Οι συνθήκες
Ιδανικά μιλώντας, μετά την τελευταία συνάντηση
θα υπήρχε μια ακόμη πιο τελευταία.
Σαν υστερόγραφο δηλαδή.
Και οι συνθήκες υπό τις οποίες θα συναντιόνταν,
θα ήταν αυτές του εκτελεστικού αποσπάσματος.
Και το μόνο που θα μπορούσε να ζητήσει ο ένας από τον άλλον,
θα ήταν να τον σφιχταγκαλιάσει,
κι αυτός με τη σειρά του τον τραπεζίτη δίπλα του,
ώστε να εκτελεστούν όπως συστημικά τους πρέπει,
ως ένα ενιαίο διαπλεκόμενο όλον.
θα υπήρχε μια ακόμη πιο τελευταία.
Σαν υστερόγραφο δηλαδή.
Και οι συνθήκες υπό τις οποίες θα συναντιόνταν,
θα ήταν αυτές του εκτελεστικού αποσπάσματος.
Και το μόνο που θα μπορούσε να ζητήσει ο ένας από τον άλλον,
θα ήταν να τον σφιχταγκαλιάσει,
κι αυτός με τη σειρά του τον τραπεζίτη δίπλα του,
ώστε να εκτελεστούν όπως συστημικά τους πρέπει,
ως ένα ενιαίο διαπλεκόμενο όλον.
6 Comments:
του γάμ'σες του μουχαμπέτ' :)
Σήμερα πια και τα πιο επίσημα χείλη αποκαλύπτουν τη διαπλοκή...
Σκοπός της κυρίαρχης προπαγάνδας, και των κάθε λογής και προσανατολισμού κολαούζων της, είναι να αποσπά συνεχώς την προσοχή των εργαζομένων από τον ουσιώδη και πραγματικό αγώνα .
Αυτόν για τον ολοκληρωτικό ελέγχο της εργασίας από τους ίδιους.
Αυτό συμβαίνει με το απλό ταχυδακτυλουργικό κόλπο του αποπροσανατολισμού.
Ταυτίζοντας το "εργασιακό" με το ζήτημα των μισθών.
Απλά.
Εργαζόμενε και εργαζόμενη είναι καλή στιγμή να αντιδράσεις.
Ενώ με χίλιους κραυγαλέους τρόπους κλέβουν την εργασία σου, κάτω από την μύτη σου , αθόρυβα, σου κλέβουν την ίδια τη ζωή.
Αυτό που δεν θα έκανες για 1€ μην το κάνεις ούτε για 1.000.000!
Μην δέχεσαι την ιδιότητα του προϊόντος με την οποία σε κατατάσσει και σε χειρίζεται ο καπιταλισμός και οι απολογητές διανοούμενοι του.
Δεν είσαι πράγμα ούτε μηχανή. Έχεις αξιοπρέπεια και λόγο.
Είσαι άνθρωπος και σαν τέτοιος μπορείς και οφείλεις να σκέφτεσαι και να φαντάζεσαι το κάθε τι πριν το πράξεις.
Ακόμη και η εισπνοή σου να γίνεται με συνείδηση.
Είναι απαράδεκτο ενώ συμμετέχεις στην παραγωγή πραγμάτων που δηλητηριάζουν, εθίζουν, αποβλακώνουν ακόμη και σκοτώνουν τους αγαπημένους, τους συγγενής και τους συνανθρώπους σου, εσύ να απαιτείς "κεκτημένα" που μετριούνται σε λίγες δεκάδες €υρώ και σε μεταμορφώνουν σε ένα αργυρώνητο σκουπίδι.
Πάρε τις παραγωγικές μονάδες στα χέρια σου.
Έλεγξε την παραγωγή, δημιούργησε δίκτυα ενημέρωσης.
Αναβάθμισε την εργασία σου κάνοντας την δική σου επιλογή και όχι του κεφαλαιοκράτη.
Μέτρα την αξία σου στο βλέμμα των συναδέλφων και των συντρόφων σου και όχι στο μισθολόγιο του αφεντικού.
Οι μηχανές σου ανήκουν. Δεν ανήκεις εσύ σε αυτές.
Επέβαλε τον ρυθμό σου.
Τα πράγματα αλλάζουν εύκολα από την μια μέρα στην άλλη και ενώ
σε έχουν πείσει για την κυριαρχία τους στην ουσία τρέμουν και αμύνονται στο κάθε δευτερόλεπτο.
Είναι ένα σαθρό ψέμα που εσύ ο ίδιος όντας εξαπατημένος υποστηρίζεις.
Πρέπει να υπερβείς τον εαυτό σου τώρα!
Κάνε το άλμα.
Εσύ θα διαλέξεις το πότε θα τους δείξεις την έξοδο.
Τότε μόνο αυτοί θα αποχωρήσουν τσακισμένοι.
Η κατάσταση έχει ωριμάσει!
Εγώ το έχω πει εδώ και χρόνια ότι αυτό θα έπρεπε να είναι ο εθνικός ύμνος. Καλός ο Σολωμός, αλλά τώρα χρειάζεται ο Ξυλούρης.
Η απάντηση είναι ποτέ.
Μόνο αν ανεβάσουμε τα χέρια μας στον ουρανό, μπήξουμε τα νύχια μας στο στερέωμα και με ορμή κατεβάσουμε τη νύχτα που μας σκεπάζει εδώ και χρόνια. Αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να σκίσουμε τη νύχτα μέσα μας.
Οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά.
http://youtu.be/Q3_7JNU86m0
Τι έγινε μεγάλε διανοητή; Μόλις έσφιξαν τα πράγματα, έπαψες να εμπνέεσαι από τα αφρόλουτρα και σε γοήτευσαν τα σοβιέτ; Από το ένα άκρο στο άλλο; Στο εκτελεστικό απόσπασμσα πάει το μυαλό σου, τίποτε πιο δημιουργικό δεν βρήκες να σκεφτείς;
Δημοσίευση σχολίου
<< Home