Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2012

Και Unfollow στους καφενέδες τα παλικάρια να κερνάς

Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να κυκλοφοράς. Η Σοφία Γιαννακά πήρε πρωί πρωί το ένατο τεύχος του περιοδικού, το βρήκε ανανεωμένο σε εμφάνιση και ύλη, στάθηκε στις νέες στήλες του Γιάννη Χάρη και του Νικόλα Σεβαστάκη, ξεζούμισε το πλούσιο περιεχόμενό του, και όταν προς έκπληξή της είδε ότι ο τύπος στο εξώφυλλο δεν είναι ο Τεν Τεν αλλά ο Αλέξης Τσίπρας, διάβασε με προσοχή την συνέντευξή του.  
Ένα απόσπασμα της συνέντευξης στριφογύριζε στο κεφάλι της: «Πρέπει να αλλάξουν όμως πολλά και στην αντίληψη που έχει ο κόσμος για το πώς θα βγούμε από την κρίση. Διότι εγώ βλέπω ότι υπάρχει μια βεβαιότητα στον κόσμο ότι ερχόμαστε εμείς κι ένα κύμα το οποίο διευρύνεται - αλλά σε μια λογική ανάθεσης. Μου λένε, για παράδειγμα, «άντε, τώρα που καταλάβαμε ότι μας κοροϊδεύανε, να έρθεις εσύ να μας σώσεις». Σου αναθέτω την εργολαβία να μας σώσεις. Εγώ θα κάθομαι στον καναπέ. Εσύ να μας σώσεις. Αυτή είναι η λογική της ανάθεσης. Αυτό είναι τελείως λάθος κι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για μας. Ν' αλλάξουμε αυτήν τη νοοτροπία του κόσμου».   
Η Σοφία έκλεισε το περιοδικό, σηκώθηκε από τον καναπέ της και αντί να πάει να αντικρίσει τον νέο ήλιο του ΠΑΣΟΚ με τις «επτά αδρές και στέρεες ακτίνες», που ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος θέλει «να λειτουργήσουν ως βάσεις για την ανασύσταση της παράταξης», πήγε να ακούσει την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα. Ξέρει κι η ίδια ότι δεν θα μας σώσει αυτός και ότι το θέμα είναι τι θα κάνει εκείνη και ο καθένας από μας.
Εκείνο που θα κάνω εγώ προσωπικά πάντως, είναι πως αν δεν σταματήσει αυτή η φαιδρή παλαιοπασοκολαγνεία, όπως κατεξοχήν σημειολογείται με εκδηλώσεις σαν την αποψινή, και κυρίως αν δεν ξεβραστούν με τον πλέον εμφατικό τρόπο πολιτικά ρετάλια τύπου Γιαννακά, θα προσπεράσω τη λογική της ανάθεσης και θα περάσω απευθείας στη λογική του αναθέματος.
Προεκλογικά δικαιολογούνται ίσως κάποιες εκπτώσεις. Εκδηλώσεις σαν τη αποψινή δεν συνιστούν έκπτωση αλλά εκδήλωση τρελής χαράς.
Και κάπως έτσι ένα ποστάκι που κανονικά θα διαφήμιζε το νέο τεύχος του περιοδικού μετατράπηκε σε what the fuck. Αλλά είμαι αυθόρμητο παιδί, αυτό είναι το μεγάλο μου ελάττωμα. Μαζί με την ειλικρίνεια, τη γενναιοδωρία και τη δοτικότητα.

9 Comments:

At 9/04/2012 12:19:00 π.μ., Blogger δύτης των νιπτήρων said...

Μα μου βγήκε η πίστη μέχρι να καταλάβω ποια είναι η Γιαννακά και τι έκανε, βρε παιδί μου.

 
At 9/04/2012 09:07:00 π.μ., Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Μάλλον θα προσυπογράψω. Συνειδητοποιημένος και κινητικός, ας μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το γυρίσει πάλι στον καναπέ ή σταθεί μακριά από το κίνημα, μάλλον θα με βρει απέναντί της...

 
At 9/04/2012 03:56:00 μ.μ., Anonymous Panos Mayrokokkinos Lakonia said...

Molis eida ton titlo xamogelasa..eimai kafetzis se ena mikro xwrio ths lakwnias. Arketoi fasistogeroi pou anapoloun th xounta, pernoun to xrono tous syxna sto mezedekafene mou. Proxtes to sygekrimeno teyxos (kai apo dw k pera kathe teyxos) vriskotan sto trapezaki na perimenei tous periergous syntaksiouxous tou nat kai palious kapetaneous na to paroun sta xeria tous kai na pathoun apanota egefalika :)

 
At 9/04/2012 04:23:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Δεν είχα τελειώσει ακόμα το διάβασμα και η φωνή του τριαντάρη που έχω μέσα μου πετάχτηκε κι άρχισε να φωνάζει. Μπράβο μπράβο, πες βρε τσιφούτη στον άνθρωπο ένα μπράβο. Κάτσε ρε, του λέω,
το πράμα θέλει σκέψη. Βρε τι μπουρμπούτσαλα μου λες τώρα αφού η κατάσταση είναι νιάου νιάου, μου απαντά. Περίμενε άνθρωπε μου του λέω, περίμενε να δούμε πως θα εξελιχθούν τα γεγονότα. Ε λοιπόν δε σε αντέχω άλλο, μου λέει, σιχάθηκα την αναβλητικότητα σου, θα σηκωθώ να φύγω. Τάχασα.
Μα αν φύγεις, του λέω, εγώ θα γίνω είκοσι επτά. Ε γι αυτό θα φύγω βρε χούφταλο, μου λέει, γι αυτό θα φύγω. Γιατί τότε ίσως καταλάβεις πως δεν σου κόβουν το μισθό, δεν σου κόβουν τη σύνταξη, σου ξεφτιλίζουν μια ολόκληρη ζωή. Ενώ τώρα το πας αλλιώς, δέκα χρονάκια έχω ακόμα, άντε να τα βγάλουμε πέρα κούτσα πούτσα, να πάρουμε τη συνταξούλα και δε πάνε στο διάολο όλοι.
Και επειδή όπως καταλαβαίνεις αγαπητέ Old ο πόλεμος συνεχίζεται και μέχρι να τα βρω με τον βωμολόχο τριαντάρη μου, για το κείμενο δεν μπορώ να σου πω τίποτα. Για το unfollow μόνο θέλω να σου πω κάτι. Η σχέση μου μαζί του είναι, να, πώς να στο πω, συνωμοτική, μυστικιστική. Ξέρω πως το διαβάζω μόνο εγώ, η Μαρία και ο Βαγγέλης. Αυτό ξέρω μόνο. Τίποτα άλλο.

 
At 9/04/2012 06:20:00 μ.μ., Blogger Μάνθος said...

Μόνο που αυτό ακριβώς θέλουν οι ΠαΣοΚοι. Ο Λαλιώτης προεκλογικά φλέρταρε ον Τσιπρα, εχθές ήταν πρώτη μούρη στον εφτάχτινο. Η Γιαννακά ανήκε μαζί με την Μιλένα κλπες στις παρακοιμώμενες του Βαγγέλη και αν δεν κάνω λάθος το όνομα της είχε ακουστει στην ΕΡΤ. Δεν ξέρω αν του κάνει νάζια, δεν ξέρω αν ο νέος αγωνιστής έχει αναλάβει ρόλο πέμπτης φάλαγγας, δεν ξέρω αν σάλεψε ο Αλέξης και το ριξε στα επικοινωνικά αυτογκόλ. Αυτό που ξέρω είναι ότι επιχειρήματα τρέμοντα και άτσιμα δεν τα υιοθετώ άκριτα, γιατί γνωρίζω ότι στρατηγικός επικοινωνιακός του στόχος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και επίσης θα πρπει να είναι κανείς εντελώς κουτός για να μην αντιλαμβάνεται οτι η Συριζοποίηση Πασόκων το μόνο που έχει να προσφέρει είναι η μετοίκιση φθοράς.

 
At 9/05/2012 12:30:00 μ.μ., Blogger Unknown said...

Να δώσω στον Τσίπρα τα καινούργια μου βιβλία "Λεμονόκουπα" και "Κόκκινο κοκτέιλ" ή να το αφήσω στην τύχη... αν τα ανακαλύψει ο ίδιος; Νοιώθω ότι μπορώ να αλλάξω την ροή του κόσμου... αλλά πώς; Τι είναι καλύτερο;

 
At 9/05/2012 01:44:00 μ.μ., Blogger Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. said...

«Εσείς πιστεύετε ότι η πολιτική και το μέλλον της χώρας είναι ο Τσίπρας και δυο τρεις κολλητοί, και πόσους (sic) ψήφους θα πάρετε ή πόση ώρα θα είστε στα δελτία. Και μπορώ να σας πω συγχαρητήρια γιατί τα καταφέρατε. Παίξατε απόψε 15 λεπτά. Συνεχίστε έτσι, ποντάροντας στον όλεθρο της χώρας, στοιχηματίζοντας στην πανωλεθρία της πατρίδας μας, λέγοντας “ναι” στην πτώχευση, μη έχοντας απολύτως καμμία πρόταση, συνεχίστε έτσι γιατί πραγματικά κάθε μέρα θα έχετε τα 15 λεπτά δημοσιότητας που δεν θα είχατε αλλιώς ποτέ, γιατί ποτέ κανείς δεν άκουγε τι λέγατε, κανείς δεν έδινε σημασία στον κύριο Τσίπρα.»
(Η Σοφία Γιαννακά απευθυνόμενη στη Σοφία Δούρου, στις 5 Ιουλίου του 2011.)

Προχθές, η Σοφία Γιαννακά, βιώνοντας σύνδρομο στέρησης βουλευτικής έδρας επειδή “κανείς δεν έδωσε σημασία” τι έλεγαν η ίδια και ο πρόεδρος του δικού της κόμματος που υπέστη την απόλυτη πανωλεθρία, και εκλιπαρούσα η ίδια για 15 λεπτά δημοσιότητας, πήγε στην εκδήλωση της Νίκαιας και τίμησε τον Τσίπρα και τους “2-3 κολλητούς του”. Αλλά η Σοφία Γιαννακά δεν πρόκεται να γίνει σαν τη Σοφία Σακοράφα που κέρδισε την μέγιστη αναγνώριση από τους ψηφοφόρους λόγω της συνεπούς στάσης της από την αρχή. Θα μείνει εκεί, έξω από τη Βουλή και θα βλέπει με το μακαρόνι και την Σοφία Σακοράφα και την Ρένα Δούρου.

Μα δεν είναι διαβολικά απολαυστικό να βλέπεις να αυτοακυρώνονται, από τις ίδιες τους τις δηλώσεις, οι επηρμένοι; Και πόσο γλυκός ο θόρυβος της φούσκας που σκάει!

 
At 9/05/2012 05:27:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

«Από την πλευρά της κυρίας Γιαννακά επισημαίνεται ότι η ίδια έχει επιλέξει να κάνει διαφορετικά πολιτικά βήματα και ότι η παρουσία της στη Νίκαια ήταν εν γνώσει της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.»
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/145466

Γιατί δεν διαψεύδει ο Τσίπρας;

 
At 9/05/2012 06:37:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...


Σοβαρότατο όπως πάντα το ποστ, ασχολείται με πολύ σοβαρά πρόσωπα. Ο καθένας στο είδος του!

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home