Λούτρινα με ουσίες

Aκούω τον Γιώργο Νταλάρα στον «Μελωδία» να παρουσιάζει την καινούρια του δουλειά «Τραγούδια με ουσίες», η οποία περιλαμβάνει διπλό cd, διπλό dvd, βιβλίο 60 σελίδων, λούτρινα κουκλάκια χασικλήδων, φραντσάιζινγκ για άνοιγμα καταστημάτων Κάναμπι Σοπς (το ένα στην οδό Λήδρας), ειδικά τραπεζικά προϊόντα με χαμηλότερο επιτόκιο για πιστοποιημένους από τον ΟΚΑΝΑ ναρκομανείς και εκατό δωρεάν sms σε ειδικό πακετό κινητής τηλεφωνίας με όνομα «Mobile Junkies».
Κάνω γκουγκλ και μαθαίνω ότι ο Γιώργος Νταλάρας αγκαλιάζοντας με αγάπη όλο αυτό το υλικό καταφέρνει για άλλη μια φορά, με τις αξεπέραστες ερμηνευτικές του ικανότητες και τη βαθιά μουσική του γνώση, να δώσει το καλλιτεχνικό του στίγμα σε τραγούδια με ιστορία 100 και πλέον χρόνων και να καταδείξει το αυτονόητο δικαίωμα της τέχνης να μιλά για τα ανθρώπινα πάθη. Έτσι εκπληρώνει και την υπόσχεση, που 25 χρόνια πριν είχε δώσει στο ακροατήριό του, όταν παίζοντας δυο χασικλίδικα τραγούδια στις συναυλίες του Ορφέα είχε αναγγείλει την κυκλοφορία ενός δίσκου αφιερωμένου σε τραγούδια με ουσίες.
Εν τω μεταξύ ο Γιώργος στο ραδιόφωνο διευκρινίζει ότι δεν έχει δοκιμάσει ποτέ του τίποτα (ούτε καν τσιγάρο, ούτε καν πουράκι «Παπαδοπούλου»), παραλείποντας ωστόσο να αναφέρει ότι ο οργανισμός του εκκρίνει αυτοάνοσα νταλαρίνη σε ποσότητες ικανές να εθίσουν σε κυνήγι δημοσιότητας στρατιές ολόκληρες από σελέμπριτις και ταυτόχρονα επαρκείς για να πουλήσουν ευαισθησίες σε όλες τις ευαισθητερί της υφηλίου.
Αφού ξεκαθαρίζει την καθαρότητά του, συνεχίζει επισημαίνοντας ότι η τελευταία του δουλειά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως διαφημιστική - προπαγανδιστική των ουσιών.
«Άλλωστε» -καταλήγει- «είναι τουλάχιστον αστείο να πιστέψει κανείς ότι θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να οδηγηθεί στα ναρκωτικά επειδή εγώ τραγουδάω μερικά τραγούδια».
Εδώ θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ριζικά, Γιώργο