Old Boy
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
8 Comments:
...καλά σε "έκοψα" για αντιεξουσιαστή και κουκουλοφόρο...
Βρήκα το μπλογκ σου σήμερα από τους σχολιαστές χωρίς σύνορα.
Θέλω να σε βλέπω να σχολιάζεις και εκεί όπως έκανες και παλιά κι άσε τις μαλακίες ;)
thank you για το tip στην σκηνή του σούπερ-μάρκετ με τις κόλλες,
δεν το είχα προσέξει.
Αριστούργημα ο ''άδικος κόσμος'',
πολύ επίκαιρο, πολύ ανθρώπινο,
και με πολύ καλή μουσική.
άντεξες να δεις ολόκληρη τον Κλούνει ; most boring film ever.
Συμφωνώ με την τελική παράγραφο της κριτικής σου για το Απόγονοι. Κάτι δεν κολλάει, κάτι λείπει στον χαρακτήρα του Κινγκ. Δεν βοηθάει επίσης ότι ένας άντρας χοτ σαν τον Κλούνυ, ενώ έχει χάσει το ενδιαφέρον του για την γυναίκα του, δεν έχει άλλες γυναίκες στην ζωή του, ούτε καν μάτια για άλλες. Αν και καλή η ερμηνεία του, ίσως ο Κλούνυ ήταν λίγο μισ-καστ.
Αναφέρεις πολλά από τα στοιχεία της ιστορίας αλλά περιέργως δεν περιγράφεις την obsession του Κινγκ με τον εραστή της γυναίκας του -- αν και τον αναφέρεις στην λίστα με όλα τα άλλα. Όπως θυμάμαι το έργο, αυτή η έμμονη ιδέα του Κινγκ με τον εραστή, και η προσπάθειά του να τον βρεί και να τον αντιμετωπίσει, ήταν το κεντρικό στοιχείο του έργου. Και τελικά καταστρέφει και τον γάμο του εραστή αν και υποτίθεται ότι προσπαθεί να το αποφύγει. Δεν είναι σαφές αν αυτό είναι κάτι που ο θεατής πρέπει να δεχτεί σαν κατανοητό η όχι.
Και δεν νομίζω ότι τα χαβανέζικα πουκάμισα του Κλούνυ ήταν καθόλου φανταχτερά. Τα θυμάμαι σαν μονόχρωμα και μάλλον χαμηλών τόνων. Άλλη μια απόδειξη ότι η πραγματικότητα είναι απολύτως υποκειμενική.
Δεν είδα το τελευταίο του Τσίτου, αλλά ένα σχόλιο για την κριτική σου του "Ακαδημία Πλατωνος" -- αφού έδωσες το λινκ:
Εστιάζεις στο εθνικιστικό θέμα του έργου, που ήταν βέβαια το κεντρικό. Αλλά δεν αναφέρεις ένα άλλο στοιχείο του, που νομίζω ότι ήταν επίσης σημαντικό (και είναι σήμερα επίκαιρο): την απεικόνιση του νεοέλληνα σαν τεμπέλη, ανεπρόκοπου, μη παραγωγικού και μη ανταγωνιστικού. Η αντιπαράθεση των τεσσάρων Ελλήνων κηφήνων με όλους τους αλλοδαπούς (Αλβανούς και Κινέζους) που δουλεύουν σκληρά και φτιάχνουν καινούργια πράγματα (ενώ τα μαγαζιά των Ελλήνων φθίνουν και κανείς πελάτης δεν πατάει ποτέ - εκτός ένας που δεν βρίσκει αυτό που ζητάει) είναι προφανώς μεγάλο κομμάτι του "κατηγορώ" του έργου.
Ίσως επειδή η μισαλλοδοξία των τεσσάρων εμφανίζεται ελαφριά, όπως λές, για μένα αυτό το δεύτερο στοιχείο, της τεμπελιάς και της έλλειψης κάθε κινήτρου δράσης για μια καλύτερη ζωή, ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο.
Δείμο, χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει :)
Ανώνυμε, πού εκεί; Στους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα; Δεν σχολίαζα ποτέ εκεί. Αν εννοείς το Buzz, τότε πώς με έμαθες σήμερα από τους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα; Μπερδεύτηκα :)
Fpboy, άντεξα, ναι. Δεν το βρήκα και τόσο βαρετό.
ΒΑΠ, δεν το είχα σκεφτεί αυτό που λες για το γάμο του εραστή της γυναίκας του Κλούνεϊ. Ενδιαφέρον. Για τα πουκάμισα θα διαφωνήσω όμως. Και ναι η πραγματικότητα "σε αυτά τα θέματα" είναι όντως υποκειμενική :)
Για την Ακαδημία Πλάτωνος σωστή η παρατήρησή σου. Να πας να δεις και τον Άδικο Κόσμο λοιπόν :)
Να πιστοποιήσω, ως πρώην Χαβανέζος, οτι πράγματι η ταινία δείχνει όσο πιο αποτουριστικοποιημένη εκδοχή των νησιών γίνεται, και τα περισσότερα εξωτερικά είναι γυρισμένα σε γειτονιές που συχνάζουν οι ντόπιοι (οι χαόλε ντόπιοι, όχι οι γηγενείς φυσικά). Εξ'ού και την καταφχαριστηθήκαμε την ταινία. Και το σάουντρακ γαμεί και δέρνει ομολογουμένως.
Κατά τα άλλα, όπως τα λες old boy, δεν ήταν ακριβώς συγκλονιστική, δεν ήταν όμως και κάργα εμπορικό Χόλυγουντ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home