Παρασκευή, Ιουλίου 20, 2007

Όλα άλλαξαν δραματικά

Όλα άλλαξαν δραματικά όταν ήρθαν στα πράγματα οι Είρωνες. Απηυδισμένος από αιώνες εξουσίας των Σοβαρολογούντων, ο κόσμος ψήφισε Είρωνες θέλοντας να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Ο προεκλογικός τους λόγος ήταν αναμφίβολα χαριτωμένος, αποδομώντας κάθε προσπάθεια των αντιπάλων τους να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη και να εκπέμψουν κύρος. Μα το προεκλογικά χαριτωμένο μετατράπηκε αμέσως σε μετεκλογικά μοιραίο: οι Είρωνες έφεραν προς ψήφιση στη βουλή καταιγισμό νόμων που εννοούσαν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που έλεγαν, επιτρέποντας έτσι αυτό που ρητά απαγόρευαν. Η κοινωνία βυθίστηκε στο χάος και την αναρχία. Προκειμένου να διαφυλαχθεί η δημόσια τάξη οι Είρωνες δεν είχαν άλλη επιλογή απ' το να επιβάλουν δικτατορία. Το πρώτο τους μέτρο προκειμένου να καταστεί ξανά δυνατή η επικοινωνία και η συνεννόηση (που είχαν πληγεί στη ρίζα τους με την αμφιβολία του τί τελικά εννοεί η κάθε λέξη), ήταν να επιβάλουν τον υποχρεωτικό ειρωνικό λόγο σε κάθε τομέα της ζωής, όχι μόνο της δημόσιας αλλά και της ιδιωτικής («Αναγκαστικός Νόμος Περί Μονοκρατορίας της Ειρωνείας»). Τα παλιά λογοτεχνικά έργα καταστράφηκαν και ξαναγράφηκαν από την αρχή, με μέριμνα ώστε να συνεχίσουν να μεταδίδουν τα ίδια μηνύματα, τα οποία όμως δεν θα προέκυπταν ευθέως, αλλά δια της ειρωνείας. Π.χ. το ποίημα του Καβάφη «Επήγα» μετατράπηκε σε «Έμεινα»:
«Επήγα»
Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ’ επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ’ ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.
~~~
«Έμεινα»
Καθηλώθηκα. Τελείως κρατήθηκα και έμεινα.
Μακριά απ' τες απολαύσεις που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
έμεινα σπίτι μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ΄ήπια από χλιαρά νερά, καθώς
που πίνουν οι ξενέρωτοι της εγκράτειας.
Όσον αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις, μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα αύξησης της επικοινωνιακής σύγχυσης, όλα ξαναβρήκαν το δρόμο τους: π.χ. στην ερώτηση «Μ' αγαπάς;», η απάντηση «Πιο πολύ απ' τη ζωή μου» δεν σήμαινε πλέον «Πιο πολύ απ' τη ζωή μου» αλλά «Πας καλά που θα αγαπήσω εσένα;».

7 Comments:

At 7/20/2007 08:52:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Μ' αγαπάς;

 
At 7/20/2007 09:16:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Εγώ θυμάμαι μια ζωή να άρχουν οι Είρωνες. Πως ξεχάστηκαν οι Σοβαρολογούντες; Ίσως ήταν σε κείνους τους μύθους της προφορικής παράδοσης που απαγορεύτηκαν κάποια στιγμή πριν από αιώνες και οι αοιδοί τους παλουκώθηκαν στις αγορές τους κόσμου.

 
At 7/20/2007 10:27:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Now you're telling me
You're not nostalgic
Then give me another word for it
You who are so good with words
And at keeping things vague
Because I need some of that vagueness now
It's all come back too clearly
Yes I loved you dearly
And if you're offering me diamonds and rust
I've already paid

 
At 7/20/2007 11:57:00 μ.μ., Blogger adaeus said...

Δεν ξέρω αν το ποστ αυτό είναι εμπνευσμένο από τη θερινή ραστώνη, αλλά εγώ ήλθα να στην ταράξω και να σε προσκαλέσω σε ένα από τα γνωστά παιχνίδια, που όμως βρήκα σχετικά ενδιαφέρον (αν φυσικά έχεις χρόνο και θες).

 
At 7/21/2007 01:15:00 π.μ., Blogger arammos said...

Κάτσε να βάλω άλλο ένα μαρτινάκι να το ζήσω λίγο. Άσχημο post (στο ειρωνικό έτσι);

 
At 7/21/2007 01:35:00 μ.μ., Blogger Niemandsrose said...

Τι δουλειά έχουν οι Είρωνες να κυβερνούν; Ώρες είναι να βάλουμε και Υπουργείο Σάτιρας, Υπουργείο Κυνισμού, Υπουργείο Σκώμματος, Υπουργείο Χλεύης και από δίπλα η μη-κυβερνητική οργάνωση "Η Άρση του Φρυδιού".

Ο γιατρός συνιστά κι άλλη ξεκούραση.

 
At 7/21/2007 05:54:00 μ.μ., Blogger philos said...

Τόσο άθλιο ποστ που δεν μπορώ να το buzzαρω με τίποτα.

philos πολίτης στην Ειρωνοκυβέρνηση.

p.s. Μην σου πω ότι μέχρι και βιβλιο δημιουργείς με αυτό ως αρχική συλληψη!
Δουλεψε το!
;)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home