Oιδίπους Λάμα

«Απόλλωνα, Θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός, στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα για τη φιλόξενη πόλη του Πεκίνου».

Απέρριτη τελετή στην Ολυμπία γεμάτη ελληνικό φως: ο Χρήστος Ζαχόπουλος επιστρέφει ως τελετάρχης (M.C. Zah) στo μέρoς που πρωτοδοξάστηκε το περασμένο καλοκαίρι, όταν έσωσε τον αρχαιολογικό χώρο (πέντε δεντράκια πάνω – πέντε Κρόνια κάτω).
Της αφής της φλόγας προηγείται αναπαράσταση των αγωνισμάτων του αρχαίου πεντάθλου. Στο άλμα ο Κώστας Κουκοδήμος φωνάζοντας: «Τύχη αγαθή ικανότης ένεκα και ήθους αμέμπτου καλής παιδείας άμα». Το άλμα του βγαίνει άκυρο στο τσακ. Στον δίσκο (κασέτα για την ακρίβεια) ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος καταγράφοντας τον καλό του φίλο. Στην πάλη ο Γιώργος Παπανδρέου -θεωρώντας λόγω των φτωχών γκρικς του- ότι το άθλημα είναι το «πάλι»- κάνοντας και πάλι ένα νέο ξεκίνημα. Στον δρόμο η Αλέκα Παπαρήγα (γιατί οι αγώνες εκεί δίνονται και εκεί κερδίζονται). Στο ακόντιο η Μιρέλα Μανιάνι συνοδευόμενη από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη και η Μιρέλα Καλοστύπη συνοδευόμενη από τον στυλίστα της.
Η φλόγα ανάβει. Η διαδρομή της ξεκινά. Οι λαμπαδηδρόμοι περνούν ένα δεύτερο χέρι τη φωτιά στα σημεία που δεν είχε πιάσει καλά η προηγούμενη, λόγω των καπρίτσιων του στρατηγού ανέμου.
Την πορεία τους προσπαθούν ανεπιτυχώς να σταματήσουν ακτιβιστές υπέρ του εξόριστου ηγέτη του Θιβέτ, Δαλάι Λάμα, και του εξόριστου ηγέτη των Θηβών, Οιδίποδα.
Παραταύτα, στο πλαίσιο των σινεοελληνικών πολιτιστικών ανταλλαγών θα παιχθούν στην Απαγορευμένη Πόλη ο «Οιδίπους Λάμα» και ο «Δαλάι επί Κολωνώ». Οι παραστάσεις θα βιντεοσκοπηθούν από τον Γιώργο Μυλωνά, με πιθανότερους τίτλους «Ο Αιμομεικτοκυνηγός» και «Ο Μητεροφάγος».
(Περίληψη: Το Θιβέτ μαστίζεται από λοιμό. Ο Δαλάι ζητάει από τον Τειρεσία να του αποκαλύψει ποιό είναι το μίασμα, αλλά αυτός επικαλείται μαντικό απόρρητο. Η ΕΣΗΕΑ των μαντών εκδίδει ανακοίνωση που καλύπτει το μέλος της. Μετά από έντονες πιέσεις ο Τειρεσίας αναγκάζεται να αποκαλύψει την αποτρόπαια αλήθεια: ο Λάμα ανακαλύπτει ότι είναι φονιάς του μπαμπά, άντρας της μαμάς, αδελφός των παιδιών του, κομιστής του ντιβιντί και αναγκάζεται να πουλήσει το βασίλειό του για ένα άλογο (Πήγασο). Πληροφορούμενη τα καθέκαστα η τριανταεξάχρονη Ιοκάστη αυτοκτονεί, επειδή δεν έχει εφευρεθεί ακόμη το Αιγινήτειο ώστε να θεραπεύσει τον αυτοκτονικό ιδεασμό της).
Τη στιγμή ακριβώς που το κύμα του δωδεκαθεϊσμού με τις επικλήσεις στον Απόλλωνα σαρώνει την Ολυμπία, ο Χριστιανισμός απαντά μέσω του Ριβάλντο που σάρωσε τον Ολυμπιακό.

«Ιησού, Θεέ της εκδίκησης και της ιδέας της κρυοφαγίας, στείλε την τεσσάρα σου και άναψε την ιερή δάδα στα μπατζάκια της αφιλόξενης πόλης του Πειραιά».

Επιστροφή ξανά στο περασμένο καλοκαίρι. Σε μυστικό δείπνο με το Δ.Σ. της ΠΑΕ Ολυμπιακός -του Μιχάλη του Κουντούρη συμπεριλαμβανομένου- ο Ριβάλντο λέει: «Ένας από σας θα με προδώσει». Το αρνούνται όλοι: «Όχι, θα σου ανανεώσουμε». Φεύγουν. Ο Ρίμπο παίρνει τον Σωκράτη στο κινητό. Το κινητό του έχει ήχο κικιρίκου. Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, ο Κόκκαλης κλείνει το κινητό του αρνούμενος να το σηκώσει. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ωστόσο, το μήνυμα του Ρίμπο δεν είναι απαλλαγμένο δογματικών περιπλοκών, καθώς ο κατεξοχήν Θεός της συγχώρεσης, ο νεοδιαθηκικός Ιησούς, μετατρέπεται στον εκδικητικό Θεό της παλαιάς διαθήκης, που τιμωρεί όποιον πειράζει τον περιούσιο βραζιλιάνο υιό του.
Συγκριτικοί θρησκειολόγοι εκτιμούν ότι ο Ριβάλντο επηρεάστηκε από τη σκηνή στο «Από το Σούρουπο ως την Αυγή»: ο ιερέας Χάρβει Καϊτέλ έχει χάσει την πίστη του. Παγιδεύεται όμως μαζί με τα παιδιά του και τον Τζώρτζ Κλούνεϊ από κάτι βαμπίρ. Τα βαμπίρ σκοτώνονται με αγιασμό. Για να υπάρξει αγιασμός πρέπει ο παπάς να ξαναβρεί την πίστη του. Ο Κλούνεϊ λέει στον Καϊτέλ: «Πρέπει να αποφασίσεις τι είσαι; Ένας άπιστος ιερέας or a mean motherfuckin’ servant of god;» O Καϊτέλ αποφασίζει ότι ενόψει των συνθηκών, ναι, είναι υπηρέτης του Θεού. Αγιάζει τα νερά, παίρνει μια καραμπίνα κι ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, τα κρατά σε σχήμα σταυρού, οπλίζει, γκολ, γκολ, γκολ, γκολ: Ιησούς ο Νικητής.

(Κείμενο γραμμένο για το «SMS» της «Sportday»)