Δευτέρα, Νοεμβρίου 06, 2006

Καζαντζιδική Κυριακή

Υπάρχει μια αθλητική εκπομπή στο «EXTRA CHANNEL» (κάθε Δευτέρα βράδυ, αν δεν κάνω λάθος), στην οποία πράγματι ταιριάζει όχι μόνον ο Αχιλλέας Ασλανίδης, αλλά τόσο ο πρόεδρος του «Συλλόγου Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη» όσο και ο παππούς (αυτός που οι πίττες του κάνουν θραύση)· στην οποία πράγματι ταιριάζει όχι μόνον ο αντιπρόεδρος της Βουλής Τραγάκης, αλλά και πλήθος άλλων επιφανών πολιτικών ανδρών.
Το να γυρνάς όμως από το γήπεδο μετά από ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού κατακαυλωμένος για αθλητική εκπομπή και να προλαβαίνεις να ξενερώσεις και να βαρεθείς στο πεντάλεπτο κάθε άλλο παρά εύκολο είναι, συνεπώς αξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια στους υπευθύνους της «Αθλητικής Κυριακής» που κατόρθωσαν να κακομεταχειριστούν τόσο δραστικά ένα από τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά προϊόντα.
Η μόνη σοβαρή κουβέντα στην εκπομπή ακούστηκε από τον Γιώργο Αμανατίδη*, ο οποίος, επικαλούμενος την ιδιότητά του ως αυτόπτης μάρτυρας («Ήμουν εκεί», όπως χαρακτηριστικά επισήμανε), έβαλε τα πράγματα στη θέση τους και αποκατέστησε την ιστορική αλήθεια τονίζοντας ότι «Στη Ριζούπολη δεν άνοιξε μύτη - Στη Ριζούπολη δεν άνοιξε μύτη».
[11.5.03, Ριζούπολη, Αττική, Ελλάς, οι εικονιζόμενοι Ολισαντέμπε (πίσω) και Μπασινάς (μπροστά) προσπαθούν να επιστρέψουν στην φυσούνα]

* Τον Γιώργο Αμανατίδη έντυσε ο Σόνυ Κορλεόνε.

36 Comments:

At 11/06/2006 06:47:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Η λεπτομέρεια αυτή δεν αναιρεί το αληθές της δήλωσης του Γιώργου Αμανατίδη.

 
At 11/06/2006 07:22:00 μ.μ., Blogger οι σκιές μιλάν said...

η οποία ΕΡΤ μήπως θυμάσαι με πόσα χρήματα ενίσχυσε τον κουρβανά και των δύο για τα τηλεοπτικά δικαιώματα;

Θα περίμενε λοιπόν κανείς να είναι τέτοιες βραδυές "τηλεοπτικό φιλέτο" όπου θα δίδεται το καλύτερο της ομάδος του αθλητικού της τμήματος και θα καθηλώνει ως τη μια τουλάχιστον τον τηλεθεατή.

Αλλά...οι κκ το μόνο που πέτυχαν (γιατί δεν έτυχε δεδομένων των δυνατοτήτων τους) ήταν μάλλον ένα "ντεκαβλε μενού" για τον ορεξατο τηλεθεατη
:ΡΡ

υγ. άσχετο αλλά μου ΄ρθε τώρα πως το "ντεκαβλέ" το 'μαθα εδω, στα σχόλια, χαρακτηρισμός για ένα επάγγελμα από μια σχολιογράφο σου..
LaL

 
At 11/06/2006 07:26:00 μ.μ., Blogger οι σκιές μιλάν said...

υγ2. μη ρωτήσεις τώρα ποιο επάγγελμα.
:ΡΡ

 
At 11/06/2006 07:43:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Show ήταν το χθεσινό.
Το ντεκαβλέ με την μπάλα γενικώς είναι ότι ασχολούνται μόνο οι άμπαλοι.

 
At 11/06/2006 07:46:00 μ.μ., Blogger Γιωργος Μανουσακης said...

Η χθεσινή Αθλητική Κυριακή ήταν τόσο απογοητευτική, που ακόμα και η σαχλοτανία που είχε ο αντέννα ήταν προτιμότερη. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις εκπομπές που καλύπτουν στην ερτ το τσάμπιονς Λιγκ.

Προφανώς η ΕΡΤ έχει σοβαρό πρόβλημα στο αθλητικό της τμήμα.

Anyway, μικρό το πρόβλημα, ασήμαντη η απώλεια!

 
At 11/06/2006 08:14:00 μ.μ., Blogger averel said...

Ο ορισμος του αυτισμου. Οταν η Αθλητικη κυριακη προσπαθει να αντιγραψει την ανεκδιηγητη Λαλο-ταγματαρχικη εκπομπη καταλαβαινεις πως κατι ειναι σαπιο στο βασιλειο της βλακειας.
Οσο για τη Ριζουπολη, πραγματι δεν ανοιξε μυτη. το διαβεβαιωνει και ο τοτε αστυνομικος διευθυντης και νυν υπευθυνος ασφαλειας της ΠΑΕ Ολυμπιακος.

 
At 11/06/2006 08:43:00 μ.μ., Blogger VROXOPOIOS said...

Η πραγματικά μαγική στιγμή της εκπομπής ήταν μια. όταν ο Τραγάκης εξήγησε στον Βανόρτα πως ο Σέζαρ κάλυψε τον χώρο και έκοψε τον Σαλπιγγίδη. Γιατί που να ξέρει το παιδί απο τάκλιν, άμυνες και τέτοια...ενας απλός πρωην ΣΕΝΤΕΡ-ΜΠΑΚ είναι...ευτυχώς που βρέθηκε ένας βουλευτής να του εξηγήσει δυο-τρια πραγματάκια...

 
At 11/06/2006 08:53:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Aυτό το κομμάτι το έχασα, επειδή το είχα αλλάξει ήδη. Κρίμα. Να πούμε πάντως ότι τον Γιάννη Βονόρτα ντύνει ο οίκος μόδας «S&M».

 
At 11/06/2006 10:43:00 μ.μ., Blogger squarelogic said...

να βρασω την υποχρεωτικη εισφορα στην ΕΡΤ για να μας σερβιρει τετοιες αηδιες!κι αυτος ο γελοιος ο Κατσαρος,αισθανεται περηφανος γι'αυτο που παρουσιαζει?δηλ.μετα τη life changing εμπειρια του φοβερου ατυχηματος που ειχε,αυτο αποφασισε πως αξιζει να κανει στη ζωη του?
και οι γελοιοι που συγκροτουν τα πανελ της εκπομπης,ποιος τους υπεδειξε οτι εκπροσωπος της παναθηναικοφροσυνης ειναι ο πατσατζης Ασλανιδης και ο περασα- και-με ξεχασαν Βονορτας?Σαραβακοι,Ροτσα,Βαζεχα,Καλιτζακης,Καρουλιες δεν υπαρχουν?
Οσο για τον Αμανατιδη,τι να μας πει τωρα ο αμπαλος που εκανε καριερα με το φιλοτιμο μονο και την ανοχη της διαιτησιας?η αξια τους φαινεται χρονια τωρα εκει που τους λειπει η συνηθης προστασια:εκτος συνορων.
Οσο για αυτα που ειπε για τη Ριζουπολη ντροπη του!αν ευχηθω κοντρα σε αναλογα "πολιτισμενα"περιβαλλοντα να παιξει και ο γιος του,θα εχω αδικο?και νομιζα οτι τουλαχιστον εχει λιγη λαικη μπεσα... ΓΑΥΡΟΣ με τη χειροτερη εννοια!
και παλι"συγχαρητηρια"στους ανεγκεφαλους της ΕΡΤ!Κριμα που τα δικαιωματα δεν επιτρεπουν να στηθει αλλου μια μεστη και γεματη αθλητικη εκπομπη να τους αφησει με μικρα μονοψηφια νουμερα..

 
At 11/06/2006 10:55:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Tώρα θυμήθηκα μια ανοιγμένη μύτη διαιτητή από ένα ματς ΠΑΟ-ΟΣΦΠ τον Μάρτιο του 2002... Του άνοιξαν τη μύτη επειδή τόλμησε να δώσει στο τελευταίο λεπτό ένα πέναλτι, που όμως ήταν καταφανέστατο...

 
At 11/06/2006 11:31:00 μ.μ., Blogger squarelogic said...

Oxi ανωνυμε,το πεναλτυ του ΚΩΝ/ΝΟΥ ηταν η σταγονα που ξεχειλισε το ποτηρι!σ'ολο τον αγωνα αβανταριζε ανοιχτα τον ΓΑΥΡΟ,ηταν προκλητικος προς τους παικτες του ΠΑΟ και λαβε υποψιν και το κλιμα της εποχης,με την παραγκα στις δοξες της και τις αλλεπαλληλες σφαγες ΠΑΟ,ΑΕΚ,ΠΑΟΚ οταν επαιζαν με το ΘΡΗΝΟ!δεν ειμαστε περηφανοι για αυτο,αλλα καποια στιγμη θα γινοταν οπως το πηγαιναν τα κορακια.Το παλιο"πουλημενε διαιτητη θα σου φαμε το αυτι"σου διαφευγει?προυπηρχε του ΟΑΚΑ πολλα χρονια...
Για τις περηφανες στιγμες της Ριζουπολης τι εχεις να πεις,με το χερι στην καρδια?και οι συνεπειες της δεν ηταν μονο ενας τιτλος,αλλα το γενικο ξηλωμα της ομαδας και απανωτα λαθη και βεβιασμενες κινησεις,απ τα οποια τωρα μολις φαινεται οτι παμε να ορθοποδησουμε.

 
At 11/07/2006 12:20:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ανώνυμε, ή έχεις επιλεκτική μνήμη (παπουτσέλειο πέναλτυ) ή τζάμπα βλέπεις... Όλοι οι διαιτητές-πεζοναύτες που "καθάριζαν" για τον Κόκκαλη, σιγά-σιγά έμαθαν την πονηρή διαιτησία κι από το πέναλτυ του Παπουτσέλη (το εξώφθαλμο)βρεθήκαμε σε αυτό του Ευθυμιάδη (το πονηρό-που ήταν) αλλά αφού από το 60' και μετά ο Παναθηναϊκός δεν πέρασε τη σέντρα (αυτό είναι η πονηρή διαιτησία)... Αλλά τι να πεις για το ήθος σας... 2 παραδειγματάκια μόνο. Ο Γιαννακόπουλος παίρνει πέναλτυ μούφα, το λέει και ο Κρόκους τον τιμωρεί με χρηματικό πρόστιμο... Δήλωση Κρόκους "αυτούς τους οπαδούς έχουμε, αυτούς θέλουμε". Άντε, με γειά τα μάτια, μπας και δείτε την αλήθεια...

Sniper

 
At 11/07/2006 12:41:00 π.μ., Blogger Thrass said...

squarelogic, για να μην αδικήσουμε τελείως το Βονόρτα, στάθηκε αξιοπρεπώς στην εκπομπή.

Του Αμανατίδη τού έχω συγχωρέσει πολλά και τον είχα σχεδόν συμπαθήσει με την παρουσία του σε περασμένες Αθλητικές Κυριακές, όπου έδειχνε μια συγκινητική αγάπη για την ομάδα του, χωρίς παροξυσμούς.

Αυτό που είπε χθες, δε συγχωρείται με τίποτα, είναι προσβολή για το ανθρώπινο είδος.

 
At 11/07/2006 12:47:00 π.μ., Blogger Fight Back said...

Μονιμως καλεσμενοι κατι στραβωμενοι τυποι που συνεχως διαλαλουν ποσο χαλια ειναι το ελληνικο ποδοσφαιρο.
Θυμηθηκαν χτες και οτι παιζανε 14 ξενοι. Εγω θυμαμαι μια κωμωδια του 60 που παει η Ρενα Βλαχοπουλου στα αποδυτηρια και ειναι ολοι ξενοι. Κουβεντα να γινεται.

Κορυφαια στιγμη Αθλητικης κυριακης, πριν λιγες βδομαδες που ηταν καλεσμενη η Παπακωστα και ειπε μετα απο στιγμιοτυπα Β εθνικης οτι Βεροια και Χαιδαρι προερχονταν απο νικη...

 
At 11/07/2006 01:48:00 π.μ., Blogger Cérulaire said...

Κάθε φορά που βλέπω αυτήν την κατάντια της Αθλητικής Κυριακής, θυμάμαι μια ατάκα του Γιώργου Γεωργίου:

"Μπούρου, μπούρου στην πλατεία Κουμουντούρου"

 
At 11/07/2006 01:52:00 π.μ., Blogger kamenidis said...

φίλε OldBoy, είχα καιρό να φανώ και να σχολιάσω, αλλά δεν περίμενα ότι θα έπεφτα σε τέτοιο σχόλιο (σου)...

τόσο φρίκη πια για εκείνη τη Ριζούπολη?
τι ακριβώς έγινε -περισσότερο ή λιγότερο- από ό,τι απαίσιο γίνεται περίπου κάθε Κυριακή;
ξέρω πως θα απαντήσεις άμεσα μέσα σου "α, αυτός είναι γαύρος".
όπως κι εγώ, όμως, όταν βλέπω να θυμούνται ξανά και ξανά τη Ριζούπολη,
μία απάντηση υπάρχει: "είναι σίγουρα βάζελος".

αισθάνομαι πραγματικά κερδισμένος, που παρ'ό,τι γαύρος βαμμένος,
από την αρχή της σεζόν δεν έχω δει ούτε ένα ματς Ελλάδα και Ευρώπη
ούτε του γαύρου ούτε κανενός. θες από ένστικτο, θες από σκέψη, αποφάσισα ότι
την τηλεόραση φέτος θα την ανοίξω μόνο για να δω μπάλα. και δεν την έχω ανοίξει
ακόμα. προφανώς γιατί δεν δείχνει αυτό που οι άλλοι λαοί (ισπανοί, γάλλοι κλπ.)
αποκαλούν 'μπάλα'. τώρα πως εσύ γύρισες και καυλωμένος από τέτοια φάση,
αδυνατώ να το καταλάβω. και απόρησα διπλά, βλέποντας το πρωί το εξώφυλλο βαζελικής εφημερίδας
με φωτογραφία τους πανηγυρισμούς αμέσως μετά το γκολ, με ένα Σαλπιγγίδη
να πανηγυρίζει σαν μικρό παιδί (το γκολ που δεν έβαλε...), και σχόλια
παρηγορητικά (του τύπου "τελικά δεν έχει πεθάνει εντελώς αυτός ο Παναθηναϊκός,
μπορεί να βάλει φωτιά στο πρωτάθλημα που θα πάρει ο γαύρος, δηλαδή
θα αναθερμανθεί το ενδιαφέρον για τα εισιτήρια των επόμενων ματς, καθώς και το
αντίστοιχο τηλεοπτικό κλπ. κλπ.") και όλα αυτά για μια ομάδα που μέχρι πρότινος
αποκαλούσαμε 'ομάδα πρωταθλητισμού'. anyway, σε δουλειά να βρισκόμαστε...

ΥΓ. αν δεν πάρει και φέτος το πρωτάθλημα ο βάζελος, προτείνω να γυριστεί επιτέλους
ένα ντοκιμαντέρ για το μοιραίο μεσημέρι της Ριζούπολης (η ρίζα του κακού). αμερικανικού
τύπου όμως, με αναπαράσταση, ηθοποιούς, κλπ. καθ'ότι αν αναζητήσει ο σκηνοθέτης
τηλεοπτικά πλάνα του τότε, δεν θα δει και πολλά, παρά μερικά μπουκάλια νερού. παρόμοια
με αυτά που πετούσε ο Πρετεντέρης, αλλά όχι γυάλινα...

 
At 11/07/2006 12:48:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

@ kamenidis εάν υπάρχει ευρωπαϊκό πρωτάθλημα όπου η φιλοξενούμενη ομάδα να μην μπορεί να βγει για προθέρμανση επειδή πέφτουνε τσιμεντόπλακες, και το ματς να ξεκινάει αντί να μηδενίζεται ο γηπεδούχος, τότε ναι, δεν έγινε τίποτα στη Ριζούπολη.

Σίγουρα η υπόθεση Ευθυμιάδη δεν τιμάει τον Παναθηναϊκό, ωστόσο υπήρξαν τιμωρίες από τα ποινικά δικαστήρια και βέβαια τα όσα έγιναν από μεμονωμένους διαδραματίστηκαν στο τέλος του ματς, όπου η χειρουργική διαιτησία έκρινε ένα πρωτάθλημα ΑΝΑΠΟΔΑ γι' άλλη μια φορά κι έστειλε αδιάβαστη τη ΜΟΝΗ ελληνική ομάδα, που ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ εκπροσωπεί ΕΠΑΞΙΑ την Ελλάδα εκτός των συνόρων ... απονέμοντάς το στην ομάδα εκείνη που ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ μας γελοιοποιεί και μας ΣΤΕΡΕΙ βαθμούς από τη λίστα της UEFA.

Γιατί θα πρέπει να παραδεχτείς πως ένας πρωταθλητής δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά και ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ - συγκεκριμένα την υποχρέωση να φέρνει στην Ελλάδα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ βαθμούς από το δευτεραθλητή κι απ' όλους τους παρακάτω. Μια υποχρέωση ωστόσο που η ομάδα σου ουδέποτε έχει αναλάβει, το αντίθετο. Με αποτέλεσμα, 2 χρόνια να μην πάει καλά έξω ο ΠΑΟ και η Ελλάδα να έχει κατρακυλήσει από την 8η στη 16η θέση της Uefa, με όλες τις γνωστές συνέπειες.

Ή μήπως αυτά είναι ... παρελθόν;

Εκείνο πάντως που αξίζει να προσέξεις, είναι το παιχνίδι που παίζεται από τα ΜΜΕ, ακόμα και (με πρωτοπόρο συχνά) την ΚΡΑΤΙΚΗ ΝΕΤ. Ποιό παιχνίδι; Ακόμα και στις ήττες της ομάδας σου, γίνεται το παν ώστε να προστατευτεί το φρόνημα των οπαδών σας (π.χ. μετά το 2-4 με τη Βαλένθια), οι δε ισοπαλίες (π.χ. με Σαχτάρ και Ρόμα) προβάλλονται σαν επιτυχίες... Ενώ με τον ΠΑΟ, ακόμα κι όταν νικάει, γίνεται το παν ώστε οι οπαδοί του να αναστατώνονται και να μιζεριάζουν, ή αυτό που πιο εύσχημα σερβίρεται με τον τίτλο να "προβληματίζονται".

Δες π.χ. το ωραίο. Σας νικάμε στο ντέρμπι και όλοι ανακαλύπτουν πόσο "κακό" είναι το ελληνικό πρωτάθλημα (ανάλογα: όταν εμείς παίρναμε ευρωπαϊκές κούπες στο μπάσκετ, ή ακόμα όταν ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ έπαιζε σε ευρωπαϊκό τελικό, το μπάσκετ είχε ανακηρυχτεί "αδιάφορο άθλημα", που βέβαια ξανάγινει εκ θαύματος "ενδιαφέρον" μόλις η ομάδα σου ανέκαμψε!). Και πέφτει χοντρή μιζέρια που νικήσαμε εμείς με αυτογκόλ, ενώ όταν είχατε εσείς νικήσει κάποια ομάδα με αυτογκόλ του ΕΜΕΡΣΟΝ, σύσσωμοι αυτοί οι κύριοι εκθείαζαν την "ποιότητά" σας.

ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΟ ΥΠΕΡ ΣΑΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΛΛΑ ΕΦΑΓΕ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΤΟΥ.

ΚΑΛΗ ΧΩΝΕΨΗ!

 
At 11/07/2006 03:41:00 μ.μ., Blogger talos said...

τόσο φρίκη πια για εκείνη τη Ριζούπολη?
τι ακριβώς έγινε -περισσότερο ή λιγότερο- από ό,τι απαίσιο γίνεται περίπου κάθε Κυριακή;


Καλή ερώτηση, για να δούμε τι έγραφε ο τύπος τότε (συγκεκριμένα η Ελευθεροτυπία - όχι ακριβώς φιλοπαναθηναϊκή εφημερίδα, αλλά όχι και φιλοολυμπιακή):

Δικαιολογώντας τις ενέργειες στην λογική "και οι άλλοι τα ίδια θα έκαναν (αλλά δεν έκαναν ποτέ βέβαια) έγραφε η "Ε":

Πέντε λεπτά πριν από τις έξι έφτανε το πούλμαν με τους «πράσινους» στο γήπεδο της Ριζούπολης. Κι ενώ είχαν απομονωθεί οι οπαδοί του Ολυμπιακού στους γύρω δρόμους, ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν βροχή τα αντικείμενα πάνω από το γήπεδο προς το πούλμαν! Πέτρες, μπουκάλια, αναπτήρες, φωτοβολίδες. Οπαδοί του Ολυμπιακού είχαν συγκεντρωθεί στο πάνω τμήμα της εξέδρας και για 10 λεπτά έγινε του...Καφριστάν! Πολλά αντικείμενα δέχτηκαν και δημοσιογράφοι και μέλη τηλεοπτικών συνεργείων...

Για να κατεβούν οι «πράσινοι» από το πούλμαν και να μπουν στα αποδυτήρια, έπρεπε να προτάξουν τα ΜΑΤ τις ασπίδες πάνω από τα κεφάλια τους!

Πανικός έγινε λίγο αργότερα στη φυσούνα του γηπέδου. Είχε χαλάσει, δεν άνοιγε (κατά μήκος) και έπρεπε να βρεθεί τρόπος να βγει από τα αποδυτήρια για προθέρμανση ο Παναθηναικός. Οπαδοί του Ολυμπιακού σε κατάσταση αμόκ, κρέμονταν σαν τα σταφύλια γύρω από τη φυσούνα, περιμένοντας την έξοδο των Παναθηναϊκών.

Ο Μπασινάς έκανε το λάθος να βγει μόνος του και με τα πολιτικά στο γήπεδο! Το θέμα ήταν πώς θα γυρνούσε πίσω. Αδύνατον! Υστερα από δέκα λεπτά τον πήραν υπό την προστασία τους παίκτες του Ολυμπιακού και μπόρεσε έτσι να περάσει την «πύρινη ζώνη» γύρω από τη φυσούνα και να πάει στα αποδυτήρια. Από τα μεγάφωνα γίνονταν συστάσεις να απομακρυνθούν οι οπαδοί του Ολυμπιακού γύρω από τη φυσούνα, αλλιώς δεν θα άρχιζε ο αγώνας! Τελικά, ύστερα από αρκετή ώρα, κατάλαβαν οι εκπρόσωποι της Αστυνομίας ότι έπρεπε να στείλουν άνδρες για να εκκενώσουν τον χώρο. Λίγο αργότερα και τη στιγμή που έβγαινε για προθέρμανση ο Παναθηναϊκός, έπεσαν πάνω από 50 φωτοβολίδες στον αγωνιστικό χώρο.


Ενώ, όπως έχω επισημάνει και αλλού, ο κ. Αμανατίδης μπορεί να ρωτήσει τα νυν μέλη του Ολυμπιακού των οποίων δεν άνοιξε βεβαίως η μύτη αλλά κάποια προβληματάκια συνάντησαν:

Ο Γιούρκας Σεϊταρίδης υπογράμμισε: «Ο Ολυμπιακός κέρδισε δίκαια. Εμείς δεν παίξαμε καθόλου καλά». Ο νεαρός διεθνής αμυντικός έχει ένα έγκαυμα στην πλάτη, από φωτοβολίδα και ο Μιχάλης Κωνσταντίνου έχει ένα χτύπημα στον ώμο από βίδα, ενώ τον Αντώνη Νικοπολίδη χτύπησε κομμάτι βρύσης στη μέση, πριν το ξεκίνημα του ματς, όπως υποστήριξε ο γιατρός του Παναθηναϊκός Νίκος Τζουρούδης.

Ενώ από τους παίκτες του Παναθηναϊκού κανένας δεν επικαλέστηκε την δικαιολογία της κόλασης βέβαια (θα έπρεπε να κράξουν και την διοίκηση τότε που τους είχε αφήσει ακάλυπτους) και πήραν την ευθύνη για την ήττα επάνω τους. Ήταν και δική τους αναμφισβήτητα. Αλλά ο αγώνας αυτός δεν έπρεπε να είχε ξεκινήσει ποτέ. Έπρεπε να είχε πάρει την ομάδα ο Φιλιππίδης και να είχε φύγει.

 
At 11/07/2006 05:42:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Φίλε Kamenidis, πράγματι είχες καιρό να έρθεις από εδώ. Συμφωνώ ότι η Ριζούπολη δεν ήταν η ζούγκλα μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο από πάρκα. Το απόγευμα της Ριζούπολης πράγματι ανήκει στο γενικότερο κλίμα ξεφτίλας του ελληνικού πρωταθλήματος. Ως εκεί όμως. Αν υπήρχε ζουγκλόμετρο η Ριζούπολη θα έπαιρνε 9 (10 θα έπαιρνε αν είχαμε νεκρούς ποδοσφαιριστές), ενώ ό,τι άλλο έχει συμβεί στα ελληνικά γήπεδα δεν θα ξεπερνούσε τα 7. Η βασικότερη ειδοποιός διαφορά της Ριζούπολης όμως ήταν ότι τα επεισόδια αυτά, όση καλή θέληση κι αν έχεις κι όσο μετριοπαθής κι αν είσαι, δεν μπορείς παρά να μην αναγνωρίσεις ότι ΗΤΑΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ. ΔΕΝ ΕΤΥΧΑΝ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΛΗ ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΑΥΤΑ ΕΥΛΟΓΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΘΗΚΑΝ. Σου θυμίζω τη σημασία του αγώνα: 1) Ήταν άτυπος πλην ουσιαστικότατος τελικός πρωταθλήματος, 2) Ο Ολυμπιακός δεν ήθελε απλώς νίκη, αλλά και νίκη με 2 γκολ διαφορά. 3) Πετυχαίνοντας το στόχο του ο Ολυμπιακός θα πραγματοποιούσε το ιστορικό ρεκόρ των 7 σερί πρωταθλημάτων, 4) Ο Παναθηναϊκός προερχόταν από δυο σερί σούπερ ευρωπαϊκές χρονιές. Την πρώτη αποκλείστηκε στους 8 του Champions League από την Μπαρτσελόνα στην Βαρκελώνη χάνοντας σωρεία γκολ στο τέλος και την δεύτερη στους 8 του Uefa στην παράταση από την Πόρτο του Μουρίνιο που πήρε εκείνη τη χρονιά το Uefa και καπάκι την επόμενη το Champions League, 5) Η «Παράγκα» την επταετία αυτή έλυνε και έδενε, το ελληνικό πρωτάθλημα διαβρώθηκε όσο ποτέ, 6)Ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη δημιουργούσε το ιστορικό ρεκόρ των 30 αγώνων εκτός έδρας χωρίς νίκη (30 αγώνες είναι σαν ένα πρωτάθλημα σε πρωτάθλημα 16 ομάδων), 7) Συνεπώς στη συνείδηση των ουδετέρων υπήρχε μια ομάδα που σάρωνε στην Ελλάδα αλλά δεν πετύχαινε τίποτα στην Ευρώπη και μια ομάδα που έκανε το ακριβώς αντίθετο. Το θεσμικό περιβάλλον ευθυνόταν στη συνείδηση του κόσμου σε μεγάλο μέρος για την εν Ελλάδι κυριαρχία του Ολυμπιακού, 8)Αν όμως ο Ολυμπιακός κατόρθωνε και πετύχαινε το ρεκόρ των 7 σερί, νικώντας με 2 γκολ διαφορά τον Παναθηναϊκό, θα ήταν μια πειστικότατη και αποστομωτική απόδειξη της κυριαρχίας του. Αυτό το ματς δεν έπρεπε να χαθεί με τίποτα, 9) Θυμίζω τον Κάτανετς που μίλησε για «ψύχωση» και απολύθηκε. Η Ριζούπολη σηματοδότησε την κορυφή μιας θεσμικής σαπίλας, σηματοδότησε την ΕΠΑΕ των Κανελλόπουλων, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης με τους επικεφαλής που μετά μεταγράφηκαν στην ΠΑΕ Ολυμπιακός, σηματοδότησε το Η ΧΑΝΕΤΕ Η ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ, 10) Οι παίκτες του Παναθηναϊκού μπήκαν χεσμένοι στο γήπεδο, δεν μπορούσαν να αλλάξουν δεύτερη μπαλιά και πριν το 30 το σκορ ήταν 3-0, 11)Το 1-0 είχε γίνει από τα πρώτα λεπτά. Τι θα είχε γίνει αν το παιχνίδι είχε εξελιχθεί αλλιώς, δεν ξέρω. Πιθανώς και να τελείωνε κανονικά. Έχω όμως κάθε λόγο να υποψιάζομαι ότι μπορεί και να μην τελείωνε κανονικά, 12) Κι εγώ περίμενα από τους παίκτες κάποια στιγμή να συνέλθουν και να παίξουν. Δεν το κατάφεραν. Ωστόσο είναι ποδοσφαιριστές και όχι κομάντο ειδικών αποστολών, 13) Τα χειρότερα ήρθαν μετά. Επί του πτώματος της Ριζούπολης βρήκαν την ευκαιρία να ασελγήσουν ανίκανοι πρόεδροι (ο κατά τα άλλα συμπαθητικός Φιλιππίδης που είχε αφήσει την ομάδα εντελώς απροστάτευτη στη Ριζούπολη αποκάλεσε με θράσος «κότες» τους παίχτες επαναλαμβάνοντας την λεκτική εκστρατεία που είχε αρχίσει πριν καιρό ο Κόκκαλης), κομπλεξικοί δημοσιογράφοι (πρωτοστατούντος του Γκόντζου του Derby) και «η ομάδα της Ριζούπολης» άρχισε να διαλύεται, 14) Με βάση την ομάδα της Ριζούπολης, την ομάδα των κοτών και των λαγών, ένα χρόνο μετά η εθνική πήρε το Euro. Aπό τον επί επταετία πρωταθλητή ενεργή συμμετοχή είχε μόνο ο Γιαννακόπουλος (και αφού είχε παίξει ένα χρόνο στην Aγγλία), 15) Δεν λέω ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλύτερος αρκετές χρονιές από την 7ετία. Τα ζάρια όμως ήταν εντελώς πειραγμένα, 16) Η Γιουβέντους ως μικρό μέγεθος υποβιβάστηκε για πταίσματα μπροστά στην παράγκα. Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω όχι μόνο δεν υποβιβάστηκαν ποτέ, αλλά μόνο αυτοί να κερδίζουν κι όλοι οι άλλοι να πα να γαμηθούν, 17) Και το χειρότερο όλων, αυτό που πικραίνει περισσότερπο απ'όλα είναι η μετέπειτα στάση του Νικοπολίδη και του Κωνσταντίνου, αυτών που νομιμοποίησαν όσα έγιναν στη Ριζούπολη, όσα γίνονταν χρόνια, 18) Τα πράγματα τα βλέπω από την οπαδική σκοπιά το ξέρω και δεν το αρνούμαι. Ωστόσο είμαι απόλυτα σίγουρος ότι η ιστορία δεν θα ξεχάσει ούτε την παράγκα ούτε το όνειδος της Ριζούπολης.

 
At 11/07/2006 07:05:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Γειά στη γραφίδα σου old boy!

Φυσικά και τα επεισόδια εκείνα (κι όχι μόνον εκείνα, και πολλά ακόμα της ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΗΣ στρατιάς) ήταν ΑΝΩΘΕΝ οργανωμένα! Και ΠΟΛΥ άνωθεν μάλιστα. Π.χ. είχε συμφωνηθεί με την Αστυνομία να μην υπάρχουν οπαδοί του Θρήνου στις εξέδρες γύρω από τη φυσούνα, η Αστυνομία εγγυήθηκε ότι έτσι θα γίνει, και βέβαια όχι μόνο δεν έγινε αυτό αλλά έγινε το έλα να δεις εκεί.

Να θυμίσω ότι την προηγούμενη μέρα, στον έλεγχο του γηπέδου, τι βρέθηκε στις κερκίδες που θα καταλάμβαναν οι οπαδοί του ΠΑΟ;

ΟΥΤΕ ΟΛΟΣ Ο ΩΚΕΑΝΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΠΛΥΝΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!

 
At 11/07/2006 08:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ναι, αλλά από τη στιγμή που ξεκίνησε το ματς, όλα ήταν ΟΚ. Γι'αυτό ο Σεϊταρίδης δήλωσε πολύ σωστά : «Ο Ολυμπιακός κέρδισε δίκαια. Εμείς δεν παίξαμε καθόλου καλά». Προσέξτε τη δήλωση! Δεν τα λέμε εμείς.

Ενώ στη Λεωφόρο οι δικοί μας παίκτες δεν μπορούσαν να εκτελέσουν ένα κόρνερ από τα κέρματα.

old boy, δεν χρειάζεται τόσο "μελάνι". Τα ζάρια ήταν πειραγμένα και την εποχή που κυριαρχούσε ο Βαρδινογιάννης. Το πρόβλημα είναι ότι, ενώ εγώ παραδέχομαι τα δικά μας, εσύ δεν παραδέχεσαι τα δικά σας.

Κατά τούτο, δεν διαφέρεις από τον Τσουκαλά.

 
At 11/07/2006 08:21:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Γιατί φίλε, με ρώτησες και το αρνήθηκα; «Βαρδινογιαννισμός» υπήρξε αλλά αφενός στηριζόταν περισσότερο σε μια έλλειψη αντίπαλου δέους και δεν μπορεί να συγκριθεί με το οργανωμένο ποδοσφαιρικό παρακράτος της παράγκας και τέλος (και το σημαντικότερο) δες πόσα πρωταθλήματα πήρε ο Παναθηναϊκός επί βαρδινογιαννισμού και πόσα έχασε και σύγκρινέ το με την μονοκρατορία του Ολυμπιακού.
Από τον Τσουκαλά τέλος έχω λιγότερα μαλλιά.

 
At 11/07/2006 08:22:00 μ.μ., Blogger talos said...

Ναι βρε ανώνυμε, πειραγμένα ήταν, ποιος διαφωνεί; Αλλά ακόμα και επί καπετάνιου ο έλεγχος του ποδοσφαίρου δεν ήταν τόσο ασφυκτικός όσο επί παράγκας - και δεν υπήρχε το είδος της συμπαιγνίας (υπαλληλικής σχέσης θα έλεγα) μεταξύ ατόμων τύπου Τσουκαλά / όσων πέταγαν τούβλα στην Ριζούπολη και διοίκησης. Αντίθετα ο Βαρδινογιάννης (σε μία από τις δύο μόλις ωφέλιμες κινήσεις που έκανε η "οικογένεια" για την ομάδα) διέλυσε την ΝΟΠΟ με την μία - και έχει ακόμα να ξεμυτίσει κάτι ανάλογο και οργανωμένο από την κερκίδα. Αντίθετα έχει κανείς της αίσθηση ότι οι οργανωμένα βιαιοπραγούντες του Γαύρου χαίρουν της απόλυτης προστασίας (για να μην πάω πατραπέρα) της διοίκησης. Επίσης επί Καπετάνιου δεν παίρναμε επτά πρωταθλήματα σερί και η ομάδα έκανε και κάποιες πορείες στην Ευρώπη. Κατάλαβες την διαφορά;

 
At 11/07/2006 09:09:00 μ.μ., Blogger Cérulaire said...

Ωραία όλα αυτά, αλλά ας έχουμε κατά νου ότι ΚΑΙ ο Παναθηναϊκός ΚΑΙ ο Ολυμπιακός με τα κατεστημένα τους και τη διαιτησία έχουν ρουφήξει από τις άλλες ομάδες το αίμα με το καλαμάκι. Κάπως λιγότερο η ΑΕΚ. Τώρα βέβαια όποιος είναι στην απέξω κάθε φορά κράζει τον άλλον, μόνο και μόνο για να στήσει το δικό του μαγαζί.

Αυτό δεν αναιρεί βέβαια ότι συνήθως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός (και ενίοτε η ΑΕΚ) έχουν καλύτερες ομάδες. Αλλά και όταν δεν έχουν, πάλι κάποιο χέρι είναι εκεί για να σπρώξει. Οι 3 ομάδες αυτές έχουν κατακτήσει 44 από τα 47 εθνικά πρωταθλήματα. Όσο καλές και να ναι λίγο υψηλό το ποσοστό βρίσκω. Κάτι σαν εκλογές σε δικτατορία!

Μην τρελένεστε λοιπόν Παναθηναϊκοί και Ολυμπιακοί... Χορτάτοι από κούπες είστε και οι δυό!

 
At 11/07/2006 10:46:00 μ.μ., Blogger squarelogic said...

@old boy,τουρτουρα

απολαμβανω την πυκνη νοηματων γραφη σας,αποσταγμα χρονων θεασης ποδοσφαιρου,παιδειας και νοημοσυνης.Θα χαρω καποια στιγμη να παω γηπεδο μαζι σας.
@ανωνυμο
ο βαρδινογανν/μος υπηρχε με την εννοια της υποκλισης στον ισχυρο,οχι με τη δημιουργια οργανωμενου παρακρατους θεσμικων οργανων του ποδοσφαιρου-αστυνομιας-διαιτησιας-οργανωμ.στρατου αλητων-δημοσιογραφων, που ακυρωνε οποιαδηποτε προσπαθεια αλλαγης του στατους κβο.Δεν θυμαμαι ποτε επι των χρονων του καπετανιου να σφαγιαζεται ο ΠΑΟΚ επανειλημμενα στην Τουμπα,να φερνουν τον Ολυμπιακο στα προθυρα της διαλυσης στο γηπεδο του με "χειρουργικες¨διαιτησιες κλπ.Ακομα και τη χρονια της σουπερ ομαδας του Κυραστα,τα κορακια σημαδευαν διαρκως με κιτρινες τα ατου του ΠΑΟ,οι φυλλαδες υποννουσαν διαρκως ντοπαρισμα και τελικα το πρωταθλημα εκλαπη γα αλλη μια φορα.Κατι μικροι δικαια μπορει να διαμαρτυρονται για αδικιες,θυμαμαι ομως ματς περι το 85-86 στο ΟΑΚΑ με τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ,που ο ΠΑΟ επαιζε χαλια,οταν πηρε ενα αυστηρο πεναλτυ,ολο το γηπεδο να φωναζει"εξω,εξω¨".Τοχεις ακουσει ποτε αυτο στο καραισκακη?
και στο φιναλε,δεν βαρεθηκατε να παιρνετε καλπικα πρωταθληματα και μολις βγαινετε στην Ευρωπη να τρωτε τη μια καρπαζια πισω απ την αλλη?

 
At 11/08/2006 09:00:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

@ c?rulaire ας πούμε εντάξει σ' αυτά που λες για τη δικτατορία του τέως ΠΟΚ, όμως υπάρχει ένα πράγμα που κάνει μια ΔΙΑΦΟΡΑ και σίγουρα κάτι λέει: ότι ΜΟΝΟ ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει να μας εκπροσωπήσει επάξια στην Ευρώπη!

Τι λέει αυτό; Ότι σ' αυτή την ομάδα, πέραν των όσων παρατηρείς, ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ με την καθαρά ποδοσφαιρική έννοια του όρου κι όχι απλά με την έννοια του "κάτω απ' το τραπέζι". Δεν είναι ούτε μπορεί να είναι τυχαίο ότι π.χ. στη βαθμολογική λίστα της UEFA για την τελευταία 5ετία (2001-2006) ο ΠΑΟ βρίσκεται στη 19η θέση, ενώ ο ΟΣΦΠ στην 47η.

Δες το κι έτσι: σε αδικούν στο ντόπιο πρωτάθλημα; ΟΚ, δείξε τότε την αξία σου εκτός συνόρων! Ο ΠΑΟ το έκανε και με το παραπάνω αυτή τη 10ετία (και πριν βεβαίως). Άλλες ομάδες, εκτός ΠΟΚ, που τους δόθηκε η ευκαιρία με το ΟΥΕΦΑ να δείξουν κάτι, δεν έδειξαν τίποτα. Φταίει ο ΠΑΟ γι' αυτό;

Ας προσθέσουμε σ' αυτό και το γεγονός ότι ο ΠΑΟ έχει αποδειχτεί ο κύριος "αιμοδότης" της Εθνικής Ελλάδας, και αυτής που πήρε το EURO, και τότε η εικόνα γίνεται ακόμα πιο καθαρή για το ποιά διαφορά μιλάμε.

 
At 11/08/2006 03:58:00 μ.μ., Blogger kamenidis said...

Κατ'αρχήν θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη που μέσα σε ένα όχι ποδοσφαιρικό blog και συγκεκρικμένα σε ένα post με εντελώς σκωπτικό χαρακτήρα, κατάφερα και ξύπνησα κάποια οπαδικά αντανακλαστικά. Δεν ήτο η πρόθεσις μου, κι αυτό γιατί (και στέλνω το μήνυμα κυρίως στον Τζόνυ):

1. δεν έχω κάποια ομάδα ποδοσφαίρου ούτε μόνος μου ούτε μαζί με κάποιους άλλους. Όσο αφορά το "εμείς" και το "εσείς", είμαι πολύ προσεκτικός για το πως τα χρησιμοποιώ και, θεωρώ ότι, είμαι σε θέση να αποφασίζω σε ποια "εμείς" ανήκω (με εξαίρεση τα υποχρεωτικά "εμείς" της ανθρώπινης φυλής, του αρσενικού φύλου, του οικογενειακού ονόματος, άντε και της ελληνικής υπηκοότητας). Συνεπώς, δεν αισθάνομαι άνετα που πυροδότησα μια κουβέντα που αναλώνεται στο "εμείς" και το "εσείς". Αν μη τι άλλο, ο υποκειμενισμός του "εμείς" και του "εσείς" καταργεί την έννοια των επιχειρημάτων.

2. την ομάδα που υποστηρίζω (ολυμπιακάρα μου, γαμώ τον πειραιά μου...!), γουστάρω να την παρακολουθώ για χι ψι λόγους, γιατί μου κάνει κέφι, γιατί θέλω να αράξω, γιατί θέλω να χαβαλεδιάσω, γιατί, γιατί... ... (έλα ντε, γιατί ΠΙΑ;). Σε καμία περίπτωση δεν αισθάνομαι πως έχει κάποια υποχρέωση απέναντί μου (πόσο μάλιστα όταν μιλάμε για επαγγελματίες ανθρώπους -με τους οποίους στο κάτω κάτω δεν έχω και την παραμικρή συναλλαγή). In fact, δεν αισθάνομαι πως έχει κάποια υποχρέωση σε κανένα, ούτε σε άλλη επιχείρηση ούτε στον ιδέα του ελληνισμού ούτε στο υπουργείο εξωτερικών. Αν έχει κάποια υποχρέωση είναι σίγουρα απέναντι στο ελληνικό δημόσιο, αλλά σχετικά με το καθεστώς της επιχειρησιακής διαχείρισης και όχι με το θέαμα που προσφέρει. Αυτό, ναι, είναι καρα-μεμπτόν. Ως γνωστόν, ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη κρατική ομάδα (δηλ. "σοσιαλιστική" για την ορολογία του Σωκράτη)

3. βαθμούς στην UEFA δεν μου στερεί κανένας, γιατί πολύ απλά δεν είμαι μέλος της UEFA. Ούτε βέβαια δέχομαι ότι ως Έλλην, έχω μερίδιο σε τέτοιου είδους ευθύνη, γιατί αντίστοιχες ευθύνες έχει ανακαλύψει πολλές τελευταία το ελληνικό κράτος και, όχι μόνο υπεύθυνος δεν νιώθω, αλλά έχω αρχίσει να ενοχλούμαι και σιγά σιγά θα οργιστώ κιόλας. Επιγραμματικά θυμίζω τις τελευταίες μας εθνικές ευθύνες (για τις οποίες δεν ερωτήθηκα ποτέ, αλλά θα της πληρώσω κρυιολεκτικά, δηλαδή με λεφτά): το φόρεμα της Βίσση στη Eurovision, η συμμετοχή στη Eurovision, η διοργάνωση της Eurovision, οι διευκολύνσεις σε μεγαλο-οφειλέτες του ΙΚΑ, οι νομοθετικές ρυθμίσεις για συντάξεις σε νομάρχες μέ 1 χρόνο θητεία, το φεστιβάλ τραγουδιού θεσσαλονίκης, τα τηλεοπτικά δικαιώματα γαύρου και βάζελου στην ΕΡΤ κλπ. κλπ.

4. όσο προσεκτική ανάλυση κάνει ο Old Boy για τα "γύρω από τη Ριζούπολη", για τα βρώμικα must και τα παραγκέϊκα, αντίστοιχα θα μπορούσαμε να κάνουμε για χίλια δυο από αυτά που έχουμε αναφέρει εδώ. Θέλω να πω πως καμιά βαθμολογία μιας άλλης συμμορίας (UEFA), κανένας τίτλος οπαδικής εφημερίδας ή άλλο δημοσίευμα, δεν γίνεται να επιβάλλει (σε μένα τουλάχιστον) αλήθειες ως αυταπόδεικτες και διαχρονικά αξιώματα. Ούτε το παραμύθι του Ευρωπαϊου ΠΑΟ μπορώ να δεχτώ στο σύνολό του (τουλάχιστον στην υπερβολή που το θέλει ο τζόνυ) ούτε είμαι κι από αυτούς που επειδή ο Νορβηγός έχει χάσει τόσα ματς στο Καραϊσκάκη, θα ζητήσουν την ποινική του δίωξη. Αν καθήσουμε και τα μελετήσουμε λίγο πιο προσεκτικά θα μπορέσουμε να δούμε (όπως και ο Old Boy σοφά έκανε) και το πλαίσιο μέσα στο όποιο έχει γίνει το κάθε πράγμα, τις συνθήκες, τους συντελεστές, ακόμα και τις συγκυρίες. Το ζήτημα δεν είναι αυτό, αλλά άλλο: αξίζει; Αξίζει να μιλάμε για την "τραγωδία της Ριζούπολης" (πέρα από την λίγη πλάκα που κάνουμε μεταξύ τύρου και αχλαδιού) σαν να μιλάμε για την ιστορία της Ελλάδας; Αξίζει να συγκρίνουμε; Αξίζει να θυμόμαστε και να παραδειγματιζόμαστε; Έχει βγει κάποιο χρήσιμο (ή χρηστικό) συμπέρασμα από όλα αυτά ποτέ; Αν ναι, πάω πάσο...

Κοντολογίς, και για να μην με παρεξηγήσετε πλήρως, συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα απάντησε ο Old Boy και blog να είχαμε να γράφαμε κι άλλα. Προσωπικά, σταμάτησα να παρακολουθώ ελληνική μπάλα από ένα ματς του γαύρου με τον Ιωνικό, που είχαν γίνει στο γήπεδο (οργανωμένα πάλι) τα έκτροπα (πολύ πριν τη Ριζούπολη) και πλακώνονταν οπαδοί με επαγγελματίες παίχτες. Και, ουσιαστικά, ο (μακαρίτης) Κανελλάκης κατάφερε και έβαλε τις φτωχογειτονιές του Πειραία να αλληλοπλακωθούν. Εκεί για μένα τελείωσε η υπόθεση μπάλα και αν ήμουν ΠΑΟΚ θα είχε τελειώσει πολυ νωρίτερα. Από εκεί και πέρα μόνο χαβαλές στα ντέρμπι (κι αυτός ούτε πια) και λίγο Ευρώπη για καυλαντάρισμα και γέλιο (κι αυτό ούτε πια)... Ευχαριστώ και ελπίζω να μην στραβώσατε.

ΥΓ. by the way, οι περισσότεροι που γράφουν στο Derby είναι γαύροι (το ξέρω από πρώτο χέρι). Δουλειά όμως κάνουν οι άνθρωποι. Δεν γράφουν ιστορία. Ούτε ιδεολογικά μανιφέστα...

 
At 11/08/2006 07:29:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καλά, μην πάμε τώρα στην περιπτωσιολογία, γιατί και εγώ μπορώ να αναφέρω περιπτώσεις και περιπτώσεις. Από το σκάνδαλο Μπουμπλή μέχρι το Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 3-2 το 1982 με τα ...τρία (!) ανύπαρκτα πέναλτι υπέρ του ΠΑΟ. Ποιος Παπουτσέλης...

 
At 11/08/2006 07:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Και επίσης, talos, χρησιμοποιώντας το ίδιο επιχείρημα με εσένα, αλλά από την ανάποδη, και εγώ θα σου πω ότι επί Κόκκαλη πήρατε ένα νταμπλ (2004) και εμείς χάσαμε κάμποσα κύπελλα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του 2001.

 
At 11/08/2006 07:39:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Φίλε, αν πάμε στην περιπτωσιολογία και στην εξέταση συγκεκριμένων φάσεων θα το κάνουμε το μπλογκ «Καφενείο των Φιλάθλων». Είναι προτιμότερο να σχολιάζουμε την γενική εικόνα.
Kamenidis, δεν με εκφράζει αυτή η τόσο αποστασιοποιημένη και με τη ψυχρή λογική αντιμετώπιση του ποδοσφαίρου. Προτιμώ να φανατίζομαι, έχοντας επίγνωση όμως ότι ο φανατισμός μου αυτός είναι ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΒΑΘΟΣ ένα αστείο, καθώς αν είχα γίνει από μικρός Ολυμπιακός θα ήμουν φανατισμένος από την αντίθετη. Λέω ότι δεν με εκφράζει η στάση σου, τη σέβομαι όμως και την κατανοώ και αν συζητούσαμε το θέμα μόνο με όρους λογικής θα συμφωνούσα. Αλλά όπως προείπα προτιμώ να βλέπω το ζήτημα πιο παθιασμένα.
Πάντως τα μπλογκς μου έχουν γκρεμίσει μια από τις πιο ισχυρές προκαταλήψεις μου: την προκατάληψη ότι «πας γάβρος κάφρος» :) Εσύ, ο Averel, o Formerly Known, ίσως κι άλλοι που ξεχνάω τώρα, φαίνεστε γάβροι μεν, αλλά ανθρώπινοι ;)
Κοίτα να δεις κάτι πράγματα.

 
At 11/08/2006 10:06:00 μ.μ., Blogger kamenidis said...

Και πάλι θα συμφωνήσω φίλε Old Boy (κοίτα να δεις πράγματα...), με τη διαφορά ότι αλλού ήθελα να κάνω focus.
Θεωρώ μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες για έναν άνθρωπο να μην έχει να πανηγυρίσει δικές του νίκες, αλλά να πανηγυρίζει συνέχεια τις νίκες των άλλων και, ακόμα χειρότερα, να αισθάνεται κομμάτι τους και υπεύθυνος. Ασφαλώς και δεν το θεωρώ αυτό για κανέναν που να έχει παρέμβει εδώ στο post σου, απλώς πιστεύω ότι η συχνή χρήση και ροπή προς το "εμείς" κι "εσείς" τείνει να ισοπεδώνει κουβέντες, αλήθειες και καταστάσεις και να καλλιεργεί αξιώσεις και προσδοκίες. Δεν πήραμε μαζί ποτέ κύπελλα, ούτε έχασα εγώ κάποιο κύπελλο από εσένα. Δεν χρειάζεται να στερούμαστε πάθους. Δεν χρειάζεται όμως και να εκμηδενίζεται η λογική στο όνομά του. Η γνώση για κάτι δεν αναιρεί το συναίσθημα γι αυτό. Δυστυχώς, για μένα και για τα ταπεινά γνωστικολογικά κριτήρια, η Τούμπα, η Ριζούπολη και τα καφριλίκια στην κηδεία του πατέρα του Χατζηχρήστου (παρεμπιπτόντως ενός από τους μεγαλύτερους κάφρους του οπαδικού πολιτισμού), μου γαμάνε και το οποιοδήποτε συναίσθημα. Γιατί θέλω ακόμα και το πάθος και το συναίσθημά μου να κουβαλάνε μια ποιότητα και μια αξία. Και φαντάζομαι ότι το ίδιο θες κι εσύ, όπως κι ο κάθε πραγματικός οπαδός. Και είμαι σίγουρος ότι όσο και να κερδίζει ο βάζελος αυτή την εποχή ή όσο κι αν παραμένει πρώτη (και, κόντη γιορτή, θα παραμείνει πρώτη δυστυχώς), κανείς από τους δυο μας δεν είναι ευχαριστημένος με την εικόνα αυτού που γουστάρει, λατρεύει και υποστηρίζει. Συμπερασματικά, δεν εκφράζω τη λογική, αλλά την αηδία...

 
At 11/08/2006 10:08:00 μ.μ., Blogger kamenidis said...

"θα παραμείνει πρώτη η ομάδα που γουστάρω" ήθελα να πω. είδες τι κάνει το πάθος;...

 
At 11/09/2006 02:32:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

«Γιατί θέλω ακόμα και το πάθος και το συναίσθημά μου να κουβαλάνε μια ποιότητα και μια αξία».
Συμφωνούμε απόλυτα.
«Και είμαι σίγουρος ότι όσο και να κερδίζει ο βάζελος αυτή την εποχή ή όσο κι αν παραμένει πρώτη (και, κόντη γιορτή, θα παραμείνει πρώτη δυστυχώς), κανείς από τους δυο μας δεν είναι ευχαριστημένος με την εικόνα αυτού που γουστάρει, λατρεύει και υποστηρίζει».
Επίσης συμφωνώ.
Έχω μια αντίρρηση όμως στο «εμείς» και το «εσείς», στο ποιές νίκες είναι δικές μας και ποιές των άλλων. Σχετικό είναι αυτό το παλιότερο ποστ: http://old-boy.blogspot.com/2005/05/euro-eurovision.html και ειδικότερα η προτελευταία παράγραφός του.

 
At 11/09/2006 03:16:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

old boy, δεν ξέρω αν σου φανεί παράξενο, αλλά πολλές φορές βλέπω tv magic και πεθαίνω στα γέλια. Την άλλη μέρα στη δουλειά λέω διάφορα αστεία που έγιναν στην εκπομπή. Για παράδειγμα, μια μέρα ένας τηλεθεατής-Ολυμπιακός διαμαρτυρήθηκε (νομίζω όχι στον ίδιο τον Τσουκαλά, αλλά σε κάποιον άλλο) γιατί βγάζει στον αέρα οπαδούς άλλων ομάδων. Απάντηση του παρουσιαστή: "ρε φίλε, ο ΟΤΕ δεν είναι του Ολυμπιακού. Πού θες να ξέρω τι ομάδα είναι ο άλλος, όταν παίρνει τηλέφωνο;"

Το ότι είμαι Ολυμπιακός φαίνεται από το εξής: δεν νευριάζω με αυτούς, δεν τους καταλογίζω φανατισμό, ακύρωση της λογικής κτλ. Απλώς γελάω. Ενώ αν ήταν οπαδοί άλλων ομάδων, ίσως νευρίαζα... :-)

 
At 11/09/2006 05:27:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Δεν μου φαίνεται παράξενο φίλε, σε πιστεύω.

 
At 11/11/2006 10:26:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Aπίστευτος ο 18λογος σου, αλλά με το "ρημάδι" το μπάσκετ δεν ασχολιέσαι καθόλου;

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home