Εγκλήματα ειρήνης
Αν στο πρώτο μνημόνιο αιφνιδιαστήκαμε και μασήσαμε μπροστά στο δίλημμα "τα μέτρα ή καταστροφή", στο δεύτερο το δίλημμα αντιστρέφεται: καταστροφή θα είναι η υπογραφή του, δρόμος χωρίς γυρισμό θα είναι η υπογραφή του, τελειωτική κατεδάφιση θα είναι η υπογραφή του.
Παλιά στα εργοτάξια των δρόμων υπήρχαν ταμπέλες που έγραφαν: "Η ταλαιπωρία θα είναι προσωρινή, αλλά η βελτίωση της ζωής μας μόνιμη". Το αντίστροφο συμβαίνει με τους όρους που συνοδεύουν κάθε δόση: η ταμειακή ανακούφιση είναι προσωρινή και η διάλυση της κοινωνίας μόνιμη.
Δεν υπάρχει χειρότερο σενάριο, δεν υπάρχει πιο δραματικό σενάριο από την επιβολή των όρων του νέου μνημονίου. Οσοδήποτε δραματικές κι αν θα είναι οι συνέπειες της άρνησής του, οφείλουμε να μην αυτοκτονήσουμε σαν κοινωνία, οφείλουμε να πούμε και στην εξωτερική και την εσωτερική τρόικα πως εδώ είναι δημοκρατία και όχι πειραματικός σωλήνας, πως εδώ ζούνε άνθρωποι και όχι ζώα, πως εδώ είναι ανεξάρτητο κράτος που πριν απ' όλα και πρώτα απ' όλα οφείλει να διασφαλίσει την μη εξαθλίωση των πολιτών του, την μη κατάρρευση των δομών του, την μη αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού του.
Οφείλουμε να το πούμε εκατομμύρια πλέον άνθρωποι στους δρόμους. Ούτε δεκάδες ούτε εκατοντάδες χιλιάδες. Εκατομμύρια.
Όχι στην ταξικότατη πολιτική των εγκληματιών ειρήνης, όχι στην κατάργηση του εργατικού δικαίου, όχι στην αναίρεση του νομικού πολιτισμού που συνιστά την Ευρώπη, όχι στην μετατροπή της Ευρώπης σε τρίτο κόσμο.
Η Ιστορία δεν γράφεται ερήμην μας, η Ιστορία γράφεται από εμάς τους ίδιους.
Αν δεν τους σταματήσουμε τώρα, θα ξαναβρεθούμε σε τρεις μήνες εκβιαζόμενοι ξανά, ένα επίπεδο εκβιαστικών μέτρων πιο κάτω, ένα επίπεδο διάλυσης πιο κάτω. Και πάει λέγοντας, μέχρι πια να μην απομείνει τίποτα. Ας σώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί. Το οφείλουμε. Και το μπορούμε. Μπορούμε να γίνουμε παράδειγμα για τους λαούς που θα έρθουν αύριο στη θέση μας, μπορούμε να γίνουμε ανάχωμα στους ευρύτερους ταξικούς σχεδιασμούς, μπορούμε να δείξουμε ότι το πείραμα ως εδώ πήγαινε. Από εδώ και πέρα το πειραματοζώο είτε αντιδρά είτε πεθαίνει αργά και βασανιστικά από το φάρμακό του.
Δεν υπάρχει χειρότερο σενάριο, δεν υπάρχει πιο δραματικό σενάριο από την επιβολή των όρων του νέου μνημονίου. Οσοδήποτε δραματικές κι αν θα είναι οι συνέπειες της άρνησής του, οφείλουμε να μην αυτοκτονήσουμε σαν κοινωνία, οφείλουμε να πούμε και στην εξωτερική και την εσωτερική τρόικα πως εδώ είναι δημοκρατία και όχι πειραματικός σωλήνας, πως εδώ ζούνε άνθρωποι και όχι ζώα, πως εδώ είναι ανεξάρτητο κράτος που πριν απ' όλα και πρώτα απ' όλα οφείλει να διασφαλίσει την μη εξαθλίωση των πολιτών του, την μη κατάρρευση των δομών του, την μη αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού του.
Οφείλουμε να το πούμε εκατομμύρια πλέον άνθρωποι στους δρόμους. Ούτε δεκάδες ούτε εκατοντάδες χιλιάδες. Εκατομμύρια.
Όχι στην ταξικότατη πολιτική των εγκληματιών ειρήνης, όχι στην κατάργηση του εργατικού δικαίου, όχι στην αναίρεση του νομικού πολιτισμού που συνιστά την Ευρώπη, όχι στην μετατροπή της Ευρώπης σε τρίτο κόσμο.
Η Ιστορία δεν γράφεται ερήμην μας, η Ιστορία γράφεται από εμάς τους ίδιους.
Αν δεν τους σταματήσουμε τώρα, θα ξαναβρεθούμε σε τρεις μήνες εκβιαζόμενοι ξανά, ένα επίπεδο εκβιαστικών μέτρων πιο κάτω, ένα επίπεδο διάλυσης πιο κάτω. Και πάει λέγοντας, μέχρι πια να μην απομείνει τίποτα. Ας σώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί. Το οφείλουμε. Και το μπορούμε. Μπορούμε να γίνουμε παράδειγμα για τους λαούς που θα έρθουν αύριο στη θέση μας, μπορούμε να γίνουμε ανάχωμα στους ευρύτερους ταξικούς σχεδιασμούς, μπορούμε να δείξουμε ότι το πείραμα ως εδώ πήγαινε. Από εδώ και πέρα το πειραματοζώο είτε αντιδρά είτε πεθαίνει αργά και βασανιστικά από το φάρμακό του.
posted by Old Boy @ 8:44 π.μ.
74 comments
74 Comments:
Για αυτό ακριβώς διατρανώνω ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι και αδιέξοδα. Υπάρχουν κι άλλες λύσεις
"Οσοδήποτε δραματικές κι αν θα είναι οι συνέπειες της άρνησής του".
Αυτό ειλικρινά δεν νομίζω ότι το εννοείς , γιατί πολύ απλά μου φαίνεται παράλογο. Δεν μπορεί να αποκρούεις την σταδιακή ( " ένα επίπεδο διάλυσης πιο κάτω ") διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και να αποδέχεσαι την κατάρρευση αυτής μεμιάς. Και δεν θα μου άρεσε καθόλου να υποθέσω ότι η εξήγηση αυτού του- αν μου επιτρέπεις- παραλογισμού βρίσκεται στο ότι η πρώτη μας επιβάλλεται ενώ τη δεύτερη την επιλέγουμε.
Κάνεις δύο βασικά λάθη:
1) Δεν υπάρχουν εκατομμύρια στο δρόμο (αν και θα το ήθελα), παρά η γνωστή αντιδραστική αριστερά. Αυτό δείχνει τις ενοχές μας και το δίκιο κάποιων από τα μέτρα.
2) Τα μέτρα λαμβάνονται, γιατί δε λήφθηκαν κάποια άλλα (βλέπε τριχίλιαρους μισθούς στην ΕΥΔΑΠ, 200.0000 εφαπαξ στον ΟΤΕ, 3-4 ώρες πραγματικής εργασίας στο Δημόσιο, φαρμακευτική δαπάνη μεγαλύτερη από την εξοπλιστική, έξοδα κηδείας (!) στους δημοσίους υπαλλήλους κλπ κλπ, πού να σταματήσω πες μου...).
Όσο δεν αλλάζουν αυτά θα κόβουν τις συντάξεις. Για να κόψουν αυτά πρέπει να το αποφασίσουμε εμείς πρέπει να το πάρουμε απόφαση εμείς.
Παρόλαυτά εγώ θα κατέβω στη διαδήλωση.
"Δεν υπάρχει χειρότερο σενάριο, δεν υπάρχει πιο δραματικό σενάριο από την επιβολή των όρων του νέου μνημονίου."
Για να το λες τόσο σίγουρα πάει να πει ότι μελέτησες τις επιπτώσεις μιας χρεοκοπίας και έβγαλες αυτό το συμπέρασμα. Αν όμως κάνετε λάθος όλοι οι δραχμολάτρες, να ξέρετε ότι ένα απλο "συγγνώμη λάθος δεν θα αρκεί". Μετά θα βρεθείτε εσείς στη θέση των πολιτικών που σήμερα υπογράφουν συμφωνίες με την τρόικα.
Ωραίος και καίριος.
Ραντεβού στις πλατείες. Και όχι ειρηνικά πλέον.
Μανιφέστο.
Old boy,συμφωνούμε απόλυτα στην ανάγκη για αντίδραση. Προσωπικά μιλώντας, ο λόγος που δεν θα κατέβω είναι ο εξής: Δεν υπάρχουν συγκοινωνίες τις ώρες της πορείας.
Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο ότι αυτοί που πήραν την απόφαση είναι ηλίθιοι, παρτάκιδες ή εξαγορασμένοι, πάντως είναι λίγο δύσκολο να μαζευτεί κόσμος όταν δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να κατέβει στο κέντρο.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και πολλοί άλλοι λόγοι οι οποίοι θα μπορούσαν να με κρατήσουν μακρυά, αλλά δε θα το κάνουν. Τέτοιοι λόγοι περιλαμβάνουν τους ανθρώπους που κατεβαίνουν με προκαταβολικό σκοπό να παίξουν ξύλο, την παντελή αδιαφορία για αντίδραση ενός μεγάλου μέρους της κοινωνίας και το γεγονός ότι για πολλοστή φορά θα κατέβουμε ως ΓΣΕΕ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Δε πληρώνω και δε συμμαζεύεται. Το να κατέβουμε όλοι μαζί ενωμένοι σαν άνθρωποι που απλώς διαφωνούν με κάτι που μας γαμάει τη ζωή είναι προφανώς δυσκολάκι.
Τέσπα, τη Κυριακή που θα υπάρχουν λεωφορεία, θα πάρω την απαισιοδοξία και τη γκρίνια μου και θα έρθουμε.
"Ας σώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί..."
Την αργομισθία των Δ.Υ. Το δικαίωμά τους στο κοπροσκύλιασμα.
Τη μονιμότητα στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ.
Το δικαίωμα των φαρμακοποιών να έχουν 35% εξασφαλισμένο κέρδος.
Το κλειστό επάγγελμα των μεταφορέων. Κι ας αυξάνει το κόστος ζωής μας. Δε μαμιέται... Θα πάμε κόντρα σε εργαζόμενους ανθρώπους...
Τη περηφάνια των πανεπστημίων μας και τη μη χειραγώγησή τους από τους νόμους της αγοράς. Περήφανα να συνεχίζουν και να αναπαράγουν τις παραδόσεις της κατάληψης και της άμεσης δημοκρατίας.
Αυτά τα δημοκρατικά κεκτημένα, οφείλουμε να κατέβουμε στους δρόμους να τα υπερασπιστούμε. Εμείς που αντισταθήκαμε δυο χρόνια και κάναμε το Γιωργάκη να χεστεί απάνω του...
Το οφείλουμε στις επόμενες γενιές. Αλλιώς ισοπεδωθήκαμε σαν έθνος...
Δεν χρειάζεται να μαζευτούμε πάλι μπροστά στο σύνταγμα σαν τα πρόβατα για σφαγή...Δράσεις παντού,όπου ζει ο καθένας.Ακόμα και το να βγεις εξω και να ξεσηκώσεις μερικούς τιβιζόμπιδες θα αποτελέσει μεγαλύτερη δράση από το να πας και εσυ στο Συνταγμα όπου μετά απο λίγο θα φύγεις γιατί θα πάρει μπρος το σύστημα...
Και πως θα τους σταματήσουμε ρε webμάστορα;
θα κατέβουμε στους δρόμους, θα πεις. Ωραία, θα σου πω. Και μετά; Θα μπουκάρουμε στη Βουλή, θα πεις. Ωραία. Και μετά; Θα πάρουμε την εξουσία θα πεις. Ωραία. Και μετά;
Μετά, θα υπογράφει ο old boy τα μνημόνια. Ωραία τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, αλλά είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι κριτικός κινηματογράφου, από το να είσαι σκηνοθέτης.
Αν υπάρχουν συγκεκριμένες λύσεις, γράψτες, να τις συζητήσουμε. Το θα τους σταματήσουμε είναι επιχείρημα 'πάγωσε η τσιμινιέρα'. Συμφωνώ με Συμεών, Δημήτρη και Αταίριαστο.
Νεγροπόντης.
Δεν νομίζω οτι είναι ώρα για συζήτηση. Είναι η ώρα που έχουν μπει τα αφεντικά στο σπίτι σου, σε κλέβουν, σε πλακώνουν στο ξύλο, βιάζουν όλη σου στην οικογένεια, σε εξευτιλίζουν πνευματικά και σωματικά και εσύ κάθεσαι στη γωνιά και αναρωτιέσαι με ποιόν, πώς, πού και πότε και τι θα γινει μετά, αντί να σηκωθείς πάνω και να γαμήσεις χριστούς και παναγίες...Αν ο κόσμος εχει χάσει τόσο πολύ την αξιοπρέπεια και το τσαγανό του τι να πω...
Υ.Γ. @ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΣ: κανείς δεν είναι δραχμολάτρης. Απλά κάποιοι αντιστέκονται στον εξευτελισμό μιας ολόκληρης κοινωνίας. Τις αστειότητες του στύλ "αν δεν έχετε δίκιο θα σας βρούμε" πες τες αλλου. Γελοίε.
Για μένα, η κρίση υπάρχει εδώ και χρόνια. Και δεν εννοώ την οικονομική, εννοώ την αισθητική, πολιτιστική, αξιακή κρίση. Η οικονομική κρίση δεν με εξέπληξε καθόλου. Αντίθετα, με εξέπληξε το γεγονός ότι τόσοι έξυπνοι άνθρωποι εξεπλάγησαν.
Η συνειδητοποίηση ήρθε πριν λίγα χρόνια: κατάλαβα ότι δε μ’ αρέσει η Ελλάδα. Τόσο απλά. Το χειρότερο, όμως, δεν ήταν αυτό. Το χειρότερο ήταν όταν κατάλαβα ότι δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθήσω να αλλάξω κάποια από αυτά που θεωρούσα κακώς κείμενα: κατάλαβα ότι η Ελλάδα αρέσει στους Έλληνες. Άρα, το λάθος είμαι εγώ.
Ποια Ελλάδα να υπερασπιστώ όμως και με ποια Ελλάδα να ταυτιστώ; Με την Ελλάδα που θεωρεί λογικό να δίνει φακελάκι; Με την Ελλάδα που λατρεύει τα 100 ντεσιμπέλ; Με την Ελλάδα που φυσάει τον καπνό της στα μούτρα του απέναντι; Με την Ελλάδα που παραβιάζει όποιο νόμο γουστάρει; Με την Ελλάδα που δικαιολογεί την παρανομία; Με την Ελλάδα που νιώθει ανώτερη από τους «ξένους»; Με την Ελλάδα που πιστεύει ότι δεν μπορεί να διοριστεί χωρίς μέσο; Με την Ελλάδα που φιλάει κατουρημένες ποδιές για να κάνει τη δουλειά της; Με την Ελλάδα που θεωρεί λογικό να πληρώνει ένα κάρο λεφτά σε μπουζούκια και μπαρ και μετά να οδηγεί μεθυσμένη; Με την Ελλάδα που απαιτεί να «φέρουν πίσω τα κλεμμένα» αλλά εξαιρεί τον εαυτό της από την επιστροφή;
Βέβαια η βρωμιά, η απατεωνιά και η λαμογιά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΕΝΤΑ. Καθάρματα, κακόγουστοι, πέφτουλες, κάγκουρες και λαμόγια υπάρχουν και σε άλλες χώρες του κόσμου. Και οι Έλληνες τα έχουμε τα κακά μας, έχουμε και τα καλά μας. Γιατί εκτός από τα καθήκια, τους κλέφτες και τα βολεμένα κομματόσκυλα, υπάρχουν νέοι άνθρωποι, με μόρφωση και παιδεία, τίμιοι, καλόγουστοι, αξιοπρεπείς και αγωνιστές στη ζωή τους.
Ανώνυμε των 08.04 , αν εργάζεσαι, πρωί πρωί αύριο ζήτα να σε απολύσουν.
Και αν σε ρωτήσουν γιατί, πες τους την αλήθεια. Λόγω βλακείας.
"Γραψ' το, δεν θα περασει πολυς καιρος και στους ελληνες indignados θα προστεθουν και οι ελιτ της χωρας σας. Απο τον πρωθυπουργο, που θα κατεβει στο Συνταγμα με το ποδηλατο του, τους αρχηγους, τους υπουργους, τους βουλευτες ολων των κομματων, μεχρι τις μεγαλοκυριες των βορειων προαστιων, που θα βαλουν ελβιελες. Απο τους μεγαλοεφοπλιστες, μεγαλοεργολαβους, μεγαλοκαναλαρχες, μεγαλοφοροφυγαδες μεχρι τους μεγαλοδημοσιογραφους, μεγαλοκαλλιτεχνες, μεγαλοδιανοουμενους. Η παμψηφια του Συνταγματος εναντιον μιας εξουσιας-αδειο κελυφος. Αδεις βουλη, αδειο Μαξιμου, αδεια επιτελεια και γραφεια, outsiders, ολοι αγανακτισμενοι. Ενας αντεστραμμενος παραμορφωτικος καθρεφτης! Και ποιος θα κυβερνα; Ο Κανενας!
Θα διαδηλωνετε ολοι μαζι εναντια στον Κανενα! Ενα ελληνικο αριστεροδεξιο tea party για το χαμενο παρτι και τους χαμενους χορηγους. Αυτη ειναι μια προβλεψη μου με πιθανοτητες 75%! Γραψ' το!
"Νοστραδαμος" vs Μιμη Ανδρουλακη
Μαζί σου, αλλά αν ήμασταν μάγκες θα κοιτάζαμε να εξισώναμε τον προϋπολογισμό τα τελευταία δύο χρόνια κι ύστερα να τους στέλναμε στο διάολο. Έλα όμως που προτιμάμε τα εύκολα...
Κρίνοντας απο πολλά σχόλια, η εξηλιθίωση του Έλληνα καλά κρατεί. Αυτομαστιγωθείτε κι αλλο λοιπόν, ό, τι αποφασίσουν οι πολυχρονεμένοι μας αγαδες καλά καμωμένο.
Κινηματογράφος "Η ΕΛΛΑΣ".
Σήμερον: Θωρηκτό Ποτέμκιν
Προσεχώς: Δόκτωρ Ζιβάγκο
ΒΑΠ, "Σκοτώνουν τα Άλογα Όταν Γεράσουν". Αυτό είναι το έργο που είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Ανώνυμε των 8:04, πράγματι διαφόρων λογιών κρίσεις υπάρχουν πολλά χρόνια τώρα, όπως πράγματι υπάρχει και το απεχθές σκέλος του νεοελληνικού τρόπου, της νεοελληνικής κοινωνίας. Πράγματι επίσης ένα ποσοστό της οικονομικής κρίσης είναι αντανάκλαση των άλλων κρίσεων, πράγματι επίσης βρεθήκαμε ουραγοί στην ευρωζώνη για δικές μας παθογένειες.
Ωστόσο το ότι βρισκόμαστε εδώ που βρισκόμαστε την τελευταία διετία και το ότι βαδίζουμε εκεί που βαδίζουμε, είναι ζήτημα που κατά το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό του, οφείλεται στο ότι βρεθήκαμε μέσα σε μια νομισματική ένωση που δεν μας επέτρεπε να έχουμε την ώρα της κρίσης δανεισμού εθνικό νόμισμα που θα απέτρεπε όλη αυτήν την καταστροφή, οφείλεται στο ότι βρεθήκαμε σε μια νομισματική ένωση κακοσχεδιασμένη και ανισοβαρή στην οποία κάποια στιγμή οι """""αγορές"""" αποφάσισαν να επιτεθούν ολομέτωπα και όποιον πάρει ο χάρος. Και ο χάρος μας πήρε πρώτους και έκτοτε πρώτοι σέρνουμε το χορό του Ζαλόγγου. Οφείλεται τέλος στο ότι την ώρα που βρεθήκαμε στην κρίση δανεισμού και στην αδυναμία αυτοδιαχείρισης της, ο δανεισμός χρησιμοποιήθηκε με τέτοιο τρόπο και επιβλήθηκε με τέτοιους όρους τέτοιους που έφεραν ό,τι ως τώρα έχουν φέρει και απειλούν να φέρουν ακόμη χειρότερα.
Ανώνυμε των 08:04 έχεις κάθε δίκιο να νιώθεις απογοητευμένος από την Ελληνική πραγματικότητα. Αλλά Ελλάδα δεν είναι αυτά τα θλιβερά υποκείμενα που έχεις δίκιο να σε πληγωνουν. Ούτε οι στρατιές των αναξιοπρεπών, οσφυοκαμπτών που προσπαθούν να ανέβουν γλείφοντας. Ούτε οι επιχειρηματίες της αρπαχτής, ούτε αυτά τα βολεμένα τιποτένια ανθρωπάκια που χαλούσανε και χαλάνε το κόσμο αν τυχόν τους κόβανε κανένα επίδομα και διέκοπταν το αραλίκι τους για να κατέβουν σε διαδήλωση.
Κι αν ακόμα κυριαρχουν αυτοί δεν έχουν καμιά σχέση με την Ελλάδα.
Γιατί είτε αρέσει στους έμπορους της μιζέρια είτε δεν αρέσει, Ελλάδα σημαίνει ελεύθερο και δημιουργικό πνεύμα, σημαίνει αξιοπρέπεια, σημαίνει χαμόγελο και αισιοδοξία. Αυτός ο Ελληνας πρέπει να κυριαρχήσει.
Ζούμε σε ένα παραλογισμό.
Εχει αναχθεί σε πράξη αντίστασης, η υπεράσπιση όλου αυτού του βόθρου που βιώνουμε δεκαετίες τώρα.
Εχουν αναχθεί σε ιερά και όσια, όλες οι στρεβλώσεις που εμποδίζουν το δημιουργικό κομμάτι του λαού μας, να εργαστεί και να καινοτομήσει.
Ο κάθε μικρόψυχος κακομοίρης που μέχρι πριν δυο χρόνια τα κουτσοκατάφερνε και τα χε γράψει όλα στα αρχίδια του, ξαφνικά ουρλιάζει σαν υστερικός επείδή η χώρα είναι ... υπο κατοχή.
Οι υγιείς επενδύσεις εμποδίζονται μέσα από το τέρας της γραφειοκρατείας που συντηρείται από το διεστραμένα (και στα όρια του σουρεαλισμού) ανορθολογικκό κράτος.
Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται.
Η δημοκρατία βιάζεται από τους παράγοντες εκείνους που φέρονται να είναι οι εκπρόσωποι του λαού. Συνδικαλιστές, βουλευτές, τοπικοί άρχοντες πίνανε στην υγεία των κορόιδων και τώρα που δεν έχει άλλα εύκολα δανεικά, προσπαθούν να περισώσουν όσα μπορούν κρυβόμενοι πίσω από αντιμνημονιακές παπάρες και πατριωτικές κορώνες.
Μπορεί να ακούγεται σαν αηδιαστικό πολιτικάντικο σύνθημα, αλλά νομίζω ότι αξίζουμε καλύτερη Ελλάδα.
Το τι σημαίνει Ελλάδα για το καθένα βέβαια καλό είναι να ψάξει κανείς μέσα του να το βρει. Για όλους μας η Ελλάδα είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Η γλώσσα με την οποία σκεφτόμαστε, η αγαλλίαση που νιώθουμε όταν βρισκόμαστε στα όμορφα μέρη μας, η ιστορία μας, η παιδεία μας (όση τουλάχιστον αντλήσαμε από τα σχλεία που πήγαμε), ο πολιτισμός μας, δε μπορεί... Είτε με τη μορφή δομικού συστατικού της προσωπικότητάς μας, είτε με τη μορφή ενός κομματιού του συναισθηματικού μας κόσμου, κάτι σημαίνουν.
Ας αναρωτηθεί κανείς αν αξίζουν να τα διατηρήσουμε όλα αυτά και να τους δώσουμε ακόμη μεγαλύτερη λάμψη. Κατά τη ταπεινή μου άποψη θα είναι η αφετηρία για να ανασάνουμε κατ αρχήν και να πάμε μπροστά.
«Δεν μπορεί να αποκρούεις την σταδιακή ( " ένα επίπεδο διάλυσης πιο κάτω ") διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και να αποδέχεσαι την κατάρρευση αυτής μεμιάς».
Συμεών:
1) Το πιθανότερο είναι ότι αυτή η κατάρρευση που όλους μας τρόμαζε και που πολλούς εξακολουθεί να μας τρομάζει και που φυσικά και εμένα με προβληματίζει, να έρθει ούτως ή άλλως. Το πιθανότερο είναι να γίνονται όλα αυτά στο όνομα της αποφυγής του συγκεριμένου σοκ και το συγκεκριμένο σοκ να έρθει. Και όταν έρθει δεν θα έρθει έχοντας κερδίσει όλοι μας χρόνο, αλλά θα έρθει έχοντας χάσει όλοι μας στο μεταξύ τα περισσότερα από όσα είχαμε, ξέραμε και παραδεχόμαστε ως τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας. Αν είχαμε πχ καταρρεύσει την Άνοιξη του 2010 όλοι μας θα βρισκόμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι είμαστε τώρα. Στο μεταξύ όχι μόνο έχουμε χάσει και έχουμε χάσει και έχουμε χάσει, αλλά ταυτόχρονα ζούμε ένα ασταμάτητο ψυχολογικό θρίλερ, ένα ασταμάτητο πανηγύρι εκβιασμών, μια ασταμάτητη κατάθλιψη.
2) Όχι λοιπόν. Αν διαλυθεί το εργατικό δίκαιο, διαλύθηκε. Το ξαναχτίσιμο από την αρχή δεν είναι αυτονόητο. Ζούμε σε μια φάση αντίστροφων κεκτημένων. Ό,τι χάνεται χάνεται. Ακόμα και αν καταρρεύσουμε οικονομικά είναι απαραίτητο το ξαναχτίσιμο να μη γίνει επί νομικών ερειπίων, είναι απαραίτητο το ξαναχτίσιμο να γίνει με ένα κόσμο που θα εξακολουθεί να έχει κανόνες λειτουργίας και όχι ένα νόμο της ζούγκλας με ατομικές συμβάσεις.
«Για να το λες τόσο σίγουρα πάει να πει ότι μελέτησες τις επιπτώσεις μιας χρεοκοπίας και έβγαλες αυτό το συμπέρασμα. Αν όμως κάνετε λάθος όλοι οι δραχμολάτρες, να ξέρετε ότι ένα απλο "συγγνώμη λάθος δεν θα αρκεί". Μετά θα βρεθείτε εσείς στη θέση των πολιτικών που σήμερα υπογράφουν συμφωνίες με την τρόικα».
Αταίριαστε, Δόξα τω Θεώ, οι αναρτήσεις του μπλογκ υπάρχουν και είναι δημοσιευμένες με την ημερομηνία τους. Και αυτά για τις σιγουριές λοιπόν και αυτά για τους δραχμολάτρες να πας να τα πεις κανέναν άλλο. Ας πούμε για τις σιγουριές να πας να τα πεις σε όσους έσωζαν τη χώρα 2 χρόνια τώρα. Σε όλους τους κυβερνητικούς που το υποστήριζαν και σε όλους τους δημοσιολογούντες που τους σιγοντάριζαν. Αυτοί ήταν σίγουροι. Και όσο μεγαλύτερη η σιγουριά τους τόσο πιο αντιδιαμετρική η πραγματικότητα. Λοιπόν εγώ έχω όση σιγουριά μου δείχνουν δυο χρόνια εφαρμογής κι όση σιγουριά μου δείχνουν τα μέτρα του νέου μνημονίου. Αν εσύ τη δική σου σιγουριά την αφήνεις στα χέρια της τρόικας και του εγχώριου πολιτικού μετώπου, άφησε την. Άφησέ την μέχρι να μας παν όσο πιο κάτω πάει. Και μην θυμώσεις ούτε τότε. Να σου φταίει και τότε η "μη εφαρμογή" του μνημονίου, η καθυστέρηση στις "διαρθρωτικές αλλαγές" κι όλα τα σχετικά.
Aνώνυμε Πολίτη, θα προτιμούσα να πιστεύω ότι είναι η δουλειά σου αυτή, ότι είσαι στο μισθολόγιο κάποιων για να ασχολείσαι με τα social media. Δυστυχώς δεν το πιστεύω, δυστυχώς φαίνεται να είσαι τόσα χρόνια αυθεντικός. Οπότε η εκδοχή που απομένει, η εκδοχή βάσει της οποίας παίζεις την ίδια ακριβώς κασέτα ασταμάτητα, η εκδοχή βάσει της οποίας εξακολουθείς να μιλάς τον Φεβρουάριο του 12 σαν να βρισκόμαστε ακόμα στον Απρίλιο του 10, είναι η εκδοχή πως είσαι συνάμα τυφλά πιστός στις πεποιθήσεις σου και εξαιρετικά αδιάφορος για το πώς θα επιβιώσουν μεγάλες μάζες συμπολιτών σου.
Εν αρχή ην ο ήχος, o Aνδρουλάκης τα γράφει αυτά; Πάντα ενδιαφέροντα αυτά που γράφει και λέει, ο συνονόματός του να μην υπήρχε που ψήφιζε και πολιτευόταν, θα ήταν ακόμα καλύτερα. Οπότε δυσκολεύομαι να αφουγκραστώ με το δέον δέος και τον σωστό τόνο αυτοκριτικής συνειδητοποίησης τα σοφά λόγια του διανοητή, γιατί παρεμβάλλεται διαρκώς μπροστά τους το ανθρωπάκι που ψηφίζει.
Ρε Old Boy, ποια κασέτα και παπαριές...
Υπάρχει πιο κουραστική κασέτα από αυτή που παίζεις εσύ? Πράγματα ανούσια, ατεκμηρίωτα, φθηνή κριτική εκ του ασφαλούς, με μπόλικη δόση συναισθηματισμού και ψευτοευαισθησίας.
Ελα τώρα που σε πήρε ο πόνος για τις μάζες των συνανθρώπων μας. Εσύ είσαι αυτός που εμπορεύεται τη δυστυχία τους, και που θέλει ντε και καλά να τους πείσει, ότι ελπίδα δεν υπάρχει, παρά μόνο η τυφλή σύγκρουση και το μπάχαλο.
Τα περισσότερα κείμενά σου που αναφέρονται στη πολιτική το ίδιο πράγμα λένε. Ασχολείσου καλύτερα με το σινεμά, γιατί, όπως σου είχε γράψει και κάποιος άλλος, η ανάλυση σύνθετων καταστάσεων ξεπερνάει τις ικανότητές σου.
Τώρα αν κάποιος που προσπαθεί να διατηρήσει την αισιοδοξία του σε ενοχλεί δε μου κάνει εντύπωση. Χωρίς ρεαλιστικά οράματα και "πιστεύω", ως κλασσικός αριστερός (εντός ή εκτός εισαγωγικών), έχεις εφησυχάσει, έχεις παραχωρήσει τη πολιτική σου σκέψη και συνείδηση, θεωρώντας πολιτικά τον εαυτό σου ολοκληρωμένο, μόνο και μόνο επειδή δηλώνεις (είσαι ή το παίζεις δεν έχει και καμιά σημασία) αριστερός.
Εγώ βέβαια τη γνώμη μου θα τη γράφω και εδώ ή και οπουδήποτε αλλού στο διαδίκτυο.
"Αν είχαμε πχ καταρρεύσει την Άνοιξη του 2010 όλοι μας θα βρισκόμαστε σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι είμαστε τώρα."
Δεν έχω ειδικές οικονομολογικές γνώσεις, αλλά απ΄ότι έχω διαβάσει νομίζω ότι ακόμα και οι "ειδικοί" που συνιστούν χρεοκοπία δεν το πιστεύουν αυτό. Ξέρεις κανέναν που το υποστηρίζει;
Όσο για το ποιό έργο ζούμε. Η διαφορά μας δεν είναι στις αξίες. Είναι στην αντίληψη της πραγματικότητας, και επομένως των δυνατών λύσεων.
Εγώ νομίζω ότι τώρα πρέπει να γίνει δημοψήφισμα οι εκλογές. Αλλιώς ίσως πάμε για εμφύλιο. Γιατί τα πράγματα δεν θα γίνουν καλύτερα για χρόνια, ότι και να γίνει τώρα.
Ο Ανώνυμος των 08:04 πράττει διαδικτυακή απάτη, αντιγράφοντας τις τρείς πρώτες παραγράφους του από εδώ χωρίς εισαγωγικά ή λινκ.
Ανώνυμε Πολίτη, οκ, θα γράφω μόνο για σινεμά εφεξής. Ας μην σε βγάλει αυτό εκτός ρυθμού όμως: μπορείς να συνεχίσεις να γράφεις και τότε για τους φορτηγατζήδες και τους δημοσίους υπαλλήλους, που σε μια γωνιά του μυαλού σου θα παρέχουν και την πλήρη εξήγηση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας (για να μην πω και των άλλων χωρών της ευρωζώνης).
BAΠ, δεν το λέω με οικονομολογική γνώση. Το λέω σκεφτόμενος ότι δυο χρόνια πριν η συντριπτική πλειοψηφία είχε περισσότερα λεφτά στην άκρη, κι αν δεν είχε έβγαινε πιο εύκολα κάθε μήνα. Αν και όταν χρεοκοπήσουμε τώρα θα έχει συμβεί αφού θα έχει προηγηθεί ραγδαία πτώση εισοδημάτων, κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων κλπ. Και βέβαια όπως ανέφερα και πριν και δυο χρόνια νον στοπ κατάθλιψης και ψυχολογικού πολέμου.
Αυτό που λένε πολλοί οικονομολόγοι είναι ότι πριν χρεοκοπήσεις προσπάθησε να κατεβάσεις το πρωτογενές έλλειμμα όσο πιο κοντά στο μηδέν γίνεται. Γιατί αλλιώς το σοκ της χρεοκοπίας θα είναι ξαφνικό και ετσι πολύ πιο καταστροφικό.
Λοιπόν στο τέλος τού 2011 το έλλειμμα είχε πραγματικά πέσει κοντά στο μηδέν. Εν πάσει περιπτώσει, αν τελικά γίνει η χρεοκοπία, θα είναι λιγότερο επώδυνη τώρα απ' ότι θα ήταν πριν δύο χρόνια.
Αυτή δεν είναι δική μου γνώμη, είναι πρίληψη αυτών που διαβάζω. Νομίζω ότι και ο αναγνώστης σου Δείμος του Πολίτη έχει γράψει κάτι παρόμοιο στο μπλογκ του.
Αν είναι πράγματι έτσι, τότε το πρώτο μνημόνιο βοήθησε να κατεβεί το έλλειμμα κι έτσι να κάνει μια χρεοκοπία τώρα λιγότερο αδιανόητη.
Aκόμα και έτσι αν είναι, στο μνημόνιο υποτίθεται μπήκαμε ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ χρεοκοπήσουμε. Και ο ανά τρίμηνο αυτή τη διετία εκβιασμός γινόταν κάθε φορά στο όνομα της καταστροφής που θα ήταν η χρεοκοπία.
Old Boy,
**Να σου φταίει και τότε η "μη εφαρμογή" του μνημονίου, η καθυστέρηση στις "διαρθρωτικές αλλαγές" κι όλα τα σχετικά.**
That's not fair, man. Αυτούς τούς καραγκιόζηδες που έχουμε στην κυβέρνηση, δεν τούς έχουμε επιλέξει οι φιλελεύθεροι. Κάτι κρατικοδίαιτα ανθρωπάκια -που προσπαθούν να σώσουν την πελατεία και τα προνόμιά τους- είναι, δεν έχουν καμιά σχέση με τούς δικούς μας στόχους.
“ Τα μέτρα λαμβάνονται, γιατί δε λήφθηκαν κάποια άλλα (βλέπε τριχίλιαρους μισθούς στην ΕΥΔΑΠ, 200.0000 εφαπαξ στον ΟΤΕ, 3-4 ώρες πραγματικής εργασίας στο Δημόσιο, φαρμακευτική δαπάνη μεγαλύτερη από την εξοπλιστική, έξοδα κηδείας (!) στους δημοσίους υπαλλήλους κλπ κλπ, πού να σταματήσω πες μου...).”
“Αν όμως κάνετε λάθος όλοι οι δραχμολάτρες, να ξέρετε ότι ένα απλο "συγγνώμη λάθος δεν θα αρκεί". Μετά θα βρεθείτε εσείς στη θέση των πολιτικών που σήμερα υπογράφουν συμφωνίες με την τρόικα.”
“Την αργομισθία των Δ.Υ. Το δικαίωμά τους στο κοπροσκύλιασμα.
Τη μονιμότητα στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ.
Το δικαίωμα των φαρμακοποιών να έχουν 35% εξασφαλισμένο κέρδος.
Το κλειστό επάγγελμα των μεταφορέων. Κι ας αυξάνει το κόστος ζωής μας. Δε μαμιέται... Θα πάμε κόντρα σε εργαζόμενους ανθρώπους...
Τη περηφάνια των πανεπστημίων μας και τη μη χειραγώγησή τους από τους νόμους της αγοράς. Περήφανα να συνεχίζουν και να αναπαράγουν τις παραδόσεις της κατάληψης και της άμεσης δημοκρατίας.”
“Μαζί σου, αλλά αν ήμασταν μάγκες θα κοιτάζαμε να εξισώναμε τον προϋπολογισμό τα τελευταία δύο χρόνια κι ύστερα να τους στέλναμε στο διάολο. Έλα όμως που προτιμάμε τα εύκολα...”
“Αυτό που λένε πολλοί οικονομολόγοι είναι ότι πριν χρεοκοπήσεις προσπάθησε να κατεβάσεις το πρωτογενές έλλειμμα όσο πιο κοντά στο μηδέν γίνεται. Γιατί αλλιώς το σοκ της χρεοκοπίας θα είναι ξαφνικό και ετσι πολύ πιο καταστροφικό.”
Νομίζω, πως όλα αυτά τα επιχειρήματα, έχουν βάση, είναι σωστά, πρέπει να αντιμετωπιστούν και θα αντιμετωπιστούν ούτως ή άλλως.
Όσο όμως η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται μόνο σε αυτά, το αποτέλεσμα είναι ο κόσμος να παραπλανάται και να μη συζητά το καίριο και ουσιαστικό πρόβλημα.
Αποδοχή της χρεωκοπίας τώρα, με Ελληνικό δίκαιο
ή
αποδοχή της χρεωκοπίας σε ένα χρόνο, με Βρετανικό δίκαιο.
Πριν να υπογραφή η νέα σύμβαση, ας γίνει συζήτηση πάνω σε αυτό, ας καταλάβει ο κόσμος ποια είναι η διαφορά και μετά ας αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.
Ανώνυμε των 8:04, γιατί μισοαντιγράφεις το celebrity πλέον πόνημα της Ταχιάου;
Old Boy:
"βρεθήκαμε σε μια νομισματική ένωση κακοσχεδιασμένη και ανισοβαρή"
Το βρεθήκαμε είναι ωραιοποίηση. _Επιλέξαμε_ να μπούμε σε μια νομισματική ένωση με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά χωρίς να κάνουμε έναν στοιχειωδώς σοβαρό εθνικό διάλογο. Κάποιοι (Δανία, Σουηδία και δεν συμπεριλαμβάνω τους Βρετανούς οι οποίοι οδηγήθηκαν σε αυτή την απόφαση περισσότερο λόγω εθνικισμού) επέλεξαν διαφορετικά.
Η ΑΠΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΗ ΨΥΧΉ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ: ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ-ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ-ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ. ΔΙΑΟΛΕ, ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΦΟΒΕΡΟ. ΦΟΒΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΑΝ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΧΑΜΠΑΡΙ. ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΥΚΑΡΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΤΙΣ ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ, ΤΟ ΦΑΥΛΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΑΣ Κ.Λ.Π. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΑΠΙΛΑ. ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΟΜΩΣ ? ΜΗΠΩΣ ΘΑΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΔΑΝΕΙΣΤΕ ΠΌΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΗΠΙΟΤΕΡΟΙ ΟΠΩΣ Π.Χ. Η ΚΙΝΑ Ή Η ΡΩΣΙΑ. ΕΙΧΑΝ ΔΕΙΞΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ . ΑΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Η ΤΡΟΙΚΑ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ. ΤΙΤΑΝΙΕΣ ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ , ΔΕ ΛΕΩ. Ο ΛΑΟΣ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΛΙΓΑΚΙ ΑΝΑΠΟΔΑ....
Αγαπητέ old boy,
Θα είχες την καλωσύνη να μας διευκρινίσεις ποια είναι η εναλλακτική;
Νομίζω ότι όλοι λίγο έως πολύ, εδώ μέσα αλλά κι έξω από εδώ, δεν διαφωνούμε για τις αιτίες που μας έφεραν εδώ: έκπτωση αξιών, χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα, πελατειακές σχέσεις, μη λειτουργική δικαιοσύνη, συνακόλουθη ατιμωρησία κλπ.
Μιλάς για αντίσταση. Πως πιστεύεις ότι αυτή θα αλλάξει τα πράγματα; Ή μάλλον να το θέσω διαφορετικά: αν αύριο διαδηλώσουν ένα εκατομμύριο άνθρωποι, τι θα συμβεί; Θα πάρουν το μήνυμα (δεν το ξέρουν ήδη;) οι αποτυχημένοι πολιτικοί μας και οι ξένοι ότι "δεν πάει άλλο"; Και θα σκεφθούν "ναι μωρέ έχουν δίκιο οι Έλληνες που διαδηλώνουν, ας μη μειώσουμε το βασικό μισθό και τις επικουρικές συντάξεις"; Αυτό πιστεύεις; Θα ήθελα ειλικρινά να γράψεις πως νομίζεις ότι μία διαδήλωση διαμαρτυρίας θα βοηθούσε τη χώρα αυτή τη στιγμή. Ή ακόμη περισσότερο, αν την βοήθησε οποιαδήποτε στιγμή. Οι πορείες, τα πανώ και οι ντουντούκες ανήκουν σε μία άλλη εποχή αγώνων, που ούτε και σε εκείνη την εποχή βέβαια πέτυχαν τίποτα.
Ο αγώνας σήμερα πρέπει να γίνει με διαφορετικούς όρους. Να κινητοποιηθούν όσοι περισσότεροι σοβαροί κι υπεύθυνοι άνθρωποι γίνεται και να ασχοληθούν με την πολιτική. Να ιδρυθούν νέοι πολιτικοί φορείς, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να φέρουν μία νέα πολιτική κουλτούρα μακριά από τη σαπίλα αυτού του συστήματος, ενώ παράλληλα θα έχουν έναν ουσιαστικό πολιτικό λόγο.
Τέλος, για το μνημόνιο. Εγώ πιστεύω ότι είναι η μόνη λύση. Αν κάποιος διαφωνεί, θα ήθελα πολύ να ακούσω πως βγαίνουμε διαφορετικά από το τούνελ. Γράφεις old boy ότι το συντριπτικό μέρος της ευθύνης την έχει το κοινό νόμισμα που δεν μας επέτρεψε να υποτιμήσουμε. Συγγνώμη, αλλά αυτή είναι ανάλυση καφενείου. Το κοινό νόμισμα δημιούργησε το δημόσιο χρέος; Το κοινό νόμισμα δημιούργησε τα ελλείμματα; Ξέρεις πόσες φορές από τη μεταπολίτευση και μετά χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο της υποτίμησης; Από μνήμης θυμάμαι δύο ή τρεις υποτιμήσεις. Μειώθηκε το χρέος ή τα ελλείματα; Όχι βέβαια. Η υποτίμηση είναι σαν μία γερή δόση red bull: κάνεις βραχυπρόθεσμα την οικονομία σου πιο ανταγωνιστική και τα προϊόντα σου εξάγονται πιο εύκολα, αλλά μακροπρόθεσμα αυξάνεις το χρέος σου, κι ως εκ τούτου και τα ελλείματα. Ο κευνσιανισμός θα μπορούσε να είναι μία σοβαρή εναλλακτική στη βερολινέζικη δημοσιονομική αυστηρότητα, αλλά μόνο για σοβαρά κράτη που θα μπορούσαν να διαχειρισθούν τα ελλείματα για να παράγουν ανάπτυξη (α λα new deal).
Τέλος, αντιλαμβάνομαι ότι αυτή η προτίμηση για την πτώχευση δεν πηγάζει από κάποια ανάλυση πιθανών συνεπειών, αλλά από μία λογική " γκρέμισε και βλέπουμε". Ερωτώ: όταν δεν θα μπορούμε να ισοσκελίσουμε τους προϋπολογισμούς (χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τοκοχρεωλύσια και λοιπές υποχρεώσεις που απορρέουν από το χρέος) με τόση βοήθεια, θα το πετύχουμε μόνοι μας; Κι αν δεν το πετύχουμε, ποιος θα μας δανείσει τότε, που δεν θα έχουμε πρόσβαση στις αγορές;
Ωραία κι εύκολα τα λόγια για πτωχεύσεις κι εθνικά νομίσματα αλλά, δυστυχώς, αβασάνιστα.
Για να βάζουμε λίγο τα πράγματα σε μια σωστή οπτική και επειδή κανείς δεν φαίνεται να το λέει ξεκάθαρα, ρωτώ. Πείτε ότι υπογράφουμε το Μνημόνιο 2. Και δεσμευόμαστε για μια σειρά πραγμάτων για τα επόμενα 40 χρόνια, με μεταφορές σε αγγλικό δίκαιο με με με. Τι γίνεται αν δεν αντέξουμε αυτό το τεράστιο διάστημα, που ξεπερνάει τον υπολογισμός της μιας γενεάς; Τι γίνεται αν πτωχεύσουμε του χρόνου; Σε πέντε χρόνια;
Δεν μου αρέσουν οι παρομοιώσεις, αλλά εδώ νομίζω ότι κολλάει. Ποιος θα πήγαινε να πάρει δάνειο, που θα αποπληρώνει τα επόμενα 40 έτη για να αγοράσει ετοιμόρροπο σπίτι, για το οποίο δεν θα έχει καν άλλα ποσά να ξοδέψει για να αναπαλαιώσει.
Το να αποπληρώνουν χώρες δάνεια σε βάθος χρόνου είναι κάτι σύνηθες. Εξάλλου αν μπορέσουν και συνεχίσουν να αυξάνουν το ΑΕΠ τους, η εξυπηρέτηση των δανείων καθίσταται ασήμαντη. Πχ οι Αμερικάνοι ξεπλήρωσαν μετά από δεκαετίες πλήρως τα ποσά που είχε δανειστεί το κράτος για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με την αύξηση του ΑΕΠ τους, όμως, το ποσό είχε γίνει αδιάφορο.
Με το Μνημόνιο 2 εμείς δεν παίρνουμε απλώς ένα δάνειο. Βάζουμε υποθήκη τη χώρα. Και κυρίως βάζουμε υποθήκη τις εργασιακές συνθήκες στη χώρα. Και ξέρουμε καλά ότι ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες και όχι στις προσχηματικές μάχες για τα 300 εκατ., που δεν θα κοπούν τώρα, αλλά σε δυο μήνες.
Ήδη με τους νόμους που πέρασαν στο Μνημόνιο 1 είναι σχεδόν αδύνατον στον ιδιωτικό υπάλληλο να διαπραγματευτεί την οικονομική και εργασιακή βελτίωση της θέσης του. Ήδη κλαδικές συμβάσεις δεν υπογράφονται, γιατί δεν εξαναγκάζεται η εργοδοτική πλευρά σε διαπραγμάτευση. Απέμενε τουλάχιστον η επιδιαιτησία. Και αυτή, όμως, ουσιαστικά καταργείται, αφού θα πρέπει να συμφωνήσουν να πάνε σε αυτή και οι δυο πλευρές. Αυτό και αν είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Υπάρχουν βέβαια και άλλα παραδείγματα ισοπέδωσης κάθε εργασιακής συνθήκης.
Να θυμίσω επίσης, ότι δεν μπορούμε να αδιαφορούμε τόσο ελαφρά την καρδία για τις επόμενες γενεές. Μπορεί εγωπαθώς να κοιτάμε μόνο την πάρτυ μας, όμως είμαστε μια συνέχεια σε αυτό τον κόσμο. Για να εξασφαλιστούν εργασιακά δικαιώματα που θεωρούμε δεδομένα (τα απλά, όχι τις λεγόμενες υπερβολές), όπως το 8ωρο, η δίκαιη αμοιβή της εργασίας, το δικαίωμα στην ξεκούραση και τις διακοπές, έχει δοθεί αίμα. Δεν μπορεί να ακυρώνεται τόσο απλά μέσα σε δυο χρόνια, χωρίς κανένα αντίβαρο, καμία εξασφάλιση, παρά με την ελαφρά πιθανότητα (που δεν θα δεχόταν κανείς σοβαρά) ότι ίσως τα καταφέρουμε με κάποιο μαγικό τρόπο και αν αλλάξουν διάθεση οι Γερμανοί.
Ως λαός έχουμε φερθεί «εγκληματικά» τις τελευταίες δεκαετίες. Αλλά είναι δυσανάλογη η ποινή για το έγκλημα.
Επίσης, είναι ιδέα μου ή παίζει πολύ τελευταία αυτό το εμετικό: αριστερός = αλαφροΐσκιωτος και αιθεροβάμων σε αντίθεση με τον μνημονιακό = ψύχραιμος για τις σωστές αποφάσεις
Γιατί προβοκατόρικα θα ήθελα να ρωτήσω τους φίλους μνημονιακούς, ποιο είναι το χρονικό και κοινωνικό πλαίσιο που κατά τη γνώμη τους θα μπορούσαν να πουν ότι το μνημόνιο απέτυχε. Αν σε 5-10 χρόνια δεν έχουμε ανακάμψει; 20; Αν έχουν πέσει οι μισθοί στα 50 ευρώ; Ποιο είναι το όριο;
Πάντως τα μέχρι στιγμής δεδομένα σίγουρα δεν δικαιώνουν τη «ψύχραιμη» πλευρά, που κρύβεται πίσω από την κουρτίνα νο2.
"Η συντριπτική πλειοψηφία είχε περισσοτερα λεφτά στην άκρη..."
Oldboy, είσαι κοολοσσός της οικονομικής σκέψης -συγχαρητήρια! Το ότι με τη χρεοκοπία και την -εκ των πραγμάτων- έξοδο απ' το ευρώ τα λεφτά αυτά θα είχαν υποτιμηθεί-πληθωριστεί τόσο πολύ, ώστε να καταλήξουν να μη σημαίνουν τίποτε, ούτε που σου περνάει από το μυαλό, βλέπω.
Φιλική συμβουλή: Αφού δεν σου βγαίνει η οικονομική/πολιτική σκέψη, γιατί δεν το γυρίζεις στην ανθοδετική; -κάνει καλό και στην κατάθλιψη που σου γεννά η δυστυχία των συνανθρώπων.
ΥΓ Ερώτηση: Έχεις καμιά καλύτερη ιδέα για το πώς θα μπορούσαμε να διορθώσουμε μόνοι μας τις στρεβλώσεις της ευρωζώνης, εκτός από την απεριλή του αυτοχειριασμού; Γιατί αυτή μάλλον δεν πιάνει, άσε που θα έχουμε πεθάνει και δεν θα μπορούμε να τσεκάρουμε το αποτέλεσμα.
«Επίσης, είναι ιδέα μου ή παίζει πολύ τελευταία αυτό το εμετικό: αριστερός = αλαφροΐσκιωτος και αιθεροβάμων σε αντίθεση με τον μνημονιακό = ψύχραιμος για τις σωστές αποφάσεις»
Μichael, στο μπλογκ του Unfollow (http://unfollowapantiseis.wordpress.com/) θα βρεις δυο τρία άρθρα που θίγουν ανάμεσα σε άλλα και ακριβώς αυτό το θέμα: το πόσο ταυτολογικά χρησιμοποιούνται όροι όπως «κοινή λογική» από την πλευρά των ψυχραίμων και αντιλαϊκιστών (σε εισαγωγικά και οι δύο όροι). Επίσης και το ίδιο το περιοδικό έχει ένα εξαιρετικό σχετικό θέμα.
Αuslaender, δεν εννοούσα ότι βρεθήκαμε με το ζόρι. Και για να συμπληρώσω αυτό που λες, είμαι σίγουρος ότι και ο εθνικός διάλογος να είχε προηγηθεί, ο κόσμος θα έλεγε "ναι" στην Ευρωζώνη. Γιατί και ο διάλογος να προηγούνταν θα γινόταν με τους όρους που διεξάγεται και τώρα: η Ευρώπη, η πρόοδος, το φως, τα πολιτισμένα έθνη, η ελευθερία - ο επαρχιωτισμός, η υστέρηση, τα μπαλκάνια, η κουλτούρα της ήσσονος προσπάθειας.
Thrass, πόσο μάλλον κανείς δεν έχει επιλέξει την τρόικα όμως και τους δικούς της στόχους.
«Ωραία κι εύκολα τα λόγια για πτωχεύσεις κι εθνικά νομίσματα αλλά, δυστυχώς, αβασάνιστα».
Θα επαναλάβω κάτι παρεμφερές που έγραψα σε προηγούμενο σχόλιο: Δεν εισηγήθηκα ούτε τώρα ούτε άλλοτε -μάρτυς μου τα ποστ, ανά πάσα στιγμή τα βρίσκει κανείς- πτώχευση και εθνικό νόμισμα. Λέω πως πρέπει να σταματήσει άμεσα αυτό το εγκληματικό πρόγραμμα των μνημονίων. Αυτό που λέω πράγματι είναι πολύ πιθανό να έχει μία από τις δύο συνέπεις ή ενδεχομένως ακόμη και τις δύο. Και πάνω στο αν αυτό που προτείνω μπορεί να οδηγήσει σε ακόμη χειρότερες καταστάσεις δεκτός και ο αντίλογος και η κριτική. Αλλά είναι λογικό άλμα να λες στον άλλο γιατί λες να πάμε στη δραχμή. Αφού διευκρινίσω ότι εδώ και αρκετούς μήνες αναρωτιέμαι μήπως θα ήταν καλύτερα να πάμε στη δραχμή -αλλά δεν έχω καταλήξει ακόμα, ίσως γιατί είμαι αβασάνιστος- ξαναλέω πως το να προτείνει κάποιος να πει όχι στην άλλη πλευρά των συνομιλιών δεν συνεπάγεται αυτόματα όλα τα υπόλοιπα. Και πάντως αν τα συνεπάγεται ας δούμε τα πράγματα όπως είναι: είναι η άλλη πλευρά που σου λέει ή κάνεις ό,τι σου λέω ή κόψε το κεφάλι σου.
«Μιλάς για αντίσταση. Πως πιστεύεις ότι αυτή θα αλλάξει τα πράγματα; Ή μάλλον να το θέσω διαφορετικά: αν αύριο διαδηλώσουν ένα εκατομμύριο άνθρωποι, τι θα συμβεί; Θα πάρουν το μήνυμα (δεν το ξέρουν ήδη;) οι αποτυχημένοι πολιτικοί μας και οι ξένοι ότι "δεν πάει άλλο"; Και θα σκεφθούν "ναι μωρέ έχουν δίκιο οι Έλληνες που διαδηλώνουν, ας μη μειώσουμε το βασικό μισθό και τις επικουρικές συντάξεις"; Αυτό πιστεύεις; Θα ήθελα ειλικρινά να γράψεις πως νομίζεις ότι μία διαδήλωση διαμαρτυρίας θα βοηθούσε τη χώρα αυτή τη στιγμή. Ή ακόμη περισσότερο, αν την βοήθησε οποιαδήποτε στιγμή. Οι πορείες, τα πανώ και οι ντουντούκες ανήκουν σε μία άλλη εποχή αγώνων, που ούτε και σε εκείνη την εποχή βέβαια πέτυχαν τίποτα»
Επειδή η Ιστορία μας ειρωνεύεται όλους, έχω γαλουχηθεί και πιστέψει βαθύτατα ότι οι ντουντούλες και οι πορείες δεν οδηγούν πουθενά. Και πράγματι μεγάλο μέρος της μεταπολίτευσης αναλώθηκε σε τσάμπα μαγκιές και αγωνιστικές κινητοποιήσεις που δεν ήταν και τόσο αγωνιστικές, σε βαθμό που η λέξη εκφυλίστηκε. Και προσωπικά είχα συμμετάσχει τα χρόνια της ομαλότητας σε απειροελάχιστες. Δεν προέρχομαι λοιπόν από κουλτούρα «αγωνιστικής» παράδοσης. Από εκεί και πέρα όλα τα πράγματα έχουν ένα όριο όμως. Και το όριο αντοχής της κοινωνίας ξεπεράστηκε. Και αν δεν πει τώρα όχι η κοινωνία, τότε έχει αλλοτριωθεί και παραδοθεί ολοκληρωτικά. Αν κατέβει λίγος ή μέτριος κόσμος στο δρόμο και τον διαλύσουν τα χημικά, θα έχουμε πάλι business as usual. Aν κατέβει ΠΟΛΥΣ κόσμος στο δρόμο, αλλά ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΣ, ούτε με τα χημικά θα την παλέψουν ούτε με τίποτα. Η εικόνα μεγάλου πλήθους στους δρόμους, αλλά αληθινά μεγάλου, θα κάνει το γύρο της γης. Και αν όταν είναι να ψηφιστεί αυτό το πράγμα είναι έξω από τη Βουλή το πλήθος που πρέπει να είναι, δεν ξέρω πόσοι βουλευτές θα τολμήσουν να αγνοήσουν και αυτό το μήνυμα. Και τελικά εκείνο που πιστεύω είναι πως ό,τι και να γίνει, και αναποτελεσματική να είναι μια κινητοποίηση μαζικότατη, θα έχει δείξει τουλάχιστον ότι δεν είμαστε σφάγια, ότι εν πάση περιπτώσει δεν αποδεχόμαστε μοιρολατρικά τα πάντα.
«Ξέρεις πόσες φορές από τη μεταπολίτευση και μετά χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο της υποτίμησης; Από μνήμης θυμάμαι δύο ή τρεις υποτιμήσεις».
Από μνήμης θα θυμάσαι τότε επίσης πως έγιναν οι υποτιμήσεις, η ζωή συνεχίστηκε, η ζωή συνεχίστηκε ΠΕΡΙΠΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ. Ίσως λοιπόν να μην είναι και τόσο ανάλυση καφενείου η υπόθεση, πως αν είχαμε νόμισμα στα χέρια μας τον καιρό που ξέσπασε η κρίση, η υποτίμηση θα είχε ΑΠΕΙΡΩΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΟΔΥΝΗΡΑ αποτελέσματα από αυτά που έχει το δόγμα «Παιδιά για εσάς υπάρχει μόνο αυτό το νόμισμα, αυτό το νόμισμα εμείς μπορούμε να σας το δώσουμε και θα σας το δίνουμε με τρόπο τέτοιο και όρους τέτοιους που αν βαστάτε αντέξτε τους, αν δεν βαστάτε λυπούμεθα πληρώνετε τα κρίματά σας».
Ανώνυμε των 3:48, αυτός είμαι εγώ ένας κολοσσός της οικονομικής σκέψης. Σου ανταπαντώ λοιπόν ότι ΓΡΑΦΩ ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΟΤΕΡΑ ΤΩΝ ΑΡΧΙΔΙΩΝ μου όλους τους αληθινούς κολοσσούς της παγκόσμιας οικονομικης σκέψης, όλους τους ειδήμονες του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, και της Κομισιόν, όπως και την ελληνική πολιτική και οικονομική ελίτ που αποδέχθηκε τη συνταγή και σε πολλές περιπτώσεις την ύμνησε.
Γιατί δύο τινά υπάρχουν: οι τύποι ή είναι συγκλονιστικά σκιτζήδες ή ενεργούν βάσει σχεδίου φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας.
Γιατί αν στην αρχή του μνημονίου οι διαφωνίες όλων όσων διαφωνούσαμε ήταν ιδεολογικές και θεωρητικές, δυο χρόνια μετά δεν είναι ζήτημα θεωρίας αλλά πράξης, δεν είναι ζήτημα ιδεών αλλά εμπειριών.
Και αυτό το πρόγραμμα διαλύει πέρανα από τους ανθρώπους που δεν τους αφορούν, τον ίδιο τον ασθενή που υποτίθεται θα θεράπευε, την ελληνική οικονομία.
Και αυτό που φοβάστε και τρέμετε και που όλοι μας φοβόμαστε και τρέμουμε, γιατί δεν ζούμε στο διάστημα, στην ίδια χώρα θα εξακολουθήσουμε να ζούμε κι αν γίνει το μπραφ, μοιάζει φενάκη να νομίζουμε πως θα το αποφύγουμε. Κάποια στιγμή θα γίνει ούτως ή άλλως, γιατί το ίδιο το πρόγραμμα μας οδηγεί προς τα εκεί. Αν φοβάται κανείς να πεθάνει σήμερα, ας ξέρει ότι θα πεθάνει αύριο με ακόμη χειρότερους όρους κι αφού στο μεταξύ ο χρόνος που θα θεωρεί ότι έχει κερδίσει θα είναι ένας χρόνος που θα αργοπεθαίνει.
Τέλος, ναι, μπορεί να κάνω λάθος, ναι, μπορεί να ισχυρίζομαι πράγματα δυνάμει καταστρεπτικά. Δεν είμαι προφήτης, δεν ξέρω το μέλλον.
Αλλά με βάση το παρελθόν και το παρόν έχω σχηματίσει μια εικόνα και τη γνώμη που μου αναλογεί τη λέω, όχι πάντως αβασάνιστα, όχι πάντως αδιάφορα. Δεν δέχομαι πάντως το επιχείρημα ότι δεν μου αναλογεί γνώμη και ότι μου αναλογεί η σιωπή, καθώς πρέπει να ακούω τους ειδικούς. Τους άκουσα και τους είδα.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=12532
Εδώ δεν θα πρόκειται απλώς για υποτίμηση. Θα πρόκειται για ένα νέο νόμισμα (η παλιά δραχμή δεν υφίσταται πλέον), το οποίο επισήμως θα αντιστοιχεί στις αξίες μιας πτωχευμένης οικονομίας -ο κανόνας του χρυσού έχει καταργηθεί, αν έχεις ακουστά. Δηλαδή, θα αντιστοιχεί στο τίποτε. Ανεπισήμως, βέβαια, όλες οι εσωτερικές συναλλαγές θα υπολογίζονται σε αντιστοιχία με το ευρώ -ως σκληρό νόμισμα, όπως γινόταν παλιά με το δολλάριο- και με την αξία του χρυσού. Ο μαυραγοριτισμός θα πηγαίνει σύννεφο, όπως συνέβαινε στις χώρες του ανατολικού μπλοκ -δηλαδή, σε οικονομίες με έλλειψη αγαθών και πληθωρισμένο χρήμα.
Κουίζ: Ποιοι θα ωφεληθούν απ' όλ' αυτά. μεγάλε επαναστάτη;
Επιπλέον, μπορείς να φανταστείς πολλούς μαλάκες εξαγωγείς προιόντων στην Ελλάδα που θα είναι διατεθειμένοι να δεχτούν να πληρωθούν σε δραχμές -ένα νόμισμα που δεν θα αξίζει ούτε το χαρτί που τυπώθηκε και θα υπάρχει μόνο
για να νταραβερίζονται οι έλληνες στο εσωτερικό, αντί να δίνουν αυγά για να πάρουν ζάχαρη και αντιστρόφως;
ΥΓ Το ενδιαφέρον θέμα στο περιοδικό ο άλλος μεγάλος επαναστάτης, ο Πιτσιρίκος, το έγραψε;
«Oldboy, είσαι κοολοσσός της οικονομικής σκέψης -συγχαρητήρια! Το ότι με τη χρεοκοπία και την -εκ των πραγμάτων- έξοδο απ' το ευρώ τα λεφτά αυτά θα είχαν υποτιμηθεί-πληθωριστεί τόσο πολύ, ώστε να καταλήξουν να μη σημαίνουν τίποτε, ούτε που σου περνάει από το μυαλό, βλέπω».
Κοίτα τότε θα σου υποτιμούσαν ας πούμε 500 ευρώ καταθέσεων, σήμερα θα σου υποτιμήσουν 100 ευρώ.
Και τότε θα στα υποτιμούσαν σε μια οικονομία με πολύ καλύτερους δείκτες από τους σημερινούς, άρα και η μετατροπή θα ήταν σε πολύ καλύτερο νούμερο. Για το δεύτερο δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω πως έτσι πρέπει να ναι. Για το πρώτο είμαι και παραείμαι.
"ΥΓ Το ενδιαφέρον θέμα στο περιοδικό ο άλλος μεγάλος επαναστάτης, ο Πιτσιρίκος, το έγραψε;"
Όχι, η Έφη Γιαννοπούλου με την Μπέκι Μπλουμ. Διάβασέ τες, καλό θα σου κάνει, μεγάλε πειθήνιε.
Επίσης, μην παρουσιάζεις ως μεγάλες ανακαλύψεις αυτά που λες. Τα επιχειρήματα κατά της δραχμής κυκλοφορούν ένα χρόνο τώρα. Ίσως και λιγότερο. Γιατί βλέπεις μέχρι πέρσι τον Απρίλη νομίζω ήταν αδιανόητη και η σκέψη για τη δραχμή. Ήμασταν εξασφαλισμένοι με την προγραμματάρα μας.
Ο Βαρουφάκης (αν και ψιλονάρκισσος) είναι από τους ελάχιστους που φαίνεται να ξέρουν για τι μιλάνε. Και προτείνει κάτι συγκεκριμένο: πτώχευση εντός της ευρωζώνης. Οι επικριτές των "δραχμολάγνων" και υποστηρικτές του δήθεν "μονόδρομου" του μνημονίου (ελλείψει, υποτίθεται, εναλλακτικών) γιατί δεν τοποθετούνται πάνω σε αυτό; Τουλάχιστον, ας εξεταστεί σοβαρά η πρότασή του από τα κόμματα της αριστεράς.
Old Boy, φυσικά και το έχω διαβάσει Unfollow. Με την ευκαιρία που το αναφέρεις, όμως, θα είναι να σου πω να σταθείς περισσότερο στο ρεπορτάζ του Χατζηστεφάνου "Τα πολιτικά δίκτυα".
Όταν σου είχα γράψει πριν κάποιους μήνες για κάποιες trollίστικες εμφανίσεις σχολείων (προσοχή, μιλάω μόνο για ουρανοκατέβατες εμφανίσεις) και στο δικό σου μπλογκ, όπως και στα άλλα, μου είχε πει ότι παρατηρείς μια όξυνση του λόγου και των απόψεων.
Διαβάζοντας τώρα και κάποια άλλα σχόλια σου σε αυτό το κείμενο σε βλέπω να προβληματίζεσαι περισσότερο για το πόσο ο Χατζηστεφάνου έχει δίκιο.
Η σημαντικότερη συμφωνία στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας ψηφίζεται σαν τον κλέφτη κυριακάτικα από μια κυβέρνηση συνεργασίας ειδικού σκοπού χωρίς εκλεγμένο πρωθυπουργό. Το μισό βουλευτικό σώμα, που υποτίθεται ότι θα την ψηφίσει, δηλώνει ότι δεν θα το κάνει, ενώ η κυβέρνηση αυτή έχει χάσει σε ένα διήμερο πέντε υπουργούς/υφυπουργούς. Παρόλα αυτά, εξαντλώντας όλα τα όρια παραμένει κυρίαρχη. Την ίδια ώρα ο ένας από τους τρεις εταίρους της κυβέρνησης την εγκατέλειψε. Την ίδια ώρα στην κοινωνία οι δυο από τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους είναι ανύπαρκτοι δημοκοπικά και ο τρίτος ακολουθεί. Και παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες λαμβάνει χώρα μια μαζικότατη συγκέντρωση κατά της συμφωνίας.
Αυτό είναι το σημερινό πλαίσιο μέσα στο οποίο καλούμαστε να πορευτούμε. Αν ποτέ κανείς πει ότι περίμενε κάτι τέτοιο, να βγει μπροστά να γίνει άμεσα πρωθυπουργός. Τις μαντικές του ικανότητες θα τις χρειαστούμε.
Την ίδια ώρα ας μην βαυκαλιζόμαστε ότι έχουμε δημοκρατία. Και πραγματικά με τρομάζει η ιδέα, ότι υποστηρικτές του Μνημονίου πιστεύουν πως ακόμα και από αυτές τις συνθήκες υπάρχει νομιμοποίηση για να ψηφιστεί αυτό. Αν δεν το πιστεύουν, έχουμε τότε άλλο ένα παράδοξο, είτε δεν τους ενδιαφέρει η δημοκρατία. Ειλικρινά, όμως, ως χώρα έχουμε φτάσει πραγματικά πολύ χαμηλά.
Μιας και ούτως ή άλλως στο μπλογκ αναμιγνύεται οικονομική θεωρία με τα liberal arts θα ήθελα να σχολιάσω ότι η φάση είναι σαν ένα έργο που επαναλαμβάνεται, η φάση θυμίζει τον ησυχασμό και τον βαρλαάμ, καθώς εδώ και για άλλη μια φορά, ο αισθηματίας, ο ηθικολόγος, ο υπέρ της δογματικής ιδεολογικής παράδοσης και των συναισθημάτων του λαού, προτείνει την σχεδόν τυφλή και σχεδόν από το υποσεινήδητο αντίδραση, απορρίπτωντας τον πρακτικό ορθολογιστή εργατικό δημιουργικό και τέτοια, επείδης, "όλα αυτά είναι σχέδια που εηυπηρετούν", τρέχα γύρευε ποιόν άλλοτε τον Σατανά άλλοτε την παγκοσμιοποίηση άλλοτε τις τράπεζες.
Μια ζώη αυτήν την μαλακία κάνει στο κάτω κάτω της γραφής η Ελλάδα και για αυτό τρώει πο***ες συνέχεια. Και για πιο πρακτικό παράδειγμα πως κλείσαν με την αντίδραση του σε αποπνικτική κατάσταση ασθενούς που χαροπαλεύει ή κάποια άλλη τέτοια ομοφυλόφιλη παρομοίωση τα εργοστάσια με τα λάστιχα και έγινε μια τρύπα στο νερό; Κάπου εκεί θα μας οδηγήσει πάλι η "αντίδραση"
@ Oldboy Μπορεί να σου υποτιμούσαν τότε 500 και τώρα 100 ευρώ. Όμως αν η πτώχευση είχε συντελεστεί από τότε,δεν θα είχες καθόλου εισοδήματα για ένα διάστημα και οι όποιες καταθέσεις σου θα είχαν μερικά ή ολοκληρωτικά δεσμευτεί. Στη συνέχεια, τα όποια εισοδήματά σου θα ήταν εξίσου υποτιμημένα. Για κάνε το λογαριασμό να δεις, θα ήσουν κερδισμένος; Γι' αυτό σου λέω -άντε σε κανένα μάθημα ανθοδετικής!
@ Ανώνυμο 7.29': Η πτώχευση εντός της ευρωζώνης είναι ένα πιθανό ή ίσως το πιθανότερο σενάριο. Αυτό προκύπτει από την έννοια πολλών δηλώσεων και ενεργειών των ευρωπαίων δανειστών -δεν κομίζει γλαύκα εις Αθήνας ο Βαρουφάκης. Αυτή όμως θα οδηγούσε πολύ σύντομα σε οικειοθελή επιστροφή στη δραχμή, λόγω του αποκλεισμού από τις διεθνείς αγορές, της αδυναμίας δανεισμού και της ανάγκης εκτέλεσης του προϋπολισμού τής Ελλάδας. Θα έπρεπε να υπάρχει κάποιο νόμισμα και ελλείψει της οποιασδήποτε ρευστότητας σε ευρώ, θα τυπωνόταν δραχμή. Ενδεχομένως και να το εύχονται αυτό οι ευρωπαίοι -με την ευγενή επικοινωνιακή χορηγία των εγχώριων ηλιθίων επαναστατών-, παρά τους κάποιους συστημικούς κινδύνους που εγκυμονεί για την ευρωζώνη, απέναντι στους οποίους όμως έχουν ήδη θωρακιστεί ή σταδιακά θωρακίζονται.
Old boy, είμαι ο Ανώνυμος των 2:12. Δεν απαντάς όμως στο βασικό ερώτημα: ποια πιστεύεις ότι είναι η εναλλακτική;
Γιατί διστάζεις να εκφράσεις αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι; Η πρώτη σου θέση είναι όχι στο μνημόνιο. Ο.Κ. να το δεχθούμε. Μετά τι; Πάρε θέση.
Το μνημόνιο είναι κακό. Το αν θα μπορούσε να είναι καλύτερο είναι μια μεγάλη συζήτηση. Ίσως και να μπορούσε να είναι, αν η προηγούμενη κυβέρνηση είχε κάνει βαθιές τομές στην οικονομία. Τώρα όμως είμαστε εδώ. Όχι λοιπόν στο μνημόνιο. Αν λοιπόν αύριο πτωχεύσουμε ή επιστρέψουμε στη δραχμή και πτωχεύσουμε, είσαι σε θέση να ξέρεις ή να προβλέψεις ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα; Νομίζω πως όχι. Είναι στιγμή ευθύνης για όλους, και πιστεύω ότι οι άνθρωποι που επηρρεάζουν άλλους ανθρώπους πρέπει να είναι ακόμη πιο υπεύθυνοι. Είναι ανεύθυνο να καλείς εκατομμύρια ανθρώπους να κατέβουν στο δρόμο, χωρίς να είσαι βέβαιος ότι χωρίς το μνημόνιο θα είμαστε καλύτερα.
Σχετικά με τις υποτιμήσεις, η απάντηση σου δεν ισχύει, καθώς η ζωή μπορεί να συνεχίστηκε προς στιγμή, αλλά το αποτέλεσμα μετά από δύο δεκαετίες το βλέπεις ποιο είναι.
Michael, αναφορικά με το κείμενο του Χατζηστεφάνου και τους επαγγελματίες σχολιαστές των social media, όντως με έβαλε σε σκέψεις. Γενικότερα τον τελευταίο καιρό, λίγο με τα στημένα ματς, λίγο με τους εμπρησμούς των Τούρκων, αρχίζω να σκέφτομαι πως ήμουν κι εγώ στο άλλο άκρο της συνωμοσιολογίας, στο άκρο της αντισυνωμοσιολογίας, που ίσως είναι εξίσου τυφλό.
«ο υπέρ της δογματικής ιδεολογικής παράδοσης»
Πες τα ρε μεγάλε, έχεις δει όλη την εικόνα αψεγάδιαστα.
Αν λοιπόν δεν υπάρχουν "σχέδια που εξυπηρετούν", υπάρχει ένα πρόγραμμα που διαλύει την οικονομία. Αυτό σου κάνει; Όχι, δεν σου κάνει. Αλλά είσαι ωραίος και ξέρεις γιατί τρώει πούτσες η Ελλάδα.
«Μπορεί να σου υποτιμούσαν τότε 500 και τώρα 100 ευρώ. Όμως αν η πτώχευση είχε συντελεστεί από τότε,δεν θα είχες καθόλου εισοδήματα για ένα διάστημα και οι όποιες καταθέσεις σου θα είχαν μερικά ή ολοκληρωτικά δεσμευτεί. Στη συνέχεια, τα όποια εισοδήματά σου θα ήταν εξίσου υποτιμημένα. Για κάνε το λογαριασμό να δεις, θα ήσουν κερδισμένος; Γι' αυτό σου λέω -άντε σε κανένα μάθημα ανθοδετικής!»
Εν πάση περιπτώσει, εγώ μίλησα με επιχειρήματα κι εσύ μου απάντησες με κάτι που δεν βγάζει νόημα. Και στις δύο περιπτώσεις θα τα δέσμευαν έτσι δεν είναι; Και στην πτώχευση προ διετίας και στην τώρα. Τι πάει να πει λοιπόν "εξίσου υποτιμημένα"; Λες και θα είναι το ίδιο να σου υποτιμήσουν 500 ευρώ που είχες τότε και το ίδιο 100 που έχεις τώρα. Λες και θα είναι το ίδιο να στο έκαναν με ισοτιμία 1 ευρώ = 600 δρχ. και το ίδιο να στο κάνουν με ισοτιμία 1 ευρώ = 1.000 δρχ.
"είναι ανεύθυνο να καλείς τον κόσμο στο δρόμο αν δεν γνωρίζεις ότι χωρίς το μνημόνιο θα είμαστε καλά", αυτό είναι η μεγαλύτερη κοτσάνα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. τελικά δεν έχεις μόνο έξυπνους αναγνώστες
Ανώνυμε των 11:00, όπως τα βλέπει κανείς για την υπευθυνότητα και την ανευθυνότητα. Αύριο μπορεί πιθανότατα τα πράγματα να είναι χειρότερα αν πούμε όχι στο νέο μνημόνιο. Πιστεύω όμως ότι μεθαύριο δεν θα είναι χειρότερα. Κι εν πάση περιπτώσει όσο μας παραλύει ο φόβος μας για το αύριο είναι όχι μόνο το αύριο που χειροτερεύει αλλά και το μεθαύριο που ακυρώνεται. Αντιλαμβάνομαι ότι όλα αυτά είναι συνθηματολογικά και όχι συγκεκριμένα μέτρα εξόδου από την κρίση. Πρόταση για την ανασυγκρότηση της οικονομίας δεν έχω, μην με ψηφίσεις λοιπόν. Αλλά δεν έβαλα και υποψηφιότητα για πουθενά. Επίσης αν δεν σε έπεισα, εσύ μην κατέβεις σε κανένα δρόμο. Τέλος αν έπεισες άλλους πως αυτό που λέω είναι ανεύθυνο, για αυτό είναι τα σχόλια και ο διάλογος.
"Πες τα ρε μεγάλε, έχεις δει όλη την εικόνα αψεγάδιαστα."
Γιατί καλέ με λες μεγάλο και δεν μ αφήνεις να κάνω μια ιστορική αντιπαράθεση, ενώ εσύ μας λες για πύργους της βαβέλ και παρλαπίπες.
Ρε μπούφε έχεις αρχίσει σα σπασμένο γραμμόφωνο και σαν να σε τσίμπησε μύγα τον κώλο να μας λες περιχαρής για την ανακάλυψη σου πως "χαχα η κατάσταση δεν βελτιώθηκε άρα φταίει αυτό το ΔΝΤ" στον συλογισμό αυτό δεν έχεις βάλει καμιά 150 παραμέτρους ρε.
Και αφού δεν κάνεις τον κόπο να το ψάξεις σαν οικονομικό μοντέλο ξέρω γω, και αφού δεν σου αρέσουν οι επίτροποι και οι οικονομολόγοι, και αφού αναγνωρίζεις ότι και στις δύο περιπτώσεις τα πράγματα είναι απαισίοδοξα, τότε με τι κριτήριο προτιμάς το ένα εναλλακτικό απαισίοδοξο και δύσκολο να προβλεφθεί σενάριο από το άλλο; Τα έψαξες πολύ η πας απλά σε αυτό που ακούγεται πιο "αριστερό", μωρή αλαφρομυαλάρα
Ενώ οι 150 παράμετροι έχουν αφαιρεθεί προφανώς από το δεύτερο μνημόνιο ή έχουμε βάσιμες ελπίδες ότι δεν θα προκύψουν στην πορεία εκτέλεσής του, έτσι;
Ανώνυμος των 2:12 που έγινε ανώνυμος των 11:00.
Δηλαδή δεν ξέρεις τι θα γίνει αύριο αν αρνηθούμε το μνημόνιο, αλλά ξέρεις ότι το μεθαύριο θα είναι καλύτερο. Και θεωρείς τον εαυτό σου υπεύθυνο. Και καλείς εκατομμύρια να κατέβουν στο δρόμο.
Δεν έχω σχόλιο. Μιλάς από μόνος σου.
Στην ελλάδα ως γνωστόν το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η φοροδιαφυγή. Σιγά σιγά περνάνε με βραχιολάκια on camera κάτι ψαγμένα τυπάκια με γάτους λογιστές, που σκάνε μια δόση φπα και την κάνουν στο χιλιετές πρόγραμμα αποπληρωμής. Καλά αυτοί αλλά οι υπόλοιποι οι τίμιοι; Οι υπόλοιποι λοιπόν που δεν φοροδιαφεύγουν που είναι ντούκου και το μέτωπο καθαρό μην τους πει κανένας ΄΄φοροκλέφτες΄΄ έσπευσαν και έβγαλαν φοροκάρτα για να περνάνε τις αποδείξεις ηλεκτρονικά. Όμως είναι μόλις 30χιλιάδες ψυχές, ή μάλλον 30χιλιάδες αφμ. Μάλλον έχουμε πρόβλήμα. Αν το μεγαλύτερο σου πρόβλημα είναι η φοροδιαφυγή και όσοι βγάζουν φοροκάρτα είναι 30χιλιάδες, μάλλον έχουμε μεγαλύτερο ακόμη πρόβλημα. Οι υπόλοιποι που ξέρουν για κλέφτες μόνο τους πολιτικούς (που αυτοί τους έγλειφαν), οι υπόλοιποι που ξέρουν για κλέφτες μόνο τους 52 της συμπρωτεύουσας, αυτοί λοιπόν όπως πάντα δεν άκουσαν, δεν κατάλαβαν, αυτοί θα βγάλουν το φίδι από την τρύπα ρε φίλε όταν ο καπιταλισμός μας ξεζουμίζει κάθε μέρα, όταν οι πολιτικοί τα πούλησαν όλα στους ξένους, όταν ο προδότης το έλλειμα το δήλωσε 15,4 ενώ ήταν μόλις 13,8, όταν ο στρως καν είπε ότι ο προδότης του είπε ότι διοικεί μια διεφθαρμένη χώρα, όταν δεν………… Πώς να το κάνουμε 30χιλιάδες στα 11εκ είναι κομματάκι λίγο. Ειδικά όταν ο ετήσιος τζίρος από την παράνομη πώληση προϊόντων χωρίς παραστατικά και αποδείξεις φτάνει τα 25δις € όπως εκτιμούν οι εμπορικοί σύλλογοι, και το φπα που χάνεται από το κράτος φτάνει τα 10δις €. Σε απλά ελληνικά δεν χρειάζεσαι κανένα μνημόνιο!!
http://sabotaz33.blogspot.com/2012/02/blog-post.html
"Ενώ οι 150 παράμετροι έχουν αφαιρεθεί προφανώς από το δεύτερο μνημόνιο"
Αυτό ακριβώς σου λέω το πρόβλημα είναι πολύπλοκο, και πάνω από τους μισούς τρόπους να πάρεις την απόφαση εσύ τους έχεις απορρίψει, οπότε πως την διαλέγεις; Με το πως αφουγκράζεσαι τον κόσμο στην πλατεία;
Από την μία φωνάζετε κατά του μνημονίου, δεν πάει άλλο κάτι πρέπει να γίνει, να το πετάξουμε το ΔΝΤ όξω, αυτό είναι το πρώτο. πάμε όλοι τώρα να καεί η βουλή... Μετά σας δίνεται ευκαιρία να κάνετε τα λόγια πράξη με το δημοψήφισμα, και απαντάτε "μας ρωτάνε αν θέλουμε να πνιγούμε ή να πέσουμε απ το παράθυρο". Και δεν κάνετε τίποτα.
Πρώτα ζητάτε ισχυρότερους ευρωπαικούς μηχανισμούς και πλαίσια προστασίας του ευρώ και της ελληνικής οικονομίας, "από τις αγορές", μετά (ή και ταυτόχρονα) ζητάτε να φύγουμε από το ευρώ και να παίξουμε στις αγορές με την ισοτιμία.
Την μία η Ευρώπη έχει οργανωμένο σχέδιο κατά της Ελλάδας, την άλλη λέτε δεν πρέπει να φοβόμαστε τους Ευρωπαίους και τα δήθεν σενάρια περί χρεοκοπίας που μας τρομοκρατούν, μπλοφάρουν και μας φοβούνται αυτοί.
Την μια σιχαινόσαστε τα νεοφιλελεύθερα σχέδια για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, μετά ζητάτε υποτίμηση της δραχμής.
Και λέτε ότι όντως οι ακροδεξίοι δεν σκέφτονται ή ότι λειτουργούν βάση ενός αδικαιολόγητου φανατισμού, και μετά όσον αφορά τα του μνημονίου έχετε πρακτικά τις ίδιες ακριβώς θέσεις μαζί τους.
Δεν βγάζει νόημα, αν δεν έχεις πίστη.
---- gorillazmagazine: Πώς να το κάνουμε 30χιλιάδες στα 11εκ είναι κομματάκι λίγο. -----
Στα 11 εκατομμύρια ελλήνων πολιτών συμπεριλαμβάνονται βρέφη, νήπια, παιδάκια... Η πρότασή σου είναι να σπεύσουν να εκδώσουν κι αυτά φοροκάρτα (με ΑΦΜ τον αριθμό των δοντιών τους), ώστε να περνούν οι αποδείξεις των αγορών τους ηλεκτρονικά και να κυκλοφορούν στην κοινωνία με καθαρό μέτωπο;
Μήπως να αποτελούν τεκμήριο διαβίωσης και τα καροτσάκια που τα βγάζουν οι γονείς τους βόλτα; Να ξέρεις, αυτά τα παλιόπαιδα περιμένουν πότε θα κοιμηθούν οι γονείς τους για να τα πάρουν κρυφά και να βγουν μόνα τους για ψώνια.
----....Ειδικά όταν ο ετήσιος τζίρος από την παράνομη πώληση προϊόντων χωρίς παραστατικά και αποδείξεις φτάνει τα 25δις € όπως εκτιμούν οι εμπορικοί σύλλογοι, και το φπα που χάνεται από το κράτος φτάνει τα 10δις €.----
H φοροκάρτα έχει ενσωματωμένη κάμερα που παρακολουθεί τον καταναλωτή στις εξόδους του στην αγορά; Όποιος έχει φοροκάρτα δεν μπορεί να πραγματοποιεί αγορές χωρίς παραστατικό;
---- Σε απλά ελληνικά δεν χρειάζεσαι κανένα μνημόνιο!!----
Σε απλούστερα ελληνικά, κάτι δεν πάει καλά με τους συλλογισμούς σου.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63615235
Μάλλον εσύ ξέρεις καλύτερα.
Οι απόψεις του Old Boy στα οικονομικά θέματα, όπως και σχεδόν όλων των άλλων "αντιμνημονιακών", είναι (συνειδητά ή οχι - στην περίπτωση των ρομαντικών ή αφελών) άσχετες με βασικούς οικονομικούς νόμους - σαν της βαρύτητας έαν πράγμα.
Ας κάνει όμως κάτι απλούστερο ο Old Boy: ας κάνει στη επόμενή του ανάρτηση μια λίστα με τις περικοπές εξόδων και αλλαγές στην οικονομική δομή της χώρας (για να μην τις πω μεταρρυθμίσεις και προκαλέσω αλλεργία.....) που ο ίδιος θεωρεί δίκαιες για το ΣΥΝΟΛΟ της κοινωνίας και πρέπει να γίνουν κατά τη γνώμη του ΤΩΡΑ - όχι μετά από τις όποιες εκλογές ή ανάλογα την έκφραση του λαού.....
"Ο καθρέφτης σε οδηγεί σε μια ενοχλητική αντικειμενικότητα. Αυτό το ξέρουν όλοι οι χοντροί ανθρωποι. Το ίδιο και η ζυγαριά, που και αυτή δίνει ποσοτικές πληροφορίες.
Στην ενόχληση της ποσοτικά μετρήσιμης αλήθειας, αντιτάσσουμε την δική μας ποιοτική εκτίμηση, την οποία συχνά λέμε πολιτική επιλογή."
Απόσπασμα από το
"Η εθνική μας απέχθειά για την αλήθεια των αριθμών και η άρνηση της πραγματικότητας."
http://maecenas.capitalblogs.gr/listArticles.asp
Ο ανώνυμος 2/11/2012 10:57:00 μμ
Τόσα πολλά blog, τόσες πολλές γνώμες, πόνεσαν τα μάτια μου κυριολέκτικά και μεταφορικά. Αντε σχημάτισε τώρα δικιά σου γνώμη, πάνω σε ποιά απο όλες να βασιστείς και να την γυαλίσεις λίγο , να την φέρεις στα μέτρα σου. Και αυτός που δίαλεξες να συμφωνήσεις ποιός τον δασκάλεψε ( γιατι κάποιος μας έβαλε στο στόμα και στο κεφάλι αυτα που λέμε και πιστεύουμε, δεν υπάρχει παρθενογέννεση, οι άνθρωποι γεννιούνται γαμημένοι εδω και πολλές γενιές.) Σε ένα μόνο έχω καταλήξει , να βγώ στο δρόμο , να κλέισω πισι, τιβι, και να βγώ στο δρόμο. Να μιλάμε και να βλεπόμαστε ,να νιώθουμε ο ένας τον άλλον, μόνο αυτό έμεινε , η τελευταία ελπίδα για μια συλλογική λύση ίσως κρύβεται εκεί, αλλίως ο καθένας να κάνει οτι θέλει δεν θα με νοιάζει..
αντε καληνύχτα και καλή τύχη..
Lex πες και για τις αποθήκες Κροπότκιν όμως, πες του μαλάκα να καταλάβει ότι αν δει λίγο πιο πέρα από τα δημαγωγικά σενάρια τρομοκρατίας που του ξεφουρνίζουν οι πρετεντέρηδες, θα καταλάβει ότι μετά την επανάσταση θα πάει ο κάθε ένας και θα πέρνει ελευθεριακά και αυτορυθιζόμενα ότι θέλει από την τοπική απόθηκη Κροπότκιν της γειτονιάς του. Έτσι όταν μιλάμε και αποδεικνύουμε μαθηματικά την αλήθεια να τα λέμε όλα.
Και προτείνω μιας και σε λίγο με την επανάσταση η Ελάδα θα ξεφύγει από τα δεσμά του Debtocracy, και θα ξεκινήσει η ψώλα μια νεα εποχή για τον παγκόσμιο αναρχικό Σοσιαλισμό, οπότε θα αποφασίζει για την οικονομία ο κάθε ένας στην γειτονία του άμεσα και όποτε γουστάρει, και θα τα πέρνει όλα κοινονικοελευθεριάκα με αυτορύθμο ελευθερίαση της επανάστασης, από την αποθήκη κροπότκιν σε κάθε γειτονιά πάντα, ότι θέλει, μέχρι και λίμο ε τζακούζια, προτείνω επειδή με τον συνωστισμό για ψήφους και τσάμπα φαί και τσάμπα Boeing 747 ολόκληρα θα δημιουργούνται μεγάλες ουρές, καλό θα ήταν για να αποφύγουμε την ταλαιπωρία, να αρχίσουμε από τώρα να ξεπαστρεύουμε κόσο, ΑΡΑ είσαι δικέ μου να αύριο ΟΛΟΙ μαζικά με μια γροθιά συντονισμένα με πυγμή και παλαικά, ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΚΑΨΟΥΜΕ ΜΟΥΝΑΚΙΑ ΕΕΕΕ;;;;;;
Τελευταίε ανώνυμε, κάνεις λες και μας τσίμπησε όλους μια μύγα μια ημέρα να εγκαταλείψουμε τον καπιταλισμό, λες και μας τσίμπησε όλους μια μύγα μια ημέρα και είπαμε, οκ, γκώσαμε, ας δοκιμάσουμε και κάτι άλλο.
Αντίστροφα πάει το πράγμα.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home