Κυριακή, Απριλίου 15, 2007

Υπαίθρια

Έξω έχει ήλιο. Μέσα έχει λέξεις.
Ο ήλιος απαιτεί να του δοθείς. Το ίδιο κι οι λέξεις.
Η πίττα κι ο σκύλος ως τρόπος ζωής: έξω, κάτω απ' τον ήλιο, πάνω απ' το λάπτοπ.
Η πίττα, ο σκύλος κι η διαρκής προσπάθεια συμβιβασμού των μεταξύ τους ασυμβίβαστων.
Ζητώντας τα πάντα (και λίγο παραπάνω από αυτά) με το μικρότερο δυνατό τίμημα.
Η λιακάδα χτυπάει το κεφάλι σου, την οθόνη σου, τις λέξεις σου την ώρα που παίρνουν σάρκα και οστά μπροστά σου.
Άραγε τώρα λιάζεσαι όπως θα 'πρεπε; Άραγε τώρα γράφεις όπως θα 'πρεπε;
Επιδιώκοντας και τα δύο, αποτυγχάνεις και στα δύο;
Μα τι σχέση έχει η λιακάδα με την επιτυχία;
Ο ήλιος αυτήν την ανοιξιάτικη προς καλοκαιρινή Κυριακή μοιάζει με γυναίκα εύκολη, με γυναίκα γενναιόδωρη, με γυναίκα διαθέσιμη στον καθένα, που το μόνο που σου ζητά είναι να την κοιτάξεις, να της χαμογελάσεις και να αφήσεις τις ακτίνες της να πέσουν πάνω σου.
Αυτό το ελάχιστο να της παραχωρήσεις και σχεδόν αμέσως θα αρχίσεις να ζαλίζεσαι, σχεδόν αμέσως θα νιώσεις το κούτελό σου να τσουρουφλάει, σχεδόν αμέσως όλα τα άλλα γύρω σου θα χαθούν από τον οπτικό σου ορίζοντα, σχεδόν αμέσως όλα θα 'ναι ήλιος.
Αλλά αρνείσαι να της δοθείς ολοκληρωτικά και στον οπτικό σου ορίζοντα εξακολουθούν να εμφανίζονται λέξεις.
Μην προσπαθείς να μεταφράσεις τη λιακάδα σε λέξεις, γιατί θα χαθείς και σε αυτήν την μετάφραση.
Λιάσου.
Ή γράψε.
Ό,τι θες κάνε.
Ή μην κάνεις τίποτα.
Δεν έχει και τόση σημασία.
Σημασία έχει ο ήλιος.
Αλλά έχει σημασία μόνο όσο υπάρχουν λιαζόμενοι.
Μόνος του δεν θα 'χε σημασία, δεν θα 'χε ομορφιά, δεν θα 'χε νόημα.
Ο ήλιος μάς έχει περισσότερο ανάγκη απ' όσο εμείς.
Κι όπως εμείς λιαζόμαστε, έτσι κι αυτός εξανθρωπίζεται.

17 Comments:

At 4/15/2007 05:41:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κανένα άστρο,κανένας πλανήτης,δορυφόρος ή κομήτης ενδιαφέρθηκε ποτέ για το αν κάποιος τον κοιτά.Ούτε η θάλασσα.Ή η φωτιά.Μόνο ο άνθρωπος.Καμιά φορά μπερδεύουμα τον εαυτό μας με τα αστέρια.Ή με κάτι άλλο.Αυτό έχει μία λογική, ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι ένα με το ευρύτερο σύμπαν, αλλά εμείς το κάνουμε συνήθως για να δώσουμε αξιά στο βλέμμα μας.Το βλέμμα μας ο ήλιος δεν το νοιώθει.Το νοιώθει όμως ο άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα μας......---YEAH,SYMMER IS THERE!!!--θα έλεγα άνοιξη αλλά με τις κλιματολογικές αλλαγές χαιρέτα την...---χωρίς αμφιβολία κ ο ήλιος καλός ειναί...

 
At 4/15/2007 05:47:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Δίκιο έχεις, αλλά προσπάθησε να φανταστείς έναν κόσμο που ο ήλιος καίει μόνος του. Χωρίς το βλέμμα του παρατηρητή φαίνεται σαν ένας κόσμος σπαταλημένος κι αδικαίωτος.

 
At 4/15/2007 07:06:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ολντμπόι
ή στοχάζεσαι έξυπνα
ή ξέρεις από φυσική.
Η σκέψη σου έχει τη βάση της στην
"ανθρωπική αρχή"
<< Το σύμπαν είναι έτσι όπως είναι γιατί αν ήταν αλλιώς δεν θα υπήρχαμε για να το παρατηρήσουμε>>.
www.physics4u.gr/articles/2002/cosmology.html

 
At 4/15/2007 07:46:00 μ.μ., Blogger Pico said...

Αυτό το "ο ήλιος μας έχει περισσότερη ανάγκη..." θυμίζει μια ανάλογη νοητική σύλληψη του Πασκάλ Μπρυκνέρ στους "Κλέφτες της ομορφιάς". Εκεί η ομορφιά μαραίνεται όταν δεν υπάρχει κάποιο βλέμμα να την παρατηρήσει.
Και στις δυο περιπτώσεις η καλλιτεχνική αντίληψη περί ανθρωποκεντρικού σύμπαντος, ακόμα και αν δεν σχετίζεται με τα σύγχρονα δεδομένα της Φυσικής επιστήμης αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο εξανθρωπισμού του ανθρώπου, δηλαδή της δυνατότητας διάνοιξης της ύπαρξης στην ολότητα. Ή με τα λόγια του Ιωάννη Δαμασκηνού, που εκτός από Θεολόγος ήταν και ποιητής: "ο άνθρωπος σας μικρόκοσμος, όπως ο κόσμος σαν μακροάνθρωπος".

 
At 4/15/2007 08:44:00 μ.μ., Blogger Fairy said...

Γιατί πρέπει όλα να έχουν μια εξηγηση, αιτιολογία....

Ισως και ο ήλιος να μας χρειαζεται τελικά. Να γίνεται έτσι πιο δυνατός, πιο λαμπερός.

Εμείς όμως τι κάνουμε?

Καταφέρνουμε να ζεστάνουμε την καρδιά μας ή μόνο το κουτελό μας...?

 
At 4/15/2007 09:55:00 μ.μ., Blogger neutrino said...

τωρα που θα περασαν οι ηλιολουστες παρενεργειες, θα ειχε ενδιαφερον να ακουσουμε και τα σχολια σου για τη χλεπα-αντιστροφη κοκκινη και το.. αερατο πεναλτυ. ομορφιες στα ελληνικα γηπεδα!;)))

 
At 4/15/2007 10:28:00 μ.μ., Blogger aggelos-x-aggelos said...

Ενδιαφέρων. Λιάζομαι όπως εξανθρωπίζομαι.

Όμορφο κείμενο.

 
At 4/15/2007 10:52:00 μ.μ., Blogger lo-li said...

"Μην προσπαθείς να μεταφράσεις τη λιακάδα σε λέξεις, γιατί θα χαθείς και σε αυτήν την μετάφραση.
Λιάσου"
Δεν είναι ανάγκη να αναλύουμε τα πάντα πια κι ειδικά όταν πρόκειται για τέτοιες περιπτώσεις ή έντονα συναισθήματα..Πολύ ωραίο ποστ..
ΥΓ: Σε διαβάζω καιρό αλλά είναι η πρώτη φορά που σου αφήνω commnent. Συνάχισε να βάζεις μπουρλότο με τα ποστ σου:-) Γειααα

 
At 4/15/2007 11:44:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

αλλο ενα διαμαντακι!πας καλα για το βιβλιο...και συνεχισε τα μουσικα λινκ,ανασυρεις εξαιρετικα πραγματα απ τη ληθη.-)

 
At 4/15/2007 11:59:00 μ.μ., Blogger χλωροφύλλη said...

Ο ήλιος προ(σ)καλεί τη ζωή. Οι λέξεις τα νοήματα.

 
At 4/16/2007 12:17:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ζωή και νοήματα...πόσο συνδεδεμένα είναι αυτά τα δύο?...(συνέχεια από επιστημονικό σχολιασμό του pico)...:αν η γάτα μπορούσε να μιλά, θα έλεγε τις νύχτες στον εαυτό της ό ήλιος έχει αξία επείδη οι γάτες τον κοιτούν.Μα...μήπως οι γάτες είναι το κεντρο τιυ σύμπαντος?...Σήμερα υπάρχει μια διάθεση για αυτοανάλυση και φιλοσοφία κ διάλειμμα από τα τρέχοντα,εκφραζόμενο στο διαδίκτυο με πρωτοβουλία του Old-boy.

 
At 4/16/2007 12:19:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ή μάλλον χτες.Καλημέρα.Καλή συνέχεια.

 
At 4/16/2007 07:28:00 π.μ., Blogger allmylife said...

"ου δύνανται..."
πείτε τους .

 
At 4/16/2007 10:12:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Πάω για φωτοσύνθεση.

 
At 4/16/2007 12:22:00 μ.μ., Blogger gasireu said...

''O θαλασσινός άνεμος κι η δροσιά της αυγής
υπάρχουν χωρίς να το ζητήσει κανένας''.
Θερινό Ηλιοστάσι, Θ΄, Γ. Σεφέρης

έτσι και ο ήλιος.....
νομίζω αυτό τα καθιστά μεγαλειώδη, η αυθυπαρξία τους,
η οικουμενικότητα τους, η δωρεάν τους φύση και η διαχρονικότητα...όλα τ' άλλα είναι φιλοσοφία!

 
At 4/16/2007 09:24:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Είσαι μόνιμος κάτοικος Λονδίνου;

 
At 4/17/2007 01:14:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Den, δεν. Δεν είμαι. Πηγαίνω μια φορά κάθε 29 χρόνια όμως :)

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home