρόσημο δίνονται με αισθητά μεγαλύτερη ευκολία: δεν πρόκειται απλώς για τυφλή βία, αλλά και για έμπρακτη αμφισβήτηση βασικών θεσμών και κανόνων της δημοκρατίας.
Το Κράτος ελέγχεται μάλιστα για την φαινόμενη ανικανότητά του να αντιδράσει απέναντι σε αυτήν την αμφισβήτηση, άρα προφανώς δεν συνιστά λαϊκισμό το συμπέρασμα πως οι τρεις συγγραφείς εμμέσως πλην σαφώς ζητούν από το Κράτος να δείξει Πυγμή ανάλογη των περιστάσεων (και αντιλαμβάνεται κανείς, ότι όταν φτάνουν να κλονίζονται οι αρχές της κοινής μας ζωής και ο πυρήνας της δημοκρατίας, οι περιστάσεις είναι τόσο δραματικές, που εξίσου εμφατική απαιτείται να είναι η απάντηση από την πλευρά της Νομιμότητας και της Τάξης).
2) «Θέλουμε όμως σήμερα να σχολιάσουμε ειδικότερα τη βίαιη διακοπή της πρεμιέρας της Νέας Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου, καθώς και άλλες αντίστοιχες αυτοαποκαλούμενες «παρεμβάσεις», που την ακολούθησαν, με αποτέλεσμα τη ματαίωση πολλών θεατρικών παραστάσεων. Με μια έννοια, τα γεγονότα αυτά υστερούν σε σημασία των όσων προηγήθηκαν, δεν είναι παρά η φαρσική εκδοχή των κατά πολύ τραγικότερων καταστροφών, σε σπίτια, σχολεία, πανεπιστήμια, γραφεία και μαγαζιά Ελλήνων πολιτών. Από μια άλλη όμως άποψη είναι αποκαλυπτικά, καθώς αναδεικνύουν μια βασική διάσταση του τι συμβαίνει αυτό τον καιρό στην πατρίδα μας, αμφισβητώντας ανενδοίαστα την ουσία της ίδιας της δημοκρατίας, με την επίθεση στην καρδιά της, που είναι η ελευθερία της σκέψης, του λόγου και της έκφρασης, που αντιπροσωπεύει η τέχνη».
Ουσία της δημοκρατίας είναι η ελευθερία της έκφρασης, όπως αυτή αποκρυσταλλώνεται στην τέχνη και πιο συγκεκριμένα στις θεατρικές παραστάσεις. Τέχνη και θέατρο ιστορικά έχει υπάρξει μόνο σε δυτικού τύπου δημοκρατίες. Θεατρικές παραστάσεις δεν έχουν παιχτεί ποτέ σε άλλου τύπου καθεστώτα. Αν προσγειωθείς σε μια χώρα και δεν ξέρεις τι πολίτευμα έχει, θα ψάξεις σε μια εφημερίδα τη στήλη με τις θεατρικές παραστάσεις. Αν βρεις τέτοια στήλη είσαι τυχερός γιατί βρίσκεσαι σε δημοκρατικό καθεστώς. Επίσης η δημοκρατία εκτός από θέατρο και τέχνη προσφέρει στους πολίτες της οξυγόνο για να αναπνέουν, νερό για να πίνουν, ενώ είναι και το μόνο πολίτευμα που επιτρέπει το σεξ.
Τέλος, τέχνη είναι μόνον αυτό που παράγεται, προσφέρεται και γίνεται δεκτό υπό τους όρους της οικείας σύμβασης, οι οποίοι είναι αποτυπωμένοι στο εισιτήριο που πλήρωσες. Τέχνη δεν μπορεί ποτέ να είναι όσα διαδραματίζονται πριν αρχίσει η παράσταση, αφού τελειώσει η παράσταση ή αν τυχόν διακοπεί η παράσταση από ακτιβιστές. Όλες άλλωστε οι θεατρικές παραστάσεις που θα δει στη ζωή του ένας θεατής μένουν ανεξίτηλα γραμμένες στο συγκινησιακό του κύτταρο, ενώ μια παράσταση που διακόπηκε εξαιτίας μιας εκδήλωσης διαμαρτυρίας ξεχνιέται την επόμενη στιγμή. Νέες θεατρικές παραστάσεις και νέα τέχνη αποκλείεται να γεννηθούν από τέτοια ανώμαλα περιστατικά. Την τέχνη την γεννά μόνο η ομαλότης και η τάξη, η καλλιτεχνική φαντασία δεν γονιμοποιείται ποτέ από την αταξία και το διαφορετικό.
3) «Πού μπαίνει το όριο σε αυτή την κωμικοτραγική «πολιτιστική επανάσταση» των απολίτιστων; (Παρεμπιπτόντως, τους οργισμένους νεαρούς τούς προσέβαλλαν αποκλειστικά οι θεατρικές παραστάσεις ποιότητας, που παίζονται στα αφύλακτα, ταλαίπωρα θέατρά μας. Ούτε στα μπουζουκτσήδικα με τους μπράβους τους προσπάθησαν να «παρέμβουν» ούτε στα ποδοσφαιρικά ματς, προφανώς επειδή αυτά είναι υπεράνω κάθε υποψίας «κουλτούρας»)».
Εδώ υποψιάζομαι ότι η ειρωνεία είναι πώς προτιμούνται τα θέατρα ακριβώς επειδή η σκηνή τους έχει ένα κύρος και μια αξία στα μάτια εκείνων που τις καταλαμβάνουν και τις χρησιμοποιούν ως βήμα.
4) «Αν εμείς οι άνθρωποί της ανεχόμαστε αγόγγυστα την κάθε ομάδα «επαναστατημένων» νεαρών να μαγαρίζει ανενόχλητη την Ακρόπολη ή να διακόπτει μια θεατρική παράσταση βρίζοντας το κοινό και γράφοντας με σπρέι στο καινούργιο, καθαρό φουαγιέ του Εθνικού το ναζιστικής υφής σύνθημα «σκατά στους κουλτουριάρηδες» (!) τι μας λέει ότι δεν θα δούμε μεθαύριο τους ίδιους ή άλλους να καίνε βιβλία ή να επιχειρούν να ορίσουν το τι θα λέμε και τι θα σκεφτόμαστε;»
Αν όμως η δημοκρατία έχει ήδη, με τις διακοπές των θεατρικών παραστάσεων, πληγεί στην ουσία της, το κάψιμο των βιβλίων πόσο μεγαλύτερο κακό μπορεί να της κάνει; Η δημοκρατία έφαγε βολίδα στην καρδιά όταν διακόπηκε η πρεμιέρα του Εθνικού: όταν ο λόγος χάνει την επαφή με το μέτρο και παραδίδεται στην υπερβολή, τότε η διεκτραγώδηση των καταστάσεων που έχουν ήδη συμβεί, πατάει το mute στον κώδωνα των φρικτών κινδύνων που ο ίδιος με ιερό ζήλο κρούει.
Τέλος, ο φόβος για όσους θα επιχειρήσουν «να ορίσουν το τι θα λέμε και τι θα σκεφτόμαστε» πρέπει να διαβαστεί συνδυαστικά με το παραπάνω χωρίο για τις «αρχές της κοινής μας ζωής». Έως σήμερα καμία δύναμη δεν προσπαθούσε να ορίσει το τι θα λέμε και τι θα σκεφτόμαστε, έως σήμερα δεν υπήρχε λόγος επίσημος, λόγος καθεστωτικός, λόγος προπαγανδιστικός, λόγος που επιχειρούσε να ορίσει τι θα λέμε και τι θα σκεφτόμαστε. Από δώδεκα χρόνια σχολικής εκπαίδευσης ως τις εκθέσεις στις Πανελλήνιες, κι από τα ΜΜΕ ως τον προϊστάμενο στη δουλειά, όλοι μας προτρέπουν να σκεφτόμαστε από μόνοι μας και να βροντοφωνάζουμε αυτό που σκεφτόμαστε. Όλα μέχρι το τραγικό γεγονός ήταν καλώς καμωμένα, αυτές ήταν οι αρχές της κοινής μας ζωής, μέχρι που ενέσκηψαν οι της απολίτιστης επανάστασης.

76 Comments:

At 12/27/2008 02:31:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καλά, ο Θεοδωρόπουλος είναι τελειωμένη υπόθεση εδώ και καιρό. Ο Μάρκαρης πάλι δεν ήξερα ότι είναι τόσο αντιδραστικός.

Τη μεγάλη κατραπακιά την έφαγα με τον Δοξιάδη. Τι να πεις! Έχω διαβάσει όλα τα βιβλά του και τον θαυμάζω απεριόριστα.

Δέξου τον συγγραφέα σου με τον ναζισμό του.

 
At 12/27/2008 02:53:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν καταλαβαίνω γιατί το θέατρο θεωρείται α πριόρι ανώτερο από το σκυλάδικο. Ειδικά το εθνικό θέατρο. Που το χρυσοπληρώνει το ελληνικό κράτος. Που το στελεχώνουν ημέτεροι και κολλητοί. Στο σκυλάδικο, αν δεν "τό 'χεις" σε ξερνάει ο χώρος. Στο εθνικό, σε πληρώνει ο λαός μέχρι να πεθάνεις.

Ναι, πρέπει να σεβόμαστε το εθνικό και τις κοσμικές πρεμιέρες του, όπου όλοι έχουν πληρώσει εισιτήριο και κανείς δεν έχει πάει με πρόσκληση ως χωμένος στα πράγματα. Ναι, η πρεμιέρα είναι ο φυσικός βιότοπος του συνειδητοποιημένου θεατρόφιλου.

Κατά τ' άλλα, η χώρα, όπως φαντάζομαι την φαντάζεται η τριανδρία των συγγραφέων, πάει μια χαρά. Ελλάς ελλήνων πολιτών. Όχι ελλάς ελλήνων κολλητών. Άμα αξίζεις, πετυχαίνεις. Οι παλαιότεροι -όπως η τριανδρία- διαγκωνίζονται για να φύγουν από τις επιτροπές και να έρθουν οι νέοι και να πριμοδοτούν τους νέους και όχι τους γέρους. Ελλάς ελλήνων νεολάγνων! Άμα είσαι γέρος και μέλος του κατεστημένου, καλύτερα αυτοκτόνησε. Οι νέοι πλέον κυβερνούν. Δεν το βλέπεις; Έχουμε χούντα των νέων. Κατεβάζουν παραστάσεις, κατεβάζουν τα βρακιά τους μπροστά στη μητρόπολη, κατεβάζουν την ακρόπολη στο επίπεδο της φτηνής συνθηματολογίας. Ποτέ οι στέγες των ανθρώπων δεν ηταν τόσο κοντά και το χνώτο των νέων τόσο ακόμα πιο κοντά. Είναι έγκλημα πλέον να είσαι γέρος σε αυτή τη χώρα, όπως οι τρεις κύριοι. Όλες τις καίριες θέσεις τις έχουν καταλάβει πραξικοπηματικά -και, βεβαίως, φασιστικά- οι νέοι.

Δικαίως εξανίσταστε κύριοι Δοξιάδη, Θεοδωρόπουλε και Μάρκαρη. Είστε τα τραγικά θύματα της υπόθεσης που μετρούν τις μέρες της αφθονίας τους που είναι μετρημένες.

 
At 12/27/2008 12:02:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το επόμενο βήμα των "τριών" είναι, όπως διαφαίνεται, να στείλουν επιστολή στο ΓΕΣ ώστε να επέμβει και ν' αποκαταστήσει την τάξη...

Οι Τρεις Θλιβεροί Μαλάκες.

 
At 12/27/2008 01:57:00 μ.μ., Blogger Γιάννης Χάρης said...

ευτυχώς που 'χω ξαναγράψει για έξοχα κείμενά σου, ολντμπόι, και δεν κινδυνέυει να φανεί γλείφτικα ανταποδοτική η τωρινή επίσκεψή μου

κέντησες λοιπόν, ψιλοβελονιά

καλή χρονιά, και πάντα τέτοια

υγ. για τον πρώτο Ανώνυμο: δεν ξέρω αν είναι "τελειωμένη υπόθεση εδώ και καιρό" ο Θεοδωρόπουλος, οι ιδεολογικές του θέσεις όμως είναι γνωστές από καιρό. Το ίδιο και του Δοξιάδη. Η δυσάρεστη έκπληξη ήταν μόνο ο Μάρκαρης

 
At 12/27/2008 02:12:00 μ.μ., Blogger Alexandra said...

Κι αν οι άνθρωποι της τέχνης στέλνουν τέτοιου είδους κατευθύνσεις, εμείς οι απλοί λαϊκοί που προσπαθούμε να κατανοήσουμε την τέχνη, τι θα πρέπει να πούμε στα παιδιά μας; Αναρωτιέμαι, η Λιλή Ζωγράφου τι θα έλεγε διαβάζοντας τις επιστολές ΑΥΤΩΝ των ανθρώπων της τέχνης. Θλίψη και μόνο θλίψη.
Καλή χρονιά Old boy

 
At 12/27/2008 02:28:00 μ.μ., Blogger gerasimos said...

Δυστυχώς η Ελλάδα όχι μόνο έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν, αλλά και τους εσωτερικής κατανάλωσης 'διανοούμενους' που της αξίζουν. Μάλιστα, όσες φορές γνώρισα κάποιους απ' αυτούς τους εγχώριους αξιωματούχους της 'διανόησης' από κοντά, συνέβαινε κάτι πρωτοφανές: η απογοήτευση ήταν ακόμη μεγαλύτερη απ' ό,τι πριν.

 
At 12/27/2008 04:20:00 μ.μ., Blogger thas said...

Ζουγράφισις! (Χρόνια Πολλά.)

 
At 12/27/2008 04:20:00 μ.μ., Blogger thas said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 12/27/2008 04:39:00 μ.μ., Blogger Thrass said...

Εμένα πάλι μού φαίνεται ότι οι τρεις τής επιστολής και αυτοί που γράψανε "Σκατά στους κουλτουριάρηδες" είναι οι δύο όψεις τού ίδιου νομίσματος. Ή ίσως κάνω λάθος και είναι μία και μόνο όψη.

 
At 12/27/2008 04:40:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πολυ ανακουφιστικο να διαβαζει
κανεις τετοια κειμενα...

ευχαριστω...

 
At 12/27/2008 07:23:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Xρόνια Πολλά σε όλους και ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές και τα σχόλια.
Τhrass, το σχόλιό σου μου δίνει την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Το να γράφεις μέσα στο Εθνικό «Σκατά στους κουλτουριάρηδες» το θεωρώ και αηδία και βανδαλισμό και σκατομυαλισμό και ιδεολογικά μου βρωμάει.
Επίσης δεν είμαι σίγουρος ότι συμφωνώ με αυτή καθαυτή τη διακοπή των παραστάσεων, όπως ας πούμε ήμουν σίγουρος ότι συμφωνούσα και επικροτούσα τη διακοπή του δελτίου ειδήσεων της ΝΕΤ.
Αλλά με ενόχλησε τόσο η όλη υπερβολή, η μονομέρεια, ο καθεστωτισμός και ο γεροντοκορισμός της επιστολής των τριων (τους οποίους παραταύτα εκτιμώ και σέβομαι), που αντί να γράψω για τα κατά τη γνώμη μου θετικά και αρνητικά τέτοιων ακτιβιστικών κινήσεων, προτίμησα να αντικρούσω αυτήν την υπερβολή.
Γενικότερα μιλώντας (και αυτό με συμπεριλαμβάνει και μένα) η ιδεολογική διαμάχη σε σχέση με τα γεγονότα μετά την 6η Δεκεμβρίου έχει την τάση να διεξάγεται με εκατέρωθεν έλλειψη του μέτρου: η κατάληψη του δελτίου της ΝΕΤ δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί και κριθεί ως αυτό που είναι πρέπει να χαρακτηρισθεί βίαιη και εξόχως αντιδημοκρατική, η διακοπή των παραστάσεων δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί και κριθεί ως αυτό που είναι πρέπει να αναγορευθεί χτύπημα στην καρδιά της δημοκρατίας και ένα βήμα πριν το κάψιμο βιβλίων ή από την άλλη πλευρά το κάψιμο καταστημάτων δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί και κριθεί ως αυτό που είναι, αλλά πρέπει να μπαίνει συμψηφιστικά με την αφαίρεση ζωής και να θεωρείται έτσι μη σημαντικό. Οι μεν κατηγορούν τους δε για Ψευδογκεβάρες, οι δε τους μεν για Χουνταίους και φυσικά όλοι όλους για Ναζί.

 
At 12/27/2008 10:42:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Μια φορά είπανε οι άνθρωποι να πάνε θέατρο και τους το χαλάσανε...
(έτσι μόνο εξηγείται /μπορώ να εξηγήσω/ το μένος)

 
At 12/28/2008 01:39:00 π.μ., Blogger JustAnotherGoneOff said...

Συμφωνώ με τα χίλια, Oldboy.

Επιστροφή στα χαρακώματα τώρα :-P

 
At 12/28/2008 08:23:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Χρόνια πολλά, oldboy

Εχεις ακούσει καμιά φορά που κάποιοι αναρωτιούνται " μα πού είναι οι πνευματικοί άνθρωποι, που υπέγραφαν παλιότερα παρεμβατικά κείμενα κλπ κλπ"
Έ λοιπόν , αν είναι έτσι οι πνευματικοί άνθρωποι, καλύτερα να το βουλώνουν.
Ποτέ δεν περίμενα να βάζει κάποιος στην ίδια ζυγαριά την αγωνία μιας κοινωνίας και τα αιτήματά της με τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί μια πρεμιέρα ή να πάει ανενόχλητος ο πάγκαλος να πιει τον καφέ του στα εξάρχεια.

Θυμήθηκα την παροιμία που έλεγε ο παππους μου," βρακί δεν έχει ο κώλος μας , λουλούδια για τον πούτσο μας"

 
At 12/28/2008 11:55:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πολύ σωστά το θέτεις old boy.. Ακριβώς έτσι - κι αν μου επιτρέπεις αυτές είναι οι στοχευμένεις "αφυπνιστικές" ενέργειες που "θα έπρεπε" να αντικαταστήσουν το κάψιμο καταστημάτων...

Άντε, να δούμε τι θα μας φέρει το 2009... Χρόνια Πολλά!

Ένας φίλος

 
At 12/28/2008 12:28:00 μ.μ., Blogger gerasimos said...

Η λέξη 'αρχές' στη φράση 'οι αρχές της κοινής μας ζωής' θα μπορούσε να παραπέμπει και στις διάφορες εξουσίες της κοινής μας ζωής: διαπλεκόμενους 'διανοούμενους' τύπου Θεοδωρόπουλου, 'μπαχαλάκηδες', πολιτικούς, αστυνομία, θεατρικό κατεστημένο...

 
At 12/28/2008 03:38:00 μ.μ., Blogger Γιάννης Χάρης said...

δεν γίνεται, φυσικά, να συμφωνούμε πάντοτε με κάθε μέθοδο, τρόπο και μέσο με τα οποία κάποιος διαμαρτύρεται, εξεγείρεται κτλ., αφού συχνά δεν έχουμε αποκρυσταλλωμένη ή πάγια άποψη και στάση, έστω για πάρτη μας, απέναντι λ.χ. σε μια απεργία: να απεργήσει ο εμποροϋπάλληλος· να απεργήσει και ο γιατρός; να κλείσουν (οριακά κι αυτό) οι δρόμοι σε μια διαδήλωση· να κλείσουν και οι αγρότες την εθνική οδό, οι τελωνειακοί τα λιμάνια κ.ο.κ.;

έτσι, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην κρίση μας, και πια θεωρώ αφάνταστα επουσιώδες να μπαίνει στον προβληματισμό μας μια ενέργεια όπως η διακοπή μιας παράστασης ή κάτι ανάλογο!

όσο για το "σκατά στους κουλτουριάρηδες", απομονωμένο πάντως και αυτό και μεγεθυσμένο όπως και πλείστα άλλα συνθήματα ή επεισόδια, σ' αυτό, ναι, μπορούμε να συμφωνήσουμε αυτομάτως όλοι, πως είναι τουλάχιστον ή καταρχήν κρετίνικο

όχι όμως, διάολε, και ανάλογο με το "όπου ακούω τη λέξη κουλτούρα, τραβάω πιστόλι", όπως γράφτηκε. γιατί άλλο κουλτούρα και άλλο κουλτουριάρηδες. Και αφού, ως γνωστόν, η κατηγορία περί κουλτουριάρηδων μπορεί να εκπορεύεται από διαμετρικά αντίθετες σκοπιές: από του Κούβελα λ.χ., που αποκαλούσε τους ποιητές "λαπάδες", ή από τη δική μας (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό). Έχει λοιπόν και πάλι σημασία να ξέρουμε τι υπάρχει από πίσω, από πού εκπορεύεται δηλαδή

αλλά κι αν ξέραμε πως το ’γραψε ένας ανεγκέφαλος κουβελίσκος, πάλι δεν νοείται να επικεντρώνουμε σ’ αυτό την (κατεδαφιστική) κριτική μας

 
At 12/28/2008 06:17:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Χρονιάρες μέρες που 'ναι, όσοι έχετε ευχαρίστηση προσφέρετε ανώνυμα την οικονομική σας αρωγή. Οι κάτωθι πληροφορίες είναι ανεπιβεβαίωτες, δεν έχετε παρά να διαπιστώσετε την εγκυρότητα του αρ. λογ. στην τράπεζα. ---> "Αυτός είναι ο λογαριασμός για την οικονομική ενίσχυση της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα που δέχτηκε την δολοφονική επίθεση με βιτριόλι από τους μπράβους των εργολάβων σαν τιμωρία
για τη δράση της ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA" <--- Χρόνια πολλά & ευτυχές το νέο έτος με υγεία, ανθρωπιά & αισιοδοξία.

 
At 12/28/2008 07:02:00 μ.μ., Blogger e-Lawyer said...

@Γιάννη Χάρη,

αγορέλο μου, εσύ δεν έλεγες ότι ο φαρσέρ είναι από τη φύση του φασίστας; Τι έγινε τώρα, αρχίσαμε τα τριπλοτσίμπουκα με τον Σύριζα;

 
At 12/28/2008 07:02:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

«πια θεωρώ αφάνταστα επουσιώδες να μπαίνει στον προβληματισμό μας μια ενέργεια όπως η διακοπή μιας παράστασης ή κάτι ανάλογο!»
Αγαπητέ Γιάννη Χάρη, νομίζω ότι δεν θα ήταν επουσιώδες εάν η διακοπή των παραστάσεων μετέφερε και εκπροσωπούσε ένα πνεύμα «αντιπνευματικό», ένα πνεύμα κατά της τέχνης, όπως αντίστοιχα συμβαίνει με όσους καίνε βιβλία.
Δεν θα ήταν ίσως επουσιώδες ακόμη και αν δεν μετέφερε μεν τέτοιο πνεύμα, ωστόσο ακόμα και μεταφέροντας το τρέχον εξεγερσιακό - αφυπνιστικό - συμβολικό πνεύμα ήταν μια ιστορία που διέκοπτε τόσες πολλές παραστάσεις και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που θα καθιστούσε πια προβληματική τη λειτουργία των θεάτρων στην Αθήνα.
Αλλά νομίζω ότι δεν ισχύει τίποτα από τα δύο.
Επίσης συμφωνώ απόλυτα ότι άλλο κουλτούρα άλλο κουλτουριάρηδες, ότι απομονωμένο το περιστατικό του συνθήματος είναι σε κάθε περίπτωση κρετίνικο και ότι η επικέντρωση σε αυτό είναι παραπλανητική.

 
At 12/28/2008 07:08:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ήθος και ευπρέπεια αναδύεται από το σχόλιό σου, Ε-Lawyer.
Εύγε.

 
At 12/28/2008 07:16:00 μ.μ., Blogger e-Lawyer said...

κι εσένα από το σύνολο του blog σου, old boy.

 
At 12/28/2008 07:16:00 μ.μ., Blogger e-Lawyer said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

 
At 12/28/2008 07:31:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

e-Κούγιας.
Πασίγνωστο πια.

 
At 12/28/2008 09:10:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ο ανώνυμος των 8:23:00 έγραψε:

Ποτέ δεν περίμενα να βάζει κάποιος στην ίδια ζυγαριά την αγωνία μιας κοινωνίας και τα αιτήματά της με τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί μια πρεμιέρα ή να πάει ανενόχλητος ο πάγκαλος να πιει τον καφέ του στα εξάρχεια.

Μπορεί με αφορμή το παραπάνω να μας πει κάποιος ποια είναι τα αιτήματα των κινητοποιήσεων (αν τα έχει καταλάβει);

Τα αιτήματα δε πρέπει να είναι στοιχειωδώς ρεαλιστικά;
Πέρα από τη δικαιλογημένη οργή για το φόνο του 15χρονου, πέρα από τη γενική και θεμιτή επιθυμία όλων για καλύτερη παιδεία, καλύτερους μισθούς και συνθήματα κατά του Κούγια, δεν ακούω από τους εξεγερθέντες και όσους τους υποστηρίζουν θέσεις για τα προβλήματα της κοινωνίας εκ των έσω (ελπίζω κανένας να μη θέλει κάποιο εξωτερικό ή εξωθεσμικό παράγοντα να δώσει λυσεις) που να δείχνουν ότι έχουν έστω επιγνωση αυτών.

Κι όσο τα αιτήματα δεν γίνονται συγκεκριμένα στην όλη κατάσταση δίνονται διάφορες ερμηνείες με κυρίαρχο το μηδενισμό της Αριστεράς, τη παροχυμένη της συνθηματολογία περί ενός καλύτερου και δικαιότερου "αύριο".
Και φυσικά όποια δυναμικη κι αν είχαν τα φαινόμενα που ακολούθησαν την 6η Δεκεμβρίου, εκφυλίζεται.

 
At 12/28/2008 11:42:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Δική μου γνώμη είναι ότι πέντε - δέκα συγκεκριμένα αιτήματα σημαίνουν μια ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ σε ένα μοντέλο κοινωνίας, μοντέλο που προσδοκάται να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο με την τυχόν ικανοποίησή τους.
Αντίθετα η μη υποβολή των πέντε - δέκα συγκεκριμένων αιτημάτων υποδηλώνει στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι θολούρα και αφασία, αλλά μια -έστω άρρητη και μη καλά χωνεμένη, πλην υπαρκτή- ΓΕΝΙΚΗ ΑΡΝΗΣΗ ενός μοντέλου κοινωνίας.
Και τα πράγματα περιπλέκονται όταν η άρνηση του μοντέλου δεν είναι απαραίτητα η άρνηση του ΤΥΠΙΚΟΥ στησίματος του μοντέλου, αλλά ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ το μοντέλο, οι θεσμοί του και όλοι εμείς εκόντες άκοντες.

 
At 12/29/2008 12:40:00 π.μ., Blogger costinho said...

"Δεν μας ακούς που τραγουδάμε με φωνές ηλεκτρικές, μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές"...

Αρχίζει λοιπόν -ή, καλύτερα, φανερώνεται πλέον- ο φονταμενταλισμός των μουτζαχεντίν κουλτουριάρηδων και άλλων θεσμικών πουλιών. Πρώτα ο Παναγόπουλος, ο οποίος δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι ανάμεσα στα νέα παίδια ήταν πράγματι νέοι καλλιτέχνες. Προφανώς. Αν δεν τους έχει δείξει κάποτε η ΕΡΤ σε κάποια φιέστα, στην υγειά μας βρε παιδιά, προφανώς και δεν υπάρχουν στο στερέωμα. Και δεν δικαιούνται να παρεμβαίνουν και να αξιώνονται κοινωνική ανοχή. Επίσης, η νομενκλατούρα του ψαγμένου θεάτρου μας, δεν είναι σε θέση να αναγνώσει ακόμα και το όποιο μήνυμα προκύπτει μέσα από μια υπερβολική πράξη. Προφανώς, ήδη έχουν ξεχάσει την αξία και την ιστορία επαναστατικών καλλιτεχνικών κινημάτων όπως π.χ. το Living Theatre στην Αμερική, η επιτυχία των οποίων έδωσε και δικαίωμα στο όνειρο για πολλούς από αυτούς στη συνέχεια.

Η τριανδρία, γερά μαστουρωμένη τόσα χρόνια με χορηγίες και μεγάλα οράματα, σπεύδει να χαρακτηρίσει τα θέατρά της αφύλακτα και ταλαίπωρα, δίνοντας έμφαση στο πρώτο και εγκαλώντας τους αξιωματούχους να ασκήσουν μεγαλύτερο έλεγχο ακόμα και στις θεατρικές αίθουσες. Ένας ένας παιδιά όμως. Τα ΜΑΤ τα έχει αγκαζάρει ο Νικήτας μέχρι τα Θεοφάνεια. Πολλή παραγγελιά έχει πέσει.

Όσο για το χαρακτηρισμό "ταλαίπωρα", φαντάζομαι ότι αντιστοιχεί σε μια πικρή διαπίστωση πολλών ετών και βιωμάτων. Και προφανώς, αυτό θα αποτυπώνεται αναλυτικά και γλαφυρά σε άλλες, προηγούμενες, επιστολές ή παρεμβάσεις της τριανδρίας. Αν κάποιος τις έχει, παρακαλώ ας μου στείλει τα λινκς να τις μελετήσω...

Και, με το συμπάθειο δηλαδής, αλλά μια αντίστοιχη διαμαρτυρία στα μπουζούκια σε τι ακριβώς θα αποσκοπούσε; Πέρα από ένοπλη συμπλοκή με τους μπράβους εννοώ.

Ας ενημερώσει δε κάποιος και τους τρεις μέντορες, ότι ακόμα και στα γήπεδα, ανάλογες παρεμβάσεις πράγματι έγιναν. Αν, δηλαδή, είναι αυτό το θέμα τους...

 
At 12/29/2008 12:44:00 π.μ., Blogger costinho said...

Επίσης, Ολντμπόη, θενκξ ε λοτ για την ακρόαση και το σχόλιο. Είναι πραγματικό ρισπέκτ. (Γιο!)

 
At 12/29/2008 12:48:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Μπα, ανάποδα πάει. Τα ευχαριστώ πάνε στον μουσικό, όχι στον ακροατή :)))

 
At 12/29/2008 03:45:00 π.μ., Blogger e-Lawyer said...

@costinho: Δεν διακόπηκε ποδοσφαιρικός αγώνας τη στιγμή που παίκτης πάει να βάλει γκολ. Γιατί ΑΥΤΟ είναι να διακόπτεις την Μήδεια 20 λεπτά πριν το τέλος.

Άρα: καμία αναλογία.

 
At 12/29/2008 05:09:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ακολουθωντας το παραδειγμα σου Old Boy ("αντί να γράψω για τα κατά τη γνώμη μου θετικά και αρνητικά τέτοιων ακτιβιστικών κινήσεων, προτίμησα να αντικρούσω αυτήν την υπερβολή") κι εγω θα σταθω στην εξωφρενικη κατα τη γνωμη μου απαιτηση να ειναι ολοι οι καλλιτεχνες "προοδευτικοι". Οι ανθρωποι μπορουν να ειναι ακομα και φασιστες - βριστε τους, αλλα η κωμικη φιγουρα του μονιμως "αφυπνιζω συνειδησεις" καλλιτεχνη που παραμενει παντα "στρατευμενος" (δηλαδη δεν λεει αυτο που βλεπει αλλα αυτο που θεωρει οτι προωθει τους πολιτικους του στοχους σαν πειθαρχημενος μαθητης) και παντα, εδω και χρονια, πολιτικα ασημαντος, ειναι ενα απο τα βολικα ψεματα. Οι τρεις αυτοι ανθρωποι ενοχληθηκαν (με δεδομενες τις ιδεολογικες τους προτιμησεις) ακριβως απο την υπερβολη και την υποκρισια αυτων των ενεργειων, που και στα δικα μου ματια μοιαζουν λιγοτερο με αποπειρα να πεισεις και πιο πολυ με διαθεση να ενοχλησεις, και γραψαν ενα σημειωματακι γεματο με υπερβολες και τσιριδες. Ας μην πιασω ομως τι βλακειες και κορονες εχουμε ακουσει απο τους καλλιτεχνες της απεναντι πλευρας τοσα χρονια...

Απαντωντας ο ενας στην υπερβολη του αλλου χανομαστε σε υπερβολες.

Και - οχι, δεν πιστευω οτι αυτο που θα συμβει πριν και μετα την παρασταση η κατα τη διακοπη ειναι η μπορει να ειναι τεχνη. Εμπειρια ασφαλως. Οτι μπορει ν' αξιοποιηθει αργοτερα ενδεχομενως. Στην παρουσα φαση η εμβληματικη λεξη αυτων που καταλαμβανουν τη σκηνη ειναι το κατεξοχην υστερικο "Ξυπνηστε!" με οτι σημαινει ("Εγω ξυπνησα κι εσυ οχι, αν ξυπνησεις θα τα δεις οπως εγω, αν δεν τα δεις οπως εγω ασφαλως κοιμασαι" κλπ)
Δε μοιαζει με τεχνη αυτο (αν και τρωγομαι να πω οτι σε σχεση με την παρασταση που πρωτοδιακοπηκε παιζει και να ειναι πιο τεχνη - αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα)

Σε οποιον πει "Μεσα στα τοσα τραγικα και τεραστια κολλατε στο θεμα των θεατρων και του καυγα μερικων κολλημενων ?" θα πω
1. Μου φαινεται πως ισως εχεις δικιο, αλλα
2. Εγω γι αυτα εχω να πω κατι

Και μια που εχεις φωτογραφια με το Godard στο ποστ, το 1966 τελειωνει το Made in USA με μια κουβεντα καπως ετσι (και δε θα σταθω στο πλαισιο - δειτε την ταινια...)

"-Η δεξια ειναι ηλιθια λογω σκληροτητας και η αριστερα λογω συναισθηματισμου. Αριστερα και Δεξια - η φορμουλα ειναι απαρχαιωμενη. Τα πραγματα δεν ειναι ετσι πια.
-Και τοτε, πως ειναι ?" (Σιωπη)

Μετα ο Γκονταρ εγινε Μαοικος. Και μετα ξεγινε. Λιγο λιγοτερη αυτοπεποιθηση ειναι σπουδαιο πραγμα (αλλα δυστυχως δε βοηθαει στη χαρα της ζωης και του καβγα...)

 
At 12/29/2008 10:06:00 π.μ., Blogger vasikos metoxos said...

Κρίμα για τον Μάρκαρη. Άσε που αρχίζω να αντιμετωπίζω πλέον κρίση ταυτότητας μπλόγγερ...

 
At 12/29/2008 01:24:00 μ.μ., Blogger costinho said...

η-λόγιερ, δεν μίλησα για διακοπή της μπάλας, αλλά για ανάλογες παρεμβάσεις. βέβαια, την επόμενη της δολοφονίας του παιδιού, όντως έγιναν διακοπές σε κάποια ματς και χουλιγκανέοι κυνηγούσαν τους μπάτσους. Μάταιο ξεμάταιο, σωστό ή λάθος, πάντως έγινε και έγινε άμεσα. Τώρα, όσο αφορά τη διακοπή των παραστάσεων ως μορφή διαμαρτυρίας και αντίδρασης, δεν επικροτώ καθόλου και δεν μου στέκει. Ίσα ίσα, θαρρώ πως τέτοιες ώρες, η ίδια η τέχνη (λ.χ. η παράσταση) είναι η απάντηση. Η ματαίωση μιας πράξης που κατ'εξοχήν εναντιώνεται στη νόρμα των "αρχών της κοινής μας ζωής", είναι αν όχι συνενοχή, σίγουρα βούτυρο στο ψωμί τους. Παρ'όλα αυτά, δέχομαι και ως διαδραστική εμπειρία την παρέμβαση, ακόμα και τη διακοπή. Και μπορώ να τη δω ακόμα και ως δρώμενο. Η κάθε πράξη εξάλλου κρίνεται και το νόημά της μένει. Σιγά την "κατάλυση της δημοκρατίας" και άλλες όψιμες ευαισθησίες. Εδώ ο κόσμος καίγεται, έχει πάρει το μουνί μας φωτιά, προχτές οι μπάτσοι βάραγαν έναν ανάπηρο έξω απ'το μετρό και τον έσερναν και του πέταξαν και τις πατερίτσες και μετά χασκογέλαγαν. Τα 2 λεπτά στην ΕΡΤ και η διακοπή της παράστασης του ΕΘνικού ξύπνησαν τα δημοκρατικά μας αντανακλστικά, o tempores o mores...

 
At 12/29/2008 01:38:00 μ.μ., Blogger grsail said...

http://grsail.blogspot.com/2008/12/blog-post_29.html

Έχει ενδιαφέρον!

 
At 12/29/2008 02:47:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

«Και - οχι, δεν πιστευω οτι αυτο που θα συμβει πριν και μετα την παρασταση η κατα τη διακοπη ειναι η μπορει να ειναι τεχνη. Εμπειρια ασφαλως».
Σύμφωνοι. Αλλά δεν είναι και μια από τις τάσεις του σύγχρονου θεάτρου να προσπαθεί να σπάει τη σύμβαση της παράστασης, να μην ξέρεις ακριβώς πότε αρχίζει, να έχει αρχίσει πριν κάτσεις στη θέση σου, στο διάλειμμα ενδεχομένως να γίνεται κάτι άλλο, στη διάρκεια της παράστασης οι ηθοποιοί να αλληλεπιδρούν με τους θεατές και να τους ζητούν να επέμβουν; Πάντα βλέποντας τέτοιες παραστάσεις σκεφτόμουν ποιά είναι ακριβώς τα όρια αυτής της πρόσκλησης για συμμετοχή; Πότε παύει να είναι επιθυμητή η συμμετοχή ως μέρος της παράστασης και γίνεται κάτι που διαλύει την παράσταση; Με αυτό φυσικά δεν εννοώ ότι τέτοιες είναι οι επίμαχες περιπτώσεις. Απλώς το θέτω στο γενικότερο πλαίσιο του προβληματισμού. Από εκεί και πέρα εκείνο που βασικά εννοώ με το κομμάτι που επισημαίνεις είναι κάτι που έγραφα σε ένα παλιό ποστ:
«Μου συμβαίνει στο σινεμά. Με το που ξεκινά η ταινία κοιτάζω την κάθε εικόνα σαν να έχει την δική της σημασία, το δικό της νόημα, σαν να θέλει να πει κάτι. Το βλέμμα μου ενεργοποιείται, λειτουργεί, εργάζεται, είναι έτοιμο να μαγευθεί, είναι δεκτικό τυχόν διαδραματισθέντων ενώπιον του θαυμάτων.
Μέχρι να πέσουν οι τίτλοι της αρχής το βλέμμα τεμπελιάζει.
Μου συνέβη και στην Κίνα. Ενεργοποιημένο ξανά, το βλέμμα κοιτάζει με ένταση προσπαθώντας να συγκρατήσει και να αισθανθεί όσα συμβαίνουν γύρω του. "Είμαι στην Κίνα, βλέπω στην Κίνα".
Απ' αυτήν την θεμελιώδη λούμπα πόσοι άραγε μπορούν να ξεφύγουν; Γιατί να μην λειτουργεί εξίσου το βλέμμα μας και στον τόπο μας; Γιατί να μην λειτουργεί εξίσου το βλέμμα μας και πριν αρχίσουν οι ταινίες;»

 
At 12/29/2008 06:06:00 μ.μ., Blogger Γιάννης Χάρης said...

ο e-Lawyer μου έκανε την τιμή:

"αγορέλο μου, εσύ δεν έλεγες ότι ο φαρσέρ είναι από τη φύση του φασίστας; Τι έγινε τώρα, αρχίσαμε τα τριπλοτσίμπουκα με τον Σύριζα;"

"κάμε να σ' ανταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο του πόθου μου"

και για την αντιγραφή:

ο αγορέλος σου, μπουμπούκο μου!

[που σε προτιμάει έτσι παρά γλοιωδώς ευγενή όπως τότε, στη σύντομη ιδιωτική αλληλογραφία μας, όταν θα έσερνες τον ολντμπόι στα δικαστήρια]

ΥΓ. αν άφηνες ένα ελάχιστο έστω περιθώριο σοβαρότητας στις παρεμβάσεις σου, θα σε ρωτούσα αν έτσι διάβαζες και τα νομικά σου --και πήρες και πτυχίο

 
At 12/29/2008 06:19:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Λίγα λόγια για τον ηλώηερ, το απωθημένο του ήταν να γίνει κωμικός, και απ' ό,τι φαίνεται το καταφέρνει περίφημα. Τα βράδια ονειρεύεται ότι είναι ο Σεφερλής στη θέση του Σεφερλή, και απ' ο,τι φαίνεται δεν είναι και πολύ μακριά από την πραγματοποίηση του στόχου του! Αν μη τι άλλο, στο θέατρό του θα σέβεται τον θεατή και θα προσλαμβάνει σεκιούριτι.

 
At 12/29/2008 09:16:00 μ.μ., Blogger e-Lawyer said...

Γιαννηχάρη,

αν θεωρείς "παρεμβάσεις μου" τις ενέσεις αναγνωσιμότητας που προσφέρω στον old boy, τότε καλύτερα να συνεχίσεις να ψάχνεις για λάθος σημεία στίξης σε κείμενα με τα οποία διαφωνείς.

Συγχαρητήρια επίσης για το σεβασμό σου στην ιδιωτικότητα της εμπιστευτικής ηλεκτρονικής επικοινωνίας.

Φιλιά στον ΔΟΛ.

 
At 12/29/2008 09:37:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Και η Ζαν Ντ' Αρκ άκουγε φωνές χρυσό μου, οπότε δε σε παρεξηγώ.
Ααχ, αν είχαν φωνη τα μεηλμπόξις θα είχες και θα είχατε μείνει σπίτσλεςςς αλλά δε θέλω να στερήσω την Ευελπίδων από τις πολύτιμες υπηρεσίες σου.
24 ώρες δικηγόρος δε κουράζεσαι βρε παιδί μου;
Κι αν σου κάτσει;

 
At 12/29/2008 10:23:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αναρωτιέμαι, αν κάποια άλλη πολιτική ομάδα ειχε επιλέξει την ίδια μορφή παρεμβασης (πχ η νεολαία ΛΑΟΣ) τι θα γράφαμε τότε; Πως θα χαρακτηρίζαμε την ενέργεια καποιων ανθρώπων με το όποιο άιτημα να διακόπουν παραστάσεις και να επιβάλουν πέραν απο τους συντελεστες καθε παραστασης αλλά και στο κοινό, την υποχρεωση του να ακουσει το όποιο μήνυμα ή διάγγελμα τους. Αναρωτιέμαι αν στην όποια ιδιωτική ή δημόσια δραστηριότητα του καθενος μας, ανεχόμαστε την όποια παρέμβαση και το όποιο μήνυμα περιλαμβάνει αυτη; Ιδιαίτερα, αν αυτό το μήνυμα περιέχει και την προτροπή για απελευθέρωση ατόμων που κατηγορούνται για εμπρησμούς, καταστροφές, απόπειρες κατά της ζωής και ένα σωρό αδικήματα τα οποια δεν θα τα ανεχόμασταν στο πρόσωπο μας υποθέτω. Αν δεν έιναι φασισμός αυτός τοτε τι ακριβώς έιναι η επιβολή μιας ομάδας στην ακομη και πιο απλή δραστηριότητα του καθενός; Να αποφασίζει τότε η καθε ομάδα σε καθημερινή βάση τι θα βλέπουμε, τι θα ακούμε και πως. Και τι εχουμε να πουμε για τις πρακτικές των ίδιων ομάδων που επαναλαμβάνουν τέτοιες ενέργειες καταλαμβάνοντας ραδιοφωνα, σπάζοντας κάλπες σε πανεπιστήμια, διακόπτωντας συνομιλίες και θεσμικές διαδικασίες;
Με την παραπάνω νοοτροπία που με λύπη βλέπω πως έχει διαποτίσει μεγαλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, πως θα συμφωνήσουμε και θα συμπραξουμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα;
Μου αρεσει πως το σύνθημα στο φουαγέ το βλέπουμε και αυτο απομονωμένο και μεγεθυμένο; Μήπως ζούμε σε άλλη διάσταση; Οι ευγενικές αυτές υπάρξεις, που θα δείρουν πρωτίστως τους αρχικούς υποστηρικτές τους, δεν θα μπορούσαν να εκφράσουν καλυτερα τον πυρήνα της σκέψης τους χωρίς αυτο το σύνθημα. Και για οσους χειροκροτούν νοερά ή πραγματικά τετοιες ενέργειες ας ριξουν μια ματιά στο indymedia όπου μια ευγενική ψυχή που συμμετείχε στο γεγονός, τελειώνει το σχόλιο της λέγοντας "μετα φύγαμε και απο πάνω μας χαιρετισαν σαν καλά πρόβατα". Συγχαρητηρια, αλλα τι λέω, αλλο ένα απομονωμένο και μεγεθυμένο γεγονός και αυτο (το χιλιοστοεκατοστοπέμπτο για την ακρίβεια).

 
At 12/29/2008 11:17:00 μ.μ., Blogger Γιάννης Χάρης said...

@e-Lawyer:
"ιδιωτικότητα της εμπιστευτικής ηλεκτρονικής επικοινωνίας";;;

ποια ιδιωτικότητα και ποια και από πού κι ώς πού εμπιστευτική; δοκίμασα απλώς τότε, ο αφελής, να ηρεμήσω τα εξαγριωμένα πνεύματα (το δικό σου δηλαδή!), με τον τσαμπουκά που πούλαγες στον ολντμπόι απειλώντας με αγωγές κτλ.

και εν πάση περιπτώσει, πώς το αντιλαμβάνεσαι; άλλο πρόσωπο μεταξύ μας, "ιδιωτικά", ρεβεράντζες και λουλούδια, και ξαφνικά άλλο δημόσια, με τη χυδαιολογία σου,
σύμφωνα με την εικόνα που περιφέρεις αυτάρεσκα και προκλητικά, και πας να την πουλήσεις και για στιλάκι;

προσωπικά, δεν θα πάρω άλλο --εσύ κοίτα να βγάλεις καμιά πεντάρα απ' τον ολντμπόι, για τις "ενέσεις αναγνωσιμότητας" που του κάνεις

ώστε δίκιο είχε ο ανώνυμος της 12/28/2008 07:31:00 μμ!

 
At 12/30/2008 12:07:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Ε Lawyer, σ' ευχαριστώ για τις ενέσεις αναγνωσιμότητας, ιδιαίτερα αφού τις συνδυάζεις με τις ενέσεις καραγκιοζιμότητας που κάνεις στον εαυτό σου.

 
At 12/30/2008 12:16:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Bαγγέλη Τ, θα παραδεχθώ ότι αν τις παραστάσεις τις διέκοπτε η νεολαία του ΛΑΟΣ η στάση αν όχι όλων μας, πάντως των περισσοτέρων από μας θα ήταν διαφορετική. Ωστόσο εκείνο που λέω και σε προηγούμενο σχόλιο είναι ότι γενικά, σε κάθε συζήτηση, έχουμε πρόβλημα να μείνουμε και να σχολιάσουμε το συγκεκριμένο συμβάν και να μην παρασυρθούμε σε υπερβολές και γενικεύσεις.
Και το συγκεκριμένο συμβάν εδώ είναι η ολιγόλεπτη διακοπή λίγων παραστάσεων. Να συζητήσουμε λοιπόν αν είναι ή δεν είναι σωστό, αν είναι λάθος πόσο λάθος είναι και τι επιδιώκει να πετύχει, όλα αυτά να τα συζητήσουμε.
Αλλά ούτε με το σπάσιμο της κάλπης θα το εξοομοιώσω και τσουβαλιάσω, ούτε θα πω ότι ελεύθερες θεατρικές παραστάσεις = καρδιά της δημοκρατίας, ούτε θα πω ότι όσοι τις διέκοψαν προσπαθούν να μας επιβάλουν τι θα δούμε και τι δεν θα δούμε.

 
At 12/30/2008 01:19:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

old boy

αν το συγκεκριμενο γεγονος ήταν μια μεμονωμενη ή αυθυπαρκτη πραξη διαμαρτυρίας (ενα συμβαν οπως λες) πρωτος θα ελεγα πως δεν εγινε και τιποτα βρε αδερφέ!
Ομως παρομοια γεγονότα ειναι καθημερινοτητα πια, συνδεδεμένα μεταξυ τους, αυξανομενα με γεωμετρική πρόοδο. Τωρα ήταν η ολιγολεπτη διακοπή και ματαιωση (μην το ξεχναμε) παραστασεων. Χτες ηταν η (εκατοστη) καταλήψη του 9,84προχτες του ΣΠΟΡ FM, τις προάλλες η εισβολή στο δελτίο της ΝΕΤ, τον περασμενο χρονο η βαναυση διακοπή/ματαιωση των πρυτανικών εκλογων, το κλειδωμα καθηγητων στα συμβουλια τους, το χτισιμο στα γραφεια τους. Αυριο τι ακολουθεί; Και αν καποια στιγμη καποιοι αποφασισουν να απαντησουν στην βια με βια, ποιο θα ειναι το αποτελεσμα και ποιος θα ευθύνεται τελικά; Το κρατος, ο καπιταλισμός, οι "νοικοκυραίοι" ; Μηπως οι στρουθοκαμηλοι απολογητές τους;
Η πρακτικη μικρες και ετερογενεις ομαδες να ταλαιπωρουν και σε αλλες περιπτωσεις να επιβαλουν την θελήση τους στους υπολοίπους, εγω το βρισκω φασιστικό και φρικιαστικο. Και αυτο δεν αφορά τις ομαδες αυτες μόνο αλλα καμια 500αρια διαφορες και ανομοιες ομάδες. Εδω προχτες το ΠΑΜΕ ανελαβε τον ρολο της αγορανομιας και εμπαινε σε μαγαζια λεγοντας τους σε 10 λεπτα να εχετε κλεισει (!). Τι λέμε τωρα, που αλλου γίνονται αυτά; Και δεν γινεται να κανουμε συμψηφισμούς με διαφορα αλλα γεγονοτα, απο τον χαμο του 15χρονου παιδιου μεχρι το βατοπεδι και τον Βουλγαρακη. Αλλιως να καταργησουμε καθε τι θεσμικό και όπιος μας την "βαράει" να τον κανουμε ασηκωτο στο ξυλο αλα Φαρ Ουεστ και να ξεμπερδευουμε.
Η πραγματικότητα ειναι πως η κουλτουρα της ανομιας και επομενως της βιας, εχει διαπερασει την κοινωνια (και σε αυτο πρωτη ευθυνη εχουν οι κυβερνωντες) και η δημοκρατια εχει μετατραπεί σε ενα καθεστως που δινει στον καθενα την αδεια να κανει οτι θελει αρκει να εμφανιζεται (ειναι δεν είναι) αδικημενος. Και το γεγονός δεν περιοριζεται στις ομαδες εισβολής σε θεατρα, σταθμούς και πανεπιστημια. Ειναι το ευρυτερο συμπτωμα αυτού που ο καθ. Καλυβας προσφατα περιεγραψε ως κουλτουρα της μεταπολίτευσης. Ενας απλοϊκός λόγος δλδ που δικαιολογεί και ενίοτε εκθειάζει την βίαιη διαμαρτυρία και προσφέρει το ιδεολογικό άλλοθι που χρειάζονται οι κάθε λογής ομάδες. Ένας βαθιά συντηρητικός λόγος που μετασχηματίζει κάθε αίτημα σε δικαίωμα.
Αυτο που μας εμποδίζει να δουμε το γενικό πλαίσιο, ειναι η μονομερης ιδεολογική σκοπιά που βλέπουμε τα πραγματα, καλή ωρα η ειλικρινής σου αποψη για το παραδειγμα του ΛΑΟΣ. Και αυτη η σκοπιά μας οδηγεί στην λήθη και την αφομίωση τόσων βαθυτατα αντιδημοκρατικών περιπτωσεων, ειδικα στην ταλαιπωρη Αθηνα, που κανενας Ρουσοπουλος ή Τσουκατος δεν ανεχομαι να τις "ξεπλένουν".
ΥΓ: Η πλακα ειναι και ολοι σχεδον το ξερουν, πως οι περισσότεροι απο αυτους τους τοσο "επαναστατημενους" διαγκωνίζονται να χωθούν σε καποια θεσούλα στο δημόσιο. Η επαναστατικότητα τους δεν εχει διοχετευθει ως τωρα σε καμια αλλη καινοτομία (νεες τεχνολογιες, προστασια περιβαλλοντος, εταιρείες, κοκ) παρα στην παραγωγη κειμένων και νεων τρόπων διαμαρτυριας. Ειναι δε τοσο αφιονισμενοι στον κοσμο τους που δεν βλεπουν τις ομοιότητες των πραξεων τους με πρακτικές νεο και παλαιών ναζί. Περαν απο την συγγενική συνθηματολογια, η προσπαθεια πχ καταληψης του κεντρου (πλ Συνταγματος) ειναι ομοια με τις πρακτικες ναζι κυρίως στην πρωην Αν Γερμανια όπου το πρωτο πραγμα που επιχειρούν ειναι η κατακτηση της κεντρικής πλατειας καθε πολης για να εκφρασουν ετσι την δυναμική τους. Ο ολοκληρωτισμός δεν εχει ιδιο χρωμα ουτε ιδια θεση στον οριζόντιο αξονα. Εχει ομως απαράλλαχτες πρακτικές. Η ιδεολογικη κάλυψη/δικαιολογηση τους (τις περισσοτερες φορες γινεται ασυνειδητα) αποδεικνυεται πολυ πιο επικίνδυνη.
ΥΓ: Απολογούμαι για το μεγεθος του κειμενου μου εκ των προτερων.

 
At 12/30/2008 01:29:00 π.μ., Blogger e-Lawyer said...

Γιαννηχάρη,

ενδιαφέρουσα η άποψή σου περί αυτόματης άρσης του απορρήτου, όταν διαφωνείς με κάποιον.Καθώς και η εκτίμησή σου ότι σεβόμαστε την ιδιωτικότητα μόνο ενόσω διαρκεί αυτό που θεωρούμε "γλείψιμο" -χωρίς βέβαια να το πούμε ΤΟΤΕ ότι το "εισπράττουμε" έτσι- ενώ αν αλλάξει γνώμη (ανεπίτρεπτο!) ο συνομιλητής, τον κράζουμε, χωρίς βεβαίως να παραθέτουμε επαρκή στοιχεία, μόνο τις "εκτιμήσεις" μας.

Ποιο "δίκιο", λοιπόν, βρίσκεις αίφνης στο "e-Κούγιας" που μου αποδίδεται; Μα, τι άλλο από το γεγονός ότι, δημοσιογράφος ων, ενημερώνεσαι από νομικό ότι τελείς σε πλήρη άγνοια για την σχέση επιτρεπτώς δημοσιοποιήσιμου περιεχομένου / σχολιασμού μη δημοσιευμένων στοιχείων που καλύπτονται από το απόρρητο των επικοινωνιών, και παρ΄όλ' αυτά, εμμένεις να ανατρέχεις σε προ εξαμήνου ιδιωτικές συζητήσεις για να τις μνημονεύσεις δημοσίως, λες και ο κάθε αναγνώστης όφειλε να γνωρίζει σε τι αναφέρεσαι! Και με κατηγορείς και για έλλειψη ... νομικών γνώσεων, αναρωτώμενος πως πήρα το ... πτυχίο!

Έχει το πτυχίο μου καμία σχέση με όλα τα παραπάνω; Αυτή είναι η δημοσιογραφική σου τεκμηρίωση, κατάθεση, ανησυχία και ενδιαφέρον; Να ανατρέχεις δήθεν -γιατί δεν βλέπω και καμία έρευνα εδώ- στο αν ο άλλος έχει -και πως;- "περγαμηνές"; Δηλαδή τι υπονοείς, ας πούμε, ότι "λάδωσα" για να πάρω το πτυχίο; Ότι το πανεπιστήμιό μου είναι σκάρτο και δίνει εύκολα τα πτυχία; Ότι είναι σκράπες οι καθηγητές μου; Και ποιον ενδιαφέρουν, αγορέλο μου, όλα αυτά;

Επειδή αγνοείς κατάδηλα ποιος είμαι, τι εκπροσωπώ, ποιές διαδικασίες έχω κινήσει ως e-lawyer και ποιος είναι ο ρόλος μου γενικότερα, τόσο εσύ όσο και η κάθε εξέμεση περί "e-Κούγια", αλλά και κάθε στερεοτυπικά σκεπτόμενος και προκατειλημμένος αναγνώστης αυτού του καθεστώτος φορμαλισμού, μεησντρίλας, εθνικισμού και σεξισμου που ανεμίζει αναιδώς στο παρόν blog, θα έπρεπε να αναλογιστείτε ότι στοιχειώδης διαλεκτική συνέπεια και προς αποφυγή λήψης του ζητουμένου επιβάλλει την εξέταση του αναφερόμενου, πέραν των αναφορών.

Ψύλλοι στ' άχυρα θα μου πεις. Οπότε τράβα βρες καμία υπογεγραμμένη που μπήκε λάθος.

 
At 12/30/2008 02:31:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Βαγγέλη Τ, εσύ δηλαδή δεν διακρίνεις μονομέρεια στον δικό σου λόγο, στο τι σε ενοχλεί, στο τι φτάνεις να βρίσκεις φασιστικό και φρικιαστικό και -πως αλλιώς- ναζιστικοφανές;
Αν υπάρχει η κουλτούρα της μεταπολίτευσης που λέει ο Καλύβας, το σίγουρο είναι ότι αυτή δεν μπορεί να ειδωθεί μόνο στη διάσταση της μυθοποίησης της από κάτω ανομίας. Πρέπει να ειδωθεί τουλάχιστον παράλληλα με την από πάνω ανομία και με την θεσμική απαξίωση.
Επίσης επιμένω. Άλλο η κατάληψη της ΕΡΤ και των ραδιοφονικών σταθμών, άλλο η κατάληψη θεάτρων και άλλο το χτίσιμο του καθηγητή. Μήπως τελικά μεμονωμένο είναι το αθλιότατης νοοτροπίας και πρακτικής χτίσιμο -κι ας έχει παίξει δέκα φορές στον Πρετεντέρη- πάντως συγκριτικά μιλώντας πολύ περισσότερο μεμονωμένο από τα κρούσματα της αστυνομικής βίας;
Όλες αυτές τις μέρες δεν εντόπισες εσύ κρούσματα αστυνομικής βίας και αθλιότητας;
Γράφεις «η κουλτουρα της ανομιας και επομενως της βιας, εχει διαπερασει την κοινωνια». Ωστόσο δεν είναι αυτόματη η μετάβαση από την ανομία στην βία, ούτε ακόμη και η ανοχή ή η έγκριση της ανομίας, καθώς στα μάτια πολύ κόσμου είναι διαφορετική η ανομία που συνοδεύεται με βία και διαφορετική η ανομία που δεν συνοδεύεται με βία.
Και εν πάση περιπτώσει, όσο τσάμπα μαγκιά, όσο δήθεν επαναστατικότητα, όσο θολούρα κι αν είναι ο μιας μορφής λόγος, δεν βλέπω πως αυτό αθωώνει τον αντίθετο λόγο που ομνύει στην ευνομία και τους θεσμούς (που ναι, μωρέ, δεν πολυλειτουργούν και σαπίλα παντού, αλλά τι να κάνουμε κιόλας, ζούγκλα να γίνουμε;).
Φυσικά και να μη γίνουμε ζούγκλα. Αλλά ζούγκλα δεν γινόμαστε όταν διακόπτεται το πρόγραμμα του 9,84.
Ο Καλύβας λέει κατά λέξη «Είναι ένας βαθιά συντηρητικός λόγος που μετασχηματίζει κάθε αίτημα σε δικαίωμα και μετατρέπει ένα τραγικό θύμα της αστυνομικής βίας σε ήρωα μιας επανάστασης που είναι τόσο ρομαντική όσο και ασαφής»
Να το δεχτώ. Αλλά απέναντι στην ρομαντική ασάφεια της επινοηθείσας επανάστασης υπάρχει και η κυνική σαφήνεια της κοινωνικής πραγματικότητας και της θεσμικής αυτοακύρωσης.

 
At 12/30/2008 02:40:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

e-Lawyer, ο μαχητικά υπερασπιστικός των ατομικών δικαιωμάτων ιστολογικονομικός σου λόγος όταν διανθίζεται με τα «αγορέλο» και τα «τριτσίμπουκα», είναι ό,τι κοντινότερο σε σκετς των Μόντι Πάιθον μπορώ να φανταστώ.

 
At 12/30/2008 03:27:00 π.μ., Blogger Γιάννης Χάρης said...

e-lawyer, για τελευταία φορά και για να μην παριστάνεις πως δεν καταλαβαίνεις και για να μη θολώνεις, ως συνήθως, τα νερά

όταν σε ρώτησα αν έτσι διαβάζεις και τα νομικά σου και πήρες και πτυχίο, αναφέρθηκα στο πανάσχετο "συμπέρασμα" που έβγαλες για το άρθρο μου για τις φάρσες, και που βγήκες μάλιστα να το πετάξεις, μαζί με όλο τον οχετό σου, εντελώς απρόκλητος και στα ξεκούδουνα [είχαν καιρό, φαίνεται, να σχοληθούν εδώ μαζί σου]

απέναντι στο απρόκλητο, ξαναλέω, ξερατό σου, παρατήρησα ότι δεν νοείται να γλείφεις ιδιωτικώς απ' τη μια και να παίζεις τον αϊ-Γιώργη πάνω στ' άλογο από την άλλη: στο ελεεινό παιχνίδι σου αναφέρθηκα και αυτό ξεσκέπασα, κανένα απολύτως απόρρητο!

οπότε ξαναρωτώ, ειδικά επ' αυτού πλέον: τέτοια νομικά σε μάθανε;

γιατί το ήθος που σε μάθανε ή έμαθες μονάχος σου δε χάνεις ευκαιρία να το επιδείξεις

μπορείς να εξακολουθήσεις να 'σαι περήφανος, και να κοιμηθείς άλλη μια νύχτα ευτυχισμένος και πάλι, που πάλι σε παίξαμε όλα τα παιδάκια

από αύριο πάλι, αλλά μόνος σου πια, όχι πάντως μ' εμένα

 
At 12/30/2008 03:44:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Tora eiste sovaroi anthropoi eseis? Ntropi, Gianni Xari, ntropi Old Boy, paizete m' ena arrosto plasma! Kai meta ta vazete me tin Anita Pania pou ekmetallevetai tous dystyxeis ekeinous gia ligi tiletheasi...

P.G.

 
At 12/30/2008 04:16:00 π.μ., Blogger e-Lawyer said...

@Old boy: δεν είναι κακό το χιούμορ. Το γεγονός ότι στο μυαλό σου ο δικηγόρος είναι κάποιος που μιλάει καθαρεύουσα είναι δικό σου πρόβλημα. Εγώ δεν είμαι mainstream.

@Γιαννηχάρη

Δεν είσαι υπεράνω κριτικής. Το "απρόκλητο" είναι μια εφεύρεση των "επωνύμων" για να γίνει αυτεπάγγελτη η δίωξη σε περιπτώσεις προσβολής τους, δηλ. να μην χρειαστεί να κουραστούν (και να εκτεθούν) με υποβολή εγκλήσεως.

Η επίκληση στο "απρόκλητο" είναι η πάγια -απρόσφορη- άμυνα όποιου θέλει με "διαδικαστικούς" και όχι ουσιαστικούς όρους να αποκρούσει τον Αντίλογο.

Τα τριπλοτσίμπουκα στα οποία αναφέρθηκα και με εξακολουθητική, εμπρόθετη και αμετανόητη άγνοια ονομάζεις "οχετό", αν είχες ψάξει τι σημαίνουν, θα μάθαινες ότι αποτελούν εξάρτημα συνδεσμολογίας στην οικοδομική και τον τομέα των κατασκευών μεγάλων έργων, εξού και η αναφορά μου σε "σύνδεση" με γραμμή συγκεκριμένου πολιτικού φορέα. Πρόκειται δηλαδή για μεταφορική χρήση όρου κι όχι για εξύβριση, όπως εσφαλμένως θεώρησες. Θα μου πεις: ψιλά γράμματα, που να ψάχνουμε τώρα. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας αρθρογράφος με την έρευνα και την προσπάθεια τεκμηρίωσης;

Το αν είναι άσχετο αυτό το σχόλιό μου, είναι αντικείμενο κριτικής επίσης. Όπως και το αν είναι σχετικό το σχόλιο ΣΟΥ περί της επάρκειάς μου στα νομικά: τι σχέση έχει το τι μπορεί να σου είπα πριν από 8 μήνες, σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο, σε καθεστώς κλειστού μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με αυτά εδώ.

Το ότι τότε ΔΗΜΟΣΙΩΣ (όχι σε e-mail) βγήκες και έλεγες για φασισμό του φαρσέρ κλπ, ακυρώνοντας ένα απολύτως παιδευτικό κωμικό στρατήγημα, ενώ τώρα προασπίζεσαι το happening που έχει πολλά στοιχεία από όσα καταλογίζεις ως αρνητικά στην φάρσα (λ.χ. κίνηση των νημάτων κι επιβολή παρακολούθησης του "μηνύματος") δεν είναι μια κραυγαλέα αντίφαση; Θα το αρνηθείς κι αυτό; Και μετά φταίνε τα "νομικά που με δίδαξαν" και η "ηθική" μου;

Η στάση σου αφήνει απολύτως ανυποστήρικτα όλα αυτά, αποκαλύπτοντας ότι στην πραγματικότητα απλώς αυτο-ομαδοποιείσαι προς την πλευρά old boy (τον οποίο φρόντισες να επαλείψεις με τόνους φρέσκου και γυαλιστερού σιέλου, επειδή έγραψε κάτι υπέρ σου), κινούμενος δηλαδή από ποδοσφαιρικής λογικής αντίληψη περί διαλόγου: εμείς και οι άλλοι. Ή, ακόμη ακριβέστερα: εμείς και ο άλλος.

Όταν τελειώνει όμως η επιχειρηματολογία, η προσπάθεια τεκμηρίωσης της αντίθετης άποψης, η εύλογη επανεξέταση των ισχυρισμών, η αντίκρουση με τα εργαλεία της διαλεκτικής, καταφεύγουμε σε νεφελώδη υπεργενικά και μεταφυσικής εμποτίσεως κατηγορίες όπως η έλλειψη "ηθικής". Η κατηγορία ότι ο άλλος είναι το κακό παιδί. Ο e-Κούγιας. Επιτυχέστατη αναλογία, τι να σου πω!

Η ηθική, όμως, είναι προσωπική υπόθεση κι όχι δόγμα.

Άρα προϋποθέτει να έχεις προσωπικότητα.

Έχεις;

Ή μόνο ποδοσφαιρική φανέλα;

 
At 12/30/2008 03:39:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ούτε η Μαρωνίτω με τον μακαρίτη τον Ιωάννου τέτοια λύσσα!

 
At 12/30/2008 05:48:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Top 3 του σχολίου:
Στο νούμερο 3 συναντάμε το «Εγώ δεν είμαι mainstream» (μα εγώ δεν ζω μεινστριμωδώς, είμαι της αλτερνατίβας γιος - είμαι της αλτερνατίβας γιος)
Στο νούμερο 2 το «απολύτως παιδευτικό κωμικό στρατήγημα».
Και φυσικά στο νούμερο 1 το ανεπανάληπτο «Τα τριπλοτσίμπουκα στα οποία αναφέρθηκα και με εξακολουθητική, εμπρόθετη και αμετανόητη άγνοια ονομάζεις "οχετό", αν είχες ψάξει τι σημαίνουν, θα μάθαινες ότι αποτελούν εξάρτημα συνδεσμολογίας στην οικοδομική και τον τομέα των κατασκευών μεγάλων έργων, εξού και η αναφορά μου σε "σύνδεση" με γραμμή συγκεκριμένου πολιτικού φορέα. Πρόκειται δηλαδή για μεταφορική χρήση όρου κι όχι για εξύβριση, όπως εσφαλμένως θεώρησες. Θα μου πεις: ψιλά γράμματα, που να ψάχνουμε τώρα. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας αρθρογράφος με την έρευνα και την προσπάθεια τεκμηρίωσης;».
Να συμπληρώσω ότι επειδή όντως πρέπει να κάνουμε έρευνα και προσπάθεια τεκμηρίωσης ότι το «Αγορέλο» ανήκει στην οικογένεια του Τσοκορέλο και είναι μάρκα παγωτού που απαντάται σε κεντρικά ζαχαροπλαστεία της Κατάνια.

 
At 12/30/2008 06:45:00 μ.μ., Blogger gasireu said...

Έλα, έλα ρε old boy...
χιούμορ...τςςςς αμφιβόλου επιπέδου...
έχεις προσωπικότητα; απόδειξη!
έχεις ποδοσφαιρική φανέλα βάζελε; (απόδειξη ποσταρισμένη παλαιά)!
Επίσης, η καριόλα είναι είδος ιταλικού κρεβατιού, ο τοίχος μπατικός είναι μονός και η κουφάλα άνοιγμα σε κορμό δέντρου!
αγορέλια, ι μιλιόρι αογκούρι!

 
At 12/30/2008 08:10:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ζήλια, μη δείτε άνθρωπο να προκόβει!

Μη μασάς, σπουδαρχίδη δικηγορέλο μου εσύ (θα σου 'χει εξηγήσει ο Κος Γεωργουσόπουλος για τον σπουδαρχίδη), συνέχισε το τραγούδι σου --γιατί δηλαδή, τι παραπάνω έχει η Θώδη;

Και καλή πρόοδο, ν' αξιωθείς μια μέρα να λάμψεις σ' όλα τα μεσημεριανάδικα, άξιος "μοντελοπνίχτης" κι εσύ και "φανατικός γυναικόφιλος"

P.G.

 
At 12/30/2008 09:02:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καλή χρονιά.

Μερικές φορές χαίρομαι οταν διαβάζω τα σχόλια περισσότερο απο το ίδιο το κείμενο. Να εδω ας πούμε, έχουμε ...μμμ...για να δω... μια νόμιμη (εφόσον τα σχόλια ακόμα και των ανοήτων επιτρεπονται) διακοπή τριπλοτσίμπουκου για Χάρη της τέχνης; Α καλο!

Και να σκεφτεί κανείς οτι ακόμα -νομίζουμε οτι- μιλαμε για το φόνο ενός παιδιού.

Τι να πω, ο καθένας είναι αξιος της βλακείας του.

Χρόνια καλα Ολντ μπου -και φιλιά στο μικρούλι.

ΥΓ. κ.Γιάννη Χάρη, είστε περισσότερο υπομονετικός η παρορμητικός;

 
At 12/30/2008 09:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Α ξεχασα:

Ε-λογιερ εφα:

"Τα τριπλοτσίμπουκα στα οποία αναφέρθηκα και με εξακολουθητική, εμπρόθετη και αμετανόητη άγνοια ονομάζεις "οχετό", αν είχες ψάξει τι σημαίνουν, θα μάθαινες ότι αποτελούν εξάρτημα συνδεσμολογίας στην οικοδομική και τον τομέα των κατασκευών μεγάλων έργων, εξού και η αναφορά μου σε "σύνδεση" με γραμμή συγκεκριμένου πολιτικού φορέα. Πρόκειται δηλαδή για μεταφορική χρήση όρου κι όχι για εξύβριση"

Αγαπητε ε-λοιερ, χρόνια πολλα.

Είστε μια καριόλα.

Φυσικά πρόκειται για μεταφορική χρήση του όρου, αλλα μου δίνετε το δικαίωμα, εφόσον ξαπλώνετε τόσο ατσαλα στα σεντόνια των αλλων.

Γεια σας.

 
At 12/30/2008 09:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

δεν θα δώσεις και τον ορισμό, ποιος άνθρωπος είναι ο ανόητος άνθρωπος, nomad;

 
At 12/30/2008 09:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν ξέρω βρε εξυμνώ κροκόδειλους λυτρώνω σαχλαμαρες ποιός είναι ο ανοητος.

Μαλλον ο Γ.Χ, ο Ολντ Μπου και φυσικά κι εγω, που καθομαστε και απανταμε σε τριπλοτσίμπουκα και άλλες παραγωγικές δυνάμεις.


Αντε καλη χρονιά -λεμε τώρα- ναχουμε.

(Τώρα για το θεμα του ποστ τι να πω κι εγω, ε, μερικούς ανθρώπους και τις δηλώσεις τους δεν χρειάζεται να τους κρίνει κανείς αφου θα τους κρίνει η ιστορία οταν ολα αυτα, καποτε, καταλαγιάσουν.

Φανταζομαι θα εκαναν καλη παρέα με τον κ.Παναγόπουλο, αλλα παλι δεν ξερω. Λυπαμαι για τον Μαρκαρη.

 
At 12/30/2008 09:38:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

επίσης είναι γνωστό ότι ο e-κούγιας λατρεύει τον πούτσο










































(τον μάριο πούτσο εννοώ βρε αγορέλια, τον συγγραφέα του "νονού" ;-)

 
At 12/30/2008 10:11:00 μ.μ., Blogger e-Lawyer said...

Επομένως, από την εκκωφαντική σιωπή επί των παρατηρήσεων που έθεσα, και την εξάντληση σε "ασκήσεις ύφους" και πλακίτσες, εξάγεται η συνομολόγηση και επιβεβαίωση του συνόλου των ισχυρισμών μου.
Ευχαριστώ και πάλι.

 
At 12/30/2008 10:25:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μπράβο e-κούγια αγορέλο μου, πάλι τους ξέσκισες! Είσαι η πρώτη δικηγοράρα της πιάτσας! Μοίρασέ μας και τις κάρτες του δικηγορικού σου γραφείου τώρα να τις μυρίζουμε και να ερχόμαστε σε έκσταση! Τριπλομάναρό μου εσύ!

 
At 12/30/2008 11:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

old boy

η μονομερεια βασιλευει και μαζί της η ατελειωτη θολουρα, αν διαβασει μόνο κανείς, τα σχολια πάνω στην επιστολή των τριων συγγραφεων. Καμια σχεδόν κριτική στα επιχειρηματα τους δεν γινεται, αλλα με νοοτροπια Ταρζάν και τηλεοπτικής Ζουγκλας αναφερεται πως ο Μαρκαρης ειναι τελειωμενος, ο Θεοδωροπουλος αντιδραστικός ή το αναποδο, ο Δοξιαδης ειχε δικηγορο τον Κουγια (!) - μιλάμε για φοβερο έγκλημα. Αλλου αποκαλούνται μικρομαγαζατορες του πνευματος, αλλοι λυπούνται για λογαριασμό τους (!!) - λες και τους πιασανε για τραφικινγκ - αλλου εντοπίζονται γραμματικά λάθη στα λόγια τους, και τόσα άλλα που διαβαζω τις τελευταιες μερες. Ιδιαιτερη σχεση (πνευματική ή αλλης φυσεως) δεν εχω με κανενα τους. Η λυσσαλεα σχεδον αντιδραση σε μια αντιθετη αποψη όμως, φανερωνει εναν α-λογο φανατισμό που υποδεικνύει με την σειρα του όσα υποστηριζουν οι ψυχραιμες και ισορροπημενες φωνές, τα τελευταια χρονια: Πως η κοινωνια μας εχει πολωθει και εθιστεί σε μια συγκρουσιακή κουλτουρα που περιλαμβανει σχεδον το συνολο της ζωης μας. Απο το ανοιγμα των μαγαζιών την περασμενη Κυριακή μέχρι την παιδεια, ολοι ειναι με το οπλο παρα πόδα ετοιμοι (και ιδιαιτερα η αριστερα) να υπερασπιστουν τα ιερα και τα οσια της καθε αδιορατης ιδεολογίας και θεσης τους. Μαζι με αυτο βεβαια καταλυεται καθε σεβασμος στην προσωπικότητα του άλλου και στην διαφορετική φωνή. Η μεσσιανική λογική χτυπά την πόρτα πολλών που πλεον αναγνωρίζουν μονο την μια και μονη αλήθεια. Οι υπόλοιποι ειναι πουλημενοι, προσκηνημενοι, δοσίλογοι, προδοτες του κινηματος, ταξικοί εχθροί, τελειωμένοι, κοκ. Βρε τι μας θυμίζουν όλα αυτα, τι μας θυμίζουν...
Το να πουμε πως η ευθυνη για τα δεινα μας ανηκει κυριως σε οσους μας κυβερνουν ειναι περιττο. Να υπενθυμισω ομως, σε οσους αναζητουν προτυπα, παραδειγματισμό, δικαιολογια ή αλλοθι σε καθε υπουργο και σκανδαλο, πως οταν δηλώνεις μηδεποτε ενοχος δηλώνεις και μηδεποτε ικανός (Μπρυκνερ).

ΥΓ: Μιλώντας όμως για μονομερη αναλυση ένα εξοχο παραδειγμα ειναι η θεση του κ. Χαρη στην περιφημη πια επιστολή των τριών. Προφανώς μαζί με την οργή του για τους τρεις αντιδραστικούς, θα αποδέχεται και το κομπλιμάν μιας ευγενικής υπαρξης που συμμετειχε στην κατακτηση της σκηνης του Εθνικού, και χαρακτηρισε οσους τους χειροκροτησαν απο το κοινό "καλά πρόβατα" (το πειστηριο ευκολα μπορεί να το διαβασει κανεις στην γνωστη και "δημοκρατική" ιστοσελίδα του χωρου). Για όσους δεν ηταν στο θεατρο τοτε ας μην ανησυχούν. Ο χαρακτηρισμός είχε μια ολοφανερη οικουμενικότητα.

 
At 12/31/2008 01:05:00 π.μ., Blogger e-Lawyer said...

Ακριβέστατος, Vaggelis t.

 
At 12/31/2008 01:28:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Βαγγέλη, αναφέρεσαι στα σχόλια του ποστ (ενσωματώνοντας πάντως και σχόλια από αλλού, γιατί εδώ δεν βλέπω όλα όσα αναφέρεις) και λες ότι καμιά σχεδόν κριτική δεν γίνεται στα επιχειρήματα της επιστολής. Το ποστ μου όμως νομίζω ότι δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ασκεί κριτική στα επιχειρήματα της επιστολής.
Όσο για το ΥΓ του σχολίου σου χάνω λίγο τον ειρμό του και το τι ακριβώς θέλει να πει: ότι οι επίμαχες διακοπές παραστάσεων έγιναν από ανθρώπους που θεωρούν τους θεατές θεατρικών παραστάσεων και τους ανθρώπους του πνεύματος πρόβατα και άρα ο Γ. Χάρης και όσοι βλέπουμε τα πράγματα λίγο πολύ από την ίδια σκοπιά είμαστε «οι πνευματώδεις σύμμαχοι κάθε νεκροθάφτη μας»; Θεωρείς δηλαδή ότι οι εισβολείς είναι εχθροί του πνεύματος και της κουλτούρας και θιασώτες ενός πολιτισμού δίχως θέατρα, δίχως τέχνες, δίχως βιβλία;

 
At 12/31/2008 01:55:00 π.μ., Blogger Γιάννης Χάρης said...

"Η λυσσαλεα σχεδον αντιδραση σε μια αντιθετη αποψη...", δηλαδή στην άποψη των Τριών, γράφει ο Vaggelis t., διαβάζοντας δυστυχώς ανάποδα τα όσα γράφτηκαν --και επισφραγίζοντας τα δικά του λόγια, ότι "η μονομερεια βασιλευει και μαζί της η ατελειωτη θολουρα"

διότι, αγαπητέ Vaggelis, κάθε ιστορία οφείλουμε να τη διαβάζουμε απ' την αρχή προς το τέλος και όχι ανάποδα:

μήπως λοιπόν η επιστολή των Τριών ήταν ακριβώς μια "λυσσαλεα σχεδον αντιδραση σε μια αντιθετη αποψη"; (και χωρίς το "σχεδόν"), μια λυσσαλέα αντίδραση που απέκλειε εκ προοιμίου, διέσυρε και χλεύαζε κάθε αντίθετη άποψη: (α) των παιδιών, (β) των "ενοχικών μεσηλίκων" που συμπαρίστανται στα παιδιά ή έστω προσπαθούν να τα καταλάβουν, (γ) ακόμα και των ηθοποιών που ένωσαν τη φωνή τους με τη φωνή των παιδιών;

αλλά έστω και έτσι: ήταν δηλαδή λυσσαλέα η αντίδραση της Τσαλίκογλου; ή της Κοταμανίδου; του Καλαϊτζή; ακόμα και του Βέλτσου; μήπως χάνουμε το μέτρο;

ακόμα: στην παροιμιωδώς μονομερή αντίδραση των Τριών, την ισοπεδωτική όλων των αποχρώσεων και διά ροπάλου αποκλειστική κάθε αντίθετης άποψης, με ποια, με τι είδους πολυμέρεια θα απαντούσατε εσείς λόγου χάρη;

 
At 12/31/2008 06:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

@ old boy

οπως ανεφερα, στο ποστ μου περιέλαβα δεκαδες σχολια (για την επιστολή) και αγνόησα αλλα τόσα, που διαβασα σε ενα μεγαλο μερος της ελληνικής μπλογκόσφαιρας. Συνεπως, δεν απευθύνομαι στον χωρο που διαχειρίζεσαι μονον. Παρολα αυτα, συνεχιζω να βλεπω σκετη ιδεοληπτική κριτική και οχι αναλυση της πραγματικοτητας που θιγουν οι συγγραφείς.
Στο ΥΓ μου υπηρξα πολυ σαφης λεγοντας πως ενα απο τα μελη της κινησης στο Εθνικο, πέραν απο οσα υβριστικά αμόλυσε κατα την διαρκεια του επεισοδίου, χαρακτηρισε στον οικοτοπο της (σελ indymedia) τους όποιους χειροκροτητες της/τους ως προβατα. Απο εκει και περα δεν υπαρχουν πολλα να αναλύσουμε εκτος αν πίσω απο καθε ανθρωπινη πραξη ξεσκονίζουμε ολη την βιβλιογραφια της ψυχαναλυσης.
Το ποιανού, τελος, εχθροί ειναι οι εισβολείς μπορώ ευκολα να αναφερω διχως αγκυλώσεις και ιδεολογικές εμμονές. Της ελευθερης βουλησης, της ελευθερης εκφρασης, του δικαιωματος στην διαφωνία, της ετεροαναφοράς. Το αν ειναι και εχθροί "του πνεύματος, της κουλτούρας" ή "θιασώτες ενός πολιτισμού δίχως θέατρα, δίχως τέχνες, δίχως βιβλία" δεν μπορώ να το πω αυθαίρετα και γενικά. Ειναι σιγουρα όμως φανατικοί οπαδοί του δικού τους "πνεύματος και κουλτούρας" και θιασώτες του "δικού τους πολιτισμού των δικων τους θεατρων, της δικιας τους τέχνης, των δικών τους βιβλιων". Η αντιμετωπιση τους στις εκφανσεις της ζωης των υπολοίπων, το μαρτυρα αυτο ξεκαθαρα μεσα απο εκατονταδες παραδειγματα.

@ Γιαννης Χαρης

Η επιστολή που κριτικαρετε στοχευει σχεδόν αποκλειστικά στο φαινόμενο καθαυτο και δεν προχωρα σε βαθυτερες αναλυσεις, ενω κρινει παρεπιπτωντος και την ασχημια της γενικότερης εν Ελλαδι καταστασης, εστω και ως αντιβαρο στα λεγομενα τους.
Απο εκει και περα, το αν κάθε ιστορία "οφείλουμε" να τη διαβάζουμε απ' την αρχή προς το τέλος και όχι ανάποδα, επιτρεψτε μου να διαφωνω. Καμια φορα μπορουμε να την διαβασουμε απο την μεση προς το τελος ή την μεση προς την αρχη, αλλα δεν πειραζει και καμια φορά να την διαβασουμε και απο την αρχη προς το τελος. Δεν θα μας προσθεσει καποιον κομφορμισμό, το αντιθετο. Καταλαβαινετε πως τετοια συζητηση ειναι ατελειωτη. Απο που και ως που όμως "οφείλουμε"; Οφειλετε (εσεις) ισως (δικαιωμα σας εξαλλου).
Σκεφτειτε ομως, για να επανελθουμε, ενα μερος του κοινού, μεγαλο μικρο δεν εχει σημασια, που διαφωνουσε με αυτην την κινηση και ηθελε να δει την παρασταση που επελεξε ή στο κατω κατω διαφωνει με οσα αναγκάστηκε να δει και να ακουσει απο μια ομαδα. Τι έπρεπε να κανει; Να κατσει σαν 'προβατο' όπως είπαν οι "αφυπνιστές" του; Να καταπιει την φωνή και την αντιδραση του υποχωροντας σε καποιους που αυτοδιοριστικαν προστατες της συνειδησης και της ελευθεροφροσυνης του; Το ίδιο προφανως να πραττουν και όσοι δεν θελουν να κανουν καταλήψη αλλα να κανουν μαθημα; όσοι θελουν να δουλεψουν την περασμενη Κυριακή; οσοι θελουν να βλεπουν και να φωτογραφιζουν το δεντρο του Κακλαμανη (ή εστω να περνανε αφοβα διπλα του); οσοι θελουν να διοργανωνουν οποια ημεριδα θελουν στο πανεπιστημιο τους(Παπαδατος- Παιδαγωγικο); Οσοι θελουν να εκλεγουν τις πρυτανικές αρχες τους; οσοι θελουν να εχουν την ευθυνη των μαθηματων τους (Βασσαλος, πρυτανικο συμβ. ΑΣΟΕΕ προ 2ετίας). Τα παραδειγματα ειναι απειρα. Δεν ειναι δυνατο ακομη στην Ελλαδα να μην εχουμε κατανοησει πως η ελευθερια του ενος σταματα εκει που αρχιζει η ελευθερια του αλλου. Αυτοκλητους συνηγορους μου, αφυπνιστες μου, εισβολεις της καθημερινοτητας και της ελευθερης βουλησης μου να επιλεγω αυτα που επιθυμω εγω να ακουσω, να δω, να διαβασω, να κατανοησω, πως να το κανουμε, δεν αποδεχομαι. Αλλιως, ας δεχτουμε να μαζευτουν 10-20 και να μπουκαρουν στα στεκια τους, στις καφετεριες, στους χωρους που συναθροίζονται με σκοπο η αφυπνιση να αλλαξει πλευρα; όπως γνωριζουμε απο τα μαθηματικά καθε εξισωση διαβαζεται και αντιστροφα. Τι θα γινόταν τοτε; Φασισμός, τραμπουκισμός; βια;
Το δικαιωμα στην αφυπνιση του κοσμου τελικά ποιος "ελεω Θεου" και ποιος μεσσιας το κατακτά και ποιος δεν το "αξιζει";
Επειδη σε αυτα τα απλοικα, μα τοσο αναγκαια στην Ελλαδα, ερωτηματα απαντηση δεν υπαρχει, ας συμφωνησουμε ολοι πως κανεις δεν δικαιουται να υποχρεωσει τον οποιοδηποτε να κανει ή να δεχτει το οτιδηποτε. Μπορει να εκδηλωνει τη διαφωνια του, την αντιδραση του, να δημοσιοποιει τις αποψεις του, να καλει τον καθενα στην οποια πρωτοβουλία, να διαδηλωνει, κτλ. Αλλιως να το κλεισουμε το μαγαζι και να παρει ο καθενας μας τα βουνα.

ΥΓ. Για τις γνωμες που αναφερετε, σαφως και δεν ήταν ολες "μονομερεις και λυσσαλεες". Μιας και αναφερατε συγκεκριμενους ομως, ο κ. Βελτσος στην απαντηση του, εγραψε και το οτι οι διανοουμενοι δεν δεσμευονται απο το δικαιικο συστημα αλλιως θα ηταν χωροφυλακες ή δικαστες. Αν συμφωνειτε, την επομενη φορα που θα προσπαθησει καποιος να σας "εξωθησει" σε όποιαδηποτε ενεργεια που δεν επιθυμειτε (αυτο περιλαμβανει το συνολο του αστικου και ποινικου κωδικα καθως και τις διαταξεις περι δημοσιας αιδούς) να τον ρωτησετε πρωτα αν είναι ή αυτο-χαρακτηριζεται διανοουμενος. Αν ναι, παραδοθείτε του αφοβα.
Τελος, στην κ. Τσαλικογλου της δινω καθε δικαιωμα να ειναι "απολιτιστη" οπως λεει, ακομη και να προσβαλει την αισθητική μου. Δεν της επιτρεπω ομως να κρινει ποια παρασταση θα δω, τι μηνυματα θα δεχθω, και συλλογιστικά ποιον δρομο θα διασχισω, σε ποιο καταστημα θα μπω, αν θελω ή δεν θελω δενδρο, αν θελω ή οχι να κανω μαθημα, κοκ. Στοιχειωδες αγαπητε Ουατσον. Ή μηπως και παλι οχι;

 
At 12/31/2008 06:14:00 μ.μ., Blogger - said...

Το δικό μου σχόλιο εδώ.

 
At 12/31/2008 06:51:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Bαγγέλη, θα κάνω δύο copy paste.
Πρώτα το σχόλιο ενός σχολιαστή πριν λίγες μέρες:

«At 12/18/2008 10:53:00 πμ, Μαθήματα δημοκρατίας για αρχάριους said...
Αγαπητέ/ή e,

μάλλον χρειάζεσαι μερικά μαθήματα δημοκρατίας.

Αγνοείς λ.χ. ότι το πεδίο των δικαιωμάτων δεν είναι συμπαγές αλλά υπάρχουν και συγκρουόμενα δικαιώματα. Για παράδειγμα το δικαίωμα του ενός να πουλάει σκουπίδια (τηλεοπτικά, διατροφικά, κ.α.) και το δικαίωμα του άλλου για υγιεινή τροφή (πνευματική, υλική, κ.α.).

Τούτη η σύγκρουση μεταξύ δικαιωμάτων αποτελεί, όχι το αδύνατο (όπως ίσως νομίζεις) αλλά το ισχυρό σημείο της δημοκρατίας. Διότι από την αναγνώριση όχι μόνο των δικαιωμάτων αλλά και της μεταξύ τους σύγκρουσης προκύπτει το δημοκρατικό πολίτευμα και η δημοκρατική θέσπιση νόμων.

Αγνοείς λοιπόν, γενικότερα, ότι η δημόσια διαμάχη αποτελεί συστατικό της δημοκρατίας, που τη διακρίνει μάλιστα ριζικά από τις τυραννίες. Και ότι, επομένως, στη δημοκρατία οι νόμοι διαμορφώνονται, κανονικά, μέσα από δημόσια διαμάχη (και όχι με dictat, ούτε εν κρυπτώ).

Γι' αυτό ακριβώς η δημοκρατία (αντίθετα από τις τυραννίες) αναγνωρίζει το δικαίωμα στη συνάθροιση και στη διαμαρτυρία! Διότι δέχεται, ότι ακόμα και οι νόμοι που έχουν ήδη ψηφιστεί δημοκρατικά, ενδέχεται κάποια στιγμή να μην υπηρετούν τόσο το δίκαιο όσο το άδικο, και επομένως να χρειάζονται αναθεώρηση - και διότι, παράλληλα, η δημοκρατία δέχεται ότι ύστατη πηγή του νόμου είναι ο δήμος (ο λαός) και επιτέλους όχι οι εκπρόσωποί του (οι βουλευτές).

Με άλλα λόγια, στην δημοκρατία (αντίθετα από τις τυραννίες) δεν είναι προ-αποφασισμένο το τι είναι δίκαιο δικαίωμα και δίκαιος νόμος. Οι ίδιοι οι ψηφισμένοι δημοκρατικά νόμοι θεωρούνται, και αυτοί, ανοιχτοί σε ενδεχόμενες αναθεωρήσεις τους. Με τον "δήμο" (το λαό) να είναι το καθοριστικό πολιτικό υποκείμενο.

Ασφαλώς, για όλους αυτούς τους λόγους, η δημοκρατία είναι πάντοτε κοντινότερη στην οχλοκρατία (που σε φοβίζει) απ' ότι η τυραννία και η αριστοκρατία.

Αυτό είναι πράγματι το ρίσκο που έχει το δημοκρατικό πολίτευμα. Είναι όμως ένα ρίσκο, που δεν μπορεί να απαλειφθεί χωρίς να καταργηθεί η ίδια η δημοκρατία.

Αυτά για αρχή».

Και μετά από το κομμάτι του Αρανίτση την Κυριακή (http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=28.12.2008,id=65500492):
«Δεν είναι δυνατόν να μην μπορώ να πιω τον καφέ μου στα Εξάρχεια!», γκρίνιαξε στη συνέχεια ο Θόδωρος, συμμετέχοντας σ' εκείνη την αγανάκτηση για την οποία γνωρίζουμε, αν μη τι άλλο, ότι είναι στη μόδα. Εξωτερικεύοντας γενναίες δόσεις αυτής της συντηρητικής νοσταλγίας της τάξης και χρησιμοποιώντας, κατ' επανάληψη και με γνήσια ηδονή, τους όρους «Κράτος» και «Εξουσία», ξεπέρασε σε οίστρο τον ραδιοφωνικό του συνομιλητή Στ. Μάνο, για να φτάσει εκεί όπου ο λαϊκισμός, ανεξαρτήτως μανδύα, είχε ανέκαθεν το στρατηγείο του, δηλαδή στο σημείο όπου το φάσμα των πολιτικών τοποθετήσεων και τα κοντόφθαλμα προσωπικά αιτήματα αποκατάστασης της νομιμότητας συγκλίνουν.

Φυσικά, από τα χείλη ενός πολιτικού τον οποίο δύσκολα θα κατηγορούσε κανείς για μειωμένη οξυδέρκεια, μια τέτοια νότα εγωιστικής στενότητας πνεύματος προδίδει κάτι απ' το γνώριμο αδιέξοδο που σημαδεύει όλους τους καριερίστες άπαξ και η κατάσταση αντιστραφεί, οπότε, όσο ευφυείς ή έμπειροι κι αν είναι, οπισθοχωρούν και επανεμφανίζονται ξαφνικά σαν εντολοδόχοι μιας ξεροκέφαλης μικρομεσαίας λογικής δευτερευόντων ατομικών δικαιωμάτων, όπως το συνετό παρκάρισμα και η ηχορύπανση που εκπέμπεται απ' τον τρίτο όροφο όταν οι ένοικοι διασκεδάζουν μέχρι πρωίας, ή η έγκαιρη απομάκρυνση των σκουπιδιών από την είσοδο των καταστημάτων της γειτονιάς, κυρίως κομμωτηρίων και προπατζίδικων.

Για να το κάνουμε λιανά, ο λαϊκισμός ισοδυναμεί με μια «συναισθηματική» απομόνωση του ειδικού (του μερικού), ώστε το ειδικό να αντιπαρατεθεί απατηλά στο γενικό, κάτι σαν το σχήμα που οι ψυχαναλυτές αποκαλούν εκλογίκευση. Ο λαϊκισμός είναι η μεγέθυνση αυτής της φωνής, τυπικά αληθούς, που μας θυμίζει ότι μια πορεία διαμαρτυρίας, ακόμη κι αν πρόκειται για 100.000 ανθρώπους, δεν παύει να εμποδίζει το ταξί που μεταφέρει τη συγκεκριμένη κυρία στον «Ευαγγελισμό» όπου νοσηλεύεται η ανιψιά της. Δεν υπάρχει λαϊκισμός χωρίς μια τέτοια εξατομίκευση της κοινωνικής σκηνής, όπου το περίπλοκο συλλογικό δράμα συμπυκνώνεται απλουστευτικά στην αιχμή μιας ρητορικής αυτοδικίας.

Εν ολίγοις, ο λαϊκισμός θεμελιώνεται στην υπεράσπιση ενός απειλούμενου ατομικού δικαιώματος, αμελητέου σε σχέση με τα ζωτικά συμφέροντα της εκάστοτε κοινωνικής δυναμικής αλλά εντούτοις θελκτικού στις μεμονωμένες συνειδήσεις, όπως όταν η νοικοκυρά, εξαιτίας μιας απεργίας της ΔΕΗ, υποχρεώνεται προσωρινά να παραιτηθεί από το μαγείρεμα. Εφόσον απέναντι στον Θεό και τον Νόμο η νοικοκυρά απολαμβάνει, θεωρητικά, την παραχωρημένη ισότητα με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το δικαίωμα στο μαγείρεμα, κατ' αναλογίαν με το υπό αναστολή δικαίωμα του Πάγκαλου να παραγγείλει τον καφέ του στα Εξάρχεια δίχως να τραβήξει επάνω του γιαούρτια, φωτίζεται ως ζήτημα καίριας σημασίας, εφάμιλλο εκείνων στα οποία αποδίδεται θεσμική προτεραιότητα. Νοικοκυρά και θεσμοί συναντιούνται στην πρόνοια για το δίκιο του ασθενέστερου. Ετσι οι θεσμοί, ως ζητούμενο, περνούν από την κουζίνα, σαν τον έρωτα ας πούμε, διότι τι άλλο είναι το δικαίωμα αν όχι κατεξοχήν ατομικό; Επομένως, σου λέει, τι θα μπορούσε να είναι η ελευθερία αν όχι ελευθερία ειδικά του Πάγκαλου να επισκέπτεται τα Εξάρχεια; Δυστυχώς, τέτοια ελευθερία δεν περισσεύει και ο βαρύγδουπος πρώην υπουργός καλείται τώρα να αποδεχτεί ότι η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Το εφικτό τελειώνει στην οδό Σίνα»

 
At 12/31/2008 09:37:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Οσον αφορα το σχολιο του Αρανιτση, δεν με πειθει τοσο η γνωμη του όσο και η εφημεριδα που γραφει (το διαβασα παρολα αυτα απευθειας στο φυλλο της Ε, τα αισθηματα μου δεν εχουν αλλαξει ουδολως απο τοτε)οσο και οι λαϊκιστικες γενικοτητες Παγκαλου. Παρολα αυτα, ουτε ο δημοσιογραφος Προτοσαλτε μπορεί να πιει τον καφε του στα Εξαρχεια, μιας και σε προχθεσινη εκπομπή του ΣΚΑΙ απο εκει γιαουρτωθηκε και εξυβριστηκε.

Οσον αφορα το copy paste κειμενο που παραθετεις, δεν βλεπω τι καινουριο προσφερει στην συζητηση μας και το κανεις; Ας ειναι ομως.

"μάλλον χρειάζεσαι μερικά μαθήματα δημοκρατίας".

Παρακαλω, πειτε μου. Διδαξτε με.

"Αγνοείς λ.χ. ότι το πεδίο των δικαιωμάτων δεν είναι συμπαγές αλλά υπάρχουν και συγκρουόμενα δικαιώματα. Για παράδειγμα το δικαίωμα του ενός να πουλάει σκουπίδια (τηλεοπτικά, διατροφικά, κ.α.) και το δικαίωμα του άλλου για υγιεινή τροφή (πνευματική, υλική, κ.α.)".

Το δικαιωμα πχ του ΑΝΤ1 να προβαλει το Χ-φακτορ μπορει να προσβαλει την αισθητικη μου και την μουσική μου παιδεία. Εχω ομως το δικαιωμα να κλεισω ή ακομα να πεταξω την τηλεοραση. Επιπλεον μοορω να περασω στην αντεπιθεση. Να συμβουλευσω-και οχι να διδαξω- τα παιδια μου, την συντροφο μου, τους συναδελφους και τους φιλους μου πως τα ριαλιτι και τα μεσημεριαναδικα στομωνουν την κριση, ελαχιστοποιουν τις απαιτησεις, αποχαυνωνουν την λογική.
Το δικαιωμα του Μακντοναλντς να παραγει πλαστικη τροφη δεν με εμποδιζει απο το να κανω κατι αντιστοιχο (να προσεχω την διατροφη μου, να ασκουμαι) σε μενα και την ομυγυρη μου και πολυ περισσότερο κατι σαν αυτο που εγινε σε πολλες πολλες πολεις της Ιταλιας. Οταν ανοιξανε ως απαντηση, φαστ φουντ με παραδοσιακες τοπικες γευσεις και αναγκασανε τα Μακ να απομονωθούν στις μεγαλουπολεις. Σιγουρα προτιμοτερο απο το να τα σπασουμε σαν τον Ζοζε Μπωβε, ε;

"Τούτη η σύγκρουση μεταξύ δικαιωμάτων αποτελεί, όχι το αδύνατο (όπως ίσως νομίζεις) αλλά το ισχυρό σημείο της δημοκρατίας. Διότι από την αναγνώριση όχι μόνο των δικαιωμάτων αλλά και της μεταξύ τους σύγκρουσης προκύπτει το δημοκρατικό πολίτευμα και η δημοκρατική θέσπιση νόμων".

Ουδεις ειπε το αντιθετο. Μαλιστα απο την αντιπαραθεση γεννιουνται και επικρατουν οι καλυτερες και δυνατοτερες ιδεες. Οι ιδιες οι κοινωνιες και τα κρατη γενικοτερα ειναι χτισμενα πανω σε συγκρουσεις διαμαχες, κοκ και αυτο θα συνεχιζεται επ' απειρον. Το ζητημα ειναιη συνθεση και οχι η διαλυση. Ο κοινος τοπος και οχι η καμμενη γη. Η συννενοηση και οχι η πολωση.

"Αγνοείς λοιπόν, γενικότερα, ότι η δημόσια διαμάχη αποτελεί συστατικό της δημοκρατίας, που τη διακρίνει μάλιστα ριζικά από τις τυραννίες. Και ότι, επομένως, στη δημοκρατία οι νόμοι διαμορφώνονται, κανονικά, μέσα από δημόσια διαμάχη (και όχι με dictat, ούτε εν κρυπτώ)".

Δεν το αγνοω καθολου λοιπόν. Ουδεν αναληθεστερο ομως πως οι νομοι διαμορφωνονται μονο μεσα απο την διαμαχη. Σε μια τετοια περιπτωση που αφηνει μονιμα ηττημενους και νικητες, οι οποιοι θεσπισμενοι νομοι θα ειναι καταδικασμενοι στην μαραζωση και την απαξιωση. Κανω και γω λοιπον copy paste και ξανα λεω: Το ζητημα ειναι η συνθεση και οχι η διαλυση. Ο κοινος τοπος και οχι η καμμενη γη. Η συννενοηση και οχι η πολωση.

"Γι' αυτό ακριβώς η δημοκρατία (αντίθετα από τις τυραννίες) αναγνωρίζει το δικαίωμα στη συνάθροιση και στη διαμαρτυρία! Διότι δέχεται, ότι ακόμα και οι νόμοι που έχουν ήδη ψηφιστεί δημοκρατικά, ενδέχεται κάποια στιγμή να μην υπηρετούν τόσο το δίκαιο όσο το άδικο, και επομένως να χρειάζονται αναθεώρηση - και διότι, παράλληλα, η δημοκρατία δέχεται ότι ύστατη πηγή του νόμου είναι ο δήμος (ο λαός) και επιτέλους όχι οι εκπρόσωποί του (οι βουλευτές)".

Προφανως. Αλλιως θα ειχαμε την νομοθεσια του 1900 ακομη και εδω και αλλου. Η διαμαρτυρια και η αναθεωρηση ειναι ζωτικη ειδικα τωρα που οι αλλαγες ειναι ραγδαιες. Ωσπου να βρουμε εναν πιο αποδοτικο τροπο εκπροσωπησης και ενισχυσης των άμεσων δημοκρατικών λύσεων, δεν ειναι προφανως η λύση να απαξιωσουμε τους νομους του κοινοβουλιου, ε; Εξαλλου αυτοι (οι 300) εμας εκφραζουν. Αν αλλαξει νοοτροπια ο κοσμος και πιο αξιοι θα εκλεγουν και οι υπαρχοντες απο το φοβο και μονο του "μαυρου" θα αλλαξουν μυαλα. Εκτος αν πρεπει να τους γεμισουμε πισσα και πουπουλα. Ο δημος ομως δειχνει σταθερα μια οργιαστικα συντηρητικη σταση απεναντι σε καθε προσπαθεια και καθε εξελιξη. Το κρατος να μεινει ως εχει (1 εκ. υπαλληλοι εφτασε) η παιδεια ως εχει, οι επιχειρησεις να μεινουν εξω απο τα πανεπιστημια (και που θα προσλαμβανονται ολοι αυτοι; μα φυσικα στο δημοσιο) και η γενια των 700 ευρω συνωστιζεται στις καφετεριες και τα μπαρ καθως και τα εξεταστικα κεντρα του ΑΣΕΠ. Οι δε αγωνιστες γονεις τους εχουν καταλαβει τα γραφεια των βουλευταδων. Σαν να μην μας τα λεει καλα ο δημος.

"Με άλλα λόγια, στην δημοκρατία (αντίθετα από τις τυραννίες) δεν είναι προ-αποφασισμένο το τι είναι δίκαιο δικαίωμα και δίκαιος νόμος. Οι ίδιοι οι ψηφισμένοι δημοκρατικά νόμοι θεωρούνται, και αυτοί, ανοιχτοί σε ενδεχόμενες αναθεωρήσεις τους. Με τον "δήμο" (το λαό) να είναι το καθοριστικό πολιτικό υποκείμενο".

Το αναλυσαμε αυτο, το κειμενο επαναλαμβανει τα ιδια.

"Ασφαλώς, για όλους αυτούς τους λόγους, η δημοκρατία είναι πάντοτε κοντινότερη στην οχλοκρατία (που σε φοβίζει) απ' ότι η τυραννία και η αριστοκρατία".

Αυτο ειναι αληθεια. Παρολα αυτα ας μην κανουμε και μεις οτι περνα απο το χερι μας για να το επισπευσουμε, ε; Βεβαια το κειμενο ξεχνα πως μετα την οχλοκρατια η γραμμη συνεχιζει. Και εκει εμφανιζονται κατι τσαμπουκαδες που τους καθε λογης αντιεξουσιαστες τους εχουν για πρωινο.


"Αυτό είναι πράγματι το ρίσκο που έχει το δημοκρατικό πολίτευμα. Είναι όμως ένα ρίσκο, που δεν μπορεί να απαλειφθεί χωρίς να καταργηθεί η ίδια η δημοκρατία".

Αλλη μια επαναληψη. Ας επαναλαβω και γω πως ρισκο με ρισκο εχει διαφορα. Ρισκο το να πεσω απο την καρεκλα μου, ρισκο το να πεσω απο τον 3ο. Ας μεινουμε στα πιο ασφαλη ρισκα και ας εξαλειψουμε τα υπολοιπα.

Η τελικη μου σημειωση και αυτο που ισως η αριστερα δεν εχει αντιληφθει πληρως, ειναι πως η καθημερινη πρακτική εχει ξεπερασει προ πολλου τα παραπανω σταδια. Ο νομος και τι ειναι δικιο εχει περασει στην δικαιοδοσια του πιο φωνακλα, του πιο μαζικού και της πιο ισχυρης ομαδας με ορους επιβολής και ασκησης βιας (οχι παντα ωμης), ταλαιπωριας, αναστατωσης. Παραλληλα οι ιδεες εχουν παει περιπατο. Απο το 89 και μετα, ο αντιθετος λογος εχει γινει μια μονιμη διαμαρτυρια, μια ατερμονη διεκδικηση μια ατελειωτη θυματοποιηση δεκαδων ομαδων και υποομαδων. Αφου το προγραμμα δεν ταιριαζει με την πραγματικοτητα τοσο το χειροτερο για την πραγματικότητα - αυτο ειναι το μοτο. Ετσι προφανως δεν αλλαζει τιποτα γιατι στον γενικο χαμο και τον ορυμαγδο αιτηματων, αναστολών, διακοπών, κτλ τι να πρωτοπρολαβει κανεις. Και οι ασθμαινοντες, ανικανες κυβερνησεις κανουν τα βασικα, τα ευκολα, μεταθετοντας τα προβληματα στον επόμενο. Και πανω εκει βρισκουν την ευκαιρια οι καθε λογης περιθωριακοι ακραιοι που εχουν αυτοτοποθετηθει εξω απο την οργανωμενη κοινωνια (μονο βεβαια σε επιπεδο σκεψης, η δε σαρκα παραμενει καπιταλιστικη) να μας "αφυπνισουν" εχοντας ως σκοπό μονο την αποτελειωση του εργου. Αν ειναι τοσο τραγικο το σημειο που εχουμε φτασει, ας δουμε και λιγο στον κοσμο γυρω μας, τοτε τι να πω;Ευχαριστω, δεν θα παρω. Εγω παραμενω αισιοδοξος και αξιομαχος. Στους υπολοιπους νεους στην ψυχη και το νου λεω:

"εβγα στο σκοταδι και περπατα, κι ας μη θελουν οι Θεοι
εχεις ηλιο τα ζεστα σου νιατα, εχεις ηλιο τη ζωη." (Γκατσος)

 
At 12/31/2008 09:56:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

μπλαμπλαμπλ
αμπλαμπλαμπλαμπλα
μπλαμπλαμπλα
μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπ
λαμπλαμπλα
μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμ
πλαμπλαμπλαμπλαμπλα
μπλαμπλαμπλαμπλα
μπλαμ
πλαμπλαμπλαμπλαμπλα
μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπ
λαμπλαμπλαμπλα
μπλαμμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμ
πλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα
μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλα
μπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμπλαμ
πλαμπλαπλαμπλα
μπλαμπλαμπλαμπλαμπλ

αμπλαμπλαμπλ
αμπλαμπλαμπλαμπλαμπ
λαμπλαμπλαμπλαμπλα

 
At 1/01/2009 04:48:00 μ.μ., Blogger - said...

Τα είπες αναλυτικότατα και εξαιρετικά, Vaggelis t.

Το να νομιμοποιούμε πρακτικές μόνο και μόνο επειδή συγκυριακά επικροτούμε το ιδεολογικό τους επικάλυμμα είναι άκρως επικίνδυνο. Για να συνειδητοποιήσει κανείς την επικινδυνότητα αυτής της νομιμοποίησης θα έπρεπε να αρκεί το να βάλει στη θέση των συγκεκριμένων ομάδων, άλλες, με ιδεολογία αντίθετη, απωθητική για τον ίδιο. Θα υποστήριζε τα ίδια, και αν όχι, με τι αιτιολογικό έρεισμα για τη διαφοροποίηση;

Με λίγα λόγια, τέτοια a la carte αντίληψη της Δημοκρατίας ("η Δημοκρατία είναι καλή και αξιοσέβαστη μόνο όσο συμφωνώ με τα αποτελέσματά της") και της Ελευθερίας ("η Ελευθερία αφορά μόνο εμένα και τη γνώμη μου, γιατί είναι η σωστή") δεν μπορεί παρά να είναι φασιστική, ακόμα και αν βρίσκουμε συμπαθείς τις ίδιες τις ιδέες που πάνε να επιβληθούν με αυτόν τον τρόπο.

 
At 1/02/2009 12:52:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«δεμαςχέζεις», δεν μπουρδολογεί ο Βαγγέλης. Τη γνώμη του λέει και συμφωνώ - διαφωνώ, την υποστηρίζει πάντως με επιχειρήματα.

 
At 1/02/2009 01:04:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Bαγγέλη, το «μάλλον χρειάζεσαι μερικά μαθήματα δημοκρατίας» ήταν τμήμα του παλιότερου σχολίου που έκανε ο σχολιαστής, το οποίο μετέφερα αυτούσιο, χωρίς φυσικά να υπονοώ ότι χρειάζεσαι μαθήματα.
Τώρα στα όσα λες δεν θα διαφωνήσω στο ότι φυσικά ο λαός είναι συνένοχος του εγκλήματος και είναι κάτι που κι εγώ έχω γράψει κατά καιρούς.
Δεν θα διαφωνήσω ακόμη στο ότι το ζητούμενο είναι η σύνθεση.
Διαφωνώ όμως στον τρόπο με τον οποίο θα φτάσουμε στη σύνθεση και για την ακρίβεια διαφωνώ με τον εκ προοιμίου αποκλεισμό αντισυμβατικών διαμαρτυριών ως πιθανών βημάτων προς ένα δρόμο που θα οδηγήσει στη σύνθεση.
Δηλαδή το να κλείνεις την τηλεόραση είναι ασφαλώς ένα όπλο. Αλλά και το να χρησιμοποιείς την ίδια την τηλεόραση και τη δύναμή της -όπως στην πρόσφατη διακοπή του δελτίου της ΝΕΤ- ώστε να προξενείς αντιδράσεις και συζητήσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε νέες προτάσεις, δεν βλέπω γιατί είναι λάθος ή αν το χαρακτηρίσουμε πολωτικό και συγκρουσιακό, να μην είναι μια πόλωση απαραίτητη ώστε να ξεκολλήσουμε από μια κατάσταση.

 
At 1/02/2009 01:10:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«Η τελικη μου σημειωση και αυτο που ισως η αριστερα δεν εχει αντιληφθει πληρως, ειναι πως η καθημερινη πρακτική εχει ξεπερασει προ πολλου τα παραπανω σταδια. Ο νομος και τι ειναι δικιο εχει περασει στην δικαιοδοσια του πιο φωνακλα, του πιο μαζικού και της πιο ισχυρης ομαδας με ορους επιβολής και ασκησης βιας (οχι παντα ωμης), ταλαιπωριας, αναστατωσης. Παραλληλα οι ιδεες εχουν παει περιπατο. Απο το 89 και μετα, ο αντιθετος λογος εχει γινει μια μονιμη διαμαρτυρια, μια ατερμονη διεκδικηση μια ατελειωτη θυματοποιηση δεκαδων ομαδων και υποομαδων. Αφου το προγραμμα δεν ταιριαζει με την πραγματικοτητα τοσο το χειροτερο για την πραγματικότητα - αυτο ειναι το μοτο. Ετσι προφανως δεν αλλαζει τιποτα γιατι στον γενικο χαμο και τον ορυμαγδο αιτηματων, αναστολών, διακοπών, κτλ τι να πρωτοπρολαβει κανεις».

Κι όμως ο νόμος δεν έχει περάσει στα χέρια του πιο φωνακλά, κι όμως πάρα πολλά αλλάζουν και εξακολουθούν να αλλάζουν νομοθετικά, κι όμως την εξουσία δεν την ασκεί καμιά αριστερίστικη οχλοκρατία, αλλά κοντά είκοσι χρόνια τώρα κυβερνήσεις δεξιές και σοσιαλιφιλελεύθερες, κυβερνήσεις που και τους όρους εργασίας αλλάζουν και ιδιωτικοποιούν και λοιπά και λοιπά.

 
At 1/05/2009 03:18:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το βλεπεις απο μια πολυ στενη εννοια. Η αντισυμβατικη διαμαρτυρια εχει πολλα ποδαρια, όπως λεει και μια παροιμια. Αυτο που ειναι για σενα αντισυμβατικο δεν ειναι για καποιον αλλο, και αυτο που ειναι για καποιον αλλο δεν ειναι για σενα, κοκ. Αυτη ειναι και η τελεια συνταγη για την ζουγκλοποιήση της κοινωνιας. Οτι συμβαινει δλδ σημερα. Εκατονταδες ετεροκλητες ομαδες να τοποθετουν (καλη ωρα σαν τα καλοπαιδα της ΝΕΤ και των θεατρων) τον ευατο τους και τα οποια δικαιωματα ή αιτηματα τους (δικαια ή αδικα) πανω απο τα δικαιωματα ή αιτηματα των αλλων. Αυτο που δεν αντιλαμβανεσαι ειναι πως ετσι ανοιγει ενας ατελειωτος φαυλος κυκλος (στην Ελλαδα ειναι μονιμα ανοικτος) και δεν κλεινει παρα με τον σεβασμο σε μερικες γενικα παραδεδειγμενες αρχες πανω στις οποιες δεν πρεπει να παταμε. Και αν ή οταν οι αρχες αυτες δεν "τσουλανε" τοτε με μεθοδο και συννενοηση και συμφωνια και νομιμοτητα και συζητηση και διαμαχη και αντιδικια και επαναληψη και δοκιμη θα τις αλλαζουμε. Οχι με το ζορι ουτε με αυτοκλητους κηρυκες και αφυπνιστες. Συνηγορο δεν ζητησα, ουτε καθοδηγητη.
Τελος, μεινε λιγο παραπανω στο συνθημα "σκατα στους κουλτουριαρηδες" και μην το απομονωνεις. Οσοι το γραψαν μαλλον δεν θα απεχουν και πολυ (μπορει και να ειναι οι ιδιοι)απο αυτους που γραψαν το εμετικο στην Σταδιου "Στυλιανιδη προσοχη η Μαριετα ειναι κουτση". Ακομα πως "μονη γλωσσα η βια", "θανατος στην δημοκρατια" και αλλα πολλά προσφατα. Επισης, οσους ξυλοκοπησαν τον προεδρο της ΓΣΕΕ & βγαλανε την αφισα του με μωλωπες στους δρομους των "δημοκρατικων" Εξαρχειων, τις ελευθερες ωρες τους απο τα γηπεδα.
Όπως σου ειπα η αντισυμβατικοτητα εχει πολλα ποδαρια. Απο την απλη διαμαρτυρια εχουμε πολλακις περασει στην φαση του οχλου και της καφριλας και βεβαια λιγο μετα τα ξεχναμε, όπως ξεχναμε και τα βατοπεδια και τις Ζημενς. Ολα ειναι μια αλυσιδα βλεπεις. Η "επανασταση" που μερικοι βλεπουν καπου, δεν ειναι παρα τα συμπτωματα ενος εξαθλιωμενου συστηματος. Το παραλογο ειναι πως οι ιδιοι μερικοι, την βλεπουν ως γιατρεια. Στο τελος ομως κανεις, ουτε την ευθυνη των εστω βιαιων και παραλογων πραξεων του δεν ειναι ικανος να επωμιστει. Οι πολιτικαντηδες, "εκφραστες" της νεολαιας θα κρυφτουν στις βιλες τους στην Πεντελη και τη Φιλοθεη, και τα εκτελεστικα οργανα ως γνησιοι θρασυδειλοι τομαριστες θα απαιτησουν λευτερια στον ταδε, αμεση αποφυλλάκιση στον δεινα, καμια διωξη, κοκ.

 
At 1/05/2009 03:55:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"Κι όμως ο νόμος δεν έχει περάσει στα χέρια του πιο φωνακλά, κι όμως πάρα πολλά αλλάζουν και εξακολουθούν να αλλάζουν νομοθετικά, κι όμως την εξουσία δεν την ασκεί καμιά αριστερίστικη οχλοκρατία, αλλά κοντά είκοσι χρόνια τώρα κυβερνήσεις δεξιές και σοσιαλιφιλελεύθερες, κυβερνήσεις που και τους όρους εργασίας αλλάζουν και ιδιωτικοποιούν και λοιπά και λοιπά"

Προφανως δεν παρακολουθεις ειδησεις. Ξερω, η τηλεοραση ειναι χαλια αλλα παρολα αυτα ειναι ενα (απο τα πολλα) παραθυρα στην κοινωνια μας. Ετσι θα εβλεπες πως κανενα ΠΑΜΕ δεν εκλεισε μαγαζια την περασμενη Κυριακη (και αλλες μερες) με το ζορι, κανενα μπουλουκι διποδων δεν κλειδωσε καθηγητες στα συμβουλια τους (πανω απο 30 φορες), κανενας δεν εισεβαλε σε κανενα νομιμα εκλεγμενο δ.σ. ΔΕΚΟ, κανενας δημ. υπαλληλος δεν συρθηκε μετην βια εξω απο το γραφειο του για να απεργησει, κανενας πολιτης δεν ταλαιπωρηθηκε επειδη καποιοι καταχραζονται τα δικαιωματα τους εκ του ασφαλους, κανενας καθηγητης δεν τρομοκρατηθηκε (ενα αλλο συνθημα ειναι της ΑΣΟΕΕ το "Βασσαλο φασιστα θα σε κρεμασουν οι φοιτητες"), κτλ, κτλ.
Σιγουρα την ΚΥΡΙΑ ευθυνη την εχουν οι ανικανες και ανευθυνες κυβερνησεις. Θα εχεις ακουσει ομως για ομαδες πιεσης, για συμφεροντα,κοκ οι οποιοι δεν ειναι παντα το κεφαλαιο και οι μεγαλοβιομηχανοι. Ειναι ΚΑΙ οι τοσοι βολεμενοι που εκμεταλλευονται τα προβληματα ή την πλανη του κοσμου και δυναμιτιζουν καθε προσπαθεια αλλαγης. Τι διαολο. Οσο ανικανοι και να ειναι οι κυβερνωντες, θα εχουν προτεινει και καποια στιγμη κατι σωστο. Ποτε συμφωνησαν οι παραπανω και δεν το πηρα χαμπαρι; Ας κοιταξουμε και μια φορα στον καθρεπτη.
Οσον αφορα τις ιδιωτικοποιησεις και τα περι σοσιαλφιλελευθερισμου σου θυμιζω πως: μαζι με τους συμβασιουχους διαθετουμε ανω του 1 εκ. δημ. υπαλληλους. Οχι και ασχημα για μια "νεοφιλελευθερη" κυβερνηση. Η ιδιωτικοποιηση πχ στις τηλεπικοινωνιες ωφελησε μεταξυ αλλων και την τσεπη μου. Το πιστοποιουν οι λογαριασμοι μου. Οι αλλαγες στις εργασιακες σχεσεις δεν φαινεται να επηρεαζουν (ακομη τουλαχιστον) την πλατεια μαζα του κοσμου. Ολοι οι χειμερινοι προορισμοι ειναι φουλ, τα ρεβεγιον ολα μπουκντ, και το αναθεματισμενο το Mall των καπιταλιστων σημειωσε ρεκορ προσελευσης την περιοδο που μας περασε. Ξερω.Η καταστροφολογια ήταν παντα το φορτε μας.

Ευχαριστω για την συζητηση.-

ΥΓ: Θα ευχαριστουσα ειδικα και τον ευγενεστατο δενμαςχεζειςρεvaggelis αλλα φαινεται πως μιλα μια περιεργη γλωσσα με 4 μονο γραμματα, την οποια δεν γνωριζω.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home