Μια εξομολόγηση και μια διαπίστωση
Η εξομολόγηση:
Εκείνο που μου αρέσει περισσότερο απ' όλα στην Οία είναι ότι γράφεται με όμικρον γιώτα.
Η διαπίστωση:
Χρειάστηκαν κάποια χρόνια κινητών στη ζωή μας, για να νοσταλγήσουμε τις εποχές εκείνες που αν δεν θέλαμε κανείς δεν μπορούσε να μας εντοπίσει ή να ρωτήσει "γιατί έχεις το κινητό σου κλειστό;". Ευλογία -έστω και με επικίνδυνες ακτινοβολίες- αλλά όχι χωρίς τίμημα. Ο προσωπικός μας σπιούνος.
posted by Old Boy @ 9:04 μ.μ.
3 comments
3 Comments:
Τα βράχια,ο γκρεμός τα άγρια καφετιά χρώματα, δεν θα μπορούσαν να περιγραφούν με ένα απλό φωνήεν,με ένα απλό "ι".Αυτή είναι η μαγεία της γλώσσας και των συμβολισμών της.
Η διαπίστωση σωστή.Πώς αλήθεια παλιότερα επικοινωνούσαμε,και δεν χανόμαστε?Και γιατί τώρα δεν αντέχουμε ούτε και στις προσωπικές μας στιγμές να αφήσουμε ένα μήνυμα χωρίς να το δούμε τη στιγμή που έρχεται στο κινητό μας?Συμφωνώ με τα υπόλοιπα.
θέλω επίσης να πω ότι αυτό που με χαλάει στο αυγό περισσότερο είναι που πια το γράφουν με "β":(αβγό),δεν είναι κρίμα?
Heba,μπορεί και να έχεις δίκιο για την προέλευση του όμικρον γιώτα. Κι αν δεν έχεις δίκιο γλωσσολογικά, έχεις δίκιο μεταφορικά. Κι αυτό μετράει περισσότερο.
Gglad,δεν το ήξερα αυτό που λες. Ενδιαφέρον.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home