Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 30, 2009

Το μελάνι που σώνεται

- Τα Mont Blanc πέθαναν. Ήρθε ο καιρός των Bic και μάλιστα των Βic ρεφενέ. Όταν ο ίδιος ο Πρόεδρος γράφει με Βic χρησιμοποιημένο, με μελάνι που από πλάνο σε πλάνο ολοένα και λιγοστεύει, αφού στις διακοπές των γυρισμάτων μια το χρησιμοποιούσε ο Ραγκούσης και μια ο Παπακωνσταντίνου, με καπάκι που λογικό είναι κάπου να χάθηκε, αφού με δυο τρία στυλό τη βγάζει όλη η Ιπποκράτους, φτωχικά, νοικοκυρεμένα, διάφανα και σοσιαλιστικά, είναι σαφές ότι στις πέντε ο σοσιαλισμός δεν θα είναι σχήμα λόγου.
Πέντε η μέρα που σοσιαλίζει.
Πέντε ακριβώς, την μέρα που σοσιαλίζει.
Ψηλά παίρνει ο αγέρας τα βαμπάκια,
πέντε η μέρα που σοσιαλίζει.
Το οξείδιο σπέρνει κρύσταλλο και νίκελ,
πέντε η μέρα που σοσιαλίζει.
- Με κατάσκουρο σακάκι και χωρίς να σκάει ούτε υποψία χαμόγελου, βλοσυρός προς το μακάβριο, μάς απειλεί με δύο δύσκολα χρόνια, γεμάτα δυσάρεστα μέτρα και αναγκαίες πολιτικές. Το τελευταίο του σποτ θα έχει την μορφή εξώδικου, όπου θα απειλεί με μηνύσεις όποιον αναποφάσιστο διανοηθεί να τον ψηφίσει.
- «Κύριε Τσίπρα, ακούω πολλούς πολίτες ... οι οποίοι ... κατάλαβαν ότι φάγατε και πέντε έξι χαστούκια και έχετε έτσι λίγο κοντύνει, έφυγε η φοβερή έπαρση και αλαζονεία της περασμένης Άνοιξης και λένε, ρε παιδί μου, να τους ψηφίσουμε για να μπούνε στη Βουλή, χρήσιμοι θα είναι στη Βουλή, αλλά μήπως πάρουν αέρα από αυτό και ξαναρχίσουν τα ίδια, ξανακάψουν την Αθήνα σε κάνα εξάμηνο μετά μόλις μπούνε μέσα ή οτιδήποτε άλλο ... ;».

11 Comments:

At 10/01/2009 12:22:00 π.μ., Anonymous Νικοπολίδης said...

Εγώ σου υπογράφω αυτόγραφο με Mont Blanc αν θέλεις.

 
At 10/01/2009 01:16:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Aντώνη, θα σου αφιερώσω ένα λερωμένο ύμνο μια μέρα. Με έχεις κάνει κι έχω αναθεωρήσει πάρα πόλλά.

 
At 10/01/2009 01:17:00 π.μ., Blogger vague said...

χα χα χα χα

Κοίτα, προβλήματα πάντα υπάρχουν (κανείς δεν είναι τέλειος), η ποιότητα όμως των προβλημάτων, καθορίζει και το παιχνίδι, ενίοτε δε και τον νικητή.

Μπορεί η Bold να μην έχει καπάκια, αλλά η Spot Thompson δεν έχει καν bic.

:)))
σούπερ το ποστ!

 
At 10/01/2009 05:49:00 π.μ., Blogger Τσαλαπετεινός said...

Old Boy
Σε παρακαλώ ζήτησε απο τον κύριο Νικοπολίδη ένα αυτόγραφο και για μένα.

 
At 10/01/2009 05:36:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Συνοδοιπόρε, θενκς :)
Τσαλαπετεινέ, έκανα ήδη προσωπική υπέρβαση με το προηγούμενο σχόλιο, δεν θα γίνω και βαποράκι αυτογράφων του Νικοπολίδη ;)

 
At 10/01/2009 07:18:00 μ.μ., Blogger xasodikis said...

Αυτή η σύμπτωση των συνειρμών ώρες ώρες με τρομάζει :)

 
At 10/01/2009 09:00:00 μ.μ., Blogger Filboid Studge said...

Old Boy,
"Πάμε!", η ιστορία ενός συνθήματος:
Η αρχική κουτρουβαλιασμένη άποψη ("Let's roll, motherfuckers!") μεταλλάχθηκε σε ελεγχόμενη συντροφευμένη πορεία ("Let's go, motherfuckers!"), ψαλλιδίστηκε στο αόριστο "Let's go!" και μεταγλωττίσθηκε στο "Πάμε!".
:(

 
At 10/01/2009 10:31:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Νικοπολίδης όπως λέμε Ο επίμονος κηπουρός ?

 
At 10/02/2009 12:19:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Xασοδίκη, να το ψάξουμε ;)

 
At 10/03/2009 01:09:00 π.μ., Blogger alitaki said...

Old Boy -poli agapimeni mou tainia.kalo vrady.

 
At 10/06/2009 05:49:00 μ.μ., Blogger tosio morphy said...

θα μπαινω στο πασοκ τιβι και θα το σπασω στο σπαμ τωρα που το ειπες. χαχαχ τελειο. καντε το και εσεις.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home