Τετάρτη, Αυγούστου 17, 2005

Πραγματικότητα Α.Ε.

Αν ιδιωτικοποιούσαμε την πραγματικότητα και την παραδίδαμε στην ελεύθερη αγορά, ώστε να τη διαχειρισθεί εκείνη μέσω των κανόνων του ανόθευτου ανταγωνισμού, δεν υπήρχε περίπτωση να συμβαίνουν αεροπορικά δυστυχήματα. Αν την Κυριακή το πρωί η πραγματικότητα ήταν ιδιωτική, ο άνθρωπος που πιλοτάριζε μόνος του το αεροπλάνο πάνω απ' το Αιγαίο προσπαθώντας να αποτρέψει την πτώση του, θα τα είχε καταφέρει προσγειώνοντάς το την ύστατη στιγμή. Ας μιλήσουμε με γεγονότα και αποδείξεις: σε όλες μα όλες τις αντίστοιχες χολυγουντιανές ταινίες η τραγωδία στο τέλος αποφεύγεται και ο πρωταγωνιστής ηρωικά και παρ' όλες τις φαινομενικά μη αντιμετωπίσιμες δυσκολίες πετυχαίνει το ακατόρθωτο. Κι αυτό δεν είναι καθόλου μεταφυσικό, ούτε εξαρτάται από την τύχη ή αστάθμητους παράγοντες. Είναι απλό: Σενάριο που θα προβλέπει τελικά την συντριβή αεροσκάφους δεν πρόκειται να χρηματοδοτηθεί. Πίριοντ. Θα χρηματοδοτηθεί μόνο εάν έχει happy end. Το στην ζωή καλούμενο "μοιραίο" στο σινεμά έχει ακριβώς την αντίθετη έννοια. Μοιραία στο σινεμά είναι η διάσωση.
Μήπως λοιπόν ήρθε επιτέλους η ώρα να απαλλαγούμε από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος και να σταματήσουμε να αφήνουμε την πραγματικότητα να κάνει εκείνη το κουμάντο; Μήπως ήρθε η ώρα η ελληνική κυβέρνηση να δημιουργήσει έναν οργανισμό αντίστοιχο των "Τουριστικών Ακινήτων" - με επωνυμία φερ' ειπείν "Πραγματικότητα Α.Ε."- και ν' αρχίσει να παραχωρεί ελκυστικά πακέτα πραγματικότητας στους ιδιώτες γεμίζοντας έτσι τον κρατικό κορβανά; Aν τολμήσει, είναι βέβαιο ότι όλες οι υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις θα σπεύσουν να αγοράσουν κομμάτια πραγματικότητας, ώστε στη συνέχεια να τα εκμεταλλευθούν αποδοτικά. Η επένδυση φαντάζει σίγουρη: Ποιός άμεσα ενδιαφερόμενος καταναλωτής δεν θα χρυσοπληρώσει τον επιχειρηματία που -όντας ιδιοκτήτης του σχετικού τμήματος της πραγματικότητας κι έχοντας το κυριαρχικό δικαίωμα καθορισμού της- θα αποφασίζει αν το αεροπλάνο θα πέσει ή θα σωθεί, ανάλογα με το αν θα εισπράξει το ποσό που θα ζητά; Ποιός; Ούτε ένας, σας λέω εγώ, τη εξαιρέσει ίσως των παθολογικά καταθλιπτικών. Ποταμοί χρημάτων θα εισρεύσουν τόσο από τους επιβάτες, όσο και από τους συγγενείς, αλλά ακόμη και από εσένα κι εμένα που θα σπεύδουμε να προσφέρουμε χρήματα σε σχετικούς τηλεμαραθώνιους. Έτσι και τα δημόσια οικονομικά θα βελτιωθούν αφάνταστα από τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων και το χρήμα θα κινείται προς όφελος της οικονομίας δημιουργώντας εξαιρετικά ευοίωνο επενδυτικό περιβάλλον και πάνω απ' όλα -γιατί άνθρωποι είμαστε και το χρήμα είναι σε τελική ανάλυση δευτερεύον- δεν θα ξαναέχουμε τέτοιες καταστροφές.
Το τέλος θα είναι πάντα και για όλους ευτυχισμένο. Κι όταν στη δεύτερη φάση του σχεδίου "Πραγματικότητα Α.Ε." ιδιωτικοποιηθεί κι ο φυσιολογικός θάνατος , εκεί να δείτε πανηγύρια.