Στάση Γραφής
Σήμερα το μπλογκ γίνεται τεσσάρων και αύριο ο μικρός ενός.Κανονικά το ποστ θα είχε περισσότερη αριθμολογία αν χθες περνούσαμε και στους οκτώ. Αλλά την ώρα του αγώνα -κι ενώ ακόμη περνούσαμε- είχα μια στιγμή απότομης έκπτωσης από την μαγεία του παραμυθιού, όταν συνειδητοποίησα κι από κοντά ότι περάσουμε - χάσουμε οι άλλοι είναι τόσο καλύτεροι μας, όταν εκείνη ακριβώς την ώρα -χωρίς να αρνούμαι την τεράστια αξία του να ξεπερνάς τα όριά σου- αναρωτήθηκα ποιά νομοτέλεια ορίζει ότι τα δικά μας όρια δεν μπορούν να είναι αντίστοιχα των δικών τους, αναρωτήθηκα αν τελικά στη ζωή έχει περισσότερη αξία να προσπαθείς νa κυνηγάς αυτό που σε υπερβαίνει και είναι καλύτερό σου, αντί να προσπαθείς να υπερβείς αυτό που είσαι και να μετατραπείς σε κάτι άλλο, κάτι καλύτερο. Το πρώτο απαιτεί φιλότιμο, τρέλα, ψυχή, καπατσοσύνη, τύχη, το δεύτερο χρόνο, σχέδιο, γνώση, μέθοδο, υπομονή, αντοχή στην υστερία.
Στην επιστροφή -ατελείωτα μποτιλιαρισμένος στο αυτοκίνητο, όπως και στο πήγαινε- επτά λεπτά αθλητικών ραδιοφώνων ήταν αρκετά για να επαναβεβαιωθώ ότι σε τέτοιο διανοητικό παύλα αισθητικό παύλα ηθικό (υπό την ευρεία έννοια) περιβάλλον δημοσιογράφων και φιλάθλων και πάλι καλά που προσπαθείς να κυνηγάς αυτό που σε υπερβαίνει και πάλι καλά για τις σποραδικές βραδιές θαυμάτων.
Θέλω στην τετραετία του μπλογκ επάνω να πω κάτι από βάθους καρδιάς: γαμιέται ο μέσος Έλληνας οπαδός - γαμιέται ο μέσος Έλληνας δημοσιογράφος - γαμιέται ο μέσος Έλληνας. Τελεία.
Γαμιέται η σύγχρονη ελληνική παρακμή και δεν ξέρω αν είμαι τμήμα της, ξέρω όμως ότι αυτή τη γλώσσα έχω, αυτή την αισθητική, αυτή την κοσμοθεωρία, αυτή την στάση γραφής, κι αν είμαι τμήμα της ας είμαι: προσπαθώ πάντως να μην είναι, προσπαθώ να πω ότι αν τα πράγματα βρωμάνε ταυτόχρονα τα πράγματα μοσχοβολάνε, ότι αν τα πράγματα σαπίζουν ταυτόχρονα τα πράγματα ανθίζουν, ότι τίποτα δεν είναι απάλευτο, τίποτα δεν είναι δεδομένο, ότι τελικά δεν είμαστε έτσι ή αλλιώς, ότι τελικά αν ο μέσος Έλληνας γαμιέται είναι επειδή επιλέγει αυτή την εκδοχή του εαυτού του ενώ υπάρχει μέσα του και η δυνατότητα της άλλης, ότι αν η κοινωνία παρακμάζει είναι επειδή επιλέγει αυτή την εκδοχή του εαυτού της ενώ υπάρχει μέσα της και η δυνατότητα της ακμής.
posted by Old Boy @ 4:01 μ.μ.
42 comments
42 Comments:
polakis to exw dei grammeno,alla gia mena isxuei twra:BEST EVA.
panathema se old.h sofia pou deixneis san anthrwpos(xrisimo info:anthrwpos=anw+thrwskw,teinomai pros ta panw)tha se metallaksei se oldest.i metatrepsei??fak it..
meshuggener
Χρόνια πολλά στον μικρό και στο μπλογκ! Εξαιρετικός όπως πάντα!
Γαμιεται ο ελληνας Blogger. Να ειπωθει παρακαλω τρεις φορες. Ανηκει στον μεσο ελληνα. Ποιος ειναι ο μεσος ελληνας. Ο ελληνας μικροαστος αλλα εργατης ουσιαστικα. Αυτος που γραφει για την επανασταση και τα κακως κειμενα του τοπου του του κρατους του του σπιτιου του. Αυτος ο Παπαρας που βριζει οτιδηποτε εχει σχεση με τη πολιτικη της χωρας του ως blogger αλλα πηγαινει σαν καλο παιδι-μην τυχον και τον μαλωσουν- και ψηφηζει. Αυτος που θα κανει αναρτηση για την κουνεβα λες και χεστηκε η κουνεβα αν γινεται αναρτηση. Αυτος που κανει ω! Ωιμε επανασταση ηλεκτρονικη οταν την ιδια ωρα καθεται σουζα στον εργοδοτη του οταν περναει απο μπροστα του και φοβαται μηπως τον παρει χαμπαρι την ωρα που επαναστατει-αναρτει στο μπλογκακι του. Κλανια δηλαδη. Γαμιεται η Ελλαδα ολοκληρη. Γαμιομαστε ολοι και ας τραβηξει καποιος το καζανακι επιτελους.
Χρονια πολλα!
Χρόνια πολλά boy! Να 'σαι πάντα καλά και με τόσο ωραία κείμενα.
(και μην στεναχωριέσαι για τον βάζελο, θα κάνετε χρόνια να φτάσετε τόσο μακριά όσο φέτος :p)
Χρόνια όμορφα να έχει/εχετε.
(Καπως μανιχαιστικο το ποστ, αλλα θα είναι λογω επετείων συνεπώς ασχολίαστο)
:)
Σου εύχομαι να συνεχίσεις να μας ξαφνιάζεις με τον ίδιο δυναμισμό και την ίδια συχνότητα
Εύχομαι ο μικρός να σας καμαρώσει όπως επιθυμεί.
Εύχομαι να επιθυμεί να μείνεις μακριά απ' τη μπάλα και τη συναφή εξαθλίωση που αναγνωρίζεις.
Πέποιθα, τέλος, ούτε ούτε εσύ ούτε ο μικρός θα καταντήσετε "μέσοι" (πόσο μάλλον μεσοεπιθετικοί). :)
Δε μου λες?τα σχεδίασες ώστε η γέννηση του μικρού να συμπέσει με τα γενέθλια του "πνευματικού σου παιδιού"?
Κρίμα που η Σπανιόλα χάλασε την επέκταση της αριθμολογίας,και να χαίρεσαι τον μικρό...
Στο μπλογκ θα σε χαιρόμαστε όλοι...
".....προσπαθώ να πω ότι αν τα πράγματα βρωμάνε ταυτόχρονα τα πράγματα μοσχοβολάνε, ότι αν τα πράγματα σαπίζουν ταυτόχρονα τα πράγματα ανθίζουν, ότι τίποτα δεν είναι απάλευτο, τίποτα δεν είναι δεδομένο, ότι τελικά δεν είμαστε έτσι ή αλλιώς, ότι τελικά αν ο μέσος Έλληνας γαμιέται είναι επειδή επιλέγει αυτή την εκδοχή του εαυτού του ενώ υπάρχει μέσα του και η δυνατότητα της άλλης, ότι αν η κοινωνία παρακμάζει είναι επειδή επιλέγει αυτή την εκδοχή του εαυτού της ενώ υπάρχει μέσα της και η δυνατότητα της ακμής."
τεσσερα χρονια τα λετε ωραια,
σας ευχομαι χρονια πολλα(μα παρα πολλα) ακομα, να τα λετε ετσι ωραια :)
επισης χρονια πολλα για το μικρο σας.
ε, για τα ποδοσφαιρικα δεν εχω αποψη :))
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ,ΣΤΟ BLOG ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΘΑ ΜΑΣ...
Χρόνια του πολλά, να τον χαίρεστε!
Όσο για το blog, χρόνια του πολλά ...να το χαιρόμαστε εμείς, χα!
Πολύχρονοι όλοι.
Κουμπάρος
ο μεσος ελληνας, ο μεσος ανθρωπος, ο μεσος blogger, ο μεσος αμερικανος, ο μεσος γηινος, ο μεσος αρειανος, ειναι απλα ενα στατιστικο, που οριζει την μετριοτητα μας, μας βάζει σε καλουπια, απο τα οποια μετα προσπαθουμε να ξεφυγουμε κυνηγωντας να υπερβουμε και αυτα που μας υπερβαινουν και αυτα που ειμαστε. οταν κατανοησουμε τον εαυτο μας και τον αποδεχθουμε, και δεχθουμε οτι ειναι διαφορετικος απο τον καθε αλλον, τοτε θα εχουμε κανει το πρωτο μεγαλο βημα προς την υπερβαση. οταν καταλαβουμε οτι κρυβουμε μεσα μας το καλυτερο και το χειροτερο και οτι ειναι στο χερι μας να επιλεξουμε προς τα που θα κινηθουμε και οχι απλα να κρατιομαστε στο κεντρο μαζι με ολους τους αλλους "μεσους".
η στατιστικη ειναι πολυ επικινδυνη επιστημη. σου μιλαει παντα για το δασος, ενω σημασια εχουν παντα τα δεντρα...
την καλησπερα μου
Γαμιέσαι.
Νονός.
Να σου ζήσει το παιδί, ρε!
Αναγνώστης
Κούπε πε, κούπε πε!
De profundis εξομολόγηση εν βρασμώ!
Αν ο μέσος Έλληνας γαμιέται
μοιάζει να το ευχαριστιέται, λέω εγώ
όποτε συναντώ παρόμοιο post με το παιδί συντάκτη ιστολογίου σε αναρτημένη εικόνα, νιώθω κάπως αμήχανα, διότι εν μέρει συμφωνώ με παρελθοντικό άρθρο μιας ..Σώτη Τριανταφύλλου, γιατί ο ίδιος θα προσπαθούσα να αποδώσω μια πιο αφηρημένη ίσως απεικόνιση στη μορφή ενός παιδιού στο διαδίκτυο, λιγότερο κοινότυπη, κι επιπλέον γιατί είμαι εκτός αυτού του "σεναρίου" ζωής. Άλλωστε ανήκω εδώ και πολλά χρόνια σε όσους αρέσκονται στα ενδιαφέροντά τους εντός σπιτιού, και σε όσους απολαμβάνουν θεάματα εκτός σπιτιού μόνοι τους. Την παρεξήγηση-παρερμηνεία προς εύρεση ερωτικού συντρόφου και παντρειά, μεταξύ 'φίλων' οι οποίοι συναντιούνται άνευ λόγου, έχω πάψει να την επιθυμώ εδώ και πολλά χρόνια. Μια-δυο φορές να συμβεί, πόσο μάλλον σε version παρέας-"νταβατζή", αντιλαμβάνεσαι πως η συνύπαρξη δεν είναι εφικτή. Περί "γαμιέμαι", είτε πρόκειται για μέση, είτε για παθητική φωνή, δεν μπορώ να ασχοληθώ, πρόκειται για εξ ολοκλήρου μεταφορική χρήση μιας άχαρης λέξης. Όποτε ο ίδιος την έχω χρησιμοποιήσει ενοχλούμαι. Το συγκεκριμένο ιστολόγιο κι ο συντάκτης, τυχαία αφορμή.
Άμα γράφεις με αφορμή την αποτυχία του βάζελου τέτοια κομμάτια, σε συγχωρώ που παθιάζεσαι... :-)
Χρόνια πολλά - και για τον μπέμπη και για το blog που μου αποκάλυψε στην πράξη πόσο ενδιαφέρον μπορεί να είναι το blogging... Πολύχρωμοι!
Χρόνια πολλά σε αυτά που αγαπάς και φροντίζεις.
[Είθε να ανθίσει ό,τι μπορεί να ανθίσει.]
Χρόνια πολλά στα μικρά σου!
Πολύχρονα!
Εύχομαι με το ιστολόγιό σου να συνεχίσεις να προσπαθείς νa κυνηγάς αυτό που σε υπερβαίνει και είναι καλύτερό σου, μέχρι να ανέβεις σ' ένα ανώτερο του ιστολογείν επίπεδο. Κι ο μικρός να σου μοιάσει και να σου ξεπεράσει!
eyxes apo kardias gia ygeia,agapi,xara,eytixia.XRONIA POLLA
Ό,τι ποθείς, OldBoy..
Ακόμη, 'λίγο στάρι για τις γιορτές, λίγο κρασί για τη θύμηση, λίγο νερό για τη σκόνη' (Ν.Γκ.)
Όμορφα χρόνια, με δυνατές γραφές.
Φιλί στον πιτσιρικά.
Να'ναι γερός και ευτυχής.
ολα καλα - ολα καλα . Γιατι να εχει η ελλαδα ποδοσφαιρο αναλογο της Γαλλιας ή της Ισπανιας ή της Γερμανιας δεν καταλαβαινω... Εχει σε αλλον τομεα κατι του επιπεδου των χωρων αυτων ? Η συγκριση μπορει να γινει με το Βελγιο , τη Βουλγαρια , την Ουγγαρια , την Ελβετια = Αναλογα μεγεθη . Με 85 % ξενους ποδοσφαιριστες μονο αναλαμπες μπορεις να περιμενεις . Απο τις χωρες εξερουνται Πορτογαλια (λογω Βραζιλιας ) & Ολλανδιας (λογω πολυ μεγαλης καλλιεργειας του ποδοσφαιρου στα προηγουμενα χρονια) ..
Mαθαν οτι γαμιωμαστε - πλακωσανε κι οι γυφτοι !!!!!!!!!
Χρονια καλα στο Blog και στον μικτο σου .
Hitek
Χρόνια του πολλά :)
Υγεία και μακροημέρευση σε αμφότερα
Με μικρή καθυστέρηση....ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ. Να είσαι πάντα το ίδιο παθιασμένος και δημιουργικός με αυτήν την χαρακτηριστική εκλεπτυσμένη αίσθηση του χιούμορ που σε διακρίνει. Τις ευχές μου στην σύζυγο και να προσέχεις τον απόγονο-λίγα από τα σπάνια χαρακτηριστικά σου να πάρει θα γίνει σπουδαίος άνθρωπος.
Χρόνια σας πολλά!! :)
και ποιός σε ρώτησε ρε anasthod?
anasthod έχω υγρανθεί από τα γραφόμενά σου
θέλω να συναντηθούμε να γίνουμε ένα μανάρι μου
φιλιώ
(γράψε μου σε παρακαλώ στο μέιλ μου, σε θέλω:
filiw_1921@gmail.com)
(ελπίζω να μη σε πειράζει που είμαι στην εμμηνόπαυση ε ;)
;-)
πέρσι σου είχε ευχηθεί ο David Santos και ο Μanolis Vardis, δεν είδα αν σου είχε ευχηθεί και ο Αντώνης Βαρδής...πως γιένειν αυτό;
ως μεσοεπιθετικός έλληνας απεμπλόγγερ μάλλον δεν γαμιέσαι αλλά μεταστερείσαι....μπουχα χαααα!
Να σας ζήσει ο μικρός, Old Boy...
Gasireu, τώρα νομίζεις ότι κάνεις χιούμορ; Πουντιάσαμε νυχτιάτικα.
Σας ευχήθηκα ήδη από 'κει'αλλά σκέφτηκα ότι έπρεπε να έρθω κι από 'δω'.
Γερός δυνατός και ευτυχισμένος ο μικρός!
Eύχομαι μια μέρα να σε ξεκουράσει λίγο... τότε φαντάζομαι ότι θα αλλάξεις την ονομασία του blog σε Old Boy & υιός.
Eυχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ.
Ανώνυμε αν δεν σ' αρέσει μη διαβάζεις τα σχόλια μου
α και άντε γαμήσου...
με την καλή έννοια, τη χιουμοριστική, αυτήν που πουντιάζει!
(εγώ όπως δεν γνωρίζεις δεν είμαι λεπτός στους τρόπους και στο χιούμορ)
Πολύχρονος! Να τον χαίρεστε και να σας χαίρετε κι αυτός!
Κι όλοι οι άλλοι, να πά να γαμηθούνε... (που θα έλεγε κι ο Σπάθας πατήρ)
Χρόνια πολλά εις τριπλούν!
Παπ
Άι γαμήσου.
Και σύ.
Και γώ.
Και όλοι μας.
(Αυτό αντί ευχής).
Έχω χάσει κάθε ελπίδα φίλε. Δεν ξέρω που να την βρω.
xose kai sose
Δημοσίευση σχολίου
<< Home