"Δεν δέχομαι άντρες αγόρι μου"

Όντας εκ φύσεως καχύποπτος , ομολογώ ότι είμαι αρκετά επιφυλακτικός ως προς την αξιοπιστία των καφεμαντισσών. Ας μου συγχωρεθεί ο κυνισμός, αλλά έχω την υπόνοια ότι μερικές από αυτές μπορεί και να μην έχουν όντως το Χάρισμα. Η δυσπιστία μου επεκτείνεται και στους τηλεοπτικούς ταρορίχτες - αριθμομάντες - αστρολόγους. Σπανίως τους τηλεφωνώ κι όταν το κάνω δεν είναι τόσο γιατί παίρνω κατά λέξη τις συμβουλές τους, όσο γιατί θέλω να ακούω την φωνή μου στην τηλεόραση. Βγαίνω συνήθως τις μικρές ώρες των σοφτ πορνό του Αlter. Kάνω ζάπιγκ και μια ακούω την φωνή μου, μια βλέπω ένα κοριτσούδι να βογγάει, ζαπάρω αλληλοδιαδοχικά και ταχύτατα συνδυάζοντας στο μυαλό μου τις δύο εικόνες μέχρι που όλα στο μυαλό μου γίνονται ένα και κλείνω το ακουστικό στον εμβρόντητο Χορταρέα. Επειδή όμως οι γενικεύσεις μυρίζουν φασισμό, πρέπει να πω ότι υπάρχουν και πολλοί τηλεμάντεις που διακονούν με μεράκι και γνώσεις την εν ευρεία εννοία οιωνοσκοπική, η οποία έχει άλλωστε λαμπρή -αν και υποτιμημένη- παράδοση στα αγιασμένα χώματα της λατρεμένης μας πατρίδας. Λέω υποτιμημένη γιατί δεν έχω δει πουθενά ούτε κάποιον ανδριάντα, ούτε καν μια οδό Κάλχα ή μια λεωφόρο Τειρεσία, προς τιμήν των σκαπανέων εκείνων. Βλέποντας λοιπόν προχθές κολλημένη σε μια κολώνα την σεμνή διαφήμιση της φωτογραφίας κάτι μέσα μου σκίρτησε. Δεν είχα επισκεφθεί ποτέ Μικρασιάτισσα καφεμάντισσα. Ζουν δύσκολες ώρες τα εκ Μικράς Ασίας αδέλφια μας, επισκέπτομαι συχνά τους καταυλισμούς τους, η καταστροφή που πάθαμε ήταν μεγάλη και η εκτέλεση των εξ μικρή μόνο παρηγοριά μου προσέφερε. Αποφάσισα λοιπόν να της τηλεφωνήσω και για να την βοηθήσω αλλά και για να βοηθηθώ, αφού και η τιμή θα ήταν έκπληξη και οι αποφάνσεις της για το ριζικό μου θα είχαν έντονη οσμή Ανατολής. Σχημάτισα το νούμερο αποφασισμένος να το παζαρέψω, ζητώντας της την άδεια να φέρω δικό μου καφέ, καθώς αν χρέωνε πέραν της μαντείας και τον καφέ, μπορεί να ξεφεύγαμε πολύ στην τελική τιμολόγηση. Δεν πρόλαβα. Μόλις της είπα ότι είδα το τηλέφωνό της στην κολώνα με άδειασε λέγοντας μου "Δεν δέχομαι άντρες, αγόρι μου". Στο εύλογο "γιατί" μου εισέπραξα ένα αποστομωτικό "γιατί έτσι". Βρισκόμαστε στο 2005, κυρία μου, όμως και έχω ιστολόγιο, έχω ένα χώρο ελεύθερης προσωπικής έκφρασης, ένα βήμα από το οποίο μπορώ να στηλιτεύσω την σεξιστική και αντισυνταγματική σου στάση. Ρώτησα δικηγόρο εγώ και μου είπε ότι το σχετικό ατομικό μου δικαίωμα δεν με προστατεύει μόνο έναντι του κράτους αλλά τριτενεργεί και απέναντί σου, συνεπώς δεν μπορείς να κάνεις διακρίσεις βάσει του φύλου. Για να συνέλθουν λίγο οι καφεμάντισσες και να καταλάβουν σε ποιά εποχή ζούμε. Τα κορόιδα πέθαναν (από την ίδια νόσο που κατέληξε πλήρης ημερών και ο Τσάμπας).