Παλάμη
Έβλεπε εφιάλτη και μες τον ύπνο του έκανε ασυναίσθητα να πιάσει και να σφίξει τον βαφτιστικό του σταυρό. Κατάλαβε ότι είχε πιάσει και έσφιγγε το χέρι της. Μες τον ύπνο του σκέφτηκε ότι ίσως θα έπρεπε να φοράει αντί σταυρό παλάμη.
ΑΝΑΒΑΛΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΜΑΡΤΙΕΣ & ΜΕΓΑΛΑ ΛΑΘΗ («Οι σχολιαστές σημειώνουν σ' αυτό το χωρίο: Η ορθή αντίληψη ενός ζητήματος και η παρανόηση ενός ζητήματος δεν αποκλείονται αμοιβαίως». Φραντς Κάφκα, "Η Δίκη").
13 Comments:
:)
ειχα εναν κινεζο συν-φοιτητη στο Λονδινο που έλεγε πως του άρεσε όταν πέφτει για ύπνο να κοιμάται πάνω στο χέρι τουωστε να νεκρώνεται εντελώς και όταν ξυπνάει στην μέση τησ βραδυάς να τραβάει μαλακία σαν να του την τραβάει άλλος.
Κι αυτός την παλάμη έψαχνε, (ή ίσως το εντελώς αντίθετο).
:O
πόσο προχωρημένο άτομο ήταν αυτός ο κινέζος!!!
εγώ μια φορά που το έπαθα... άρχισα να τσιρίζω ότι κάποιος είναι στο κρεββάτι μου... ξέρεις μέσα στον ύπνο... έπαθα ΜΕΓΑΛΗ πλάκα λέμε!!!... αλλά αυτό του κινέζου... είναι για όσκαρ... ξέρεις...
...αλλά για αλλού το πήγαινε ο ολντμπόις νομίζω... :P
Είναι διγαμία να σφίγγεις το χερι αυτου που κοιμάται δίπλα σου και να ονείρευεσαι.
...αλλά για αλλού το πήγαινε ο ολντμπόις νομίζω... :P
νομίζω ο φίλτατος ολντμπου ξέρει πως τα σχόλιά μου είναι πάντα σε εφαπτόμενη αυτών που εννοεί και θα μου το συγχωρήσει.
Τρομερός ο Κινέζος του Τζιτζίκου αλλά το φαντάζομαι λίγο δύσκολο γιατί το μουδιασμένο χέρι είναι τελείως παράλυτο οπότε πώς να σφίξει το πέος; Θα έπρεπε με με το "καλό" να κρατάει το "κουλό" και με το "κουλό" το πέος. Πολύ κινέζικα πράγματα! Πάντως έχω πάθει κι εγώ αυτό που έπαθε η Γαϊδάρα και τινάχτηκα όρθιος!
μην λυπάσαι για τα σχόλια... δεν ήταν κακοπροαίρετα...
absolutely.
ο ολντ μπου ξέρει (λεω εγώ τώρα) ποσο σεβόμαστε τον χώρο του.
Νο πρόμπλεμ, Τζιτζίκο.
ενταξει αυτο ειναι καλο.
κακο θα ηταν αν ασυναισθητα πηγαινοντας να πιασει το χερι της τελικα να καταλαβαινε οτι επιασε το σταυρο του.
αυτο θα ηταν υποπτο γιατι ισως δεν εβλεπε απλα εφιαλτη αλλα τον ζουσε
ε
θα ήταν ενδιαφέρουσα μια μελέτη για το πόσοι άνθρωποι φοράνε ακόμη στις μέρες μας το βαφτιστικό τους, ή άλλο, σταυρό. Τουλάχιστον,μεταξύ των αναγνωστών του ολντ μπόι. Αρχίζοντας από εμένα, δεν τον φόρεσα ποτέ. Ίσως γιατί ήταν βαρύς και κακόγουστος, ίσως γιατί δεν πίστεψα ποτέ, ίσως γιατί δεν ήξερα σε τι χρησιμεύει. Δεν μου εξήγησε ποτέ κανείς.
Από την άλλη, καμιά φορά αντί για το σταυρό, σφίγγουμε το χέρι εκείνου που μας σταύρωσε.
Τα σέβη μου, καλό χειμώνα.
Η πίστη στον θεό είναι εύκολη και συμφέρει. Είναι παντοδύναμος , παντογνώστης , πανταχού παρών και παντοαπόλα. Επίσης όλο και κάποιο ρουσφετάκι θα αξιώνεις να σου κάνει. Είναι αναγκαίο να πιστεύεις σε αυτόν.
Η μαγκιά και το δύσκολο είναι να πιστεύεις στον άνθρωπο.
Υ.Γ. Αυτός ο Κινέζος ήταν ιδιοφυία.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home