Κοκτέιλ
Τελικά πρέπει να είναι θέμα ενστίκτων. Ο τσακωμός, το μανούριασμα, το ξεμάλλιασμα, η αγριότητα, πάντα θα μας τραβάνε κοντά τους και θα μας κάνουν να κολλάμε. Αν αύριο φτιάξει μπλογκ κάποιος που θα ανεβάζει πανέμορφα και συνταρακτικά ποστ, εκφραζόμενος είτε μέσω κειμένων είτε μέσω εικόνων είτε μέσω μουσικών, θα επισκέπτεσαι το μπλογκ του με μικρότερη αδημονία απ' ό,τι ένα μπλογκ στο οποίο διεξάγεται καυγάς.
Από την άλλη το ερώτημα παραμένει αν είναι μόνο η μυρωδιά του αίματος ή και η μυρωδιά του δικαίου (του δικαίου κατά τη δική σου άποψη) που σε καλεί να γίνεις και συ μαλλιοκούβαρο.
Νομίζω ότι είναι ένα κοκτέιλ και των δύο.
34 Comments:
Δεν διαβάζεις μπλογκ αλλων; Υπάρχουν μπλογκ στα οποία ανεβαίνουν ποστ σαν κι αυτά που περιγράφεις κι ακόμη καλύτερα και οι αναγνώστες τους περιμένουμε με αδημονία ένα καινούργιο τους ποστ.
Μου κάνει λίγο εντύπωση το δικό σου σχόλιο.
Εμένα πάλι το μαλλιοκουβάρισμα με απωθεί και με κουράζει.
Aγαπητέ Αθήναιε, φυσικά και διαβάζω μπλογκ άλλων και μάλιστα με τα χαρακτηριστικά τα οποία αναφέρεις. Προσπαθώ να προσέχω πια την κάθε μου κουβέντα όμως και να φυλάω τα νώτα μου. Αν αντί για «Αν αύριο φτιάξει μπλογκ κάποιος που θα ανεβάζει πανέμορφα και συνταρακτικά ποστ» είχα γράψει «Υπάρχουν μπλογκ που ανεβάζoυν πανέμορφα και συνταρακτικά ποστ», είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα υπήρχαν σχόλια από συγκεκριμένους καλοθελητές ότι υπονοώ ανάμεσα σε αυτά και το δικό μου μπλογκ. Σε κάποιο μπλογκ ας πούμε υπάρχει λινκ που χαρακτηρίζει το μπλογκ μου «Το πιο αξιόλογο των Βαλκανίων». Και υπάρχουν και πολλά άλλα παραδείγματα διαστρέβλωσης των όσων λέω. Κι αυτό μολονότι προσωπικά δεν έχω μπει ΠΟΤΕ στο διαχωρισμό αξιόλογων - μη αξίολογων μπλογκς.
Τώρα επί της ουσίας του ποστ, πιστεύω αυτό που λέω ότι ναι, όταν διεξάγεται καυγάς θα μπούμε στο αντίστοιχο μπλογκ με περισσότερη ανυπομονησία απ' ό,τι σε ένα άλλο που θαυμάζουμε και εκτιμούμε. Μακροπρόθεσμα βέβαια η επιρροή των μπλογκς που κάνουν φασαρία είναι μηδενική: κάποτε η φασαρία κοπάζει και όσοι αντί για θόρυβο προσφέρουν
ουσία αφήνουν μέσα μας ένα ίχνος που δεν θα αφήσει κανείς καθ' έξιν καυγατζής.
"«Υπάρχουν μπλογκ που ανεβάζoυν πανέμορφα και συνταρακτικά ποστ», είμαι απόλυτα σίγουρος ότι θα υπήρχαν σχόλια από συγκεκριμένους καλοθελητές ότι υπονοώ ανάμεσα σε αυτά και το δικό μου μπλογκ."
Οκ, δεκτό. Όμως δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει τόσο πολύ τί άποψη έχει ο καθένας για το μπλογκ μας αφού μπορεί κάλλιστα να μην το διαβάζει αν δεν του αρέσει.
Αν υπαρχει μια διαφωνια που πραγματικα σε αφορα, περιμενεις οντως με αγωνια να δεις τι απαντησε ο αυτος και τι του ειπε ο εκεινος. Δεν ειναι κατακριτεο νομιζω.
Αν σε αφηνουν αδιαφορο ολα αυτα, βρισκεις τα blogs με τις συνταρακτικες ιστοριες.
«Όμως δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει τόσο πολύ τί άποψη έχει ο καθένας για το μπλογκ μας αφού μπορεί κάλλιστα να μην το διαβάζει αν δεν του αρέσει».
Mα δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι θα διάβαζα αύριο σε άλλο μπλογκ υπονοούμενο ότι θεωρώ πως το μπλογκ μου έχει συνταρακτικά και πανέμορφα ποστ και αυτό θα το διάβαζαν και άλλοι και μετά θα έπρεπε για πολλοστή φορά να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας.
Αρκούδα ναι, το ομολογώ, γίνομαι καμιά φορά και διψώ για αίμα.
Το θέμα που θίγεις oldboy φαίνεται να έχει βαθειές ρίζες στον ανθρώπινο ψυχισμό.
Νομίζω ότι πρέπει να είναι οι ίδιοι λόγοι που έκαναν τον κόσμο να συρρέει τότε στις αρένες της Ρώμης αλλά και σήμερα στα παράθυρα των καναλιών.
Αν γίνονταν μετρήσεις, το θέαμα και το άκουσμα του καυγά θα τραβούσε πολύ μεγαλύτερα νούμερα από την πνευματική ηρεμία και αγαλίαση.
Αναμένεται από τους νευροφυσιολόγους -όχι τους ψυχολόγους έ;- μια αξιόπιστη εξήγηση.
"θα το διάβαζαν και άλλοι και μετά θα έπρεπε για πολλοστή φορά να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας."
Για κάτσε τώρα. Δλδ οι άλλοι περιμένουν εμένα και τον κάθε εμένα να τους πω τί είναι το μπλογκ σου, δεν έχουν διαμορφώσει δική τους άποψη ως αναγνώστες σου; Ο κόσμος έχει κρίση και καταλαβαίνει πολύ καλά τί παίζεται κάθε φορά.
Garine, είναι που είσαι βουδιστής εσύ :)
Fight back, δεν ξέρω αν είναι κατακριτέο, ξέρω όμως ότι είναι ανθρώπινο.
Νik, έτσι ακριβώς. Επίσης στην ταινία «Grizzly Man» για την οποία έγραψα χθες, η σκηνή που τρώγονται μεταξύ τους οι αρκούδες σε καθηλώνει ΘΕΣ ΔΕΝ ΘΕΣ.
Aθήναιε, μπορεί και να χεις δίκιο. Αλλά όσο και να 'ναι, καθένας θέλει να κρίνεται στην βάση των όσων πρεσβεύει και όχι στην βάση όσων δεν πρεσβεύει.
Πολύ μεγάλη αλήθεια Oldboy, το έχω διαπιστώσει κι εγώ.
Αυτό που δεν έχω ακόμα σιγουρέψει είναι αν πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που έρχονται και στις δύο περιπτώσεις, ή αν είναι δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων. Νομίζω ότι ισχύει το πρώτο, αλλά όταν το θέμα είναι επίκαιρο και καυτό, κινητοποιούμαστε πιό πολύ, διαβάζουμε πιό πολύ, σχολιάζουμε πιό πολύ.
"Aθήναιε, μπορεί και να χεις δίκιο. Αλλά όσο και να 'ναι, καθένας θέλει να κρίνεται στην βάση των όσων πρεσβεύει και όχι στην βάση όσων δεν πρεσβεύει".
Γιαυτό γράφει άλλως τε. Για να μεταδόσει ο ιδιος τις σκέψεις του. Αυτά που πρεσβεύει ο Όλντ Μπόυ μπορούμε να τα διαβάζουμε στο μπλογκ του και στη συζήτηση που ακολουθεί, τώρα αν ανεβάσω εγώ ποστ για να εξηγήσω εγώ ο έξυπνος τί ποταπό κρύβεται πίσω από τα λόγια του Όλντ Μπόυ το οποίο δεν κατάλαβαν οι "βλάκες" νομίζω πως δεν μειώνεσαι εσύ αλλά εγώ.
Δε νομίζω ότι είναι η μυρωδιά του αίματος -ούτε καν δηλαδή. Ποιο αίμα; Είναι το εύκολο, οι εύκολες, ανώδυνες σκέψεις. Όπως να κάθεσαι και να βλέπεις μεσημεριανές εκπομπές την ώρα που τρως μακαρόνια για μεσημεριανό. Ξέρεις πως τίποτα από αυτά δεν πρόκειται να μείνουν μέσα σου, και προτιμάς το βουητό τους από την δική σου σιωπή.
Ρε παιδιά, εγώ είμαι νεόφερτη, αλλά... αν κάποιος μου γράψει χαίρομαι τόσο πολύ!
Mαύρε Γάτε, επ' ευκαιρία να πω ότι διαφωνώ σε αρκετά απ' όσα έγραψες για τον τελευταίο εκκρεμή καυγά, ωστόσο πίσω απ΄όσα έγραψες (σε συνδυασμό φυσικά με όσα παγίως γράφεις) υπάρχει η εικόνα ενός ανθρώπου έντιμου και γι' αυτό έχεις τον σεβασμό μου.
Γιουτζίν, πιστεύω ότι η ευκολία έρχεται δεύτερη. Πρώτη έρχεται η έκκριση αδρεναλίνης που μας προξενεί το θέαμα ενός τσακωμού.
Silvia, θα σου γράψω εγώ ένα έπος σε 24 ραψωδίες μόλις ευκαιρήσω λίγο.
*Σε κάποιο μπλογκ ας πούμε υπάρχει λινκ που χαρακτηρίζει το μπλογκ μου «Το πιο αξιόλογο των Βαλκανίων».*
Μα αυτό φίλε μου θα επρεπε να σας χαροποιεί, γιατι δείχνει οτι δεν χάθηκε το χιούμορ απο τον κόσμο!
Εσείς ομως νιώθω πως έχετε καβαλήσει λιγάκι το καλάμι.Με low profile πάντα.Προφανώς η μάλλον σίγουρα θα σας πέρασε και η ιδέα οτι μπορεί να γράφεται σπουδαία.Δεν γράφεται και λυπάμαι αν σας φαίνομαι ωμός αλλα το Ιντερνετ ειναι γεμάτο απο τέτοια αρθράκια και θέματα σαν τα δικά σας και μάλιστα γραμμένα πολυ καλύτερα.Καιρός να αναπαυθείτε λιγάκι γιατί έτσι οπως το πάτε το 'ποιημα' σε λιγο θα σας περάσει και η ιδέα να γράψετε κάποιο βιβλίο.
Αρχίζω και βλέπω τα διαφημιστικά σκουπίδια να απλώνονται στα σχόλια πολλών μπλογκς.
Για ρωτείστε ρε παιδιά κανέναν ειδικό ποια μέθοδος αντιμετώπισης υπάρχει, γιατί σε λίγο θα καταστρέψουν τη συνοχή κάθε συζήτησης.
Είναι παράξενο που ακόμα δεν εχει... συλληφθεί(!!) το νόημα. Παραξενεύομαι που μερικοί -ευτυχώς λίγοι- παίρνουν "προσωπικά" αιχμές και "επιθέσεις", ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα δυσάρεστα απευθύνονται προς ένα πλασματικό εαυτό και ότι -κυρίως- τα σχόλια εκφράζουν αυτόν που τα γράφει και όχι εκείνον προς τον οποίο απευθύνονται.
Ας πούμε ότι μού 'ρχεται να σε βρίσω τώρα, έτσι; Ποιος θα χαρακτηριστεί; Θα υπάρξει κάποιος που θα πάρει στα σοβαρά τα υβριστικά (λέμε τώρα) σχόλιά μου; Για το (απαράδεκτα επιθετικό) νικνέημ μου δεν θα σχηματιστεί άσχημη εικόνα;
Αυτό ήταν το πρώτο "μάθημα" που μου έκανε η κόρη μου -όταν ήταν στα 16 της: «μαμά, αυτό που γράφεις σε χαρακτηρίζει και πρόσεξε, μη παίρνεις τίποτε προσωπικά και μη σχηματίζεις εικόνες για τους άλλους στο διαδίκτυο». Σοφά τα παιδιά, ε
..αυτή η συμβουλή πάντως δεν με απέτρεψε του να γράφω αρκετές μπουρδίτσες.. ετσι για σπάσιμο της μονοτονίας και για απομυθοποίηση.. είναι πειρασμός το άτιμο το ιντερνέτ!..
:-)
Αγαπητή Ροδιά, συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με το ότι «τα σχόλια εκφράζουν αυτόν που τα γράφει και όχι εκείνον προς τον οποίο απευθύνονται», διαφωνώ όμως με το πρώτο σκέλος της πρότασης όπου λες
«Παραξενεύομαι που μερικοί -ευτυχώς λίγοι- παίρνουν "προσωπικά" αιχμές και "επιθέσεις", ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα δυσάρεστα απευθύνονται προς ένα πλασματικό εαυτό». Αν βρίσουν την «Ροδιά», εσύ θα στεναχωρηθείς Ροδιά μου και δεν θα πεις, α, δεν βρίσαν εμένα, έβρισαν την περσόνα μου.
Aγαπητέ Χιουμορίστα, κάθε καλοπροαίρετο σχόλιο όπως το δικό σου μού είναι πολύτιμο. Σ' ευχαριστώ.
Ατυχής η εικονογράφηση, though...
Καλημέρα!
Προσωπικά βγάζω εισιτήριο μόνο σε real trash fights με χοντρό trash talk και χοντρό αυτοσαρκασμό.
Οταν αυτοι που εμπλέκονται σε καυγά αρχίζουν και το παίρνουν σοβαρά, το θέαμα μου γίνεται αδιάφορο.
Αίμα πίσω από τους υπολογιστές και τα πληκτρολόγια; Όχι εγώ...
Τέλος προτείνω να οργανωθεί για όσους έχουν αναμεταξύ τους προηγούμενα ένα είδος fight Club, ώστε να επέρχεται η εκτόνωση και γιατί όχι και η... κάθαρση, την των τοιούτων παθημάτων πάντα!
Αγαπητοί γείτονες αιμοδιψείς και μη,
η πρόσφατη και μικρη εως τώρα περιήγηση μου στο χώρο μου φανέρωσε πολλά. Άλλα ήταν τόσο κίτρινα και χολερικά που μου προκάλεσαν δυσφορία και αηδία και άλλα ήταν "πανέμορφα και συνταρακτικά ποστ" ή τουλάχιστον προσομοίαζαν.
Το "εικονα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω" πάει γάντι και στην περίπτωση των blogs. To μωσαϊκό που υπάρχει εκτός οθόνης Pc μεταφέρεται και εντός της.
Δεν με ενδιαφέρουν οι προσωπικές έριδες του καθένα, τα μικροσυμφέροντα, τα χτυπήματα κάτω απο τη μέση κλπ κλπ.
Αν το blog ειναι κάτι σαν το προσωπικό ΙΧ του καθένα στον κυβερνοχώρο ας βάλει στο παρμπρίζ του ο,τι αυτοκόλλητο θέλει.Είναι θέμα αισθητικής και επιλογών.
Καλή σας μέρα
Ευχαριστώ, Old boy, από καρδιάς!
[...](του δικαίου κατά τη δική σου άποψη) [...]
Eγώ παληά έκανα καθημεριά 1800+ views και καλώς ή κακώς (κακώς φυσκά) ήμουν το δημοφιλέστερο Ελληνικό blog με νούμερα που δεν τα φαντάζεται στον ύπνο του ο χιλιοτραγουδισμένος Τσιπιρίκος!
Τώρα αρκούμαι στα 300-400 views την μέρα, αλλά να ξέρεις ΠΟΣΟ με πνίγει το δίκηο μέσα μου μικρέ, και θέλω ν' ανέβω στον 6ο όροφο μιάς Αθηναϊκής Πολυκατοικίας και να τους πλακώσω όλους στις σφαλιάρες όσο δεν μπορείς να φανταστείς....
Αααααα.....παραλίγο να το ξεχάσω:
Ο ΜΕΛΙΣΤΑΣ ΖΕΙ!
Προφανώς η μάλλον σίγουρα θα σας πέρασε και η ιδέα οτι μπορεί να γράφεται σπουδαία.Δεν γράφεται και λυπάμαι αν σας φαίνομαι ωμός αλλα το Ιντερνετ ειναι γεμάτο απο τέτοια αρθράκια και θέματα σαν τα δικά σας και μάλιστα γραμμένα πολυ καλύτερα.
Άιντε, χουμορίστα παιδάκι μου, σύρε τώρα κι εσύ να διαβάσεις κανα βιβλίο, να τελειώσεις με το καλό το Δημοτικό.
Έχω μια απορία, την απευθύνω στον χιουμορίστα επειδή δεν βρίζει. Να δεχτώ ότι δεν σας αρέσουν τα κείμενα του παρόντος ιστολογίου, πολλά δεν αρέσουν και σε μένα, αναρρωτιέμαι όμως: βάση ποιας άρρητης συμφωνίας μεταξύ αναγνώστη-συγγραφέα ( όχι με την "ιερή" έννοια) ζητάτε από κάποιον σχεδόν ν'απολογηθεί επειδή τα κείμενά του δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν στα δικά σας στάνταρντς; Αυτό δλδ πώς προκύπτει;
Δλδ, έτσι αντιμετωπίζετε και τους συγγραφείς λογοτεχνικών βιβλίων και αν ναι, πώς θα μπορούσε να εκδηλωθεί αυτό;
Εδώ, έρχεστε και γράφετε το σχόλιό σας και το διαβάζουν όλοι, δεν το στέλνετε με ε-μέηλ όπως θα μπορούσατε, ας πούμε. Σε μια περίπτωση κακού λογοτέχνη από τους πολλούς που υπάρχουν τί θα κάνατε; Θα βγαίνατε στην Πανεπιστημίου να γράψετε στους τοίχους της Τράπεζας της Ελλάδος " Ο Χ είναι κακός και επηρμένος λογοτέχνης";
Δεν εχω δει καμία τέτοια επιγραφή στους τοίχους της Αθήνας. Δεν έχω δει ποτέ κανένα να ζητά δημοσίως το λόγο από ένα λογοτέχνη για ένα βιβλίο που θεωρεί του σωρου.
Γιατί αισθάνεστε την ανάγκη να το κάνετε εδώ και αλλού και μάλιστα σε κάποιον που ΔΕΝ δηλώνει συγγραφέας; Τί είναι αυτό που σας ωθεί σε μια τέτοια πράξη;
"Graziella Lobito d?tourna la t?te, ?coeur?e."
Vague, ατυχής η εικονογράφηση, γιατί;
Μac, θα σου κάνω μια πρόταση και ΔΕΝ το λέω ειρωνικά. Σοβαρολογώ απολύτως. Αν δεν μπορείς να το κόψεις τελείως το χούι και να πεις με αυτούς τους πέντε ανθρώπους δεν θα ξαναασχοληθώ, όσο κι αν με βιδώνουν, όποια γνώμη κι αν έχω γι' αυτούς, τότε κάνε το εξής: στις τρεις φορές που θα σου έρχεται να γράψεις κάτι σχετικό γράφε την μία. Και μετά κάντο μία στις τέσσερεις. Και μετά μια φορά το μήνα. Όσο για τον αριθμό των views είναι και το vibe (είπαμε αγγλοελληνόφωνο κρατίδιο), που έχουν αυτές οι επισκέψεις. Πιθανότατα τώρα οι λιγότερες επισκέψεις να έχουν μόνο θετική αύρα.
Silvia μην τα παίρνεις όλα΄στα σοβαρά!
Αγαπητέ Sraosha, φρονώ πως πρέπει να το κάνεις πιο αναλυτικό το σχόλιο,μπας και το καταλάβει ο ενδιαφερόμενος.
Μα δε φαίνεται ούτε ένα τακούνι. Ούτε, έστω, ένα τσόκαρο...
Δεν λες που δεν έβαλα φίδια αντί για αρκούδες ;)
Δε λες που δεν είμαι κι ο Ιντιάνα Τζόουνς...
Δημοσίευση σχολίου
<< Home