Τρίτη, Μαΐου 12, 2009

Η Ομορφιά δεν είναι πάντοτε τέλεια

Όταν πριν λίγο καιρό διάβασα την παρατήρηση του χρήστη STORMPHOENIXS: «Αξέχαστες στιγμές από το παρελθόν. Τα σημερινά τραγούδια δεν έχουν αυτήν την αίγλη των παλιών» θεώρησα ότι το You Tube πολύ δύσκολα θα μπορούσε να μου προσφέρει μεγαλύτερη ψυχική ανάταση.
Κράτησα μόνο μια πισινή, αφού εχθρός του ανατατικού είναι το ανατατικότερο και νά που πράγματι η συγγραφέας/ηθοποιός Νίκι Γιαν αφιερώνει ένα ποίημά της στον Τομ Κρουζ:
«ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ»
Στον Θωμά Κρούζη
---
Μόνο φως.
Γλώσσα καμιά.
Μόνο το μέτωπό σου
Μες τα μεσάνυχτα της πόλης.
Μόνο μια λέξη.
Ή μόνο μείνε σιωπηλός.
---
Την ανάσα μου κρατώ
Στου Γιού Σί Έλ Έι το Α.Ε.Ι.
Και την ξανακρατώ
Μόνο για σένα,
Κρούζη Θωμά.
---
Όλοι τον ξέρουμε αυτόν τον κόσμο.
Τίποτα δεν είναι τέλειο,
Σαν της Αφροδίτης το χέρι,
Σαν το χιόνι μετά το ουράνιο τόξο,
Σαν το αστραπόβροντο που χτυπά το παραθύρι,
Θωμά, το είδα,
Το βλέπω,
Η Ομορφιά δεν είναι πάντοτε τέλεια.
---
Βλέπω ένα αστέρι να ανατέλλει στον ουρανό.
Βλέπω ένα παιδί να κλαίει στον ώμο μου.
Βλέπω ένα δάκρυ να κυλά στο μάγουλό σου,
Λαμπερό, αστραφτερό.
Βλέπω έναν Σούπερμαν
Να πετά προς τον Άρη,
Άοπλος.
Βλέπω εσένα,
Ένα όμορφο πνεύμα,
Μπάστακα στον καθρέφτη μου μπροστά.
---
Ας μην μιλήσουμε για ματαιοδοξία.
Ας μην μιλήσουμε για λεφτά.
Ας μιλήσουμε για πίστη.
Ας μιλήσουμε για το αίμα σου που βράζει για τον χαρακτήρα.
Πώς θα το έκανες;
Τι θα έκανες;
---
Σου δίνω το χέρι μου,
Κλείνω τα μάτια μου,
Στράφηκα προς την άλλη
Κι είδα τα μάτια σου να φωτίζονται.
Ω, μπόι, μπορείς να με πεις ονειροπόλα,
Αλλά δεν είμαι η μοναδικιά.
---
Αυτό το τραγούδι είναι για σένα.
Αυτό το δειλινό λάμπει εξαιτίας σου.
---
Μια πόρτα είναι ανοιχτή,
Ακριβώς όπως ο ήλιος είναι πάντα καινουργής.
Μίλια χίλια σε περιμένουν.
Τραγουδώ αυτό το τραγούδι για σένα,
Μόνο για σένα.

16 Comments:

At 5/12/2009 02:47:00 π.μ., Blogger Τσαλαπετεινός said...

Στην ελληνική μετάφραση είναι πολύ καλό. Μήπως να έρθουμε σε επαφή με τη Γιαπωνέζα για να το αποδώσει και στα ελληνικά;

 
At 5/12/2009 03:28:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ω, μπόι...

 
At 5/12/2009 07:32:00 π.μ., Blogger επί λέξει said...

Tι λέει η Γιαπωνέζα (!) και διάγουμε και μέρες Γιουροβίζιον :))

 
At 5/12/2009 09:11:00 π.μ., Blogger I.I said...

για τον Κρουζ, δεν είναι κακό! δεν είναι για παραπάνω....

 
At 5/12/2009 11:22:00 π.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Κι όπως σ'ένα τοπίο μυστικό,
αντικριστά στο κήτος
έτσι μια ευλογία που αγνοώ,
με κρατάει στο δικό σου το μήκος.

 
At 5/12/2009 04:04:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Η Νίκι Γιαν είναι Κινέζα συγγραφέας/ηθοποιός και όχι Γιαπωνέζα συγγραφέας/ηθοποιός.
Ο Τομ Κρουζ είναι ο Σούπερμαν που πετά προς τον Άρη άοπλος.

 
At 5/12/2009 04:08:00 μ.μ., Anonymous Ανατολή σε λέγανε... said...

Ω, μπόι, ω, μπόι...

Σταμάτησε το μυαλό μου.
Έψαχνα να βρω ποιός είναι ο Θωμάς Κρούζης. Νόμισα ότι το αφιερώνεις σ' έναν άντρα και σκέφτηκα:
όχι Θεέ μου, όχι και ο Ολντ Μπόι!

Επίσης δεν κατάλαβα τον στίχο "στράφηκα προς την άλλη", ποιός στράφηκε προς τα πού;

Ω, μπόι...

Ερωτευμένος μου φαίνεσαι. Μπήκε η άνοιξη για τα καλά.

 
At 5/12/2009 04:22:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

«Επίσης δεν κατάλαβα τον στίχο "στράφηκα προς την άλλη", ποιός στράφηκε προς τα πού;»
Η Νίκι στράφηκε προς την άλλη πλευρά. Τώρα πώς είδε στην άλλη πλευρά τον Τομ, δεν το ξέρω, ποιητική αδεία φαντάζομαι.

Αφού πάντως συζητούσαμε και για τον Καραγκιόζη, δες στο πρώτο λινκ του ποστ ένα συγκλονιστικό δείγμα νοσταλγίτιδας: αφού υπάρχει άνθρωπος που γράφει «Αξέχαστες στιγμές από το παρελθόν. Τα σημερινά τραγούδια δεν έχουν αυτήν την αίγλη των παλιών» αναφερόμενος στο τραγούδι «Μαρακές», για το θέατρο σκιών και λίγα γράφτηκαν και ειπώθηκαν ;)

 
At 5/12/2009 04:29:00 μ.μ., Anonymous Ανατολή σε λέγανε... said...

Στο πρώτο λινκ του ποστ έμεινα κι ακούω τα τραγούδια που βρήκα το ένα μετά το άλλο...

 
At 5/12/2009 06:16:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ο συνδυασμός βαζελοφρoσύνης και Σαϊεντολογίας βλάπτει σοβαρά την μπλογκόσφαιρα.

thoreau

 
At 5/13/2009 01:27:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"Η Νίκι Γιαν, το “ζήν” και άλλες υποθέσεις"



Η όψη, το πρόσωπο, τα μάτια, το γέλιο,
τα μαλλιά...

Τά ΄χασα;
Τά ΄χασα.

Τί μου λες; Τρέμει ή θυμώνει η φωνή σου;
Μήπως σιωπάς;
Κι εγώ τί να πω;

Τό ΄χασα;
Τό ΄χασα.

Πώς νά ΄ναι τα χέρια σου, ποιά τα ρούχα σου,
πώς να φαίνεσαι άραγε;

Σ΄ έχασα;
Σ΄ έχασα.

Οι μυρωδιές πούντες; Η ανάσα σου,
η ανάσα μου; Τί τσίχλα μασάς;

Τις έχασα;
Τις έχασα.

Πόση ομορφιά κρύβεις;
Πώς σε γέννησε
η φύση;
Κι η φύση μου
χαίρεται ή λυπάται;

Τό ΄χασα κι αυτό;
Τό ΄χασα.

Πώς περπατάς πάνω στον κόσμο αυτό,
Πώς σε συναντώ;
Μέρα είναι ή δειλινό;

Τί χάνω και τί βρίσκω;
Ίσως τίποτε, ίσως και όλα.

Δεν τό ΄χω σε τίποτε να διαλύσω εκείνα που μας χωρίζουν.
Την οθόνη και μια αράδα από πλήκτρα.
Ένα κουτί.


Και πάλι θ’ αναπνεύσω.

 
At 5/13/2009 10:44:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

«Η Νίκι Γιαν, το «ζην» και άλλες υποθέσεις»


Η Νίκι Γιαν έχει χρόνια που δεν ζει.
Άλλωστε δεν μιλάει, δεν ακούει, δεν βλέπει.
Ανημποριά και δυσπροσαρμοστικότητα.
Έτσι είχε σκεφτεί.
Μπορούσε μόνο να κάνει την τελευταία απόπειρα δραπέτευσης.
Στην φυλακή ακόμα δεν μπορεί να συνηθίσει.
Μπορεί όμως πάντα να φύγει.
Ή δεν μπορεί;
Κι εκείνος;
Του αφιέρωσε ένα ποίημα ή κάτι άλλο.
Δεν θυμάται.
Μα πώς θα ταυτιστούν οι στιγμές τους την στιγμή που δεν ζήσαν τις σκέψεις;
Χώρια που μπορεί να μην το διάβασε ποτέ αυτό που τού ΄γραψε.
Τι γελοίο!
Θα προσπαθήσει να περάσει το διαχωριστικό.
Μα ποιός θα την πιστέψει;…
Καλύτερα, δεν θα καταλάβει κανείς τίποτε.
Είναι κι αυτό που ήθελε να του πει από παλιά.
Για το παρελθόν.
Μα…αν γίνει μπλακ άουτ και μετά…
Να πάρει!
Προλαβαίνει:
«Θα πάω να τον βρω».

Αναπνοή.

 
At 5/13/2009 10:23:00 μ.μ., Blogger Filboid Studge said...

Εξελληνισμοί:
1. Σιγκόνερης
2. Γκλιντίσγους
3. +Στιμαγκουής
4. +Γιουμπρίνες
5. Ρεφάις
6. +Τσαμπρόσος
7. +Τσαρτοήστος
8. +Πονιούμας
και βέβαια
9. Τογκρούζ
...
...

:))

Υ.Γ. Και από γυναίκες;

 
At 5/14/2009 12:50:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Φλιμπόντη, τα σπάει το σχόλιό σου.
Ανώνυμε, το γεγονός ότι η Νίκι Γιάν ενέπνευσε και σένα, είναι τουλάχιστον συγκινητικό ;)

 
At 5/14/2009 01:16:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Άμα σε περιλάβω...

 
At 5/14/2009 11:16:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αφιερωμένο εξαιρετικά
στον Old boy:



«Ο τελετάρχης»


Ω, λειτουργέ της δικαιοσύνης
σώσε την κατάσταση
σώσε την κατάσταση.

Μας πνίξανε τα σκάνδαλα
οι μίζες και το ψέμα
μας ρούξηξαν το αίμα
μας ρούφηξαν το αίμα.

Κάθε ικμάδα στέρεψε
το κάλος πήρε πόδι
χάθηκε και απλώθηκαν
λιμός, βρωμιά κι λέρα.

Κάθαρση σου ζητούμε
κάθαρση κι ευλογία
από εσέ που ορκίστηκες
δίκαιη κοινωνία.

Ω, δείξε συγκατάβαση
κι έλεος στην ζωή μας
ω, δείξε συγκατάβαση
κι έλεος στην ζωή μας.

Τι κι αν τα χρόνια
πέρασαν, γέρασες
τελετάρχη,
μα η φωνή σου φάρος μας
στο μαύρο μονοπάτι.

Είναι καιρός να δράσετε
εσύ κι οι ομόσπονδοί σου
για να μυήσετε στο
φως, το δίκαιο και τη γνώση
κι άλλους φωστήρες
σαν κι εσάς
των μαγγανειών οι λύτες.


Ω, λειτουργέ της δικαιοσύνης
κάμε τη δύναμή σου έργο
κάμε τη δύναμή σου έργο.



(Για να μη λές ότι με εμπνέει μόνο η Νίκι Γιαν. Άν δεν σου αρέσει, σβήστο)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home