(σ.σ. χθες)

Όπως ακριβώς το έλεγε το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν: από τις απολαύσεις που μπορείς να απολαύσεις. Μόνο με ένα ευρώ παίρνεις οποιαδήποτε αθλητική εφημερίδα και πας απευθείας στις δηλώσεις προπονητών και παικτών, ιδίως μετά από παιχνίδι.

«Σήμερα (σ.σ. χθες) δεν παίξαμε καθόλου καλά, αλλά πρέπει να ξεχάσουμε αμέσως αυτόν τον αγώνα και να συγκεντρωθούμε για τον επόμενο», διαβάζεις ότι δήλωσε ο ένας προπονητής, ενώ ο συνάδελφός του είπε με τη σειρά του:

«Θέλω να ευχαριστήσω τα παιδιά γιατί τα έδωσαν όλα μέσα στο γήπεδο, με αποτέλεσμα την πολλή μεγάλη σημερινή (σ.σ. χθεσινή) μας νίκη».

Πες το αν θέλεις βίτσιο, αλλά αναζητώ μανιωδώς αυτά τα (σ.σ χθες) κι όταν τα βρίσκω αγαλλιάζω, γιατί η ύπαρξή τους αποδεικνύει την επαγγελματικότητα και τη δεοντολογία του Έλληνα αθλητικογράφου, το ύψηλο αίσθημα ευθύνης του που του υπαγορεύει αφενός μεν να μεταφέρει εντελώς πιστά και με ιερό σεβασμό τα λόγια ενός Βασίλη Βούζα ή ενός «Δον Λορένσο» -λόγια άλλωστε που η παραμικρή αλλοίωση στην ακριβή διατύπωσή τους μπορεί να οδηγήσει σε ανεξακρίβωτες στο μέλλον συνέπειες· φαντάσου π.χ (αλλά και π.Χ. τώρα που το σκέφτομαι) να μην ήταν προσεκτικοί κατά την μεταφορά των λόγων του Κυρίου και να ξεχνούσαν το «Ου» πριν το «Μοιχεύσεις»-, αφετέρου δε να αποσαφηνίζει αμέσως για την αποτροπή παρεξηγήσεων, ότι, ναι, ο ποδοσφαιριστής μπορεί να δήλωσε σήμερα, αλλά ο χρόνος γρήγορα κυλά και το δικό του σήμερα είναι το δικό σου χθες αναγνώστη, γιατί όλα είναι σχετικά, όλα είναι ρέοντα, όλα αλλάζουν, τίποτα δεν μένει το ίδιο, κάθε στιγμή είναι στιγμή μίλκο, γι΄αυτό άδραξε την μέρα, κάρπε την ντίεμ σου, τώρα, τώρα, αυτή τη στιγμή, κλείσε το κομπιούτερ, καλύτερα σπάστο το γαμημένο και πήγαινε πες στον άνθρωπο σου ότι τον λατρεύεις, πες στους φίλους σου ότι τους αγαπάς, πες στους γονείς σου πόσο ανάγκη τους έχεις τώρα και μην κάνεις το λάθος να το αφήσεις γι αύριο (σ.σ. σήμερα, για όσους τυχόν διαβάσουν το ποστ Κυριακή και χθες, για όσους τυχόν διαβάσουν το ποστ Δευτέρα).