My name is Bond, Death Bond
~~~
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
12 Comments:
Bασικά είμαι τεμπέλης για να κάτσω να μεταφράσω για το πολυπληθές μη αγγλομαθές κοινό. Αν κάποιος έχει την καλή διάθεση να το κάνει, το μπλογκ μας προσφέρεται να αγοράσει την ασφάλειά ζωής του, είτε αυτή υφίσταται είτε όχι (η ασφάλεια - όχι η ζωή). Ζωή δεν έχεις για να διαβάζεις μπλογκ Σάββατο βράδυ Ιουλίου, πόσο μάλλον εγώ που γράφω Σάββατο βράδυ Ιουλίου.
Ζωή έχουν όσοι δεν γράφουν και δεν διαβάζουν, όσοι γράφουν και διαβάζουν τις προβλεπόμενες ώρες μπλόγκιν «γι' αυτό κι εγώ θα βάλω ωράριο εργασίας, όπως κάνουν όλοι οι συνάδελφοι με πείρα. Συγγνώμη που τους αποπήρα».
Οπότε, oldboy, όσο αναβάλει κανείς τον θάνατό του για να του πουν άλλη μια ιστορία, γίνεται όλο και πιο ασύμφορος.
Γάμησέ τα.
Αδιάβαστοι πρέπει να πάμε για να να έχουμε καλή απόδοση.
Μέσα είσαι μεγάλε.
(Θα το μετάφραζα...αλλά βαριέμαι τρομερά)
gs
αν αφήσει κατά μέρος κανείς την απίστευτη ευρηματικότητα ορισμένων εγκεφάλων της wall street ως προς το all - american value "let's make a quick buck" δεν το βρίσκω κατ' ανάγκη κακό ή ανήθικο, μην ξεχνάμε ότι μιλάμε γιά τις ηπα που δεν υπάρχει κανενός είδους κρατική πρόνοια, όλα γίνονται ιδιωτικά...
πολλά γεροντάκια σίγουρα θα επωφεληθούν αφού θα περάσουν τα στερνά χρόνια τους με έξτρα cash, και πολλοί επενδυτές θα "την πιούν" από τα γερά κόκαλλα τα οποία θα αρνούνται να αφήσουν τον μάταιο τούτο κόσμο...
κόκκαλα*
Delta Mike, this is a terrific option for the consumer. Έχω φίλο κολλημένο με Βill Evans πάντως και τον παρέπεμψα στο μπλογκ σου :)
Old Boy, εδώ μάλλον μιλάμε γιά harosumer και όλο αυτό έχει μία γεύση ρηάλιτυ, αλλά δεν βαριέσαι, σημεία των καιρών.
Μάλλον με επεσκέφθη ο φίλος σου, thx :)
Πανέμορφοι είστε!
i don't understand why getting exposure longevity risk is less moral than getting exposure in the credit risk of the company...
To πρόβλημα Κοnon, είναι ότι ολοένα και πιο λίγα πράγματα μένουν εκτός συναλλαγής. Όλα συναλλάσσονται, όλα πουλιούνται και αγοράζονται. Εδώ το αντικείμενο προς πώληση είναι το πότε θα πεθάνω. Κι αν στην κλασική ασφάλεια ζωής τουλάχιστον υποτίθεται ότι η αποζημίωση είχε ένα χαρακτήρα ανακούφισης των οικείων σου προσώπων, εδώ δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά επενδυτικές ευκαιρίες πάνω στη δική μου τη ζωή. Εσύ μπορεί να το βρίσκεις εντελώς νορμάλ αυτό, εμένα πάλι επίτρεψέ μου να μου κάνει τουλάχιστον εντύπωση.
Είσαι too sophisticated για τέτοιους λαϊκισμούς. Το longevity risk πάντα υπήρχε, από τις ασφάλειες που ανέφερες μέχρι τα pension funds που παρακαλάνε για μεγαλύτερη θηνσιμότητα για να δίνουν λιγότερες συντάξεις. Η Wall Street με τα καινούρια προϊόντα απλώς makes a market, προσφέρει liquidity και κάνει πιο εύκολη την διαχείριση αυτού του ρίσκου, το οποίο πρακτικά σημαίνει ότι τα pensionm funds, και οι ασφαλιστικές θα έχουν λιγότερες πιθανότητες να χρεωκοπήσουν. Και βεβαίως προσφέρει μια εναλλακτική διέξοδο για τα γεροντάκια που χρειάζονται παραπάνω εισόδημα...
Δεν αμφιβάλλω ότι οικονομικό ενδιαφέρον μπορούν να έχουν τα πάντα. Αν όμως π.χ. απαγορεύεται η πώληση νεφρών απαγορεύεται για λόγους ηθικούς και όχι για λόγους οικονομικούς. Θέλω να πω, κάπου πρέπει να μπαίνει ένας φραγμός στο τι είναι εκτός συναλλαγής και στο τι όχι. Και δεν θεωρώ αυτόν τον προβληματισμό λαϊκίστικο.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home