Υδρατμοί

Kοίταξε για μια ακόμη φορά. Επιτέλους είχαν συγκεντρωθεί αρκετά σύννεφα μέσα του. Ήξερε ότι ούτε τώρα θα ξεσπούσε καταιγίδα. Ήταν στείρα και το παιχνίδι σικέ. Μαζεύονταν ένα - ένα μέχρι να κρύψουν εντελώς τον ορίζοντα και μετά κάθονταν και περίμεναν. Εκείνον. Εκείνος άλλωστε τα προσκαλούσε. Ένιωσε θλιμμένος σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, ένιωσε δηλαδή έτοιμος κι άρχισε να τα μεταγράφει. Όταν τελείωσε, επόπτευσε τις νεφελώδεις αράδες του, ήπιε μια ακόμη γερή γουλιά ματαιοδοξία και τους επέτρεψε να διαλυθούν μέχρι νεωτέρας.