Καλοκαιρινή Βροχή
Η βροχή βρέχει τα μαγιό μας.
Tα καπέλα που φορέθηκαν για τον ήλιο,
τώρα τα χτυπά η καλοκαιρινή βροχή.
Kαλοκαιρινή βροχή εδώ,
είναι ωραία αυτή η αντίθεση
της βροχής με τη θάλασσα,
είναι ωραία αυτή η αντίθεση
της ανεμελιάς μας με τον όλεθρο των διπλανών.
posted by Old Boy @ 6:13 μ.μ.
6 comments
6 Comments:
... και οι ζωές συνεχίζονται...
- «Αχ βρε Old Boy... Πού κοιτάζεις;»
Μέσα μου συνήθως
- Ιχνηλάτη, ετοιμάζω την μήνυση εις βάρος σου, γιατί είπες ότι από μπάλα είμαι λίγος ;)
- Γαϊδάρα, ήθελα να πω ότι μου αρέσουν πολύ τα σχόλια σου.
Αυτό είναι κ ο π λ ι μ έ ν τ ο! :-)
Γάζα είναι το ομώνυμο λεπτό ύφασμα που βάζουμε στις πληγές. Πήρε το όνομά του από την πόλη όπου το ύφαιναν, τη Γάζα. Και να αφανιστεί η πόλη, θα υπάρχει το ύφασμα -η λεπτή γάζα- να μας τη θυμίζει. Με πόσες γάζες να τυλιχτούμε να μη μας κάψει ο ήλιος; Με πόσες γάζες να σκεπάσουμε την πόλη να γιάνουν οι πληγές της;
Μερικές φορές, η ζωή στέκεται -λιμνάζει. Αλλες φορές γλιστράει πάνω στο αίμα.
Δεν το ήξερα αυτό για τη Γάζα, Ροδιά. Και το σχόλιο σου είναι ούτως ή άλλως πολύ δυνατό.
«Ορισμένες στιγμές πιστεύω πως η διαβεβαίωση του αλχημιστή Μίκαελ Μάγιερ, γιατρού του Ροδόλφου Β', ότι οι μουσικές αρμονίες μπορούν να επιταγχύνουν τη σύνθεση των συστατικών της φιλοσοφικής λίθου, υπήρξε διαβεβαίωση μουσικού, όχι αλχημιστή: είναι οι αισιόδοξες στιγμές».
Ε.Α.
Εδώ έχουμε την άλλη όψη.
Πιστεύω πως κρίνεις αυστηρά τον εαυτό σου.
Ενδιαφέρον θέμα.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home