Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
Δυο εκδοχές λοιπόν υπάρχουν, αγαπητέ Σάκη Σερέφα, και τρίτη όχι:
- η πρώτη είναι να μην έχεις την παραμικρή γνώση ή να έχεις την επιδερμικότερη των επαφών με τον χώρο και να πέρδησες τα φαφούτικα λογάκια σου στην πιάτσα χωρίς πραγματολογικό έλεγχο, ο οποίος όμως υποτίθεται ότι για έναν λογοτέχνη θα έπρεπε να παίζει έναν άλφα ρόλο.
- η δεύτερη είναι να έχεις γνώση του χώρου και αυτό να είναι το γενικό και μόνο σου συμπέρασμα για τα ψευδώνυμα μπλογκ. Πρόκειται για εκδοχή πραγματικά υπεράνω κριτικής. Έτσι είναι αν έτσι νομίζεις. Και λίγα είπες. Και μετριοπαθέστατος ήσουν. Και αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση επέδειξες.
Σε κάθε περίπτωση, προσωπικά, όχι, δεν είμαι κοτσωνάτος και λεβέντουρας όπως η επώνυμη αφεντιά σου, με αποτέλεσμα να μην μου μένει άλλη επιλογή από το να πονώ, σαλεύω, γρουσουζεύω και αδολεσχώ πίσω από το ανώνυμο τσεμπέρι μου.
Με δυο λέξεις, αδολεσχώντας κλασαυχενίζομαι (αν και κατ΄άλλους απλά αδολεσχώ κλασαυχενιζόμενος).
Όσο για το ονοματάκι μου, είναι Μπόι το μεγάλο και Ολντ το μικρό, και δεν έχω την παραμικρή διάθεση να σου αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφας.
Μου αρκεί που δεν είμαι Σερέφας.
posted by Old Boy @ 7:35 μ.μ.
38 comments
38 Comments:
Πολλα "λουλουδια" στη Θεσσαλονικη!
Καλά, γιατί ασχολήθηκες; Ελπίζω να καταλαβαίνεις το πνεύμα της ερώτησης, δεν σου ζητάω το λόγο και δεν θέλω να σου κάνω υπόδειξη αλλά πραγματικά γιατί ασχολήθηκες.
Χέστηκε η φοράδα στ'αλώνι τί είπε ο πως τον λένε για τα μπλογκ, δλδ και καλή άποψη να είχε πάλι το ίδιο θα ίσχυε.
Έτσι κι αλλιώς δεν μπορείς να είσαι- όχι εσύ, γενικά μιλάω- και το θέμα ( "οι μπλόγκερ") και ο σχολιαστής του.
Aσχολήθηκα γιατί χωρίς να τον έχω διαβάσει (εκτός από συνεντεύξεις και άρθρα) έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για τον Σερέφα και άρα η γνώμη του με πείραξε. Αν την έλεγε κάποιος άλλος άσχετος δεν θα με ένοιαζε και πράγματι τις τελευταίες μέρες έχουν ακουστεί πάμπολλες γνώμες ασχέτων και δεν έχω ασχοληθεί.
Όσο για το τελευταίο σκέλος του σχολίου σου: έχω μπλογκ ψευδώνυμο, το κείμενο επιτίθεται συλλήβδην στα ψευδώνυμα μπλογκ και απαντάω.
Άρα δεν το θεωρώ αθέμιτο σχολιασμό ενός θέματος, αλλά απάντηση σε κάτι που με αφορά.
μου είπαν ότι το «Λιωμένο βούτυρο» είναι ένα πολύ ωραίο έργο, μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση. ο Σερέφας επίσης είναι πολύ γνωστός στο χώρο του και από αυτά που λέει γενικά φαίνεται εναλλακτικός τύπος.
έτσι συνοπτικά που τα χώνει, δεν μπορείς να βγάλεις πολλά συμπεράσματα για το τι έχει σκεφτεί στ' αλήθεια ή τι τον ενοχλεί επί της ουσίας.
το μέτριο επίπεδο, η ανωνυμία, το δωρεάν του μέσου; ποιος ξέρει....
Στη "δημοκρατία" μα έχουμε δει πολλές φορές να ποινικοποιούνται οι απόψεις και οι ιδέες να χρησιμοποιούνται ως τεκμήρια ενοχής. Η ανωνυμία πρέπει να έχει το ρόλο να προστατεύει τέτοιες ιδέες. Υπάρχει κανένας λόγος να φακελωνόμαστε μόνοι μας;
Συμφωνώ με τον Gasireu. Μάλλον πέντε γρήγορες κουβέντες γραμμένες στην σειρά απαντώντας στην ερώτηση του δημοσιογράφου.
Οπότε δεν τα χώνεις στον Σερέφα αλλά στον υποθετικό Σερέφα που θα τα πίστευε αυτά που έγραφε.
Καλά του τά 'πες.
Σωστά του τα λες old boy. Απ'όσα διαβάσα για τον κύριο, μάλλον άσχετο με τα μπλογκς τον κόβω...
Όσο καλός να είναι στη δουλειά του, αυτό δεν δικαιολογεί την θέση του. Τις μέρες αυτές εκτέθηκαν πολλοί "αξιόλογει" στα μάτια μου. Η ημιμάθεια είναι κακό πράγμα... Καλησπέρες...
Καλησπέρα.
Ο ορισμός της "πληρωμένης απάντησης".
Ένας άνθρωπος που ως θεατρικός συγγραφέας δεν του αρέσουν οι αποκριάτικες μάσκες, ως συγγραφέας δεν του αρέσουν τα ψευδώνυμα και ως επιστημονικός ερευνητής στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας γράφει αυτό το κείμενο, αν θεωρείται αξιόλογος ως artist, μάλλον έχει πέσει πολύ, μα πάρα πολύ ο πήχης σ' αυτό που χαρακτηρίζουμε ως αξιόλογο.
Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα κατά τη γνώμη μου και όχι το περιεχόμενο του κειμένου, που είναι τόσο σημαντικό σε ουσία όσο κι ένας άδειος τενεκές.
Αν κάποιος βρίζει ανώνυμα στα blogs θα διαβάσουμε στις εφημερίδες: 'να, οι ανώνυμοι μας βρίζουν'. Αν κάποιος αναρτά υπέροχα, ανώνυμα ποιήματα ή ρηξικέλευθες ιδέες, ΤΙ θα δούμε στις εφημερίδες; Τίποτα διότι απλώς δεν υπάρχει. Παρά μόνο ως υβριστής. Σε μια κοινωνία που θα της τραβήξει την προσοχή η βρισιά και θ' ασχοληθεί μ' αυτήν, αλλά όχι με την ποίηση ή τη διανόηση, αναδεικνύονται οι υβριστές. Διότι οι ποιητές κι οι διανοητές θεωρούνται λαπάδες από τους κυβερνώντες της.
Συμφωνώ με Αθήναιο και BB Chris.
Εγώ πάντως, νωρίτερα είχα περάσει από εδώ…
Θα συμφωνήσω με gasireau,vaskes,gerasimo...Πολυ καλα σχόλια!
Σοβαρά τωρα θελουν να πιστέψουμε οτι με αιτία τις αθλιοτητες του press.gr
προλαβαν και ετοιμασαν νομοσχέδιο για τα blogs?Τις διαπλοκες με τους Θεμους,τα παιχνίδια των Καναλιών,το σκάκι με πιόνια υπουργούς,δημοσιογράφους,επιχειρηματίες κλπ τα ξεχάσαμε?Ε,ρε γρήγορα που αλλάζει η "επικαιρότητα"!!!
(εφόσον βολεύει βεβαίως,βεβαίως...)
Κι όμως πέφτουμε στην ίδια παγίδα. Ομολογείς ολντ μπου οτι δεν σχολιάζεις το κείμενο καθεαυτό, αλλά το κάνεις επειδή σε κέντρισε το ΟΝΟΜΑ του Σερέφα (αν ηταν ασχετος δεν)
Εγω θα ήθελα να είμαστε αυτό που γράφουμε. Η μουρη μου αποτελκείται απο συντακτικό, τα γένια μου από σημεία στίξης και η μορφή μου από τον τρόπο που συνταιριάζονται οι λέξεις.
Είτε σερέφας είτε μήτσακλας, δεν αφορά κανέναν. Ομως ακριβώς είμαστε οι αντιφάσεις μας, ε΄τσι, νομίζω, είμαστε οι λέξεις μας.
Θαθελα ολντ μπου να σχολιάσεις, η να μην, το ίδιο κείμενο χωρίς να ξέρεις ποιανού είναι. Το τι, όχι το ποιός.
nomad δε νομίζω ότι χρειάζεται υπεράσπιση ο ολντ μπόι, ούτε τα κροκοδειλάκια που έχουν άλλα μπλογκς, στα οποία σχολιάζεις τον master και βγαίνουν αυτά από τις φωλίτσες τους να τον υπερασπιστούν. Αλλά εν προκειμένω, νομίζω ότι τα όσα λέγονταν σχολίασε. Με αφορμή, αλλά όχι σημείο αναφοράς, αυτόν που τα είπε.
(Τώρα που βλεπω την προεπισκόπηση, μάλλον για τα κροκοδειλάκια ήθελα να γράψω και βρήκα ευκαιρία :-)
Θεαματικό το ολντμποϋκό κικ οφφ αλλά σούπερ και το ματσάκι (τα λουλούδια της Ροδιάς) που εξελίσσεται από κάτω.
Εξέδρα δεν είχατε. Voila!
(Για κάτι τέτοια καραγουστά την μπλογκόσφαιρα).
Nomad, τώρα που το σκέφτομαι όντως το ότι αντιδρώ στα όσα λέει επειδή τα λέει αυτός, φαίνεται να αντιφάσκει και ίσως πράγματι σε ένα βαθμό να αντιφάσκει με αυτό που έγραφα λίγα ποστ πιο κάτω, ότι δηλαδή σημασία έχει το περιεχόμενο της κάθε άποψης και όχι ποιός την υπογράφει.
Ωστόσο εκείνο που θέλω να πω είναι το εξής: το κείμενο του ως κείμενο, αν και γραμμένο σε ένα συμπαθητικό στυλ το θεωρώ στην ουσία του τόσο αβάσιμο, άστοχο και φρομ άουτερ σπέις, που αν το έγραφε κάποιος άλλος θα απαξιούσα να το σχολιάσω.
Όταν όμως το γράφει κάποιος που είναι διάολε λογοτέχνης και υποτίθεται δυνατός και που όπου είχα διαβάσει συνεντεύξεις ή κείμενά του μου άρεσε και που γενικά τον είχα στα υπόψην, εκεί πράγματι τα παίρνω και αναρωτιέμαι: έγραψε το τόσο παθιασμένο κατηγορώ του έχοντας διαβάσει 2 1/2 μπλογκ (οπότε πιο επιπόλαιος πεθαίνεις) ή έγραψε το τόσο παθιασμένο κατηγορώ του έχοντας διαβάσει ικανό δείγμα και κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα (οπότε, αν όχι η επιστήμη, εγώ πάντως σηκώνω ψηλά τα χέρια);
Η φράση σου πάντως: «Η μουρη μου αποτελείται απο συντακτικό, τα γένια μου από σημεία στίξης και η μορφή μου από τον τρόπο που συνταιριάζονται οι λέξεις» πέραν του ότι είναι εξαιρετική με βοηθά να πω ότι προσωπικά σπανίως τσεκάρω πίσω από το ψευδώνυμο του καθενός στο προφίλ του να δω αν αναγράφει όνομα κι επώνυμο.
Είσαι ο Nomad, άλλο όνομα δεν με ενδιαφέρει, όσο για την μούρη σου είναι της απολύτου αρεσκείας μου :)
Αν κατάλαβα καλά, ο λογοτέχνης/καλλιτέχνης προτείνει ως κατ'εξοχήν έγκυρη -ανάμεσα στις δύο ονοματολογικές συμβάσεις π.χ. το "Σερέφας" και το "Old Boy"- εκείνη που δεν έχει επιλέξει ο ίδιος -ούτε καν έχει ερωτηθεί ποτέ. Η κατ'επιλογή και εν πλήρη συνείδηση υιοθέτηση ενός ψευδωνύμου (με το οποίο στο εξής καταδεικνύεσαι στο χώρο) συνοψίζει τις αρετές του αδόλεσχου, του σαλεμένου, του γρουσούζη, του κουτσομπόλη χωρίς κότσια, του φαφούτη και του λεβέντουρα. Η αναφορά στον συγγραφέα με ένα όνομα τόσο κοινό όσο και το πλήθος των εξ αίματος συγγενών του, τον απαλάσσει a priori από πιθανές κατηγόριες σαν τις παραπάνω. Άραγε, στα βιβλία του συγγραφέα διαβάζουμε μόνο για τις αληθνιές ιστορίες του Σάκη ή του Σερέφα; Άραγε τα ίδια ισχύουν και για τον ταλαίπωρο Πεσσόα; (όχι τον μπλόγκερ, τον συγγραφέα...).
"και πέρδεται τα φαφούτικα λογάκια του στην πιάτσα"...
η πιάτσα, η σιχαμένη αυτή λέξη που την χρησιμοποιούν μόνο δημοσιογράφοι, ταξιτζήδες και πουτάνες
Τώρα και οι συγγραφείς.
Και γιατί απαξιώθηκε τόσο άγαρμπα ο ρόλος της μάσκας; Άσε μας ρε καρντάση, να χαρείς. Πιες τον καφέ σου και φάε ένα σουβλάκι και το βράδι ραντεβού στην Καμάρα και για τσίπουρα στο Μπιτ Παζάρ, και βόλτες στην πόλη-λούπα, στην πόλη-συνήθεια, στην πόλη-ρετρό, στην πόλη-καρικατούρα. Πολύ σοβαρά το πήρες. Θα πλήξεις και θα γεράσεις σύντομα. Αν δεν έχεις γεράσει ήδη...
"Δεν μου αρέσουν οι αποκριάτικες μάσκες".
Κι όμως, οι μάσκες εκφράζουν μια ανάγκη απελευθέρωσης από την κοινωνική εικόνα, δυνατότητας πράξεων έξω από τις συμβάσεις.
Κι οι συγγραφείς συνήθως παρουσιάζονται μασκαρεμένοι κάτω από την περσόνα που θα ήθελαν να είναι ο εαυτός τους, αφηγούμενοι ιστορίες που συνέβησαν μεν αλλά όχι ακριβώς έτσι όπως τις περιγράφουν· που τους ταιριάζει, τους βολεύει να συνέβαιναν όπως τις αφηγούνται.
Δεν έχει και το γράψιμο κάτι to αποκριάτικο;
Γιατί λοιπόν, κ. Σερέφα, δεν σας αρέσουν οι μάσκες; Μήπως στα βιβλία σας είστε ο εαυτός σας;
Ο συγγραφέας, ο αφηγητής, ο πρωταγωνιστής. Μια σειρά από καθρέφτες. Άλλοι μασκαρεύουν τα βιώματά τους και τα περνούν για χάρτινη ζωή κάποιων ηρώων που έχουν στο κεφάλι τους. Άλλοι τα αναγάγουν σε αυτοβιογραφική λογοτεχνία. Κι άλλοι με τις θεωρίες της πρόσληψης και τους αναγνωστικούς ορίζοντες σκοτώνουν τους συγγραφείς.
Πήρε η Ελευθεροτυπία μια κουβέντα. Καλά κάνουμε και τη σχολιάζουμε. Αλλά εύχομαι να πάμε πέρα από τα στερεότυπα του επώνυμου για τους ανώνυμους που πέρδονται από τη μια (γιατί όλοι αγαπητέ κ. Σερέφα είτε είναι ψώνια είτε πραγματικοί καλλιτέχνες δεν έχουν εύκολη την πρόσβαση στα συγκροτήματα και τους κάθε είδους οίκους εκδοτικούς ή μη) και των ανώνυμων που αναφέρονται συλλήβδην όχι μόνο στην ιδιότητα του εν λόγω, αλλά και στον τόπο που ζει. Ελπίζω κι εγώ με τη σειρά μου να μην έγινα στερεοτυπική, γιατί διάβασα κι εξαιρετικά σχόλια μέχρι τώρα.
υγ. και όχι, δεν το γράφω ως θιγμένη θεσσαλονικιά. Εξάλλου, Αθηναίο παντρεύτηκα.
Και ο κάθε πονεμένος επίσης βρήκε χάρη "στους μπλόγκερς" θέμα για το μονόστηλό του.
Όσο για τα καλά λόγια, γνωρίζοντας πώς λειτουργούν αυτά ελάχιστα μού λένε. Κι εγώ σαν όνομα τον ήξερα αλλά τα καλά λόγια είναι κάτι που ακούς από τρίτους. Αυτό που βλέπω από ..πρώτη είναι εμπάθεια, και μάλιστα για κάτι που προφανώς δεν γνωρίζει ιδιαίτερα.
Αλλά είπαμε: ο κάθε πονεμένος..
"δεν έχω την παραμικρή διάθεση να σου αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφας.
Μου αρκεί που δεν είμαι Σερέφας"
Χαχαχαχα, α ρε Ολντ μπόι.
(Φαντάσου να ήσουν Σερέφας και να σερέφαρες)
Ou ming,
κι εμένα μου άρεσε πολύ η κατακλείδα.
Old Boy,
και μόνο αυτή τη φράση να έγραφες, αρκούσε να καλύψει το περιερχόμενο όλου του ποστ! εύγε!
Τα blogs είναι ένα σημείο των καιρών που σχετίζεται προφανώς με την έξαρση της "ηλεκτρονικής ζωής" που βιώνουμε τελευταία και όχι αναγκαστικά με μια πηγαία, εσωτερική επιθυμία για επικοινωνία ή τέλος πάντως με την προδιάθεση του κατέχοντος του blog να δώσει το στίγμα του ή να θέσει τους προβληματισμούς του. Πρόκειται εξάλλου σε πολλές περιπτώσεις για ένα απλό παιχνίδι που σκοτώνει την αφόρητη μοναξιά των bloggers...
Τάδε έφη Δημήτρης Σωτάκης, έτερος συγγραφέας, στην ίδια σελίδα της Ελευθεροτυπίας...
Κοινοτοπίες, ισοπέδωση, πλήρης άγνοια του χώρου και του αντικειμένου.
Κι εγώ όταν τα διάβασα, Old boy, σκέφτηκα να απαντήσω με το σκεπτικό το δικό σου, λίγο πολύ, αλλά τελικά αποφάσισα να προσπεράσω. Θα μπορούσαμε κι εμείς να γράψουμε για συγγραφείς που πέρδονται τα φαφούτικα λογάκια τους, και μάλιστα κατ' εξακολούθηση και κατ' επάγγελμα (οπότε θα έπρεπε ίσως να τους λέμε κλανογράφους;), ενίοτε δε και κρατικοδίαιτοι, αλλά θυμήθηκα έναν καθηγητή μου στο γυμνάσιο που μας συμβούλευε, πριν ξεστομίσουμε ό,τι παπαριά μας κατέβει στην γκλάβα, "να βουτάμε τη γλώσσα μας στο μυαλουδάκι".
Φαίνεται ότι οι καθηγητές των κ.κ. Επωνύμων και Καταξιωμένων Συγγραφέων δεν είχαν ανάλογες εμπνεύσεις.
Με κάλυψες απόλυτα, συνάδελφε στην ψευδωνυμία, την αδολεσχία και την αφόρητη μοναξιά, που υπάρχει μόνο στο μυαλό τους...
Τα blogs και το internet κατά επέκταση όσο δεν μπορούν να το ελέγξουν είναι η μόνη όαση και διέξοδος που υπάρχει σε ένα κόσμο που το σύστημα σε κατευθύνει στο τι θα φας, τι θα φορέσεις, τι θα πιστέψεις και πώς να ζήσεις.
Για αυτό υπάρχει αυτή η επίθεση αυτές τις μέρες. Είμαστε περισσότεροι από ότι νόμιζαν.
ΑΝΕΚΑΘΕΝ, η δυνατότητα έκφρασης οποιασδήποτε σκέψης ή και κρίσης ακόμα, χωρίς την υποχρεωτική κατάθεση των προσωπικών στοιχείων του γράφοντος υπήρξε βασικότατος λόγος και κίνητρο για να δημοσιεύσει κανείς. Όχι σήμερα μόνο, που η ύπαρξη των blogs κάνει τη δημοσίευση προσωπικών σκέψεων παιχνιδάκι, αλλά και παλιότερα. Μην ξεχνιόμαστε.
Μέσα σε ένα μήνα, ή ένα χρόνο δεν γίνανε ξάφνου όλοι οι bloggers συκοφάντες, ούτε κουτσομπόλες της γειτονιάς, ούτε και εκβιαστές. Κι αν υπάρχουν κι αυτοί, στο πρόγραμμα είναι. Κάθε κατάσταση ή σύστημα, έχει και τα σφάλματά του.
Κατανοώ την ενόχλησή σου απ'αυτά τα λόγια επειδή τα είπε κάποιος που τον είχες σε εκτίμηση (προσωπικά δεν το γνώριζα, αν και απ'τη συνέντευξη που παραθέτεις φαίνεται ενδιαφέρων τύπος). Ελπίζω μόνο να μην «έχασες πάσαν ιδέαν», όπως φαίνονται να έχουν κάνει κάποιοι απ'τους σχολιαστές. Αλίμονο αν εξορίζουμε στο πυρ το εξώτερο κάποιο δημιουργό μόνο από κάποιες δηλώσεις του (επαναλαμβάνω ότι δε γνωρίζω την αισθητική και το ποιον του έργο του εν λόγω κυρίου). Μάλιστα, προσωπικά μιλώντας πάντα, αν τύχει να συναντήσω απόψεις ατόμων που εκτιμώ και με τις οποίες διαφωνώ, πέραν της αμφισβήτησης υπάρχει και κάποιος συλλογισμός για την προέλευση και τα (όποια) ψήγματα αλήθειας.
Όταν αναφέρεσαι στο χώρο, τι εννοείς; Αυτό που ονομάζεται πλέον ως μπλογκόσφαιρα; Αυτό το μωσαϊκό φυλών, ή αλλιώς κάθε καρυδιάς καρύδι, ή αλλιώς κουτσοί στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα, ή αλλιώς η κάθοδος των μυρίων, ή αλλιώς μια χάβρα Ιουδαίων, ή όπως αλλιώς θέλεις;
Τα λόγια του κυρίου Σερέφα με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Όχι γιατί γράφω επώνυμα. Άλλωστε ποιος μπορεί να ξέρει αν είναι το πραγματικό μου όνομα. Αλλά γιατί δεν ταιριάζουν στην αισθητική μου.
Απ'την άλλη επιλέγω να αναφερθώ στα λόγια δυο κυρίων που, αν κι επίσης δεν ταιριάζουν στην αισθητική μου, έχουν μια άλλη βάση καθώς πρόκειται για τον κύριο που κυβερνά και τον κύριο που ευελπιστεί να κυβερνήσει. Λέει λοιπόν ο κύριος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό: «Βλέπετε κάθε νέο με ηλεκτρονικό υπολογιστή ως έναν εν δυνάμει blogger». Από πότε η λέξη blogger απέκτησε ιδεολογικό περιεχόμενο και δεν το πήραμε χαμπάρι; Και ποιο είναι αυτό; Κι απαντά ο πρωθυπουργός «ότι ουδεμία πρόθεση έχει η κυβέρνηση να μην στηρίξει το αναφαίρετο δικαίωμα έκφρασης στο Διαδίκτυο». Σωστά, αλλά δε λέει ότι θα το στηρίξει κιόλας.
«Όταν αναφέρεσαι στο χώρο, τι εννοείς; Αυτό που ονομάζεται πλέον ως μπλογκόσφαιρα; Αυτό το μωσαϊκό φυλών, ή αλλιώς κάθε καρυδιάς καρύδι, ή αλλιώς κουτσοί στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα, ή αλλιώς η κάθοδος των μυρίων, ή αλλιώς μια χάβρα Ιουδαίων, ή όπως αλλιώς θέλεις;»
Ναι, σε αυτόν τον χώρο αναφέρομαι όπου πράγματι υπάρχουν καρύδια όλων των ειδών των καρυδιών.
Και υπάρχουν όντως και καρύδια των καρυδιών που περιγράφει ο Σερέφας.
Αλλά ούτε ο κανόνας είναι αυτοί, ούτε ο μέσος όρος.
αν ποτε δεις τον κο σερεφα να μην ξεχασεις να τον ρωτησεις αν ειναι ωραια στον κοσμο του.
Αντι να αναλωνεσαι προσπαθωντας να εξηγησεις τα αυτονοητα, δεν βαζεις ξανα στην πρωτη σελιδα σου το παλιο σου αρθρο για το ντοκιμαντερ "Πως να αυνανισετε εναν ελεφα" ;
--
e.
ΒΟΥΡΚΟΣ Η ΜΠΛΟΓΚΟΣΦΑΙΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ...
ΚΡΥΒΕΙ ΟΜΩΣ ΠΟΛΛΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ !!
ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΨΑΞΕΙ ΛΙΓΑΚΙ.....
ΑΣ ΛΕΡΩΣΕΙ ΛΙΓΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΝΑ Τ ΑΛΙΕΥΣΕΙ.
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΘΕΙ ΠΟΤΕ ΠΟΙΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΑ ΣΚΟΡΠΙΣΕ?
ΠΛΟΥΤΟΣ ΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΙ!!!
Όπως έχω γράψει και σε ένα φτωχό blog στο οποίο και εγώ συμμετέχω, σε αυτή τη χώρα δικαίωμα να εκφέρουν δημόσια λόγο έχουν μόνο όσοι έχουν υπαλληλική ή επαγγελματική σχέση. Όποιος γράφει ή εκφράζει τις απόψεις του δημόσια και από ένα μέσω με το οποίο δεν έχει οικονομική σχέση είναι επικίνδυνος για τον απλούστατο λόγο ότι δεν μπορεί να είναι εύκολα ελεγχόμενος.
Έτσι και ο εν λόγο κύριος από ότι φαίνεται έχει κάποια επαγγελματική σχέση με το σύστημα που λέγεται μέσα μαζικής ενημέρωσης (ή αποχαύνωσης).
Και κάτι άλλο περί της ελευθερίας της έκφρασης στο Internet αλλά με κανόνες. Δεν πιστεύω ότι το Internet μπορεί να είναι επικίνδυνο επειδή ο καθένας μπορεί να διατυπώσει το οτιδήποτε και οποιοσδήποτε μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτό. Με την ίδια λογική επικίνδυνο μπορεί να είναι και το ηλεκτρικό ρεύμα, μιας και ο καθένας μπορεί να πάει με ένα καρφί στην οπή μίας πρίζας του σπιτιού του και να σκοτωθεί. Δε σκέφτηκε ποτέ όμως κάποιος να νομοθετήσει για το περιορισμό στο τρόπο χρήσης του ηλεκτρικού ρεύματος…
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αφου χασοδίκη έριξες και άλλο όνομα στο τραπέζι, αυτό του Δημήτρη Σωτάκη, ας ερμηνεύσουμε την παράγραφο του με τα εξείς δεδομένα:
-ο ίδιος διατηρεί ιστιοσελίδα που περιλαμβάνει και ημερολόγιο του. ημερολόγιο κανονικό όχι λογοτεχνικό.
-στο ημερολόγιο αυτό αναφέρει ότι εκβιάστηκε μέσω email από το cine7 blogspot επωνύμως και μιλάει με τους δικηγόρους του.
-το τελευταίο του βιβλίο αναλύθηκε και νομίζω έλαβε πολύ θετικά σχόλια από τέσσερα blogs, δύο επώνυμα, ένα ψευδώνυμο και το ηλεκτρονικό περιοδικό lapsus των ΕΜΜΕ του Παντείου, όλα πολύ σοβαρά και αξιόλογα κατά τη γνώμη μου.
-για τον ένα επώνυμο blogger μπορώ να πιστοποιήσω, διότι τον έχω δει με τα μάτια μου, ότι δεν είναι καθόλου ''αφόρητα μόνος'' ή ''αφόρητα μοναχικός'' ο άνθρωπος. διοργανώνει ενδιαφέροντα πράγματα και κυκλοφορεί παντού με ενδιαφέρουσες παρέες. Γράφει από την ίδια εσωτερική ανάγκη με άλλους να πει κάτι διαφορετικό που τον απασχολεί, πέρα από τα βιβλία του και έχει εξηγήσει πολλές φορές τον λόγο ο ίδιος.
-προσωπικά δεν γνώριζα τον συγγραφέα. Από αυτά που διάβασα στα blog σκέφτηκα να αγοράσω και να διαβάσω το τελευταίο του βιβλίο, ‘Ανθρωποι από Καλαμπόκι’.
Ειλικρινά δε μπορώ να ερμηνεύσω το σχόλιο του. Μπορεί να κάνει και πλάκα ή black χιούμορ. Επίσης νομίζω ότι ή ύπαρξη των όποιων blog καλό του έκανε και όχι κακό, εκτός αν του είναι αδιάφορες η εκτίμηση ή οι πωλήσεις που εκφράστηκαν και προέκυψαν εδώ μέσα. Whatever....
Gasireu, πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά. Από εκεί και πέρα τι να σχολιάσω; Προτιμώ να τα αφήσω ασχολίαστα.
Οι αρχαίοι έλληνες είχαν μια κατηγορία παραδόξων, τoυς λεγόμενους σωρίτες (από το "σωρό").
Ένα παράδειγμα: ένας κόκκος άμμου, αποτελεί σωρό; Δυό; Τρείς; κ.ο.κ
Ένας με μόνο μια τρίχα είναι φαλακρός; Αν ναί, ένας με δυο; με τρείς; κ.ο.κ.
Το παράδοξο έγκειται φυσικά στην διάκριση των εννοιών. Πότε και πως η ποσοτική συσσώρευση γίνεται ποιοτική;
Έστω ότι ο κος. Σερέφας βρίσκει 200 αξιόλογα ψευδώνυμα ιστολόγια ανάμεσα στα 8.000 - 10.000 λοιπά. Δικαιούται να πεί ότι στα ψευδώνυμα ιστολόγια "βγαίνει ο κάθε πονεμένος, σαλεμένος, κουτσομπόλα" κλπ, και "πέρδεται τα φαφούτικα λογάκια του"; Αν βρεί 50 μόνο αξιόλογα; Μόνο 30; Μόνο 10;
Έχει κανείς υπόψη του διαφορετικά νούμερα;
Μια ρήση, σοφή ή μη, λέγει πως "οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα".
Είναι η ψευδώνυμη σάχλα εξαίρεση ή κανόνας;
Ή μήπως το σφάλμα του δηλαδή είναι ότι δεν πρόσθεσε, ως ώφειλε, "τη εξαιρέσει των κ.κ Big Fat Opinion, Old Boy, Μπάμπης ο Σουγιάς, κλπ";
(Διάβασα και κριτική από διάφορους (σε σχόλια και σε τρίτα ιστολόγια) επειδή δεν μίλησε με την ευπρέπεια που έπρεπε --η οποία βεβαίως χαρακτηρίζει τα ιστολόγια και ειδικά όσους σχολίασαν-- αλλά έβαλε και το "λεβέντουρα" και παρόμοιους χαρακτηρισμούς μέσα (οι οποίοι, ούτως ή άλλως, δεν απευθύνονταν σε συγκεκριμένα άτομα).
Την παλαιά φρουρά την έχει διαβάσει άραγε όποιος δήθεν θίχτηκε με τα "μάγκικα"; Πετρόπουλο, Αποστολίδη, Κατσαρό, Βαλαωρίτη, Χριστιανόπουλο, Χριστάκη κλπ; Πως εκφράζονταν θυμάται κανείς; Ή η ενημέρωση μας περιορίζεται στα ιστολόγια;)
Ανωνύμως,
bfo.
Είναι η ψευδώνυμη σάχλα εξαίρεση ή κανόνας;»
Ειλικρινά δεν ξέρω. Μπορεί και να είναι κανόνας και όχι εξαίρεση.
Βλέπεις εσύ τον Σερέφα να κάνει λόγο για σάχλα;
Κάνει λόγο για πονεμένους, σαλεμένους, μίζερους και φλύαρους.
Στο φλύαρους οκ. Τα υπόλοιπα τρία επίθετα εσύ θεωρείς ότι είναι ο κανόνας ή η εξαίρεση;
Και στα περί σάχλας - φλυαρίας: ερασιτέχνες γράφουν και ηλεκτρονικά ημερολόγια είναι υποτίθεται ο επίσημος ορισμός των μπλογκ. Οπότε προς τι το -κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον- μένος του καταξιωμένου λογοτέχνη;
Δεν θα ήταν σόλοικο να έβγαινε η Αλεξίου (επίτηδες το παράδειγμα για να στη σπάσω) και να μιλούσε οργισμένη για όσους τραγουδάνε στις παρέες τους;
Επίσης η δική μου η λογική λέει ότι όταν μιλάς για μια κατηγορία ανθρώπων όταν δεν λες ότι υπάρχουν κι εξαιρέσεις ή όταν δεν το υπαινίσσεσαι, τους συμπεριλαμβάνεις όλους.
Και επίσης δεν μιλάς καν για τα μπλογκ. Το εντοπίζεις στα μη επώνυμα μπλογκ λέγοντας ξεκάθαρα ότι η μη αναγραφή ονοματεπώνυμου είναι πρόβλημα μεγάλο.
Οπότε ακόμη και αν θέλαμε να υποθέσουμε ότι ο Old Boy, o Big Fat Opinion και ο Μπάμπης ο Σουγιάς δεν συνιστούν ποσότητα ικανή να αναιρέσει τον γενικό ποιοτικό χαρακτηρισμό και πάλι κατά τον Σερέφα, από τη στιγμή δεν υπογράφουν ως Δανιήλ Λιούις, Χάρης Αλεξίου και Χαράλαμπος Μαχαιρίδης, είναι φάουλ. Τι φάουλ; Πέναλτι κι αποβολή.
Είναι η ψευδώνυμη σάχλα εξαίρεση ή κανόνας;»
Ειλικρινά δεν ξέρω. Μπορεί και να είναι κανόνας και όχι εξαίρεση.
Βλέπεις εσύ τον Σερέφα να κάνει λόγο για σάχλα;
Κάνει λόγο για πονεμένους, σαλεμένους, μίζερους και φλύαρους.
Στο φλύαρους οκ. Τα υπόλοιπα τρία επίθετα εσύ θεωρείς ότι είναι ο κανόνας ή η εξαίρεση;
Κανόνας.
Με τις εξαιρέσεις του φυσικά, αλλά κανόνας.
Και στα περί σάχλας - φλυαρίας: ερασιτέχνες γράφουν και ηλεκτρονικά ημερολόγια είναι υποτίθεται ο επίσημος ορισμός των μπλογκ. Οπότε προς τι το -κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον- μένος του καταξιωμένου λογοτέχνη;
Δεν θα ήταν σόλοικο να έβγαινε η Αλεξίου (επίτηδες το παράδειγμα για να στη σπάσω) και να μιλούσε οργισμένη για όσους τραγουδάνε στις παρέες τους;
Άν τραγούδαγαν στις παρέες τους, θα ήταν.
Όμως τραγουδάνε στο δικτυωμένο πανελλήνιο και παρουσιάζονται (από τα ΜΜΕ, τους ιδίους και εσχάτως και την ελληνική βουλή) ως η μεγάλη ελπίδα του τόπου και η ποιοτική αναβάθμιση του δημοσίου λόγου. Το να βάλει κάποιος τα πράγματα στην -έστω κατ' αυτόν- θέση τους δεν είναι, λοιπόν, κακό.
Όπως και αν η κα. Αφροξυλάνθη με τη φωνή πριόνι αρχίσει να τραγουδάει στην παρέα της, δηλώνοντας παράλληλα Μπέλου και καλύτερη, ε, καλό θα είναι να πέσει κάνα "βρε, ούρτ".
Επίσης η δική μου η λογική λέει ότι όταν μιλάς για μια κατηγορία ανθρώπων όταν δεν λες ότι υπάρχουν κι εξαιρέσεις ή όταν δεν το υπαινίσσεσαι, τους συμπεριλαμβάνεις όλους.
Αυτή δεν είναι η δική σου λογική, είναι η τυπική λογική του Αριστοτέλη. Όντως, με βάση αυτήν τα πράγματα είναι 100% καθαρά.
Αλλά έστω, με την τυπική λογική, ας δούμε όσα είπε:
Αρα δεν γουστάρω και τα ανώνυμα ή ψευδώνυμα ιστολόγια. Είναι η μεταμοντέρνα κουτσομπόλα της γειτονιάς, και μάλιστα χωρίς κότσια, δηλαδή με μάσκα. Ο κάθε πονεμένος, σαλεμένος, γρουσούζης ή αδόλεσχος ρίχνει μπροστά από τη μούρη του το τσεμπέρι της ανωνυμίας και πέρδεται τα φαφούτικα λογάκια του στην πιάτσα. Ονοματάκι δεν έχεις, ορέ λεβέντουρα;».
Λέει λοιπόν ο άνθρωπος ότι "ο κάθε Χ, Υ, Ζ" κάνει αυτό. Που λέει ότι *ΜΟΝΟ* ο κάθε Χ, Υ, Ζ το κάνει;
Αλλά και να το έλεγε, η κοινωνική λογική δέχεται και την γενίκευση ως μερική, ακόμα και όταν δεν επισημαίνει, με πολιτικά ορθή βιάση, τις εξαιρέσεις. Αν πω δηλαδή, προχειρολογώντας ότι "όλοι οι πολιτικοί είναι κλέφτες", εσύ δηλαδή καταλαβαίνεις ότι μιλάω με λογικές κατηγορίες τις ίδιας τάξεως του μαθηματικού "για κάθε Χ, Φ(Χ)=Υ";
Ή θα καταλάβεις ότι δέχομαι και την περίπτωση μη κλέπτη πολιτικού, ακόμα και αν φαινομενικά δεν την χωράει η πρόταση μου; Μεγάλα παιδιά δεν είμεθα;
Και επίσης δεν μιλάς καν για τα μπλογκ. Το εντοπίζεις στα μη επώνυμα μπλογκ λέγοντας ξεκάθαρα ότι η μη αναγραφή ονοματεπώνυμου είναι πρόβλημα μεγάλο.
Οπότε ακόμη και αν θέλαμε να υποθέσουμε ότι ο Old Boy, o Big Fat Opinion και ο Μπάμπης ο Σουγιάς δεν συνιστούν ποσότητα ικανή να αναιρέσει τον γενικό ποιοτικό χαρακτηρισμό και πάλι κατά τον Σερέφα, από τη στιγμή δεν υπογράφουν ως Δανιήλ Λιούις, Χάρης Αλεξίου και Χαράλαμπος Μαχαιρίδης, είναι φάουλ. Τι φάουλ; Πέναλτι κι αποβολή.
Προφανώς στα πλαίσια των ανώνυμων που δεν κουτσομπολεύεουν και δεν Χ, Υ, Ζ δεν είναι σημαντική η ανωνυμία.
Ασχολείται όμως με αυτούς;
Στο πλαίσιο που το θέτει, της θρασυδειλίας ("και μάλιστα χωρίς κότσια") αυτών που πίσω από τα ανώνυμα μπλόγκ κουτσομπολεύουν και ευτελίζουν, είναι όντως μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορείς να μιλάς συγκεκριμένα για άλλους -όχι σε επίπεδο άποψης αλλά γεγονότων ή καταγγελίας- και να το κάνεις ανώνυμα.
- Κανόνας, οι πονεμένοι, σαλεμένοι και μίζεροι;
Διαφωνώ κάθετα, οριζόντια και διαγώνια.
- Το δικτυωμένο πανελλήνιο δεν αναιρεί αναγκαστικά το ότι τραγουδούν στις παρέες τους. Η πλειοψηφία των μπλογκερς στην παρέα της τραγουδά. Από εκεί και πέρα, ναι, το άνοιγμα του δημόσιου λόγου στον καθένα είναι δυνάμει και παράγοντας αλλαγών (ίσως όχι βραχυπρόθεσμα) και ελπιδοφόρο.
- Θα μείνω μαζί με τον Αριστοτέλη. Δεν θα ήταν πολιτική ορθότητα η επισήμανση των εξαιρέσεων. Και τελικά να το θέσω στη δική σου βάση: Αν ήταν τρεις οι εξαιρέσεις να συμφωνήσω. Υπάρχουν (τουλάχιστον) πολλές δεκάδες εξαιρετικά μπλογκ.
- «Δεν μπορείς να μιλάς συγκεκριμένα για άλλους -όχι σε επίπεδο άποψης αλλά γεγονότων ή καταγγελίας- και να το κάνεις ανώνυμα»
Ωστόσο μπορεί να ασκηθεί ποινική δίωξη με ανώνυμη καταγγελία. Ο ίδιος ο νόμος αναγνωρίζει ότι πρωτεύει η διακρίβωση της αλήθειας ή του ψευδούς των καταγγελιών.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home