Μου αρέσει η Ελλάδα του Τζόνι Γουόκερ
Έγχρωμη Ελλάδα, ψηλοί κι όμορφοι άντρες, πιασμένα χέρια στο πάρκο, αγκαλιές στην παραλία, ποδηλατάδες και χαμόγελα, ομπρέλες μη κακουργηματικές. Και πορείες, επιτέλους πορείες διαφορετικές, χωρίς μολότοφ, χωρίς μάσκες, χωρίς το κακό. Κάπου πάνε όλοι αυτοί οι ψηλοί κι όμορφοι άντρες, άγνωστο πού ακριβώς, πάντως καθάριος μοιάζει ο προορισμός τους και αδακρυγόνοτη η πορεία τους, πάντως δεν περπατούν μόνοι τους, πάντως ποτέ δεν θα περπατούν μόνοι τους. Δεν ξέρω τι έρχεται στο δικό σου νου όταν βλέπεις τη φράση «Κeep Walking Greece» (αν σου έρχεται ας πούμε η απάντηση «Go Fuck Yourselves With Your Bottles»), εμένα όμως μου έρχονται στο νου όλες αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές που επείγει να κάνουμε, τώρα, σήμερα, χωρίς περαιτέρω χρονοτριβή, προκειμένου να ξαναβρούμε τον προσανατολισμό μας και να μπορούμε μια μέρα να ξαναρχίσουμε να πληρώνουμε μόνοι μας τα δανεικά μας, πριν εξαντληθεί η υπομονή των φίλων κι εταίρων μας.
«Γιατί όμως πιστεύεις ότι πρέπει να έχει απήχηση αυτή η διαφήμιση;», με ρώτησε μια φίλη μου. Μα επειδή ο Έλληνας σε αυτήν ακριβώς την Ελλάδα ένιωθε άνετα. Στην Ελλάδα που επί είκοσι τουλάχιστον χρόνια περπατούσαν όλοι μαζί προς την ίδια κατεύθυνση, όλοι μαζί αλλά ταυτόχρονα ο καθένας μόνος του, έχοντας εσωτερικεύσει ιδανικά το πρότυπο της μεταξύ τους ανταγωνιστικότητας. Και αυτή την Ελλάδα ακόμη νοσταλγεί και αποζητά, την Ελλάδα που ο δρόμος θα ξαναγίνει αυτονόητος και ανεμπόδιστος, την Ελλάδα που θα πάψει να δονείται από το σεισμό της πολιτικής και θα επιστρέψει στην θαλπωρή της διαφήμισης.
«Γιατί όμως πιστεύεις ότι πρέπει να έχει απήχηση αυτή η διαφήμιση;», με ρώτησε μια φίλη μου. Μα επειδή ο Έλληνας σε αυτήν ακριβώς την Ελλάδα ένιωθε άνετα. Στην Ελλάδα που επί είκοσι τουλάχιστον χρόνια περπατούσαν όλοι μαζί προς την ίδια κατεύθυνση, όλοι μαζί αλλά ταυτόχρονα ο καθένας μόνος του, έχοντας εσωτερικεύσει ιδανικά το πρότυπο της μεταξύ τους ανταγωνιστικότητας. Και αυτή την Ελλάδα ακόμη νοσταλγεί και αποζητά, την Ελλάδα που ο δρόμος θα ξαναγίνει αυτονόητος και ανεμπόδιστος, την Ελλάδα που θα πάψει να δονείται από το σεισμό της πολιτικής και θα επιστρέψει στην θαλπωρή της διαφήμισης.
posted by Old Boy @ 1:23 π.μ.
27 comments
27 Comments:
Καλό, πολύ καλό.
Αλλά πάλι γκρίνια βρε αδερφέ;
Εμένα η διαφήμιση μου την έδωσε. όχι μόνο δε μου άρεσε, αλλά βγάζει κι ένα συναίσθημα ηττοπάθειας και μοιρολατρίας που πρέπει να το υποστούμε (όπως το βιασμό) όλοι μαζί. Σα να λέει, σας τα έφαγαν, σας γάμησαν, σας τα ξαναχρέωσαν καιρός να πάμε μπροστά και να ξεχάσουμε.
Όχι μόνο δεν πίνω, αλλά είμαι κατά της λήθης.
Πίσω από τη διαφήμιση αυτή δεν κρύβεται η υποστήριξη του μνημονιακού δρόμου αλλά του δοκιμαζόμενου Έλληνα . Προσωπικά την καλοδέχομαι ως ένα ανθρώπινο μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας. Το χρειαζόμαστε.
Εξοχή η καταληκτική σου φράση. Είναι ακριβώς, μα ακριβώς έτσι. Θελουμε απλώς να μας ξυπνήσουν από το κακό όνειρο.
http://www.youtube.com/watch?v=ma3Nax8yyOE (!!!!???) ....επιστροφή στην Ελλάδα του οπαδού της ομάδας, του οπαδού του κόμματος κλπ...και της υποτιθέμενης ενότητας μεταξύ μας...
τζάκ ντάνιελς για πάντα ρε!
"Και αυτή την Ελλάδα ακόμη νοσταλγεί και αποζητά, την Ελλάδα που ο δρόμος θα ξαναγίνει αυτονόητος και ανεμπόδιστος, την Ελλάδα που θα πάψει να δονείται από το σεισμό της πολιτικής και θα επιστρέψει στην θαλπωρή της διαφήμισης."
Θα συμφωνήσω, α λα Ελένη Ράντου: Yes, it is.
Μάλλον είναι καταγεγραμμένο στο συλλογικό μας ασυνείδητο αυτό το όραμα για την Ελλάδα, γιατί οι περισσότεροι που ξέρω (κι εγώ μέσα) συγκινούμαστε με αυτήν την διαφήμιση. Ειδικά αυτό το Keep Walking Greece μας κάνει να αισθανόμαστε γενναίοι και μαχητές απέναντι στην άδικη κατάρα που μας βρήκε, και όχι απλώς μαλάκες, ως έδει.
Ελπίζω να βγάλει μια διαφήμιση-απάντηση το Jack Daniel's, με κοιλαράδες Ελληνες να παίζουν με τις τάπες των βαρελιών περιμένοντας να εκταμιευθεί η 658390387448ή δόση.
το Τζάκ Ντάνιελς θα βγάλει διαφήμιση με κοιλαράδες Ευρωπαίους που θα παίζουν με τις τάπες περιμένοντας τους μαλάκες τους Έλληνες να ανακοινώσουν στάση πληρωμών.
Πρώτα βρίσκεις τα απλά και μονόχρωμα πουκάμισα τού Κλούνυ "φανταχτερά".
Μετά λες ότι η αυτό το επίσης κυρίως μονόχρωμο βίντεο του Τζόνι Γουόκερ δείχνει μια "Έγχρωμη Ελλάδα".
Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ, και δεν είναι θέμα υποκειμενικότητας. Ένας από τους δυό μας βλέπει τα πράγματα αλλιώτικα από οτι είναι :)
Στο ταξικό αγώνα, στην πάλη ενάντια στους εκμεταλευτές μας δε χωράνε χαμόγελα, δε χωράει αισιοδοξία. Τα πρόσωπα πρέπει να είναι ανέκφραστα, σαν των ανταρτών του ΕΛΑΣ ένα πράμα. Οι ψυχές πλυμμηρισμένες από μίσος για τους προδότες, τους γερμανοτσολιάδες, τη Siemens, τη τρόικα. Να προσμένουν την ώρα της σύγκρουσης...
Κάπως έτσι μας θέλουν οι "πατριώτες".
"Στην Ελλάδα που επί είκοσι τουλάχιστον χρόνια περπατούσαν όλοι μαζί προς την ίδια κατεύθυνση, όλοι μαζί αλλά ταυτόχρονα ο καθένας μόνος του, έχοντας εσωτερικεύσει ιδανικά το πρότυπο της μεταξύ τους ανταγωνιστικότητας."
Εχεις δίκιο σε αυτά που γράφεις. Μόνο που γράφεις τη μισή αλήθεια. Γιατί σε όλα αυτά τα χρονια που όπως λες ο καθένας είχε εσωτερικεύσει το πρότυπο της ανταγωνιστικότητας, περίσσευε η γενναιοδωρία του κράτους προς τους υπαλλήλους του, τα συνδικάτα και κατ' επέκταση η εργατική τάξη ένιωθε νικήτρια και δικαιωμένη, δεν πέρναγε από κανενός το μυαλό να κοπεί η μονιμότητα, να ανοίξουν επαγγέλματα, να θιχτούν προνόμια. Κάθε τόσο γινόταν και μια απεργία κυρίως για να υπενθυμίζει στους πολιτικούς να μη τολμήσουν να πειράξουν τίποτα από τα κεκτημένα και σε μας τους υπόλοιπους να υπενθυμίζει ποιος είναι το αφεντικό σε αυτό το τόπο.
Ηταν η ιδανική σας κατάσταση.
Οι καρποί βέβαια αυτής της κοινωνικής δικαίωσης, μετατρέπονταν σε αμάξια, μπουκάλια στο Ρέμο και σε αγορές αγαθών που μας πουλούσαν οι σύγχρονοι κατακτητές μας.
Η Ελλάδα της υπερκατανάλωσης, των παρτάκηδων, της γκλαμουριάς με δανεικά, είναι η Ελλάδα την οποία το νέο ΕΑΜ και εσύ υπερασπίζεστε.
Οταν Ο Θεοδωράκης, ο Τσίπρας, Ο Γλέζος, ο Γκλέτσος, ο καθηγητής Μητρόπουλος, ο Τέρενς και λοιποί συνοδοιπόροι, λένε ότι χάνουμε την κυριαρχία και την αξιοπρέπειά μας, σημαίνει ότι γι αυτούς όλους τα προηγούμενα έτη, η αξιοπρέπεια έτρεχε από τα μπατζάκια μας.
Και μόνο το γεγονός ότι η διαφήμιση αυτή προσπαθεί να προβάλλει την ύπαρξη ενός εναίου οράματος, δε καταλαβαίνω γιατί είναι κακή. Τι άλλο μπορεί να δώσει μια κοινή υπόσταση στο κόσμο πέρα από τη πατρίδα του. Τι άλλο μπορεί να εμπνεύσει τον ενεργό πληθυσμό αυτής της χώρας. Εδώ που φτάσαμε εάν δεν υπάρχει κοινός στόχος, κοινή ελπίδα, κοινή πορεία, αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμός αυτά που απομένουν είναι η μιζέρια, η τυφλή οργή, η μόνιμη καχυποψία και άρνηση, η υιοθέτηση της κάθε παπαροσυνομοσιολογίας. Αυτά δηλαδή που κυριαρχούν δυστυχώς.
Αγαπητοί Ανώνυμε Πολίτη και Βαπ, μην χάνετε τα λόγια σας. Κάθε προσπάθεια ορθολογικής προσέγγγισης θα προσκρούσει μοιραία στον "επαναστατικό" ναρκισσισμό των Ολντμποϋδων. Οι άνθρωποι παίρνουν συγκεκριμένες πόζες μπροστά στον καθρέφτη. Έτσι αυτοεπιβεβαιώνονται. Πώς να το στερηθούν αυτό;
Α.Ν.
Η διαφημιστική στρατηγική του Keep Walking δημιουργήθηκε πριν περίπου δεκαπέντε χρόνια και στηρίχθηκε πάνω σε δύο φράσεις-πυλώνες.
-Ή θα βρούμε το δρόμο ή θα τον δημιουργήσουμε.
-Θα πήγαινα οπουδήποτε, αρκεί να ήταν μπροστά.
Την πρώτη την είπε ο Αννίβας, τη δεύτερη δεν θυμάμαι τώρα ποιος.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, που είναι όπως ακριβώς τα περιγράφεις στην απάντηση που δίνεις στη φίλη
σου, η στρατηγική αυτή μπορούσε να έχει βάση σε όλα τα επί μέρους target group που συγκροτούν το
συνολικό δυνητικό κοινό του Johnnie. Από τη γραμματέα με παπούτσι Gucci και μυαλό κουκούτσι και μισθό οκτακόσια ευρώ που έπινε Johnnie red , μέχρι τον διευθυντή της που είχε μισθό οκτώ χιλιάδες ευρώ και
έπινε Johnnie black. Όλοι μαζί στον ίδιο δρόμο, μπροστά.
Τώρα όμως, ειδικά στην Ελλάδα, τα πράγματα άλλαξαν και σαν παρέμβαση σ’ αυτή την αλλαγή η εταιρία προσθέτει στη στρατηγική της τη φράση “ποτέ δεν περπατάμε μόνοι μας”. Σε πρώτη ανάγνωση, η φράση αυτή και πάλι έχει βάση σε όλα τα επί μέρους target group. Και “εσύ” που ψεκάστηκες δεν ήσουν μόνος αλλά μαζί με μισό εκατομμύριο κόσμο και “εγώ” που δεν ψεκάσθηκα δεν ήμουν μόνος . Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση γι αυτή την ανάγνωση είναι ότι η γραμματέας που τώρα παίρνει μισθό τετρακόσια ευρώ και δεν μπορεί να αγοράσει παπούτσι Gucci , θα συνεχίσει να έχει μυαλό κουκούτσι. Και θα κάνει το σκατό της παξιμάδι προκειμένου να αγοράσει ένα Johnnie red- από το οποίο η ίδια δεν θα πιει γουλιά- για να το μοστράρει στους φίλους που θα έρθουν σπίτι και να δηλώσει έτσι ,πως το δικό της μοντέλο ζωής στα κύρια σημεία του, δεν έχει αλλάξει.
Υπάρχει βέβαια και άλλη ανάγνωση στην οποία η πρόσθεση της φράσης “ποτέ δεν περπατάμε μόνοι μας”, ενέχει τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί το Johnnie σαν “μνημονιακό” προϊόν. Ότι αφορά δηλαδή μόνο μια μικρή ομάδα ανθρώπων που αντικειμενικά έχουν την οικονομική δυνατότητα να το αγοράζουν. Σε αυτή όμως τη θεώρηση, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η γραμματέας που θα αποδεχθεί να ζήση χωρίς παπούτσι Gucci να αποδεχθεί να βγάλει και από το μυαλό της το κουκούτσι. Δεν το νομίζω όμως. Γιατί απλά δεν μπορεί.
Ανώνυμε 11:00, δεν ήταν πολιτικό το σχόλιό μου. Αφού δεν υπάρχει ενδιαφέρον για πολιτική συζήτηση, παρά μόνο για παρουσίαση θέσεων και απόψεων, έχω σταματήσει να το προσπαθώ. Εξακολουθώ όμως να διαβάζω τα κείμενα του Old Boy γιατί μου αρέσει το γράψιμό του. Υπάρχει ζωή και έξω από την πολιτική, ακόμα και μέσα στην κρίση.
hehe, edo enas filos leei pos m'ola ayta pou travame eimaste idanikos laos gia polisi wisky. Tha paleyoun san tous lykous leei poios tha pisei tu ellines pos to poto tou tous katalavainei kalitera!
Alla to video den mas arese. Para einai provlepsima ta panta... mexri kai dentro elias valane.
Δε μου είχαν αρέσει ποτέ οι διαφημίσεις με το σύνθημα keep walking του συγκεκριμένου ποτού.
Το μήνυμα ήταν "συνέχισε να περπατάς μόνος στον κόσμο που γίνεται ολοένα και σκληρότερος" - αυτό καταλάβαινα εγώ.
Τώρα μας λέει ότι όλοι οι έλληνες πρέπει να συνεχίσουμε να περπατάμε σαν καλοκουρδισμένα στρατιωτάκια με το χαμόγελο στα χείλη βοηθώντας ο ένας τον άλλον για να κουβαλήσουμε το δυσβάσταχτο βάρος των απάνθρωπων μέτρων.
Η διαφήμιση αυτή είναι αηδία.
Όταν την είδα ένιωσα εθνικά υπερηφάνος. Και λύγισα. Όπως θα λύγιζε κάποιος μέσα στο λεωφορείο για τα πικπα αν είχε κίνηση στο δρόμο. Μεγάλες στιγμές.
Πιο καλό όμως ήταν το what the racist fuck ημερολόγιο που μοιράζαν σε κάτι σχολεία και είχε τους γερμανούς ντυμένους ναζί. Ελπίζω να ξανακυκλοφορήσει και το 2013 και στο εξώφυλο να είναι τόσο δεικτικό και καυστικό που να βγάζει κατά λάθος τα μάτια του αναγνώστη και να πετάει μέσα άκουα φόρτε. Σαν να το ζωγράφισε ο Πιτσιρίκος. Πχ να είναι ο Μίκυς, ο Γλέζος, και ο Χριστόδουλος, και γύρω γύρω παιδάκια ντυμένα με τα καλά τους σαν την βράβευση των ολυμπιονικών το 2004, και τσολιαδάκια, και με κάποια άλλη παρταδοσιακή εθνική στολή πιο εαμίτικη που οσονούπω θα βγει και τέτοια, και αυτοί οι 3 λοιπόν να λάμπουν τα μούτρα τους ενώ από πίσω διακρίνεται ο Παρθενώνας, και μπροστά εκεί να έχει μια βαλανιδιά και να είναι πάνω χωμένη μες στα φύλλα η Μέρκελ, ντυμένη χίτλερ, ενώ καταβροχθίζει τα αγαπημένα της βαλανίδια. Και ο χρόνος να σταματάει ενώ οι 3 λαμπροί μας ηγέτες την δείχνουν μαζί στα παιδιά με το δάκτυλο απαξιωτικά υπερήφανα και χωρίς να κάνουν κανένα σχόλιο. Αν έχει από αριστερά και την παναγιά να δακρύζει και τον άγιο παντελεήμωνα να πετάει μολότωφ αυτό θα φύγει για Λούβρο κατευθείαν.
τί κρίμα που δεν γράφει πλέον ο Αρανίτσης στην κυριακάτικη..
Η ελλάδα δεν θα γίνει ο επίγειος παράδεισος της κατανάλωσης του καπιταλισμού τους...η ελλάδα δεν θα γίνει αλκοολική και πρεζάκι όσο και αν το προσπαθούν...και σε τελική αν θέλουμε να γίνουμε αλκοόλες έχουμε κρασιά, ρακή και τσίπουρα!!!! :)))
καλημέρα φιλτατε!!!
Πόσο δίκαιο εχείς....
Αν βάλουμε προς στιγμή στην άκρη το διαφημιζόμενο προϊόν, εγώ δεν το βρίσκω καθόλου κακό το βίντεο. Τουναντίον. Στα κακά τα χάλια μας που είμαστε, δεν είναι άκυρο να θυμόμαστε ότι μπορούμε να κάνουμε όνειρα και να σκεφτόμαστε ότι το μέλλον μπορεί και να μην είναι μαύρο. Κι ας μας καθοδηγεί σε αυτή τη σκέψη μία διαφήμιση. Ας το έφτιαχναν άλλοι, σκηνοθέτες, ακτιβιστές και λοιποί. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάω να πάρω το απαίσιο ουίσκι τους, ούτε ότι δεν ισχύουν όσα σημειολογικά ανέφεραν οι προγράψαντες. Απλώς παίρνω το κομμάτι που μου αρέσει και συνεχίζω να ονειρεύομαι. Μέχρι να μου φτιάξει η ΚΝΕ καλύτερο.
«Go Fuck Yourselves With Your Bottles»
Διόρθωση.
Αντί *Your βάλε *Our
"Καθάριος μοιάζει ο προορισμός και αδακρυγόνοτη η πορεία τους". Εγώ επιλέγω να κρατήσω αυτή την υπέροχη φράση και να την κάνω ευχή. Ενδεχομένως σε 3000 χρόνια από τώρα κάποιοι να τη βιώσουν..
Καλα που υπαρχει και ο Τζόνι Γουόκερ να μας εμψυχωνει, "Ειδικά αυτό το Keep Walking Greece μας κάνει να αισθανόμαστε γενναίοι και μαχητές απέναντι στην άδικη κατάρα που μας βρήκε.............................................", Βρε τι μαλακιες ειναι αυτες που βλεπω, πρεπει να ερχονται οι κολοδιαφημισεις να μας λενε ή να μας θυμιζουν το πως και ποιοι ειμαστε. Τι στο διαλο ακομα δεν καταλαβαινουμε πως παιζεται το παιχνιδι.............,
Τελως παντων βαριεμαι να λεω τα ιδια, πιστεψτε σε οποιον θεο σας κανει χαρουμενους ...
Αν διαβάσεις την πρόταση ως το τέλος της, ανώνυμε ακριβώς αποπάνω μου, θα καταλάβεις μάλλον και τι ήθελα να πω.
Αν και δεν καταλαβαίνω γιατί μπήκες στον κόπο να διαβάσεις έστω και τη μισή, αφού βαριέσαι να λες τα ίδια. Άσε να φωτίσει τους πεπλανημένους και κανένας άλλος. Μην τους φωτίσεις όλους εσύ.
Ζητώ συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου.
Ο/Η enfant raté είπε...μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα .
Αγαπητε/η enfant raté ειμαι ο ανωνυμος στον οποιον απαντησες παραπανω και ηθελα να σου πω πως αυτο που μου θυμισε πιο πολυ αυτη η διαφημιση ηταν εκεινη η περιβοητη σκηνη της τζουλιας με την επωνυμη σαμπανια παρα το "Ειδικά αυτό το Keep Walking Greece μας κάνει να αισθανόμαστε γενναίοι και μαχητές απέναντι στην άδικη κατάρα που μας βρήκε, και όχι απλώς μαλάκες, ως έδει."
και ειδικα αυτο το "άδικη κατάρα που μας βρήκε" ειναι τελειως γελοιο, λες και ζουσες σε αλλον πλανητη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home