You ask me?

«Ρωτάτε εμένα αν επικροτώ την βία;»

Βιντεάκι από το πολύ ενδιαφέρον "Τhe Black Power Mixtape 1967-1975". Όλα σε αυτόν τον κόσμο θέμα οπτικής γωνίας είναι: μπορείς λοιπόν να το δεις και να πεις «Ορίστε, η γυναίκα για αληθινότατη βία εις βάρος των μαύρων μιλούσε, δεν υπάρχει η έννοια "μεταφορική βία", άρα η όποια βίαιη απάντηση στην μη κυριολεκτική βία βρίσκεται εν αδίκω και είναι δυσανάλογη» ή από την άλλη να πεις «Ορίστε, παντού και πάντα η εξουσία ασκείται και μέσω της επιβολής της στη γλώσσα, μέσω του τρόπου που ορίζει κυριαρχικά τις έννοιες κλειδί, μέσω όσων περιλαμβάνει στον ορισμό τους και όσων πολύ βολικά αποκλείει. Η εξουσία κατουρά σαν σκυλί τον ορισμό της έννοιας "βία", καθιστώντας έτσι τα όρια της έννοιας αδιαπραγμάτευτα δικά της: όποιος επιχειρήσει να μπει μέσα τους και να αλλάξει τον ορισμό, αντιμετωπίζει αδυσώπητα γαβγίσματα σε επίπεδο καθεστωτικού λόγου, δαγκωνιές και γδαρσίματα σε επίπεδο αστυνομικής καταστολής».

Αρκετός κόσμος πρέπει να κρύωσε πολύ αυτό το σαββατοκύριακο, κι όμως διστάζω να το γράψω και δεν βρίσκω τον κατάλληλο τόνο με τον οποίο θα το γράψω, ακριβώς επειδή η έννοια «λαϊκισμός» έχει κατουρηθεί με πολλή ένταση. Πόσo μάλλον αν το προχωρήσω λέγοντας πως το να κρυώνεις γιατί δεν έχεις πια λεφτά για θέρμανση συνιστά μια βίαιη μεταβολή στη ζωή σου. Αλλά εγώ δεν κρυώνω ακόμα. Άρα δεν δικαιούμαι να μιλάω για αυτά τα θέματα. Θα ήμουν υποκριτής.

Η υποκρισία. Η ενοχή. Έννοιες από τις πιο μονόπλευρα κατουρημένες.