Οι Κάδοι των Άλλων

Μια -ξένη- γυναίκα με τα δυο -ξένα- της παιδιά ψάχνουν τη νύχτα τα σκουπίδια.
Από τι εξαρτάται ο τρόπος με τον οποίο τους κοιτάς την ώρα που ψάχνουν;
Από τον χαρακτήρα σου;
Από την ιδεολογία σου;
Από το αν μένεις δίπλα τους ή σε άλλες, ευτυχέστερες γειτονιές;
Από όλα μαζί;

Και πόσο σημασία έχει ο τρόπος που τους κοιτάς, αν μόνο τους κοιτάς και τίποτα άλλο δεν κάνεις;

Αλλά εν πάση περιπτώσει, αν δεχθούμε ότι το ακροδεξιό βλέμμα τούς κοιτάζει με απέχθεια (να τους κάνουμε κακό), το συντηρητικό - νοικοκυραίικο βλέμμα τούς κοιτάζει -ειδικά αν πρόκειται για δικούς του κάδους και όχι για θεωρητική συζήτηση πάνω στους κάδους των άλλων- με φόβο (να φύγουν, να τους γυρίσουν πίσω με αεροπλάνα και βαπόρια) και το αριστερό βλέμμα τούς κοιτάζει με συμπάθεια (να τους εντάξουμε, ει δυνατόν και πολυπολιτισμικά), πώς τους κοιτάζει το επαναστατικά αριστερό βλέμμα; Σαν έναν από τους βασικούς δικαιολογητικούς λόγους της όλης επαναστατικής τους πρακτικής; Σαν ένα από τα κύρια επιχειρήματα για την ύπαρξη πλανητικής αδικίας και καταπίεσης;

Και στο σημείο αυτό -κρατώντας για λόγους αρχής την μικρή επιφύλαξη να μην πρόκειται για τέτοιου είδους οργάνωση που έβαλε την βόμβα- το υποθετικό ερώτημα:

Αν και εφόσον την βόμβα την έβαλαν άνθρωποι που έχουν μια τέτοια ιδεολογία, πώς αντέχουν τον εαυτό τους σήμερα; Πώς την βγάζουν καθαρή μέσα τους; Πίνουν να πάνε τα φαρμάκια κάτω; Μιλάνε μεταξύ τους για παράπλευρες απώλειες που έχει κάθε πόλεμος; Τους αρκεί πως δεν το ήθελαν; Ικανοποιούνται με το ότι ήταν η κακιά η ώρα ή αμέλεια της αστυνομίας ή ότι εν πάση περιπτώσει έτυχε; Θα θεωρήσουν ότι οι ενοχές τους είναι αρκετή αυτοτιμωρία;

Αν δεν πιστεύουν ότι ο ιερός σκοπός τους αγιάζει τα μέσα (ή ότι εν πάση περιπτώσει αγιάζει ορισμένα μέσα, αλλά ορισμένα άλλα μέσα, όπως η ζωή 15χρονων Αφγανών, δεν είναι δεκτικά αγιασμού) ας δεχθούν να τιμωρηθούν με κάτι περισσότερο από τις τύψεις τους. Αν πάλι πιστεύουν ότι ο σκοπός τους αγιάζει τα μέσα, ας δεχθούν να παραδοθούν μόνοι τους, ακόμη και σε αυτό το δικαιϊκό και σωφρονιστικό σύστημα του εχθρού, όχι για να το νομιμοποιήσουν, αλλά ακριβώς προσφέροντάς τον εαυτό τους ως μέσο που θα θυσιασθεί προκειμένου να μείνει ζωντανή η φλόγα του σκοπού.

Με άλλα λόγια ο σκοπός τους θα υπηρετηθεί από ανθρώπους που δείχνουν ότι έχουν διαφορετική αντίληψη της ηθικής και της συνέπειας από όλους τους σάπιους λειτουργούς του συστήματος που καταγγέλλουν.

Σκοτώθηκε ένα παιδί από τα εκρηκτικά μας; Δεν το αντέχουμε, δεν πρεσβεύαμε αυτό, το ακριβώς αντίθετο πρεσβεύαμε, δεν θα κρυφτούμε όπως όλοι αυτοί που σιχαινόμαστε πίσω από δικαιολογίες και τερτίπια. Είμαστε ιδεολόγοι και αναλαμβάνουμε το κόστος, δεν είναι η ιδεολογία μας σάπια, η ιδεολογία μας μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και ιδού η απόδειξη, ιδού η διαφορά μας.

Παραδινόμαστε.