It's up to you

(Κείμενο γραμμένο για το «Exodos»)

Ίσως το έχεις πληροφορηθεί: οι «Radiohead» προσφέρουν απευθείας μέσω διαδικτύου την καινούρια τους δουλειά με τίτλο «In Rainbows». Κατεβάστε τα τραγούδια και δώστε μας εσείς ό,τι νομίζετε. It’s up to you. Αλήθεια σας λέμε, δεν είναι φάρσα. Ιt’s up to you.
Μέχρι τα τελευταία χρόνια η κατεύθυνση των πραγμάτων ήταν μονομερής: συγκέντρωση και μεγαλύτερη συγκέντρωση και ακόμη μεγαλύτερη συγκέντρωση· στα χέρια όλο και πιο λίγων και ακόμη πιο λίγων και ακόμη λιγότερων. Η τεράστια πολυεθνική που θα απορροφηθεί από την ακόμη μεγαλύτερη. Εσύ πού νομίζεις ότι πας μόνος σου; Δεν μπορείς. Οι κανόνες του παιχνιδιού είναι προδιατυπωμένοι. Εντάξου. Γίνε υπάλληλος της πολυεθνικής - γίνε πελάτης της πολυεθνικής: με τους προδιατυπωμένους όρους της σύμβασης.
Μέχρι που δειλά – δειλά, και στη συνέχεια πιο θαρραλέα, η αντίρροπη τάση μέσω ίντερνετ: διάχυση, διάχυση, διάχυση. Δεν αποκλείεται και να μπορείς να πας κάπου μόνος σου. Δεν αποκλείεται οι κανόνες του παιχνιδιού να ορίζονται εκ νέου.
Κι έτσι, αν οι «Radiohead» γράφουν μουσική, έχουν την τεχνική δυνατότητα να σου τη δώσουν απευθείας. Αυτοί κι εσύ. Κι αν τυχόν γράφεις κι εσύ μουσική, έχεις κι εσύ την τεχνική δυνατότητα να την δώσεις απευθείας στον κόσμο.
Ο μεσάζοντας σού λέει ότι μόνο μέσω αυτού θα ακουστείς, σου λέει ότι εσύ δεν αρκείς. Τον χρειάζεσαι. Η φωνή σου δεν φτάνει. Δεν θα φτάσει ποτέ εκεί έξω. Έλα όμως που τώρα παίζει και να φτάσει. Και νά που ο διαμεσολαβητής που θα πάρει το έργο σου, τη δική σου πνευματική ιδιοκτησία, για να την πουλήσει αυτός στην αγορά, με τους δικούς του όρους, τους δικούς του κανόνες, τη δική του γλώσσα -και πρώτα απ’ όλα το δικό του λεόντειο μερτικό- δεν φαντάζει και τόσο απαραίτητος. Το «έτσι είναι τα πράγματα και δεν σε παίρνει να κάνεις αλλιώς», το «αυτοί είναι οι κανόνες και με αυτούς θα παίξεις» δεν φαντάζει πια και τόσο αυτονόητο.
Η εποχή είναι μεταβατική. Οι άμυνες αιφνιδιασμένες. Εκμεταλλεύσου το.
Νομίζεις ότι έχεις κάτι να πεις; Μπες στο ίντερνετ και ανέβασε το υλικό σου: την μουσική σου, τα βίντεό σου, τις φωτογραφίες σου, τις ζωγραφιές σου, τα κείμενά σου, το ό,τι άλλο σου. Δες μόνος σου αν αυτά που συγκινούν εσένα συγκινούν και άλλους. Ίσως δεν τους συγκινούν. Αλλά θα ξέρεις τουλάχιστον ότι είναι η δική σου φωνή που δεν συγκινεί και όχι μια φωνή φιλτραρισμένη και αλλοιωμένη από τον μεσάζοντα που θα σου ερμηνεύσει δήθεν αυθεντικά τι θέλει η «αγορά», θα ξέρεις τουλάχιστον ότι ο κόσμος αισθάνθηκε πως δεν τον αφορούν τα δικά σου κελεύσματα και όχι τα κελεύσματα της «αγοράς».
It’s up to you.