Τζαμπ του μάι Γιάγκουάρ

Και αφού κοινώνησα σήμερα το συγκλονιστικό βίντεο του παραπάνω ποστ (το οποίο μέχρι πρότινος βρισκόταν σε αυτό το ποστ, αλλά μόλις πας να διορθώσεις μια κραυγαλέα ανορθογραφία του κειμένου σβήνεται το βίντεο και έχουν γίνει ήδη σχόλια που θα μείνουν ξεκρέμαστα αν τα ξαναποστάρω σετάκι, γαμώ το γιουτιούμπ και την ασχετοσύνη μου μέσα), δεν μπορώ παρά να το κοινωνήσω περαιτέρω, προτού περάσω σε ατάκτως ερριμένες απορίες που με προβληματίζουν πολύ έντονα αυτήν την έμμηνο ρύση:

1) Πόσο ρόλο παίζει ο προσωπικός παράγοντας στην εξωτερική πολιτική; Πόσο πιθανόν είναι στις επιλογές Καραμανλή να έχει παίξει ρόλο το ότι οι Αμερικάνοι παρακολουθούσαν τα τηλέφωνά του;
2) Έβλεπα αφιέρωμα του Σπύρου Παπαδόπουλου για τους «Ρεπόρτερς». Τους θυμάμαι μεν, αλλά ήμουν μικρός για να τους παρακολουθώ δε. Πόσο πιθανόν είναι ο Χαρδαβέλας να ήταν σοβαρός δημοσιογράφος τότε και να ασχολείται με τους εσωγήινους σήμερα; Πόσο εντελώς πιθανότερο είναι να ήταν σαχλαμάρας από τότε; Από την άλλη οι περισσότεροι εκπίπτουμε με τα χρόνια. Μήπως απλώς σαχλαμπούχλεψε στα γεροντοπαλικαράματα;
3) Με γέλασαν τα μάτια μου ή είδα στη ΝΕΤ αργά χθες το βράδυ διαφήμιση βιβλίων του Λιακόπουλου; Και αν δεν με γέλασαν και αν το γεγονός αυτό με χαλάει, αν δηλαδή δεν θέλω στην κρατική τηλεόραση τέτοιου είδους διαφημίσεις, πόσο διαφορετικός είμαι από τον Πλεύρη που δεν θέλει στις σχολικές βιβλιοθήκες λογοτεχνία με «κακές» λέξεις και «κακές» σκηνές; Δεν λέω ότι δεν είμαι διαφορετικός, απλά αναρωτιέμαι για το πόσο.
4) Πώς γίνεται και στα Σκόπια, μετά τον θάνατο του Γκλιγκόρωφ, όλοι μα όλοι (πρωθυπουργοί, πρόεδροι, διαπραγματευτές, υπουργοί, δημοσιογράφοι, ο κόσμος στους δρόμους που απαντά στους Έλληνες δημοσιογράφους) είναι μέχρι 45 χρονών μάξιμουμ; Τι τους κάνουν τους γέρους στο γειτονικό κρατίδιο; Τους εξοντώνουν; Αποτελεί αυτό ισχυρό διαπραγματευτικό ατού για μας ορ γουάτ;
5) Είναι ή δεν είναι συγκλονιστική στιγμή στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού το Χρηματιστήριο Ρύπων; Υπάρχει ή δεν υπάρχει μια γαμημένα ποιητική διάσταση στην εμπορία διοξειδίου του άνθρακα από βιομηχανία σε βιομηχανία και από κράτος σε κράτος; Πόσο πολύ την έχω καταβρεί με την εμπορευματοποίηση των ρύπων; Πόσο πολύ; Είναι ή δεν είναι ένας θεσμός βγαλμένος από τις ενδοξότερες εμπνεύσεις των e roosters; Αποκλείω τελικά να λειτουργεί και να είναι αποτελεσματικό μέσο μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης; Τίποτα δεν αποκλείω. Αλλά δεν μπορώ παρά να θαυμάσω τη σύλληψη και να υποκλιθώ στην εμπορευματοποίηση της μόλυνσης. Κάτω τα χέρια από την μόλυνσή μας. Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΗ. Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ. ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ. ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΟΘΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑΣ.
6) Στο Mega καλά κάνουν και διαμαρτύρονται για την ακρίβεια. Από την άλλη δεν είναι υπέροχο να βλέπεις την Τρέμη και το πάνελ της να αναρωτιούνται πώς θα τα βγάλουν πέρα με την αλυσίδα των αυξήσεων;
7) Είναι ή δεν είναι μια εικόνα από το ίδιο δελτίο χίλιες λέξεις για τον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας, για την ιδεολογία του τι συνιστά είδηση και τι όχι, για τον τρόπο μετάδοσης μιας συγκεκριμένης εκδοχής της πραγματικότητας, το κλείσιμο με κόκκινο κύκλο και το ριπίτ -η λούπα θα έλεγα- του μισοάδειου πλαστικού μπουκαλιού νερού μικρού μεγέθους που έπεσε την Πρωτομαγιά στο Πεδίο του Άρεως (που έπεσε στην άσφαλτο, ούτε καν σε κεφάλι);
8) Γιατί στο ίδιο σημείο λίγες μέρες πριν μια πορεία για τον Παναθηναϊκό είχε πολύ περισσότερο κόσμο από την πορεία της Πρωτομαγιάς; Μέρος της απάντησης ονομάζεται Λάμπρος Κανελλόπουλος, Χρήστος Πρωτόπαπας, Χρήστος Πολυζωγόπουλος. Ένα άλλο μέρος της θα μπορούσε να λέει ότι οι αληθινές διεκδικήσεις δεν μπορεί ποτέ να έχουν επετειακή χροιά. Όπως και να ΄χει έγινε ποτέ η πορεία των Παναθηναϊκών σύμφωνα με το δελτίο του Mega;
9) Με τις τιμές του πετρελαίου και τα χρηματιστηριακά τζογαρίσματα στις τροφές είναι τουλάχιστον παρήγορο ότι πέντε - δέκα - εκατό άνθρωποι βγάζουν ένα σκασμό λεφτά; Θέλω να πω δεν είναι προτιμότερο το να ωφελούνται εκατό άνθρωποι από το να ζημιωνόταν το σύνολο της ανθρωπότητας; Το μη χείρον βέλτιστον. Μπορεί κανείς να διαφωνήσει στα σοβαρά; Κανένας απολύτως έλεγχος στην αγορά. Μετά τον ΟΤΕ ιδιωτικοποιήστε και το Ποτέ. 'Ενα ιδιωτικό ποτέ, ποτέ δεν θα είναι αληθινό ποτέ. Ένα ιδιωτικό ποτέ σύντομα θα μετατραπεί σε πάντα.