Πέμπτη, Μαΐου 31, 2012

Ιδού


Ο Μάγος ανέβηκε στη σκηνή. Εκεί υπήρχε ένα τραπέζι γεμάτο τροφές. ένα κρεβάτι και ένα γιογιό. Η αυλαία ανέβηκε. Τα φώτα έπεσαν πάνω του. Το κοινό χειροκρότησε. Πήρε τις τροφές και τις έδειχνε στο κοινό μία - μία. Το βλέπετε αυτό; Είναι ψωμί, είναι τυρί, είναι κρέας, είναι φρούτο. Τα έβαζε στο στόμα του, τα μασούσε, τα κατάπινε. Τώρα περιμένετε, είπε. Το κοινό κρατούσε την ανάσα του. Λίγες ώρες μετά έκατσε στο γιογιό. Όταν τελείωσε, το σήκωσε και ζήτησε τους προβολείς να πέσουν πάνω στο περιεχόμενό του:
«Ιδού!».
Το σούσουρο που προέκυψε στην αίθουσα ήταν εκκωφαντικό. Άλλοι ενθουσιασμένοι έλεγαν μπράβο, άλλοι θορυβημένοι ρωτούσαν μα πώς το έκανε, άλλοι σκανδαλισμένοι έλεγαν πως πρόκειται για απάτη, άλλοι σαν χαμένοι κοιτούσαν δεξιά κι αριστερά. Όταν τελικά τα πνεύματα ηρέμησαν, ο Μάγος ζήτησε οι προβολείς να πέσουν πάνω στα ανοικτά του μάτια. Δέκα πέντε ώρες μετά άρχισαν να ανοιγοκλείνουν. Ψίθυροι στην αίθουσα έντονοι. Λίγα λεπτά αργότερα τα μάτια του έκλεισαν τελείως καθώς είχε γείρει στο κρεβάτι. Ο βοηθός του ανέβηκε στη σκηνή, έδειξε το σα νεκρό ξαπλωμένο στο κρεβάτι σώμα του και φώναξε:
«Ιδού!».
Αυτή την φορά στην αίθουσα επικράτησε πανζουρλισμός. Ό,τι έλεγαν λοιπόν για αυτόν ήταν αλήθεια; Θα μπορούσαν ποτέ να είναι αλήθεια; Μπορούσε να πραγματοποιήσει όχι μόνον τη «βεβήλωση των τροφών», αλλά και την «παροδική διακοπή της λειτουργίας του»; Είτε ο Μάγος ήταν ον ξεχωριστό, είτε κατείχε τα πλέον απόκρυφα μυστικά της τέχνης του. Όταν σχεδόν επτά ώρες αργότερα ο Μάγος ξανάνοιξε τα μάτια και σηκώθηκε, το χειροκρότημα ήταν αποθεωτικό. Ο Μάγος υποκλίθηκε και ζήτησε να ανέβει στη σκηνή μια εθελόντρια. Σηκώθηκαν πολλά χέρια, εκείνος επέλεξε -τυχαία ή μοιραία ή τυχαία και μοιραία μαζί- κάποιο. Όταν η εθελόντρια ανέβηκε στη σκηνή, την ξάπλωσε στο κρεβάτι και της έβγαλε τα ρούχα. Έβγαλε κι αυτός τα δικά του και έπεσε επάνω της πεινασμένα. Πάλεψαν μια ιδρωμένη πάλη. Έπειτα περίμεναν. Το ίδιο και το κοινό. Μερικά βράδια αργότερα η γυναίκα άρχισε να ματώνει ανάμεσα στα πόδια. Μέρος του κοινού αποδοκίμασε, άλλο αποχώρησε. Πέρασαν λίγες μέρες, η γυναίκα σταμάτησε να ματώνει και ο Μάγος έπεσε πάλι πάνω της. Πάλεψαν ιδρωμένα πολλά συνεχόμενα βράδια. Το αίμα της γυναίκας ξανάρθε, αποχώρησε κι άλλο τμήμα του κοινού, ο αιθουσάρχης άρχισε να ανησυχεί. Ο Μάγος όμως όχι. Όταν το αίμα ξανάφυγε, ο Μάγος το ξαναπάλεψε μαζί της. Το αίμα δεν ξανάρθε. Τα νέα μαθεύτηκαν, η αίθουσα ξαναγέμισε, αυτή τη φορά ασφυκτικά. Η γυναίκα άρχισε να μεταμορφώνεται. Μήνες αργότερα η γυναίκα άρχισε να σφαδάζει και να ουρλιάζει. Ο Μάγος κάτι της ψιθύριζε στο αυτί. Κάποιο ξόρκι τόσο δυνατό, που ένα νέο πλάσμα βγήκε από μέσα της. Αλλά δεν ήταν πλάσμα ξεχωριστό, ήταν ένα με τη γυναίκα. Τους έκοψε χωρίς έλεος στα δύο. Κράτησε το πλάσμα που είχε απομείνει στα χέρια του. Είχε πάνω του το αίμα που της είχε κόψει. Ανέβηκε θριαμβευτικά στη σκηνή και φώναξε:
«Ιδού!».
Ο Μάγος είχε πραγματοποιήσει το τρία στα τρία. Στο σημείο αυτό οι περιγραφές για το τι επακολούθησε στην αίθουσα διϊστανται. Είναι δύσκολο να αποφασίσει κανείς ποια είναι αληθής και ποιά θρύλος. Τα επόμενα πενήντα έξι χρόνια η παράσταση συνεχίστηκε χωρίς σταματημό, μέρα και νύχτα, καθημερινές κι αργίες. Όλο αυτό το διάστημα ο Μάγος παρουσίαζε την «αυτομεταμόρφωσή» του. Πράγματι δεν είχε πλέον καμία σχέση η εικόνα του με την εικόνα του νεαρού θρασύ Μάγου που ένα ωραίο απόγευμα είχε πάρει τροφές και τις είχε μετατρέψει με εσωτερικούς αδιαφανείς μηχανισμούς σε σκατά. Και το κοινό το θυμόταν βέβαια αυτό, και τον επιβράβευε με στάντινγκ οβέισον και ωσαννά. Απέμενε μόνο η πραγματοποίηση της πέμπτης και τελικής υπόσχεσης που περιεχόταν στο διαφημιστικό. Θα έφτανε ως εκεί; Ο Μάγος αγαπούσε τόσο τη δουλειά του που έφτασε. Κλείνοντας τα μάτια του εκείνη την Πέμπτη, δεν τα ξανάνοιξε ποτέ. Η παροδική διακοπή της λειτουργίας του είχε μετατραπεί σε οριστική. Η αυλαία έπεσε. Το κοινό τον αποθέωσε για μια τελευταία φορά και αποχώρησε ικανοποιημένο. Στην έξοδο είχαν σχηματιστεί πηγαδάκια. Η παράσταση ήταν βαθιά επιδραστική και ήδη από τα πηγαδάκια άλλοι ισχυρίζονταν πως όλο αυτό αποτελούσε πρώτης τάξης υλικό για να στήσουν θρησκείες, άλλοι επιστήμες, άλλοι φιλοσοφίες, άλλοι τέχνες. Άλλοι, τέλος, για να γράψουν λέξεις, που κατά μια εκδοχή είναι το αντίστοιχο της μετατροπής των πάσης φύσεως ερεθισμάτων σε θρεπτικές ουσίες για το πνεύμα (κι αναγκαίες για τη διατήρησή του σε λειτουργία) και κατά μια άλλη λιγότερο δημοφιλή -όχι όμως απαραίτητα και λιγότερο βάσιμη- είναι το αντίστοιχο της βεβήλωσης των ερεθισμάτων, τα οποία τα μετατρέπουν σε πνευματικά σκατά.

11 Comments:

At 6/01/2012 12:30:00 π.μ., Anonymous sunCoater said...

Blog betstats

3 μη πολιτικά post στη σειρά έχουν να εμφανιστούν εδώ και 41 κληρώσεις. Δεδομένου ότι σήμερα είναι Πέμπτη και αύριο αναμένεται post για κινηματογράφο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το σερί να συνεχιστεί σε 4, και θα πρέπει να ανατρέξουμε σε συνταξιούχους πλέον blogογράφους για να μας ενημερώσουν αν κάτι τέτοιο είχε ξανασυμβεί τότε, τον καιρό το δικό τους, τον καιρό της φανέλας, της πορτοκαλάδας και των χωμάτινων γηπέδων.

Εκκρεμεί η ένσταση του Παναιτωλικού σχετικά με το αν το unfollow#6 post είναι ή όχι πολιτικό. Αν ισχύσει το 2ο τότε ο μπόμπιρας από το Αγρίνιο που έπαιξε τυχαία τον αριθμό 5 στο σχετικό κουπόνι είναι εν δυνάμει εκατομμυριούχος και παρακαλεί τον OB μετά το αναπόδραστο σινεφίλ post να επιστρέψει πάραυτα στα πολιτικο-αναλυτικο-καταγγελτικά άρθρα που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε.

Όχι, κανείς τρελός ή ανήλικος δε βρέθηκε που να ΄χει παίξει τον αριθμό 6.

Η Επιτροπή Αντιμετώπισης Παράνομου Στοιχηματισμού εξέτασε καταγγελία για περίεργα πονταρίσματα σε μικρές ώρες ανάρτησης, comments με πλήθος πρώτους αριθμούς, περίεργα χρώματα στα fonts. Ο αρμόδιος εισαγγελέας αρχειοθέτησε ως ανυπόστατη την καταγγελία, αλλά νέος σάλος προκλήθηκε όταν η BlogBet εντόπισε καμουφλαρισμένο κάτω από Ανώνυμος σχόλιο σταλμένο από ip των δικαστηρίων που ανέφερε τα εξής:

χλΙΔΟΥμπα! Ήσουν και πάλι ωραίος!

 
At 6/01/2012 12:12:00 μ.μ., Blogger ο δείμος του πολίτη said...

Πολύ ωραίο. Μου άρεσε πολύ αυτή η περιγραφή, ήταν τέλεια.

 
At 6/01/2012 05:56:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

SunCoater, θα έλεγα ότι έχεις ρέντα, αλλά και πότε δεν έχεις , οπότε η ρέντα δεν είναι η κατάλληλη λέξη ;)
Δείμο, είσαι πάντα πολύ ευγενικός και σε ευχαριστώ.

 
At 6/01/2012 09:34:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Αν το τραγούδι δεν το έβαλες τυχαία, τότε προτιμώ τον τελευταίο
στίχο από την εκτέλεση του Σαββόπουλου που λέει:
''Είναι τόσο όμορφη
η μέρα που πονάει''
και με μια γερή κλωτσιά
όλο το γάλα χύνει.

 
At 6/02/2012 10:01:00 π.μ., Blogger Nikos said...

Alejandro Jodorowsky : The Holy Mountain ;;

 
At 6/02/2012 03:13:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Σωτήρη, συμφωνώ ότι η εκδοχή με το στίχο που λείπει είναι καλύτερη, συνολικά προτιμώ όμως την εκτέλεση του Χαρούλη.
Nίκο, όχι, δεν το έχω δει. Είδα μόλις το τρέιλερ και θα κατεβάσω να το δω ολόκληρο.

 
At 6/03/2012 08:42:00 π.μ., Blogger ΣΠΙΘΑΣ said...

" Ιδού!"
..ο άνθρωπος.

 
At 6/03/2012 09:15:00 π.μ., Blogger ΣΠΙΘΑΣ said...

Για ποιόν από όλους τους "Ραμόν";
Σαμπέδρο, Μερκαντέρ, Χιμένεθ;
Μάλλον όλους :)

υ,γ
Τα πάντα όλα, σε ένα ποστ;
Και Σοπενχάουερ και Νίτσε και τι είναι ο άνθρωπος, τελικά;
Αυτοσυντήρηση, επιβίωση, διαιώνιση του είδους και μια μάχη μεταξύ των ενστίκτων και της συνείδησης (;)

 
At 6/03/2012 05:02:00 μ.μ., Blogger tapeinoptic said...

mprabo re file epiases para polu kalo perspective,giati kala ta les, ka8omaste sth rwgmh ths istorias k ti8etai entatika pleon to 8ema ths sxeshs ideas kai an8rwpou, o magos ofeilei na zhsei kai na pe8anei,na prosferei ta pneumatika kai pragmatika tou skata gia metousiwsh kai na ftiaksei kainouries teletourgies gia na antexoume ta telh, tis allages kai tis nees arxes. ase pou eimaste oloi o magos kai panw s auto tsimpa ena link http://hyperopticsarcastic.blogspot.co.uk/2012/05/blog-post_20.html
cheers mate polu kalo post keep rockin kai ase anoixth th bana twn leksewn, to mustiko einai na eisai akourastos apo oti fainetai

 
At 6/04/2012 12:45:00 π.μ., Blogger ΣΠΙΘΑΣ said...

.."η θάλασσα μέσα μου"

Ένα ποστ ποίημα, είναι:)

Το θεωρώ από τα καλύτερά σου, αν όχι το καλύτερο. Συμφωνείς ;

 
At 6/10/2012 02:01:00 μ.μ., Blogger Nikos said...

Υπάρχει απίστευτη σύμπτωση με το κείμενο και τη σκηνή της πρώτης κάθαρσης.Κάτι πρέπει να τρέχει με αυτή την ιστορία.

Είμαι χαρούμενος(και αμήχανος ;) που αντιστρέφονται οι ρόλοι και θα δεις μία ταινία εξαιτίας μου.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home