Διπλή Ονομασία

Την είδε. Τον είδε. Της ζήτησε να χορέψουν. Δέχτηκε. Χόρεψαν. Μετά κάθησαν στη γωνία. Άρχισε να την φιλά. Τον σιγοντάρισε. Το στόμα που την φιλούσε την ρώτησε· πώς σε λένε; Του απάντησε με το όνομά της. Της εξήγησε ότι εφεξής το όνομά της θα αφορά όλους τους άλλους. Εκείνος θα την λέει μόνο «αγάπη μου». Εκείνη γέλασε. Μήπως βιάζεσαι λίγο; Της εξήγησε ότι ο μόνος λόγος που βιάζεται είναι για να την προλάβει. Την πρόλαβε. Για τις επόμενες τρεις ώρες έγινε η αγάπη του. Την μισή ώρα που έμειναν ακόμη στο μπαρ, την μισή που έκαναν να πανε σπίτι της και τις δύο που έμεινε εκεί, μόνο «αγάπη μου» την έλεγε. Κι όταν την αποχαιρέτησε, «Θα σε πάρω αύριο, αγάπη μου» της είπε. Ακούγοντας τον τόνο της φωνής του κατάλαβε ότι ενώ της έταξε διπλή ονομασία, διπλή ήταν και η ακουστική της μεταξύ τους ονομασίας: τα «αγάπη μου» τα μετά το χύσιμο ακούγονταν αλλιώς. Τις επόμενες μέρες η υποψία της μετατράπηκε σε βεβαιότητα. Όταν η σχέση τους άρχισε να αριθμεί λίγους μήνες, τα «αγάπη μου» τα πριν άρχισαν να γίνονται λιγότερο θερμά και τα «αγάπη μου» τα μετά περισσότερο. Στον χρόνο επάνω είχαν ίση θερμοκρασία. Το ζήτημα της διπλής ακουστικής είχε προς το παρόν ρυθμισθεί. Τότε ακριβώς άρχισε να τη φλερτάρει ένας συνάδελφος. Στην αρχή ντροπαλά, μετά πιο έντονα. Eνέδωσε. Την ώρα του σεξ άρχισε να την αποκαλεί με διάφορα ονόματα. Στην αρχή σεμνά, μετά πιο πρόστυχα. Η πολλαπλή ονομασία της την έφερε στα πρόθυρα του οργασμού. Το κινητό της άρχισε να χτυπά. Δεν έλεγε να σταματήσει. Το σήκωσε. «Πού είσαι, αγάπη μου;». Το έκλεισε. Αν άκουγε μια ακόμη φορά αυτήν τη λέξη από αυτήν την φωνή θα έχανε εντελώς το νόημά της. Όσο παγιδευμένη ένοιωθε μέσα της, τόσο απελευθερωμένη ένοιωσε μέσα στον ποταμό των ονομάτων που ξανάρχισε να ρέει από το στόμα του εραστή της στα αυτιά και το φαντασιακό της. Όταν ησύχασαν τον έβαλε να της ορκιστεί ότι δεν θα την πει ποτέ «αγάπη μου». Εκείνος χαμογέλασε. Της ορκίστηκε. Όσο το σκεφτόταν όμως στράβωνε. Την επόμενη φορά που 'κάναν έρωτα, μέσα σε όλα την φώναξε και «αγάπη μου». Τον χαστούκισε. Άρχισε να την λέει μόνο «αγάπη μου». Επαναληπτικά και λυσσασμένα. Εκείνη άρχισε να κλαίει. Τέλειωσαν μαζί. Μερικούς μήνες μετά παντρεύτηκαν. Έκαναν τρία παιδιά. Το ένα έγινε αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού, το δεύτερο κομμώτρια και το τρίτο εισοδηματίας. Μετά τα παιδιά τους έκαναν άλλα παιδιά και αυτά άλλα παιδιά και η ζωή συνέχισε να συνεχίζεται. Μετά η ζωή τελείωσε και το μόνο που έμεινε εν ζωή οι ιστορίες που πρόλαβαν να ειπωθούν στο μεταξύ.