Το μελάνι που σώνεται

- Τα Mont Blanc πέθαναν. Ήρθε ο καιρός των Bic και μάλιστα των Βic ρεφενέ. Όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος γράφει με Βic χρησιμοποιημένο, με μελάνι που από πλάνο σε πλάνο ολοένα και λιγοστεύει, αφού στις διακοπές των γυρισμάτων μια το χρησιμοποιούσε ο Ραγκούσης και μια ο Παπακωνσταντίνου, με καπάκι που λογικό είναι κάπου να χάθηκε, αφού με δυο τρία στυλό τη βγάζει όλη η Ιπποκράτους, φτωχικά, νοικοκυρεμένα, διάφανα και σοσιαλιστικά, είναι σαφές ότι στις πέντε ο σοσιαλισμός δεν θα είναι σχήμα λόγου.

Πέντε η μέρα που σοσιαλίζει.
Πέντε ακριβώς, την μέρα που σοσιαλίζει.
Ψηλά παίρνει ο αγέρας τα βαμπάκια,
πέντε η μέρα που σοσιαλίζει.
Το οξείδιο σπέρνει κρύσταλλο και νίκελ,
πέντε η μέρα που σοσιαλίζει.

- Με κατάσκουρο σακάκι και χωρίς να σκάει ούτε υποψία χαμόγελου, βλοσυρός προς το μακάβριο, μάς απειλεί με δύο δύσκολα χρόνια, γεμάτα δυσάρεστα μέτρα και αναγκαίες πολιτικές. Το τελευταίο του σποτ θα έχει την μορφή εξώδικου, όπου θα απειλεί με μηνύσεις όποιον αναποφάσιστο διανοηθεί να τον ψηφίσει.
- «Κύριε Τσίπρα, ακούω πολλούς πολίτες ... οι οποίοι ... κατάλαβαν ότι φάγατε και πέντε έξι χαστούκια και έχετε έτσι λίγο κοντύνει, έφυγε η φοβερή έπαρση και αλαζονεία της περασμένης Άνοιξης και λένε, ρε παιδί μου, να τους ψηφίσουμε για να μπούνε στη Βουλή, χρήσιμοι θα είναι στη Βουλή, αλλά μήπως πάρουν αέρα από αυτό και ξαναρχίσουν τα ίδια, ξανακάψουν την Αθήνα σε κάνα εξάμηνο μετά μόλις μπούνε μέσα ή οτιδήποτε άλλο ... ;».