Υπερψηφτύστε
(Λίγο πριν αρχίσει η συνεδρίαση)
(Κατά τη διάρκειά της)Αποκλειστικό βίντεο από τη χθεσινή συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ και την μεταχείριση που επεφύλαξαν οι βουλευτές στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Το λουλούδι που ανοίγει τα μπουμπούκια του στο τέλος του βίντεο δεν είναι άλλο από το άνθος της συναίσθησης της κρισιμότητας των περιστάσεων, συναίσθησης που θα κάνει τους πτύοντες βουλευτές να ψηφίσουν -με βαριά αναντίρρητα καρδιά- το μεσοπρόθεσμο σε ένα άρθρο (ή ενδεχομένως και σε μισό αν αυτό κριθεί απαραίτητο για τη σωτηρία της χώρας, με κόκκινη πάντως γραμμή για άλλους το 1/4 και για άλλους το 1/8 του άρθρου). Αμέσως μετά την ψήφιση του, με επιστολή που ήδη συντάσσει η Εύα Καϊλή, ο Υπουργός Οικονομικών θα κληθεί για νέες εξηγήσεις σε συνεδρίαση με γενικό θέμα «Τι ήταν αυτό που μας έβαλες και ψηφίσαμε ενώ εμείς δεν το θέλαμε, δεν» και πάνω στο φτηνό πεδίο βολής του θα συνασκηθούν βρίζοντας ξένοι φαντάροι και ντόπιοι εκπρόσωποι του έθνους.
posted by Old Boy @ 5:24 μ.μ.
10 comments
10 Comments:
Παρακαλούμε μην πυροβολείτε τον υπουργό. Υπάρχει και ο πιανίστας.
Εκ της διεύθυνσης
Ανοησίες. Αν δεν έχεις κάτι να πεις καλύτερα να σιωπάς.
Αγαπητέ κύριε Old Boy
“Το αποκλειστικό βίντεο” δυστυχώς δεν μπορώ να το ανοίξω με τίποτα. Βάζω κωδικούς, κάτι πρέπει να κάνω λάθος και τελικά τίποτα. Στη βόλτα όμως που μου πρότεινες να βγω σήμερα, διάβασα το πάρα πολύ ωραίο κείμενο του κυρίου thas με τον τίτλο “σπινθήρας”.
Θα ήθελα να μου επιτρέψεις να διατυπώσω από “εδώ”, μία απάντηση και ένα παράπονο.
Και το “εδώ” ( και όχι στην “Πλατεία” ), δεν είναι για μένα αποτέλεσμα τυχαιότητας ή εύκολη λύση, αλλά συνειδητή ΕΠΙΛΟΓΗ που προέκυψε μετά από μακρά και επίπονη διαδικασία και κατέληξε στο συμπέρασμα πως και από “εδώ”
( και όχι στην “Πλατεία” ) , βοηθώ το μυαλό μου “να τρέφεται με σκέψεις, σκέψεις...” , το βοηθώ να σκέφτεται όλο και πιο ελεύθερα και να με οδηγεί σε επιλογές που θα βοηθήσουν τόσο εμένα όσο και την κοινωνία που συγκροτώ το βίο μου, να ζήση πιο “ανθρώπινα”.
Η απάντηση
Διατυπώνει ο κύριος Thas το ερώτημα “ Εσύ; τι κάνεις εσύ;” και έντιμα αμέσως διευκρινίζει πως “Πρώτον απ’ όλους εμένα έχω κατά νου, το ξεκαθαρίζω”. Μετά όμως στα σχόλια προσθέτει “και φυσικά σε όποιον άλλον νιώθει να τον αφορά το ερώτημα, αλλά σε απολύτως προσωπικό, ιδιωτικό επίπεδο.” Και επειδή νοιώθω ότι με αφορά, θα ήθελα να απαντήσω “σε απολύτως προσωπικό, ιδιωτικό επίπεδο”.
ΕΠΙΛΟΓΕΣ κάνω. Από το 73 που θυμάμαι τον εαυτό μου να σκέφτεται και λογικά, επιλογές κάνω. Κάθε στιγμή, κάθε μέρα,
στο σπίτι, στη δουλειά, στους συγγενείς, στους φίλους, στις κοινωνικές γνωριμίες, παντού, κάνω επιλογές. Και τώρα που έχω πια ένα βάθος χρόνου αλλά και “αφορμή-εργαλείο” για να τις κρίνω, βλέπω πως καμία από αυτές, καμία, δεν συμπεριλαμβάνεται στις αιτίες που πολύ ωραία αναλύονται στην “κάτω πλατεία” και που ευθύνονται για αυτό που θα βιώσουμε όλοι μας. Και αισθάνομαι πως σήμερα, θα πρέπει να είμαι πολύ πιο προσεχτικός, για να μην αρχίσω τώρα, στα γεράματα, να κάνω “λάθη” που δεν έκανα σε όλη μου τη ζωή.
Το παράπονο
Θα ήθελα να είχα το χάρισμα του “γραφιά” για να γράψω ένα κείμενο- όχι ως αντί-παράθεση, σαν απλή παράθεση-
με το ίδιο νόημα όμως( την ίδια αναζήτηση αιτίας και σκοπού) , αλλά με αυτόν τον τίτλο.
Ο σπινθήρας(διαχρονικά) και ο πυροσβεστήρας(διαχρονικά) . Δεν το έχω όμως.
Όταν όμως ο Μαρσέλους ο Γουάλας απελευθερωθεί από τα δεσμά του, ο Ζεντ θα τρέχει και δεν θα φτάνει.
Σωτήρη, το βίντεο μάλλον δεν σου ανοίγει επειδή έχει σημανθεί από το you tube ως ακατάλληλο και πρέπει να κάνεις πρώτα εγγραφή για να δηλώσεις ότι είσαι ενήλικος. Αλλά δεν δείχνει τίποτα ακατάλληλο δείχνει μερικούς που έχουν στριμώξει στην γωνία έναν τύπο και τον φτύνουν τελετουργικά όλοι μαζί.
Για να περάσω τώρα στο κύριο μέρος του σχολίου σου, με τιμά που θες να τα γράψεις «εδώ» αυτά τα τόσο ενδιαφέροντα, αλλά νομίζω πως θα ήταν πολύτιμο να τα έγραφες και στα σχόλια του ποστ του Thas (και δεν βλέπω πως θα μπορούσε ο χώρος των σχολίων του να αποτελεί την «Πλατεία» στην οποία αναφέρεσαι, αν και μάλλον αναφέρεσαι στον χώρο των σχολίων του buzz).
Επί της ουσίας προφανώς και ένα ποσοστό των πολιτών (μεγαλύτερο ή μικρότερο, αυτό δεν μπορώ να το πω) βρίσκονται στη δική σου θέση, στη θέση να έχουν το δικαίωμα να λένε πως οι δικές τους επιλογές ζωής δεν συμπεριλαμβάνονται στους παράγοντες που μας οδήγησαν στην κρίση. Και αν μη τι άλλο οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία τα έχουν καλά με τον εαυτό τους και τη συνείδησή τους. Δεν το θεωρώ ασήμαντη ανταμοιβή αυτό. Και στο χειρότερο δυνατό σενάριο και στην πλήρη οικονομική και κοινωνική κατάρρευση, εσύ και οι σαν εσένα θα ξέρετε πως δεν έχετε φταίξει, πως κάνατε ό,τι μπορούσατε.
Τέλος το χάρισμα του γραφιά του Τhas το έχει μόνο ο Thas, οπότε μην τον αφήνεις να κομπλάρει και εσένα, όπως έχει κομπλάρει το σύμπαν των Ελλήνων μπλόγκερ ;) Η τρομοκρατία της ποιότητας γραφής του δεν θα περάσει και θα συνεχίσουμε να γράφουμε και οι υπόλοιποι ;) Και πέρα από την πλάκα νομίζω πως πρέπει να γράψεις και το δικό σου κείμενο.
Ωραίος ο τίτλος σου Old Boy!
Για την πρόβλεψή σου ψιλοδιαφωνώ και ψιλοελπίζω...
“Πλατεία”: Κυριολεκτώ, εννοώ την πλατεία Συντάγματος, με τους συμβολισμούς και τη δυναμική που έχει αναπτύξει αυτές τις δεκαπέντε μέρες, αλλά στο σύνολο του πληθυσμού όμως.
Επί της ουσίας: Δεν έχω πάει μέχρι τώρα στο Σύνταγμα γιατί πιστεύω πως αν πάω, θα συμβάλω με την παρουσία μου να πάρει η υπόθεση έναν δρόμο που δεν ωφελεί τους πολλούς. Το γιατί, νομίζω από τα προηγούμενα μαλακισμένα σχόλια μου το έχεις καταλάβει. Και για να στο πω με ένα παράδειγμα, αν πάω θα αισθάνομαι σαν να είχα πάει στη συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ το 81 και να ούρλιαζα “ στις 18 σοσιαλισμό”.
Τέλος, για την τρομοκρατία του κυρίου Thas, όχι, δεν με κομπλάρει, μ’ αρέσει και ήδη έχω αρχίσει να φωνάζω δεν θα περά δεν θα περάσει ο φασισμός.
Ας μου εξηγήσει κάποιος πώς γίνεται να μιλάω για κάτι που δε γνωρίζω; Πώς γίνεται να γράφω κριτική για ένα βιβλίο που δεν έχω διαβάσει, αλλά μου το έχουν περιγράψει; Πώς γίνεται να γράφω κριτική για μια ταινία όταν έχω δει μόνο το τρέηλερ; Πώς γίνεται να μιλάω για την "Πλατεία" αν δεν έχω πάει να αφουγκραστώ τι γίνεται, να παρακολουθήσω μια συνέλευση; Δεν υπερασπίζομαι κανέναν. (Έχοντας πάει μπορώ να πω πολλά θετικά και άλλα τόσα αρνητικά). Απλά εγώ δεν το καταλαβαίνω. Στην αυγή της Κοινωνικής (Πολιτισμικής) Ανθρωπολογίας, οι πρώτοι Ανθρωπολόγοι δεν είχαν επισκεφθεί/μελετήσει από κοντά τους πληθυσμούς για τους οποίους έγραφαν (σε αντίθεση με την αυτονόητη πια "επιτόπια έρευνα" - Fieldwork). Η επίσημη ονομασία που τους αποδόθηκε είναι "Ανθρωπολόγοι της πολυθρόνας"...
@ Σωτήρης
http://confusadcom-confusad.blogspot.com/2011/04/poison-1991-homo-segment-todd-haynes.html
Το βίντεο που ψάχνεις
Πριν μια βδομάδα περίπου είχαμε πάει στο σπίτι ενός φίλου, παιδικού. Εγώ κι ο φίλος μου παίζαμε ταβλάκι, μας έφτιαξαν κα κάτι μεζεδάκια λάιτ και πίναμε τσίπουρο. Ο γιός του, που πριν κάνα χρόνο είχε μάθει μπιλιάρδο, άρχισε πάλι. Τ’ είναι αυτό που παίζετε βρε μούχλες, το μπιλιάρδο είναι το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο, όχι όμως το Αμερικάνικο, το Γαλλικό. Και το Αμερικάνικο καλό είναι αρκεί να τηρούνται οι κανονισμοί, του απάντησα κοφτά.
Έλα τώρα, άρχισε να τσιρίζει, διάβασες εκείνο το βιβλίο για το Αμερικάνικο-το είχε δει στη βιβλιοθήκη- και νομίζεις ότι ξέρεις, εμ δεν είναι έτσι άμα δεν το παίξεις δεν μπορείς να καταλάβεις. Σήκωσε τα μάτια απ’ το τάβλι ο πατέρας του, με κοίταξε και είπε. Πάμε ; Που να πάτε ρώτησε ο μικρός. Μαζί θα πάμε του απάντησε και οι τρεις ,να παίξετε μπιλιάρδο εσύ κι ο Σωτήρης. Ε ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε, άρχισε να χοροπηδά απ’ τη χαρά του ο μικρός, δεν έβαλε γλώσσα μέσα μέχρι να φτάσουμε. Η λέσχη ήταν γεμάτη με νέα παιδιά και δυο τρεις ηλικιωμένους
που εξηγούσαν σε μια παρέα τι θα έκαναν άμα ήταν αυτοί πρωθυπουργοί. Μου πρότεινε να παίξω πρώτος-δεν ήξερε τη διαδικασία- αλλά του είπα παίξε εσύ πρώτος για να δω πως παίζεται. Έβγαλε έξι καραμπόλες και με ύφος κάτι ανάμεσα από Μαρξ , Πάπα και Καντ είπε. Σειρά σου τώρα παππού , αλλά πρόσεχε μην σκίσεις την τσόχα.
Στις είκοσι καραμπόλες τα μισά παιδιά είχαν μαζευτεί γύρο από το μπιλιάρδο, στις σαράντα ήρθαν όλα, στις εβδομήντα ήρθαν και οι ηλικιωμένοι. Κάποια στιγμή, μια κοπέλα που στριμώχθηκε να έρθει μπροστά και που η φύση και η οικογένεια της μάλλον είχαν βάλει σκοπό να την κάνουν πουτανάκι, με έκανε και έχασα μια καραμπόλα.
Πάει τότε ο μικρός μπροστά στον πατέρα του , τον κοιτάει μ’ ένα αγνό βλέμμα που μ’ έκανε να τον αγαπήσω ακόμα πιο πολύ και τον ρωτάει δυνατά. Γιατί δεν μου το είχες πει. Πάμε σπίτι να σου εξηγήσω του είπε. Στον δρόμο δεν μίλησε κανείς. Ήθελα παιδί μου, του είπε στο σπίτι, να καταλάβεις μόνος σου πως το μπιλιάρδο δεν είναι το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο. Γι’ αυτό και δεν στο είπα. Γι’ αυτό και ο Σωτήρης ποτέ δεν σου είπε να μην πας στη λέσχη. Πάντα σου έλεγε πως το μπιλιάρδο δεν είναι το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο. Κατάλαβες; Ναι απάντησε, νομίζω.
ΠΠΣΠ-ΑΑΣΠΕ-ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ-ΜΟΝΑΞΙΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΥΛΛΑ
Σωτήρης. Νίκο σ’ ευχαριστώ πολύ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home