Από την πίσω πόρτα
Τουλάχιστον ο Τρικούπης το είχε πει μπαμ και κάτω. Σε εμάς η φάση πηγαίνει κάπως έτσι, σταλιά σταλιά κι αχόρταγα:
«Δυστυχώς Έψιλον»,
«Δυστυχώς Πι»,
«Δυστυχώς Ταφ»,
«Δυστυχώς Ωμέγα»,
«Δυστυχώς Χι»,
«Δυστυχώς Έψιλον»,
«Δυστυχώς Ύψιλον»,
«Δυστυχώς Σίγμα»,
«Δυστυχώς Άλφα»,
«Δυστυχώς Μι»,
«Δυστυχώς Έψιλον»,
«Δυστυχώς Νι».
Με τόση συσσωρευμένη κατάθλιψη όμως και τόσο εσωτερικευμένη αποδοχή της μαύρης μας μοίρας, κοντεύει να χαθεί το πλεονέκτημα του σοκ και όλο αυτό να γυρίσει μπούμερανγκ. Πρέπει δηλαδή να γίνει η εξής διάκριση: μπορεί να κατάπιαμε σχεδόν αμάσητη την υποτέλεια του μνημονίου, αλλά το κάναμε στο όνομα της μη συντριβής ενός τρόπου ζωής που καλώς ή κακώς μας είχε κερδίσει. Δικαίως λοιπόν θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι έχουμε περιθώρια κατάποσης ακόμη μεγαλύτερων δόσεων υποτέλειας στο όνομα της μη συντριβής, δικαίως θα μπορούσε να υποθέσει επίσης ότι όπως αποδείξαμε ως τώρα έτσι θα αποδείξουμε και στο μέλλον πως προτιμάμε την κλιμακωτή χειροτέρευση από τη συντριβή, θα έπρεπε ωστόσο να εξετάσει ταυτόχρονα το ενδεχόμενο μήπως κοντεύουμε να φτάσουμε σε ένα σημείο, όπου η συντριβή έχει συντελεστεί και αφού έχει συντελεστεί δεν υπάρχει λόγος να υφιστάμεθα και όλα τα υπόλοιπα.
Γιατί αν ο τρόπος ζωής μας περιστρεφόταν γύρω από τη κατανάλωση, ο καταναλωτισμός δεν είναι απλά και σκέτα υλισμός. Είναι και το παραμύθι γύρω από την ύλη, είναι ο πόθος για την απόκτηση του ενός ή του άλλου αγαθού, είναι ό,τι η απόκτηση του ενός ή του άλλου αγαθού συμβολίζει για σένα που τον αποκτάς. Ζούσαμε σε ένα κόσμο διαφημίσεων και οι διαφημίσεις πουλούσαν ευτυχία, υπόσχονταν ότι τα διαφημιζόμενα προϊόντα στην εξασφάλιζαν. Ζούσαμε σε έναν κόσμο που υποσχόταν ότι θα είναι διαρκώς καλύτερος. Άρα η μετάβαση σε έναν κόσμο που σου υπόσχεται ότι θα είναι διαρκώς χειρότερος, συνιστά ήδη συντριβή του παλιού τρόπου ζωής. Άρα το μεγάλο κακό που πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε και στο όνομα του οποίου αξίζει να κάνουμε κάθε θυσία, έχει ήδη μπει από την πίσω πόρτα, την ψυχολογική πόρτα, την πόρτα της συντετριμμένης ψυχικής συνιστώσας του παλιού κόσμου.
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, ούτε η επίσημη χρεοκοπία ούτε η έξοδος από το ευρώ ούτε το να χάσεις τις καταθέσεις σου ούτε τίποτα που να συνιστά το χειρότερο σενάριο δεν είναι απαραίτητα χειρότερο σενάριο από αυτό που έχει εγκαθιδρυθεί και βασανιστικά παρατείνεται μήνα με το μήνα, βδομάδα με τη βδομάδα, μέρα με τη μέρα. Η πεποίθηση πως καλομάθαμε υλικά και πως αυτό ήταν, είναι και θα είναι το μοναδικό μας πολιτικό κριτήριο, είναι τυφλή μπροστά στο γεγονός πως είχαμε ταυτόχρονα καλομάθει και ψυχολογικά και πως άρα δεν είναι σίγουρο πως πια έχουμε και τόσα να χάσουμε. Κι αφού χάνουμε το καταναλωτικό όνειρο, μπορεί να βρούμε στη θέση του κανένα άλλο, ουσιαστικότερο.
posted by Old Boy @ 2:25 π.μ.
36 comments
36 Comments:
Υπερβολικά naif σε βρίσκω απόψε Οld Βoy. Πρόχειρο και αβαθές το κείμενό σου, στοχεύει στον φτηνό εντυπωσιασμό καθηλωμένων, αμόρφωτων και ταλαιπωρημένων ανθρώπων . Κρίμα γιατί αλλιώς σε είχα κόψει.
Εξοχος!
Συνασπισμός της Ρείκι και της Ζεν Αριστεράς. Τέλος στον Υλισμό. Εξαιρούνται οι συνδικαλιστές.
Μένει τελευταία η ελπίδα δηλαδή στο πιθάρι με τις λέξεις σου...
Μάλλον ισχύει το ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα, παρά μόνο τις αλυσίδες μας, αντίθετα έχουμε να κερδίσουμε τον κόσμο όλο!
old boy reloaded
yes
Πολύ φοβάμαι ότι θα μας σέρνουν μέχρι το παρά πέντε μιας γενικευμένης εξέγερσης. Η φιλοσοφία του συστήματος είναι πια η δυναμική προς τα κάτω, όλο προς τα κάτω.
Ξενούδης
http://xenoudis.blogspot.com
Συμφωνώ με το κείμενο, ωστόσο έχω την εντύπωση πως υπάρχουν κι αρκετοί άνθρωποι που θέλουν να ακούσουν τα 12 αυτά γράμματα ενωμένα σε μια λέξη, αλλά για διαφορετικούς λόγους μεταξύ τους. Άλλοι γιατι δεν αντέχουν άλλο την κοροϊδία και ΒΛΕΠΟΥΝ το μεγάλο άσπρο ελέφαντα στο δωμάτιο - χώρα τους, κι άλλοι,είτε γιατί είναι χαιρέκακοι και διασκεδάζουν με το γεγονός οτι κι ο γείτονας με το ακριβό αυτοκίνητο θα αναγκαστεί να κάνει κουπί στο μερίδιο που του αναλογεί τώρα που το καράβι βούλιαξε, είτε γιατί νιώθουν σαν το παιδί που έκανε αταξία και θέλει να "πιαστεί" για να απαλλαγεί από τις ενοχές ενός πρότερου ανέντιμου κι υπερκαταναλωτικού βίου.
Καταναλώνω άρα υπάρχω, αυτό διαβάζω στους τοίχους κι με αυτό συμφωνώ!
ολόσωστο!
Πισωγλέντηδες ; εμείς, οι Έλληνες ;
Χτες μιλούσα με δυο 30ρηδες φίλους, σχεδόν άνεργους (αυτοαπασχολούμενους χωρις απασχόληση) και με ρώτησαν "τι περιμένει ο κόσμος και δεν αντιδράει;" τους είπα: ειμαι 40 χρονών, εχω 3 παιδιά, δουλειά και υποχρεώσεις και τρέχω όπου μπορώ: πορείες, συναυλίες διαμαρτυρίας, συνελεύσεις συντονιστικών επιτροπών αγώνα, διαλέξεις. Ειστε 30 χρονών, μπάκουροι και χωρίς δουλειά και δεν κουνάτε απο τη θέση σας, και ρωτάτε εμένα; Μου απάντησαν πως ετσι ειναι η γενια των 90's, απολιτίκ και απαισιόδοξη, και ότι εμείς, η δική μου γενιά, πρέπει να βρεί μια εναλλακτική πρόταση που θα τους πείσει να την κυνηγήσουν. Τους είπα πως οι αριστεροί της γενιάς μου έχουν αρτηριοσκλήρωση, ότι η πρόταση πρέπει να είναι φρέσκια, κάτι που δεν εχει ξαναειπωθεί, γιατί αυτό που ζούμε είναι νέο, χωρίς ιστορικό προηγούμενο.
Δεν καταλήξαμε κάπου, εγώ αυριο θα πάω στην πορεία και σήμερα, αν τα καταφέρω θα πάω ν ακούσω τον Σερζ Λατούς στο πολυτεχνείο: απο το δυστύχημα της ανάπτυξης στο στοίχημα της αποανάπτυξης.
Ειχα καιρό να σχολιάσω και διαβάζοντας το κείμενο, που είναι εξαιρετικό, μου ήρθε πω αυτά και ειθε να γίνει μια ωραία συζήτηση.
Πολύ ωραίο κείμενο!
Βασίζεται σε έναν συλλογισμό που νομίζω ότι θα χρειαστεί πολύ χρόνο μέχρι να περάσει στον πολύ κόσμο, διότι εκπέμπονται πολλά παράσιτα από 'δω κι από 'κει.
Κι εγώ πιστεύω ότι ο καταναλωτισμός που κυριάρχησε τις δύο προηγούμενες δεκαετίες είχε την επιτυχία του όχι επειδή ικανοποιούσε υλικές ηδονές αλλά επειδή έφτιαξε τα δικά του σύμβολα αθανασίας.
Η γενιά των τριαντάρηδων κι εμένα μου φαίνεται χαμένη αλλά το κακό ξεκίνησε από πιο πριν.
Οι εικοσάρηδες να δούμε!
Της Ρείκι;
«έχω την εντύπωση πως υπάρχουν κι αρκετοί άνθρωποι που θέλουν να ακούσουν τα 12 αυτά γράμματα ενωμένα σε μια λέξη».
Κι εγώ έχω την εντύπωση πως ο αριθμός τους αυξάνεται ραγδαία.
Αναφορικά με τις γενιές, κι εγώ νομίζω ότι οι εικοσάρηδες βρίσκονται εξ ορισμού σε διαφορετική κατάσταση από αυτή που είχαν βρεθεί τόσο οι σαραντάρηδες όσο και οι τριαντάρηδες (όχι πάντως ότι δεν υπάρχουν διαφορές και ανάμεσα σε αυτές τις δύο κατηγορίες). Αλλά όπως το θέτεις Jomarch δε νομίζω ότι η δική σου στάση σε αντιδιαστολή με τη στάση των φίλων σου αντανακλά κάτι ευρύτερο. Νομίζω είναι θέμα ανθρώπων. Θα μπορούσες να κάνεις την ίδια συζήτηση ως τριαντάρα που τρέχει δεξιά κι αριστερά απέναντι σε σαραντάρηδες που δεν τρέχουν.
Ρέικι, λάθος μου
http://www.reiki-ryoho.gr/reiki.html
"Ζούσαμε σε ένα κόσμο διαφημίσεων και οι διαφημίσεις πουλούσαν ευτυχία, υπόσχονταν ότι τα διαφημιζόμενα προϊόντα στην εξασφάλιζαν. Ζούσαμε σε έναν κόσμο που υποσχόταν ότι θα είναι διαρκώς καλύτερος."
Ζούσαμε; Τι άλλαξε; Ακόμα ζούμε στον ίδιο κόσμο.
Άλλαξε ότι 1 1/2 χρόνο τώρα καθημερινά ακούμε ότι η ζωή μας θα είναι χειρότερη και χειρότερη και χειρότερη.
Άλλαξε ότι οι διαφημίσεις μειώνονται παντού.
Άλλαξε ότι πρέπει ίσως να πέσουμε στον πάτο πάτο για να ξαναρχίσει η υπόσχεση ενός κόσμου που θα ξαναγίνεται ολοένα και καλύτερος.
Eιναι η ελευση στην Ευρωπη του Καπιταλισμου με ασιατικες αξιες, old boy.Πια την εχουνε χεσμενη τη συναινεση σου, οπως και τη δικια μου.
Στη Κινεζοποιηση, δε μας ενδιαφερει να σου πουλαμε παραμυθια κ ονειρα.
Θα σου πουλαμε μονο φοβο για να ψοφας και να μας λες ευχαριστω.
Να στο πω κ μαρξιστικα, ειναι η καταστροφη μερους των παραγωγικων δυναμεων.Λαος και λιγοτερο ισχυροι καπιταλιστες θα πανε κατα διαολου,
κ οσοι επιζησουν,ειτε ως Κεφαλαιο ειτε ως homines sacri, θα ξαναφτιαξουν τον brave new world.
H περιφημη δημιουργικη καταστροφη του Σουμπετερ.
Νομιζ οτι κ ο Χαγιεκ, ως εντιμος απολογητης της δημιουργικης καταστροφης, θα μπορουσε να μας διαφωτισει για οσα συμβαινουν.
Ετσι πανε αυτα.Ενας κυκλος ειναι.
Αντε,καλο μας κουραγιο.
Τα ίδια και τα ίδια στερεότυπα...
Να βγουν οι τριαντάρηδες λέει στο δρόμο και να διαδηλώνουν...
Και θα ρθει ανάποδα ο ντουνιάς...
Για ποιους όμως να βγούνε στους δρόμους?
Για τους άπληστους κανίβαλους της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.
Για τους ακριβοθώρητους δικηγόρους, που είναι είναι βουτηγμένοι μέσα στη κοπριά και κατα τα άλλα δε καταδέοχνται να μιλήσουν με τη Τρόικα για την απελευθέρωση του επαγγέλματός τους?
Για τους κάτοικους της Κερατέας που δε θέλουν το ΧΥΤΥ?
Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα δυστυχώς της χώρας. Αυτό που λέγεται αριστερά.
Που στη πραγματικότητα έχει το ρόλο να απορροφά και να εκφυλίζει την ιερή αγανάκτηση του κόσμου που νιώθει ότι αδικείται. Και να την αποπροσανατολίζει σε αβεδαφικές διεκδικήσεις και οράματα που πολύ λίγους αγγίζουν.
Για να δίνει ιδεολογική κάλυψη σε κάθε συντεχνιακή διεκδίκηση για να μπαστακώνεται ο καθένας στο βιλαέτι του, να γίνεται άπληστος και να μη του καίγεται καρφί για τίποτα.
Για να υποβαθμίζει από το 74 και μετά, την όποια εθνική συνείδηση είχε απομείνει στο λαό, και που θα μπορούσε ΄σημερα να δώσει λίγο συνοχή, τώρα που η χώρα γίνεται περίγελος και απαξιώνεται.
Για να προβάλλει μια δήθεν κουλτούρα, που στη πραγματικότητα τίποτα τίποτα το αξιόλογο πολιτιστικά δεν έχει να δώσει (έχω βαρεθεί να ακούω αφιερώματα στο Θεοδωράκη και να βλέπω τους συνεχιστές τους Μαχαιρίτσες, Λαζόπουλος κλπ να θέλουν να διαμορφώσουν τη συνείδηση των νέων ανθρώπων με όρους του 70 και του 80).
Αυτό είναι δυστυχώς το μεγάλο πρόβλημα.
Μόνο στην Ελλάδα απομένει να πιστέψουν οι Ελληνες. Η εθνική ταυτότητα, η γνήσια ελληνική κουλτούρα, τα ήθη, η θρησκεία, η ιστορία αλλά και ομορφιές της χώρας αυτής είναι τα μόνα πράγματα που αν ψάξει κανείς μέσα του (ή και έξω του) απέμειναν όρθια και απ το καταναλωτισμό, τον άκρατο υλισμό και την απληστία που αυτά γεννάνε. Και μόνο από αυτά μπορεί να κρατηθεί ο Ελληνας για να σταθεί όρθιος.
Απο το αρθρο βλεπω τα βασικα. Να περιφρουρησουμε το οχι μας , την αγανακτηση μας , την κακομοιρια....
Εντάξει, αφού αυτό θες να δεις, αυτό δες. Ποιος είμαι εγώ για να ανακατευτώ στην όρασή σου ;)
μ' αρέσει που ήλπισα σε μια ωραία συζήτηση :)
Ανώνυμε πολιτη, κάτι που είμαι κουρασμένη, κάτι που γύρισα χαρούμενη απο τον Latouche και δε θέλω να το χαλάσω, δεν μπόρεσα να διαβάσω όλο το σχόλιό σου. Αγένεια, το ξέρω.
Αμα θέτε θα σας πώ για την αποανάπτυξη, αύριο. Ειναι πολύ σχετική με το πόστ. Αλλά μπορείτε να δείτε κι αυτό: http://pentanostimi.blogspot.com/2011/05/blog-post_08.html?spref=fb
Πως να αντέξουμε να ακούσουμε ενωμένη μια τέτοια λέξη όταν μέχρι κάποιο διάστημα δανειζόμασταν αδιάλειπτα και μεγάλα ποσά μάλιστα από τις τράπεζες. Πως να πάει αυτός ο κόσμος μπροστά όταν το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα τα φάει από τον διπλανό του; Αυτό κάνουμε ως Έλληνες, αυτό έκαναν και αυτοί που με κυβέρνησαν. Γιατί τώρα δεν κυβερνούν. Απλά συντηρούν μια κατάσταση. Ενώνουν τα γραμματάκια ένα-ένα μήπως λάβουν λιγότερο γιουχάρισμα από εμάς εκεί έξω. Και ποιος θέλει να ξέρει; Ας ζήσουμε λίγο ακόμα στην ψευτιά τους... μην το σκάσουν αυτοί και μας το ανακοινώσουν μέσω τρίτων, εγώ αυτό Φοβάμαι. Και αυτό περιμένω!
Οι τριαντάρηδες είναι λίγο μπερδεμένοι. Βλέπουν από τη μία το ΔΝΤ, από την άλλη τις μεγαλύτερες γενιές (ειδικά τούς 50+), και δεν ξέρουν προς τα πού να πρωτοφτύσουν.
Jomarch, θέμε θέμε.
Επί της ουσίας. “Μετακένωση”.
Μήπως θα ήταν χρήσιμο να ανασύρουμε αυτή τη λέξη , να την μελετήσουμε ιστορικά ,να αναλύσουμε το νόημα της
και να το επικαιροποιήσουμε ; Μήπως αυτό θα μας βοηθούσε να σχεδιάσουμε το μέλλον μας με όρους μέλλοντος
και όχι με όρους τυχαιότητας ή με όρους παρελθόντος ;
Μα εννοείται ότι από τον πάτο θα ξαναγεννηθούμε πάλι. Αν όχι εμείς, τουλάχιστον οι επόμενοι!
Αν κανεις αποδεχτει το να ειναι πλεον προβατο ακομη και αν δεν το επελεξε και ξεχασει τα προηγουμενα,
θα χαιρεται απλα με το να βλεπει το σανό που του φερνουν.
Καμια φορα ομως θα απορει που το διπλανο του προβατο το πηρανε για "καπου", αυτο βελαζε χαρουμενο, αλλα δεν το ξαναειδε. Ομως και εδω η μνημη με την αγνοια σπρωχνουν ξανα την ευτυχια.
Καλου κακου υπαρχουν και τα φτηνα generic αντικαταθλιπτικα, για τις πιο ανθεκτικές περιπτωσεις παθογόνων αναμνησεων.
Μακαριοι οι πατώσαντες
http://konstantin.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=31311&blid=496
η τελευταία πρόταση είναι η πιο ουσιαστική.
πάμε γι'άλλα πιο ουσιαστικά όνειρα λοιπόν!
φύγαμε!
@oldboy μπορεί να χεις δίκιο, αλλά δεν το νομίζω. Φυσικά είναι θέμα ανθρώπου, και ίσως είναι υπεραπλουστευτικό να μιλάμε για γενιές, αλλά αν μιλάμε για γενιές νομίζω έχει ένα δίκιο ο thrass.
@Σωτήρης, συμφωνούμε. Με όρους μέλλοντος.Δεν βλέπω άλλο δρόμο. Ως προς την ανάλυση του τί φταίει για την κρίση ο Λατούς (που τον είδα και στην πορεία σήμερα) δε μου είπε κάτι που δεν ήξερα. Ως προς το τι μπορούμε να κάνουμε για να δημιουργηθεί ένα κίνημα, δεν πήρα απάντηση. Αλλά μου έδωσε μια πολύ καλή ιδέα για το τι θα πρέπει να διεκδικήσουμε. Αποανάπτυξη, στα γελλικά de-croissant, δλδ απομεγέθυνση, ως απάντηση στην οικονομία της μεγέθυνσης που οδηγεί τον πλανήτη σε καταστροφή, και σήμερα στην κοινωνία της οικονομίας της μεγέθυνσης ΧΩΡΙΣ μεγέθυνση, που επικαλείται το έλλειμα πόρων για να οφηγεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε εξαθλίωση και την κοινωνία σε εκφασιμό.
(συνεχίζεται)
Τα 8 βήματα της αποανάπτυξης (σε κύκλο) reevaluer, reconceptualiser, restructurer, redistributer, relocaliser, reduire, reutiliser, recycler δλδ επανεκτίμηση, επανασύλληψη, επαναδόμηση, επαναδιανομή, επανατοπικοποίηση, μείωση, επανάχρηση, ανακύκλωση (η κάπως έτσι).
Ο Λατούς στάθηκε στην επανατοπικοποίηση: οι παραγωγικές μονάδες στον τόπο όπου καταναλώνονται τα παραγόμενα προιόντα, αλλά και σε πολιτισμικό επίπεδο: να ζούμε στον τόπο μας, ως πολίτες, να ασχολούμαστε με τις τοπικές υποθέσεις, αλλά και στην "αποαποικιοποίηση του φαντασιακού" (Καστοριάδης), δηλαδή στην πολιτιστική επανάσταση > αλλαγή αξιών ; αντί του εγωισμού ο αλτρουισμός, αντί του ανταγωνισμού η συνεργασία. Αλλαγή εννοιολογικών εργαλείων, τι σημαίνει φτώχεια, τι πλούτος, λιτότητα, αφθονία;
Ο Latouche είπε οτι αν ήταν έλληνας πολιτικός θα έκανε τα εξής: 1.εξοδος απο το ευρώ και την ΕΕ που έτσι κι αλλιώς θα καταρρεύσουν, 2. επανατοπικοποίηση των παραγωγικών μονάδων, 3.μείωση του χρόνου εργασίας, 4.μείωση δαπανών για εξοπλισμούς, 5.όχι καταστροφικές δραστηριότητες, πχ μαζικός τουρισμός, ρυπογόνος ενέργεια, ρυπογόνος βιομηχανία κλπ
Ισως δεν είναι και τόσο νέα όλ αυτά, ειναι όμως επίκαιρα. Χρησιμοποίησε και μια ρήση του Γκάντι, ότι ο πλανήτης είναι αρκετός για να μας θρέψει όλους αλλά δεν επαρκεί για να ικανοποιήσει την απληστεία ορισμένων.
Εύστοχο το κείμενο, και τα σχόλια ενισχύουν την άποψη σου oldboy. Κατ' εμέ το χειρότερο είναι ότι αρνούμαστε να δούμε τη σχέση ποιότητας νομοθετών-κυβερνώντων και ποιότητας νομοθετικού-κυβερνητικού έργου.
Jormach,
Συγγνώμη αν σου χάλασα τη συζήτηση.
Το δικό σου σχόλιο είναι, αν και πιο μικρό, ανάξιο αναγνώσεως γιατί πέρα από το να αραδιάζεις τι λέει ο ένας και ο άλλος (σιγά τις φιλοσοφίες δηλαδή) κάτι δικό σου δεν έχεις να πεις. Βέβαια ο καθένας για τη συζήτηση έχει τη δικιά του αντίληψη.
Δώσε κανένα link καλύτερα.
@ Ανώνυμος Πολίτης
συγχωρεμένος :)
Οσο για το σχόλιό μου, μην κάνεις τον κόπο. Και έδωσα και λίνκ.
Νομίζω πως αρκετά συζητήσαμε.
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος σε τίποτα.
ΔYΣΤΥΧΩΣ από εδώ και πέρα όλα θα λυθούνε στον δρόμο.
Ματ, αριστεροί, δεξιοί, μετανάστες,χρυσαυγήτες, οπαδοί του Ηρακλή, αναρχικοι΄, απολυμένοι, νοικοκυραίοι που προστατευουν την περιουσία τους , αγανακτισμένοι πολίτες, κομματόσκυλα, Ελληναράδες.
Ωραία είπαμε ο καθένας τις απόψεις του σε blogs και fora. Φυσικά κανείς δεν ακούει κανένα. Ολοι περιμένουν τη σειρά τους να μιλήσουν. τώρα θα τις υπερασπιστούμε σε δρόμους και πλατείες με πέτρες και καδρόνια.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home