Ο άνθρωπος πίσω

«Οι διοργανωτές δεν κάνουν πίσω σε θέματα που έχουν να κάνουν με την προστασία των χορηγών του Μουντιάλ. Έτσι, σε δύο περιπτώσεις, τη μία με Αγγλους φιλάθλους που φορούσαν ρούχα της αμερικανικής αθλητικής εταιρείας Nike και την άλλη με Ολλανδούς που φόραγαν πορτοκαλί αμφιέσεις, προσφορά της εταιρείας ζυθοποιίας Bavaria, τους ανάγκασαν να τ' αφήσουν στην είσοδο του γηπέδου και να μπουν σε αυτό σχεδόν ημίγυμνοι!».
«Ελεύθερος Τύπος», 19 Ιουνίου 2006.

Την 19η Ιουνίου του 2009, ο Παναγιώτης βγαίνει το δεύτερο ραντεβού του με την Βασιλική, έχοντας δαγκώσει για τα καλά την λαμαρίνα. Πιστεύει ότι ο έρωτας έχει χτυπήσει ταυτόχρονα κι εκείνη (και ως γνωστόν δεν έχει διαγνωστεί μεγαλύτερη απόσταση στη φύση από αυτήν που χωρίζει τον μονομερή από τον αμοιβαίο έρωτα). Το ερωτευμένο ζεύγος βρίσκεται σε ένα σχεδόν κρυμμένο μπαράκι που ακουμπάει στη θάλασσα και ο Παναγιώτης της προτείνει να πιει μια γουλιά από το δικό του ουίσκυ.
«Το έχεις δοκιμάσει ποτέ; Είναι καταπληκτικό».

Η Βασιλική τον κοιτάζει με ένα βλέμμα βαθιάς θλίψης και διάψευσης.

«Μα γιατί χλώμιασες;».

«Στο πρώτο ραντεβού μού πρότεινες να δοκιμάσω ένα από τα τσιγάρα που κάπνιζες. Ήθελα να πιστεύω -ανάγκασα τον εαυτό μου να πιστέψει- ότι ήταν τυχαίο. Και τώρα αυτό. Λυπάμαι, αλλά πρέπει να φύγω. Μην σηκώνεσαι, μείνε, θα πάρω ταξί».

Ο Παναγιώτης μένει αποσβoλωμένος, ενώ εκείνη αποχωρεί φουριόζα και εξοργισμένη. Αρχίζει να πνίγει τον πόνο του στο ουίσκυ της αρεσκείας του. Το οποίο προωθούσε και διαφήμιζε ακριβώς επειδή ήταν το ουίσκυ της αρεσκείας του. Όπως και τα τσιγάρα. Εκείνος δεν ήταν ρόμπας, εκείνος δεν ήταν σαν αυτούς που προωθούσαν προϊόντα που δεν γούσταραν. Απλώς προσπαθούσε να βγάλει κανένα έξτρα φράγκο, λέγοντας αυτό που ούτως ή άλλως πίστευε. Πίνει και σκέφτεται να πάρει την Βασιλική τηλέφωνο, να της εξηγήσει. Αλλά αξίζει τον κόπο; Μήπως κορόιδευε τον εαυτό του ως προς τον τρόπο που τον κοίταγε;

Μια αληθινά ερωτευμένη γυναίκα δεν θα έπρεπε να μπορεί να διακρίνει τον άνθρωπο πίσω από τη διαφήμιση;