Δευτέρα, Ιουλίου 10, 2006

My Way


And now, the end is near
And so I face the final curtain.
My friend, I' ll say it clear,
I 'll state my case, of which Im certain.
I 've lived a life that's full.
I 've travelled each and every highway
And more, much more than this,
I did it my way.
Regrets, I' ve had a few
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.
I planned each charted course
Each careful step along the byway,
But more, much more than this,
I did it my way.
Yes, there were times,
I' m sure you knew
When I bit off more than I could chew.
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall
And did it my way.
I 've loved, I' ve laughed and cried.
I 've had my fill - my share of losing.
And now, as tears subside,
I find it all so amusing.
To think I did all that
And may I say - not in a shy way,
No, oh no not me,
I did it my way.
For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught.
To say the things he truly feels
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows
And did it my way
Όταν δίνεις την πιο σημειολογημένη κουτουλιά από καταβολής ανθρωπίνων κεφαλών, όταν όλος ο κόσμος δεν βλέπει τίποτα άλλο απ' το ξυρισμένο σου κρανίο (ούτε το συναρπαστικό παραμύθι της σκανδαλισμένης ποδοσφαιρικά Ιταλίας, ούτε τον Ανρί να βγάζει μάτια, ούτε τίποτα), όταν είσαι ο επίτιμος προσκεκλημένος στην μεγάλη δεξίωση κι όμως τα κάνεις λίμπα, με αποτέλεσμα να σε διώξουν,
ίσως θέλεις να καταλάβουμε ότι το ποδόσφαιρο παίζεται δευτερευόντως με τα πόδια και πρωτίστως με το κεφάλι, με ένα κεφάλι που εκτελεί ένα τέτοιο πέναλτι, με ένα κεφάλι που, αν δεν είχε βγει από τα κόμιξ ο Μπουφόν, θα είχε σκοράρει με τρίτη κεφαλιά σε τελικό μουντιάλ (κι όλα θα 'ταν αλλιώς), με ένα κεφάλι που μπορεί να σκοτεινιάζει συχνά - πυκνά, αλλά που όταν χώσει την κουτουλιά δεν θα σηκωθεί να φύγει ύπουλα, αλλά θα κάτσει να κοιτάζει για ώρα με δολοφονικό βλέμμα τον σωριασμένο Ματεράτσι.
Ένα κεφάλι που δεν καταδέχτηκε να φορέσει σε ματς ζωής ή θανάτου μαύρα διαφημιστικά μαντήλια, ένα κεφάλι που φορούσε μέσα του όλη την μαυρίλα του πολεμιστή κι όλο το φως της ιδιοφυίας μαζί, ένα κεφάλι που όταν έπαιζε μπάλλα δεν ήταν διαφημιστική πινακίδα, αλλά έπαιζε μπάλλα.
Και τι μπάλλα!
The record shows
he took the blows
and he did it his fucking way.
Κι ο τρόπος του δεν ήταν απαραιτήτως ούτε ο σωστός τρόπος ούτε ο τρόπος του νικητή.
Ήταν όμως ο δικός του τρόπος.

38 Comments:

At 7/10/2006 07:26:00 μ.μ., Blogger averel said...

Ανατριχιασα. Ωραιος.

 
At 7/10/2006 08:11:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Τελικά ρε παιδιά οι κεφαλιές...έχουν άλλη χάρη.
GeorgeS

 
At 7/10/2006 08:27:00 μ.μ., Blogger candyblue said...

Vive Zidane!
vive oldboy!
Υπέροχος, για άλλη μια φορά.

 
At 7/10/2006 09:13:00 μ.μ., Blogger philos said...

Ξεχώρισε με μοναδικό τρόπο!

 
At 7/10/2006 09:39:00 μ.μ., Blogger ΓΑΪΔΑΡΑ said...

ki omws... eixe mia varvarothta auth h kefalia pou me tromakse... me ekane na katalavw oti pisw apo ton anthrwpo panta, oso "megalos" ki an einai autos, kruvetai to teras...

 
At 7/10/2006 09:55:00 μ.μ., Blogger ci said...

H πιο ωραία αφιέρωση..

 
At 7/10/2006 10:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Παλικάρι μου,ολντ μπόι,
ανατρίχιασα με την κεφαλιά που χάλασε τον καθωσπρεπισμό της εξέδρας των επισήμων και των φλώρων σπορτκάστερ.
Είδα τον συγγενή μου από τον Πειραιά που έλεγε ότι δεν τον κάνανε περιφερόμενο σκυλάκι σαν τον Πελέ ούτε τον ρίξανε στην ντρόγκα σαν τον Μαραντόνα.
Μάγκας ήρθε μάγκας φεύγει.
Μπράβο σου που το 'πιασες!
ΖΙΝΤΑΝΙΚΟΣ.

 
At 7/10/2006 10:07:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Προς την "γαϊδάρα".
Άσε κορίτσι μου, μην ανακατεύεσαι σε πράγματα που δεν μπορείς να καταλάβεις. Σκέψου μόνο αν έριχνε την κεφαλιά για πάρτη σου (να σε υπερασπιστεί εννοώ όχι στο ξεκούδουνο) θα εξακολουθούσες να τον θεωρείς τέρας;
ΖΙΝΤΑΝΙΚΟΣ

 
At 7/10/2006 10:14:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Απλά για τις φωτο και τους στίχους είχα ξεκινήσει κι εγώ, αλλά μπήκε μετά ο σατανάς μέσα μου.
Πάντως, για λόγους δικαίου, όσα είπα, τα λέει καιρό τώρα ο Αverel:
http://dribblendrink.blogspot.com/2006/07/u-can-take-kid-out-of-ghetto-but-u.html

 
At 7/10/2006 10:19:00 μ.μ., Blogger οι σκιές μιλάν said...

Enas "psuxanagkastikos grafias pou den pairnei xabari apo ti zwi(!??!?!?)" egrapse o,ti wraiotero diavasa simera gia adio...

Na 'sai kala!

 
At 7/10/2006 10:23:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Ανώνυμε ζιντανικέ,
μάλλον πρέπει να πας για απεξάρτηση στους ανώνυμους ζιντανικούς.

 
At 7/11/2006 12:51:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ "OLD BOY"...
THANKS

 
At 7/11/2006 01:32:00 π.μ., Blogger basik-ly said...

Θυμάμαι στο μουντιάλ του 1998 τον υπέροχο αυτό λαό των Ελλήνων, γαλουχημένο με τo μοναδικό κριτήριο της δικαιοσύνης, να υπερασπίζεται τη σερνόμενη Βραζιλία λέγοντας πως η πεντακάθαρη νίκη των Γάλλων ήταν στημένη. Σήμερα, ο ίδιος λαός, θα βγει να υπερασπιστεί την κουτουλιά.

Είναι ο λαός της εξιδανίκευσης του παράδοξου, της συνομωτικής δικαιολογίας και του παιδικού ενστίκτου. Της επιπόλαιης αθώωσης και του λιντσαρίσματος.

Κάποιος βιάστηκε να συγκρίνει τον Ζιντάν με τον Πελέ και τον Μαραντόνα... Στάσου ντε! Ο σπουδαίος Ζιζού, ακόμη μέχρι χθες κεφαλιές έδινε! Ο χρόνος θα δείξει τι θα κάνει εκτός γηπέδων.

Σιγά μην κατανοήσει ο κουφιοκεφαλάκης που μέχρι πρόπερσι φώναζε ρυθμικά το όνομα γνωστού ντοπαρισμένου αθλητή, την έννοια του "ευ αγωνίζεσθαι".

Αντί, λοιπόν, να εισηγηθεί μέτρα αντιμετώπισης της πρόκλησης - η οποία σαφέστατα προηγήθηκε της κεφαλιάς - δικαιολογεί τον Καναδό που απέδωσε στ' αγγλικά τη γαλλική επιτυχία.

Καθ' εκάστην πατσάς.

 
At 7/11/2006 01:46:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ο Guardian λέει ότι ο Ματεράτσι τον είπε τρομοκράτη.
Λίγη δύναμε έβαλε ρε γαμώτο.

 
At 7/11/2006 03:27:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Basic, ενδιαφέροντα αυτά που λες και εν μέρει σωστά. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ κάνεις σχόλιο σε ένα συγκεκριμένο ποστ, ενός συγκεκριμένου ανθρώπου (εμένα δηλαδή), η επιχειρηματολογία σου στρέφεται εναντίον ενός μορφώματος που έχεις στο νου σου και θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε «ο μέσος νεοέλληνας». Δεν μπορώ εγώ λοιπόν να απαντήσω ούτε εκ μέρους του μέσου νεοέλληνα, ούτε ως υπερασπιστής του Κεντέρη, ούτε ως συνωμοσιολόγος, ούτε ως λιντσαριστής.
Αν ξαναδιαβάσεις προσεκτικά το ποστ θα δεις ότι δεν διακατέχεται από ευκολία ή από αβασάνιστα συμπεράσματα, εν αντιθέσει ίσως με το δικό σου σχόλιο.
Αν πάντως πρέπει ντε και καλά να το γενικεύσουμε το θέμα, προτιμώ μια ενστικτώδη θετική προδιάθεση προς την κουτουλιά του Ζιντάν, από τα εικοσιεννέα συναπτά σοκαρισμένα «ουόο» του Βερνίκου, που έκανε λες και έβλεπε live κανιβαλισμό παιδικών εντοσθίων.

 
At 7/11/2006 11:28:00 π.μ., Blogger οι σκιές μιλάν said...

@ basik...

exw tin aisthisi oti diavasame allo post. Ta rialiti me thema tin apovoli tou Zidane paixtikan kai paizodai allou.

 
At 7/11/2006 12:05:00 μ.μ., Blogger mirelen said...

Είμαι γυναίκα, καθόλου φανατική ποδοσφαιρόφιλη, ακουστά είχα τον Ζιντάν, τον τελευταίο καιρό τον έμαθα τόσο καλά από την τηλεόραση, τον λάτρεψα, με απογοήτευσε, το ξανασκέφτηκα και με θάμπωσε με την αντίδραση του κι αναρωτήθηκα "πόσα μουντιάλ μου απομένουν να δω στη ζωή μου"... Μουντιάλ χωρίς Ζιντάν.
Πολύ καλό το σχόλιο, ανατρέχοντας εδώ ήμουν σίγουρη ότι θα διάβαζα κάτι ωραίο.

 
At 7/11/2006 12:47:00 μ.μ., Blogger basik-ly said...

old-boy, οφείλω να το ξεκαθαρίσω: δεν αναφέρομαι τόσο στο ποστ σου όσο σε κάποιους (επίδοξους) σχολιαστές του. Κι εσύ έχεις εν μέρει δίκιο σ' αυτά που (μου) γράφεις. :)

Ευτυχώς ΔΕΝ βλέπω ελληνική τηλεόραση, ούτε καν ξέρω τον κ. Βερνίκο!

oi skies milan είπε:
"exw tin aisthisi oti diavasame allo post."
Δεν ξέρω ποιο ποστ διαβάσατε εσείς, εγώ αυτό διάβασα.

Δίλημμα: να βάλω ν' ακούσω Francesco De Gregori ή Serge Gainsbourg;

 
At 7/11/2006 01:24:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

http://widelec.org/zidane.html

Ενα βέβηλο site Old

 
At 7/11/2006 01:48:00 μ.μ., Blogger kerasia said...

Αν αναγνωρίζετε το δικαίωμα (του Ζιντάν) στη χειροδικία, προφανώς αναγνωρίζετε και το δικαίωμα (του Ματεράτσι)στην προσβολή.

 
At 7/11/2006 02:02:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Materazzi denies terrorist insult

Από το BBC

 
At 7/11/2006 02:03:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Si je n' avais pas trop de boulot, je le traduirais et je le lui enverrai, που σημαίνει σε άπταιστη γαλλική ότι εάν δεν έπηζα στη δουλειά θα το μετέφραζα και θα του το στελνα.

 
At 7/11/2006 02:09:00 μ.μ., Blogger οι σκιές μιλάν said...

@ basik
auto diavaste kati allo, wstoso, sxoliasate. Tha borouse na sudeleitai kai me auton ton tropo i epikoinwnia.

@kerasia
upopteuomai oti me to sxolio sas akurwnete ti sxesi aitiou-aitiatou (h' kai drasis-antidrasis, an protimate) kai to kanete paragnwrizodas to perikeimeno kai tis xwroxronikes parametrous tou gegonotos.

Filika

 
At 7/11/2006 02:56:00 μ.μ., Blogger kerasia said...

@ oi skies milan
Κατά τη γνώμη μου η προηγούμενη λεκτική βία δεν δικαιολογεί ποτέ (ως αιτία αφού το θέλετε) τη σωματική βία. Σχετικές συζητήσεις μπορώ να παρακολουθήσω μόνο σε παιδικούς καβγάδες («μα μου είπε…», «…εκείνος ξεκίνησε πρώτος» κλπ.).
Δεν με αφορούν τα λόγια που αντάλλαξαν δύο ξένοι προς εμένα άνθρωποι, όσο βαριά κι αν ήταν· όμως αισθάνομαι πάντα προσβεβλημένη όταν κάποιος με εξαναγκάζει να γίνω αυτόπτης μάρτυρας μιας βιαιοπραγίας.
Με σοκάρει.

 
At 7/11/2006 03:21:00 μ.μ., Blogger Ecumene said...

ΜΙΜΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ:

Σκηνοθέτησε την αποτυχία του


Στο δελτίου του Alpha την Παρασκευή πολλοί μπορεί να ενοχλήθηκαν όταν με άκουσαν να υποστηρίζω ότι ο Ζιντάν φορτωμένος με υπερπροσδοκίες δεν θα άντεχε στον ίλιγγο, στο παιχνίδι της Κυριακής, προσθέτοντας παράλληλα ότι στον τελικό είναι πολύ πιθανό να ζήσουμε τον θρίαμβο και την κάθετη πτώση του ήρωα. Την τελευταία στιγμή, λίγα λεπτά πριν από την αποθέωση, έγινε ο σκηνοθέτης της αποτυχίας του. Δεν άντεχε. Αυτό στην ψυχανάλυση λέγεται ματαίωση. Ο μάγος, παρά τη θριαμβευτική του άνοδο, κρατούσε ζωντανό μέσα του το σπέρμα μιας θεμελιώδους αμφιβολίας για τον εαυτό του. Οι Γάλλοι, οι πιο εθνικιστές της Ευρώπης που παραλίγο να τον ανακηρύξουν σε νέο εθνικό ήρωα, σε αρσενική Ζαν Ντ' Αρκ, ίσως σιγοψιθυρίζουν ότι ήταν κι έμεινε Αλγερινός.

Τα Νεα
http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=18584&m=O07&aa=1

Ωραίο ποστ..θα συμφωνούσε και ο Μίμης..

 
At 7/11/2006 04:30:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Καταπληκτικό κείμενο, αλλά δεν θα συμφωνήσω.
Λυπήθηκα πάρα πολύ που ο Ζιντάν έχασε τον έλεγχο μπροστά σε μια πορδίτσα που τον έβρισε στα μουλωχτά. Νομίζω ήταν κυριολεκτικά τραγική στιγμή. Ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές παίζει το τελευταίο του παιχνίδι σε ένα τελικό παγκοσμίου κυπέλλου, γονατισμένος από τις προσδοκίες όλων και από το πένθος για την επικείμενη αποχώρησή του και με την τρέλα και το άγχος για τη νίκη, μέσα σε πόνο φοβερό. Που λυγίζει τελικά από το φτερό που σπάει τη ράχη της καμήλας, από ένα ύπουλο πλασματάκι που δεν είναι άξιο ούτε τα κορδόνια να του δέσει.
Δεν ήταν μαγκιά. Η μεγαλύτερη μαγκιά ήταν που συνέχισε να παίζει ενώ πονούσε τόσο πολύ. Βρέθηκε ύστερα μπροστά του ένα ανθυποδιαβολάκι, από αυτά που κάνουν πάντα τη μεγαλύτερη ζημιά. Θυμήθηκα το Μπουκόφσκι που έλεγε ότι ο άνθρωπος δεν τρελαίνεται από τις μεγάλες συμφορές αλλά όταν του λύνονται τα κορδόνια την ώρα που τρέχει να προλάβει το τρένο.
placebo

 
At 7/11/2006 05:08:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Δεν μίλησα για μαγκιά, αγαπητέ Placebo. Την μαγκιά την βρίσκω μετά το χτύπημα, που δεν φεύγει να τη γλιτώσει, αλλά αποδέχεται τις συνέπειες και κάθεται και κοιτάζει τον Ματεράτσι. Eκείνο που λέει το ποστ είναι ότι, καλός ή κακός, αυτός ήταν πάντα ο δικός του τρόπος. Ότι μέσα του υπήρχαν πάντα και ο καλλιτέχνης και ο δολοφόνος. Διάβασα ότι είχε 14 αποβολές στην καριέρα του. Γι' αυτό και δεν νομίζω ότι λύγισε. Ότι έπεσε σε παγίδα ναι. Αλλά και πάλι, δεν θεωρώ ότι ο άλλος είχε σκοπό να τον βγάλει απ΄το παιχνίδι. Δεν θα περίμενε το 110 για να το κάνει αυτό. Πιστεύω πως μέσα στην ένταση του είπε μια χυδαιότητα και ο Ζιντάν για πολλοστή φορά στην καριέρα του σκοτείνιασε και του την έχωσε.
Κερασιά, αντιληπτό το ότι σοκαρίστηκες και φυσικά δεν θα σου πω ότι κακώς σοκαρίστηκες. Ωστόσο ας δεχθούμε ότι δεν είναι όλες οι πράξεις βίας ισοδύναμης απαξίας. Αυτό το αναγνωρίζουν άλλωστε όλες οι ανθρώπινες νομοθεσίες

 
At 7/11/2006 05:30:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Είμαι η placebo. Κι εγώ λέω ότι έπεσε σε παγίδα, αλλά δεν εννοώ φυσικά ότι ο Ματεράτσι το έκανε σκόπιμα για να τον βγάλει έξω. Απλώς κάτι τέτοια πρέπει να είναι πολύ συνηθισμένα (δυστυχώς) και γι' αυτό θα ήθελα ο Ζιντάν να μην είχε μασήσει.
placebo

 
At 7/11/2006 05:47:00 μ.μ., Blogger kerasia said...

Βεβαίως δεν είναι όλες οι πράξεις ισοδύναμης απαξίας

 
At 7/11/2006 05:47:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ο Ζιντάν απλά απελευθερώθηκε από τα δεσμά των συμβάσεών του και έκανε αυτό που πάντα ήθελε να κάνει (όχι υποχρεωτικά στον ιταλό): έδωσε μια κουτουλιά! Αν ήταν «κότα» και συνέχιζε να δεσμεύεται από τις κερδοφόρες μαλακίες θα είχε δώσει μια κουτσουλιά

 
At 7/11/2006 06:18:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Κρατείστε λίγο...., ας περιμένουμε να γίνει γνωστή η επόμενη διαφημιστική καμπάνια που θα εκμεταλλευτεί και πάλι τον "ήρωα" ζιζού, (ελπίζω όχι για τα φίλαθλα μικρά παιδιά που τον είχαν κάνει είδωλο, έστω για λίγο)
Never Said Never Again

 
At 7/11/2006 06:27:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Placebo, συγγνώμη για την ακούσια αλλαγή φύλου.
Νever Say Never, είναι ενδιαφέρον αυτό που λες. Είδαμε να πρωταγωνιστεί διαφημιστικά η αποτυχία (χαμένο πέναλτι Μπάτζιο), θα δούμε τώρα και μια συμπεριφορά έξω από τα όρια του fair play; Θα επικρατήσει ο καθωσπρεπισμός ή ο καπιταλισμός; Ίσως, όπως η διαφήμιση του Μπάτζιο δείχνει την επιτυχία μετά την αποτυχία, έτσι και η διαφήμιση του Ζιντάν να μας τον δείχνει να συμφιλιώνεται και να χαριεντίζεται με τον Ματεράτσι.

 
At 7/11/2006 07:04:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Old Boy, δεν το προανέφερα (γιατί είναι γνωστόν ότι είμαι θαυμαστής σου) ότι ΕΓΡΑΨΕΣ με το κείμενο σου.
Επίτρεψέ μου, όμως, να σχολιάσω ότι, για μένα δεν αξίζει τελικά η τυπάρα αυτή τόσα πολλά -ίσως γιατί προτιμώ τους ελληναράδες γρονθοκόπους που ενεργούν αυθόρμητα και δίχως ασφάλεια για την επόμενη μέρα. Ίσως αδίκως θέλουμε να εντυπωσιαζόμαστε από ενέργειες που έχουν πάντα κάποιο αντάλλαγμα για τους πρωταγωνιστές τους -υπάρχουμε σοβαρότεροι άνθρωποι που αντιμετωπίζουμε διαφορετικά και με πολύ προσπάθεια την ζωή, χωρίς όμως να μας πληρώνει κανείς γι' αυτό -μόνο μας κρίνουν. Σεβόμενος ο ζιζού όσα ο ίδιος προσέφερε στη δουλειά του και γι' αυτό δικαίως εισέπραξε, γνώμη μου είναι ότι, θα έπρεπε να "πέσει" (εάν γινόταν έτσι)με ψηλά το κεφάλι και όχι χαμηλώνοντάς το, όπως έκανε.
Όσο για την διαφήμιση, αποκλείεται αυτή "...να μας τον δείχνει να συμφιλιώνεται και να χαριεντίζεται με τον Ματεράτσι", κάτι τέτοιο θα έθετε σε κίνδυνο περισσότερα πράγματα. Ίσως κάτι άλλο, τύπου Γκορμπι...
Never Said Never Again

 
At 7/11/2006 08:03:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

«υπάρχουμε σοβαρότεροι άνθρωποι που αντιμετωπίζουμε διαφορετικά και με πολύ προσπάθεια την ζωή, χωρίς όμως να μας πληρώνει κανείς γι' αυτό -μόνο μας κρίνουν»
Σ' αυτό συμφωνώ (βγάζοντας τον εαυτό μου έξω από το πρώτο πληθυντικό εννοείται).

 
At 7/12/2006 11:56:00 μ.μ., Blogger ΓΑΪΔΑΡΑ said...

Ston anwnumo pou mou aphuthune ton logo...
to ti katalavainw kai ti oxi agaphte asto na to gnwrizw egw... allwste htan mia kefalia pou den egine sta krufa alla mprosta sta matia olou tou kosmou... auto shmainei oti mporei na exei apopsh (swsth h lanthasmenh... upokeimeniko) o opoiosdhpote htan marturas auths...sto thema twra... anarwtiemai pws tha antidrousan oloi osoi uposthrizoun entherma to "gnhsio" ths kefalias auths... an auth dinontan apo kapoion allo megalo paikth... ap'ton Ronaldo as poume... h apo ton Rikelme... h apo ton Klose... ton Maluda estw (apo thn idia omada) poso etoimoi tha eimastan na tous sugxwrhsoume autous?... poso dikaioi eimaste telika stous xarakthrismous mas?... sugxwroume kati tetoio se enan MEGALO (giati einai) paikth san ton Zidane... ara eimaste etoimoi na to sugxwrhoume kai se opoiosdhpote allon?... h exoume polla metra kai polla stathma... exw exw ena... auto isws einai elatwmma isws oxi... epifulassomai...
ps. eida sxedon ola ta paixnidia tou moudial... oxi apo podosfairikh latreia... alla ws upertheama... gia mena auto htan... mexri ekei.

 
At 7/13/2006 02:21:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Παραμάγαζο, να 'σαι καλά.
Γαϊδάρα, αν ρωτάς εμένα, όχι δεν έχω τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά. Καλώς ή κακώς, μερικούς ξεχωριστούς ανθρώπους τους αντιμετωπίζουμε με διαφορετική ματιά απ' ότι τους υπολοίπους. Αρκεί να μην φτάνουμε στο σημείο να τυφλωνόμαστε κιόλας βέβαια.

 
At 7/15/2006 11:04:00 μ.μ., Blogger ΓΑΪΔΑΡΑ said...

... εμένα πάλι πάντα μου την έσπαγε όταν οι άριστοι έχριζαν άλλης αντιμετώπισης... όταν δηλαδή κάποιος αριστούχος έκανε μια μαλ@κια (γιατί είπαμε... άνθρωποι είναι και αυτοί) και του την χάριζαν και όταν κάποιος απ'τον μέσο όρο έκανε το ίδιο δεχόταν την ποινή και μάλιστα ως αναμενόμενη... μάλλον θα έχω κάποιο "σχολικό" τραύμα...

 
At 3/01/2007 01:47:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

That's a great story. Waiting for more. » »

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home