Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας
Δημοσιεύω μέιλ που έλαβα.
«Λέγομαι Χρήστος Ιωαννίδης. Είμαι καθηγητής
στη μέση εκπαίδευση εδώ και 23 χρόνια και υπεύθυνος του περιοδικού
"Schooligans" και του μαθητικού φεστιβάλ "Schoolwave". Γνώρισα τον
Αντρέα-Δημήτρη Μπουρζούκο για τρία χρόνια (2005-2008). Ήταν μαθητής μου
στο Μουσικό Λύκειο Παλλήνης.
Είμαι σοκαρισμένος από την είδηση της εμπλοκής του σε ένοπλη ληστεία. Δεν ξέρω τι τον οδήγησε ως εκεί. Θέλω όμως να μιλήσω για τα τρία χρόνια που τον γνώρισα ως μαθητή αλλά και ως εθελοντή στο περιοδικό.
Ήταν χαρά μου να έχω μέσα στην τάξη παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη. Ήταν ευαίσθητος, ήταν έξυπνος, ήταν ανήσυχος. Όχι, δεν άκουγε heavy metal. Άκουγε ροκ, άκουγε Χατζιδάκι, άκουγε Μότσαρτ. Όχι, δεν ήταν αντικοινωνικός. Ίσα-ίσα ήταν πολύ αγαπητός στους συμμαθητές του. Και φυσικά είχε και αυτός θυμό μέσα του, όπως όλα τα αληθινά παιδιά που ανακαλύπτουν στην εφηβεία τους την απάνθρωπη και υποκριτική κοινωνία στην οποία ζούμε. Όχι, δεν ήταν κακός μαθητής, ήταν πολύ καλός. Μπήκε και αυτός στο πανεπιστήμιο, γράφοντας μία από τις εκθέσεις-κονσέρβες που του ζητάει το σύστημα. Οι γονείς του ήταν δύο αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι. Ερχόντουσαν τακτικά στο σχολείο να μάθουν για το παιδί τους. Κάποια στιγμή έμαθα από τον Αντρέα-Δημήτρη ότι ο πατέρας του έμεινε άνεργος. Μου το είπε πικραμένος και θυμωμένος.
Δεν ξέρω πόσες αιτίες θυμού προστέθηκαν από τότε. Μπορώ ίσως να φανταστώ αρκετές απ' αυτές, καθώς ζω κι εγώ μέσα σ' αυτήν την Ελλάδα. Απο κει και πέρα, λυπάμαι και ντρέπομαι. Λυπάμαι για τον Αντρέα-Δημήτρη που πίστεψε, καθώς φαίνεται, στη βία σαν απάντηση στη βία του συστήματος. Ντρέπομαι όμως και για την Ελλάδα που οδηγεί παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη σ' αυτό το σημείο. Ντρέπομαι για τους αστυνομικούς που τον βασάνισαν. Ντρέπομαι για τους δημοσιογράφους που ήδη τον καταδίκασαν. Και ντρέπομαι για όλους τους ανυποψίαστους πολίτες που θα τον τσουβαλιάσουν μέσα στο κεφάλι τους σαν έναν "τρομοκράτη" και θα προσπεράσουν το παραμορφωμένο από τα χτυπήματα πρόσωπό του για να πάνε στην επόμενη είδηση. Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας».
Είμαι σοκαρισμένος από την είδηση της εμπλοκής του σε ένοπλη ληστεία. Δεν ξέρω τι τον οδήγησε ως εκεί. Θέλω όμως να μιλήσω για τα τρία χρόνια που τον γνώρισα ως μαθητή αλλά και ως εθελοντή στο περιοδικό.
Ήταν χαρά μου να έχω μέσα στην τάξη παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη. Ήταν ευαίσθητος, ήταν έξυπνος, ήταν ανήσυχος. Όχι, δεν άκουγε heavy metal. Άκουγε ροκ, άκουγε Χατζιδάκι, άκουγε Μότσαρτ. Όχι, δεν ήταν αντικοινωνικός. Ίσα-ίσα ήταν πολύ αγαπητός στους συμμαθητές του. Και φυσικά είχε και αυτός θυμό μέσα του, όπως όλα τα αληθινά παιδιά που ανακαλύπτουν στην εφηβεία τους την απάνθρωπη και υποκριτική κοινωνία στην οποία ζούμε. Όχι, δεν ήταν κακός μαθητής, ήταν πολύ καλός. Μπήκε και αυτός στο πανεπιστήμιο, γράφοντας μία από τις εκθέσεις-κονσέρβες που του ζητάει το σύστημα. Οι γονείς του ήταν δύο αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι. Ερχόντουσαν τακτικά στο σχολείο να μάθουν για το παιδί τους. Κάποια στιγμή έμαθα από τον Αντρέα-Δημήτρη ότι ο πατέρας του έμεινε άνεργος. Μου το είπε πικραμένος και θυμωμένος.
Δεν ξέρω πόσες αιτίες θυμού προστέθηκαν από τότε. Μπορώ ίσως να φανταστώ αρκετές απ' αυτές, καθώς ζω κι εγώ μέσα σ' αυτήν την Ελλάδα. Απο κει και πέρα, λυπάμαι και ντρέπομαι. Λυπάμαι για τον Αντρέα-Δημήτρη που πίστεψε, καθώς φαίνεται, στη βία σαν απάντηση στη βία του συστήματος. Ντρέπομαι όμως και για την Ελλάδα που οδηγεί παιδιά σαν τον Αντρέα-Δημήτρη σ' αυτό το σημείο. Ντρέπομαι για τους αστυνομικούς που τον βασάνισαν. Ντρέπομαι για τους δημοσιογράφους που ήδη τον καταδίκασαν. Και ντρέπομαι για όλους τους ανυποψίαστους πολίτες που θα τον τσουβαλιάσουν μέσα στο κεφάλι τους σαν έναν "τρομοκράτη" και θα προσπεράσουν το παραμορφωμένο από τα χτυπήματα πρόσωπό του για να πάνε στην επόμενη είδηση. Η παραμόρφωση είναι όλη δική μας».
posted by Old Boy @ 8:57 μ.μ.
19 comments
19 Comments:
"η παραμόρφωση είναι όλη δική μας" Ακριβώς!
Ε άμα άκουγε Μότσαρτ ντάξει τότε.
J95, έχεις καταντήσει μια θλιβερά γραφική σκιά του παλιού εαυτού σου. Δεν αξίζει κανείς να χαλαλίζει πια θυμό ή οτιδήποτε άλλο για τις απόψεις σου.
Ναι οι μπάτσοι είναι σκατά, αυτό πάει, αλλά ρε φίλε εδώ πάνε 20 χρονών άτομα ΒΠ να κάνουν ληστείες, ήμαρτον ρε, και ακόμα και να το αγνοούσες, έχεις τις στρατίες με τα κομέντ από το programmable tape recorder rhetoric του Κασιδιάρη "οι πραγματικοί εγκληματίες είναι αυτοί οι κύριοι στα υπουργεία μπουρ μπουρ μπουρ" + από κάτω τα μαφιοζιλίκια, είναι κάτι τέτοιες στιγμές που λες να μπεί εδώ η μέρκελ και να τα κάνει λίμπα
έτσι με βλέπεις εσύ. Εγώ νομίζω ότι ποτέ δεν ήμουν καλύτερα και ότι αντιθέτως εσείς την έχετε ψωνίσει σε κλινικά επίπεδα.
Ξέρω παιδιά στην ηλικία τους και μικρότερα ακόμα,που δεν έχουν τίποτα και πουθενά να στηριχτούν. Και όμως είναι αξιοπρέπεις. Δεν περνω το μέρος ούτε των αστυνομίκων,ούτε των παιδιων. Αλλά ολΑ αυτά δικαιολογίες μου ακούγονται.δεν μπορεί ξαφνικά εκεί που πήγαινεις αμέριμνος στο δρόμο να σε πλακωνουν στο ξύλο οι αστυνομίκοι έτσι για την πλάκα τους,και ούτε ο πρώτος είναι που έμεινε ο πατέραΣ του άνεργος,κάποιος μπορεί να μην έχει πατέρα!!!!
Αφού φίλε μου ντρεπεσαι για το συστημα, γιατί δεν ντρέπεσαι για τον εαυτό σου; Γιατι δεν λες ότι και εσύ είσαι μέρος του "συστήματος";
Γιατί πρέπει να δικαιολογούμε το κάθε τσογλάνι που πιστεύει οτι είναι ο πιο αδικημενος του κόσμου και πέρνει το νόμο στα χέρια.
Γιατι εγω πρέπει να συμπαθήσω αυτο το "καλό" παιδί που ήταν και "καλός" μαθητης;
Εαν διαβασα καλά ό ένας απο αυτους είχε γράψει στο blog του ότι υποστήριζε αυτούς που σκότωσαν τον μεροκαματάτιαρη ταξιτζη στο νησι...
Γιατί δεν κατηγορείς του γονείς του που τον ανεθρεψαν και του έμαθαν να σκεφτεται έτσι;
Όπως βγαίνουν και οι γείτονες μετά από κάθε δολοφονία και λένε "αυτός! πέφτω από τα σύννεφα, ήσυχος άνθρωπος, τα κοινόχρηστα τα πλήρωνε πάντα στην ώρα τους".
Αθ. Αναγνωστόπουλε, αυτό τι ακριβώς σημαίνει; Ότι έχουμε συνηθίσει να μας δείχνουν τα τσακισμένα πρόσωπα φόρα παρτίδα; Ότι δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί οργή; Ότι δεν συνιστά ένα άλμα προς τα κάτω; Ότι είναι business as usual;
«Αλλά ολΑ αυτά δικαιολογίες μου ακούγονται.δεν μπορεί ξαφνικά εκεί που πήγαινεις αμέριμνος στο δρόμο να σε πλακωνουν στο ξύλο οι αστυνομίκοι έτσι για την πλάκα τους»
Εσύ φίλε ή φίλη, δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι για τίποτα, εσένα στάνταρ δεν θα σε πλακώσουν στο ξύλο οι αστυνομικοί ποτέ. Συνέχισε λοιπόν να περπατάς αμέριμνος. Άλλους βαράνε.
Να μας προκαλέσει οργή η κακοποίηση.
Αλλά να μας προκαλέσουν άλλη τόση ΚΑΙ οι πράξεις των συλληφθέντων.
Όποιος δεν το τονίζει αυτό, αλλά κάνει συμψηφισμούς δεν έχει δικαίωμα να μιλάει για δημοκρατία.
Φυσικά και δεν θα με πλακωσουν γιατί ούτε είχα ούτε έχω προβλήματα με το νόμο! Ούτε αναρχικός το παίζω, σας πείραξαν τα χτυπημένα πρόσωπα!!! Ελάτε τώρα!!! Πρώτη φορά βλέπετε κάτι τέτοιο???!!!! Ηθος,αξιοπρέπεια,σεβασμός λέξεις που ελάχιστοι της γνωρίζουν, και ακόμα λιγότεροι τα πράττουν.για μένα μαγκιά είναι να κάνω αυτό που γουστάρω χωρίς να ενοχλώ,απειλω κανέναν
Τι μας λέει η ανάρτηση:
¨¨Έλα μωρέ, ένα ευαίσθητο παιδί είναι, από ιδεολογία το έκανε, τον τσάτισε η κακούργα κοινωνία και πήρε εκεί ένα καλάσνικοφ, κράτησε κι έναν όμηρο -σιγά το πράμα!¨¨.
Μήπως θα έπρεπε να νιώσεις λίγη ντροπή και για τη δική σου επιπολαιότητα; Καλό θα είναι επίσης να θυμάσαι ότι δεν έχεις το μονοπώλιο της ευαισθησίας
Old-boy, αδικείτε τον J95. Έχει δίκιο όταν λέει ότι ποτέ δεν ήταν καλύτερα. Πλέον συνδυάζει μοναδικά τη γεροντοκορίαση με τον κωλοπαιδισμό. Άφταστος συνδυασμός.
προς την Άννα
τελείωσε η Δημοκρατία εντός μου από το 2008. Εκτός μου δεν θυμάμαι να την είδα κ ποτέ.
η εφεύρεση της Δημοκρατίας ήταν το μεγαλύτερο κόλπο του 20ου αιώνα. Σκέψου το λίγο
Billie the Kido
Πάλι καλά που το παλικάρι δεν έγινε αδερφή με τόσο Μότσαρτ και Χατζιδάκι. Μα φαντάζεστε σοβαρό επαναστάτη αδερφή;
@ Ανώνυμο 10.57: Αν για σένα έχει τελειώσει η Δημοκρατία, τότε να μην διαμαρτύρεσαι για τις κακοποιήσεις. Η διαμαρτυρία μόνο στην παραβίαση των δημοκρατικών θεσμών μπορεί να βασιστεί.
Αν για σένα έχουμε πόλεμο, τότε όλα δικαιολογούνται -όχι μόνο κακοποιήσεις αλλά και σκοτωμοί.
Ευτυχώς, παραμένετε ακόμη μειοψηφία -ελπίζω. Όμως όσο εξακολουθείτε να υπάρχετε, έχουμε ως κοινωνία την ποιότητα των θεσμών που μας αξίζει
Υπάρχει τόση σύγχυση στο μυαλό του καθενός που πολλές φορές απορώ με τους συνανθρώπους μου...
Μία επιστολή, ενός ανρθώπου, που έχοντας την κάποια γνώση, με αρκετά απλοϊκό τρόπο προσπαθεί να βρει λόγους, να εξηγήσει μέσα του, το γιατί και το πως.
Προφανώς ο αποστολέας είναι προβληματισμένος, δεν δικαιολογεί και δεν αθωώνει τον κατηγορούμενο, προσπαθεί να βάλει σε σειρά τις σκέψεις του, να σταθεί στη στιγμή και να σκεφτεί...
Πολλά σχόλια είναι με ελαφρά τη καρδία, κρίμα!
έχω βαρεθεί να ακούω και να διαβάζω αναλύσεις προσωπικότητας για τα παιδιά αυτά (και για κάθε έναν που βαφτίζεται "τρομοκράτης" από τα μμε των κυβερνώντων)
μου άρεσε η τοποθέτηση του Χρ. Ιωαννίδη, όχι μόνο γιατί μίλησε για το παιδί αυτό του οποίου το δαρμένο πρόσωπο σκυλεύτηκε κυριολεκτικά από τα μμε, αλλά και γιατί επιβεβαίωσε την πίστη μου οτι υπάρχουν ευαίσθητοι εκπαιδευτικοί που δεν τους έχει καταπιεί το σύστημα...
κάθε φορά που συλλαμβάνεται ένας "τρομοκράτης", πάντως, εμένα με τριβελίζουν τα ερωτήματα: πόσο με τρομοκράτησε εμένα αυτός ο άνθρωπος ή οι πράξεις του; τι είναι αυτό που τελικά με τρομοκρατεί (στη ζωή μου, γενικότερα);
Δημοσίευση σχολίου
<< Home