Αμ πως;

Μετά τις πυρκαγιές του Αυγούστου το ελληνικό κράτος σημειολογεί ξανά την παρουσία του στην Ολυμπία, αν όχι τόσο με την μνημειώδη αδυναμία του να διατηρήσει λίγα λεπτά παγκόσμια μεταδιδόμενου κι εξόχως διαφημιστικού για τη χώρα τηλεοπτικού προϊόντος ανέπαφα από την προαναγγελθείσα εισβολή, σίγουρα πάντως με τον αστυνομικό που τρέχει να πιάσει τον διαδηλωτή και ταυτόχρονα κρατά το καπέλο του για να μην του πέσει: κάτι ανάμεσα σε ταινία με Χατζηχρήστο και σε κωμωδία βουβού κινηματογράφου. Αμ πως;

Τα πράγματα ευτυχώς διόρθωσε σαν από μηχανής χαζός ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος διασαφηνίζοντας ότι «Η κυβέρνηση καταδικάζει κάθε απόπειρα παρέμβασης στην καθιερωμένη τελετή αφής της φλόγας, πολύ περισσότερο όταν εμπεριέχει πράξεις που δεν έχουν καμία σχέση με το Ολυμπιακό Πνεύμα».

Πράγματι, καμία σχέση δεν έχει με το ολυμπιακό πνεύμα μια ειρηνική διαμαρτυρία. Απόλυτη σχέση με το ολυμπιακό πνεύμα έχει η πολιτική της Κίνας στο Θιβέτ.

Αλλά επειδή είμαστε λαρτζ τύποι, αν θέλει ο Δαλάης ο Λάμας μπορεί να κάνει τον λαμπαδηδρόμο. Δεν το είχαμε κανονίσει εγκαίρως όμως, ώστε να του έκανε την τιμή να του παρέδιδε την φλόγα ο Νικολής.

Αliagas in concert - Aliagas on fire - Burning Aliagas - Olympic Aliagas, από τους τηλεμαραθωνίους μέχρι τους λαμπαδηδρόμους η χώρα είναι μία, χωρισμένη στα δύο, στους επωνύμους που τα κάνουν όλα και συμφέρουν και στους ανωνύμους που χαρωπά τους παρακολουθούν.