Πέμπτη, Νοεμβρίου 15, 2007

Θα τον κοιτάς κατάματα με αγάπη

Διαβάζω για αυτήν την ιστορία με τις «δωρεάν αγκαλιές».
Έχει εξαπλωθεί σε διάφορες χώρες, ήρθε και στην Ελλάδα: οι συμμετέχοντες μαζεύονται σε κεντρικά σημεία των πόλεων και αγκαλιάζουν περαστικούς ή ζητούν από τους περαστικούς να τους αγκαλιάσουν, ως εκδήλωση θετικής ενέργειας και ως αντίδοτο στην αποξένωση.
Εφόσον όμως οι αγκαλιές είναι από καταβολής της ανθρωπότητας ούτως ή άλλως δωρεάν, με τον όρο δωρεάν εννοείται συνειδητά ή υπονοείται ασυνείδητα, ότι οι συγκεκριμένες είναι αγκαλιές που δεν διέπονται από την ανταλλακτικότητα των ανθρωπίνων σχέσεων, αγκαλιές που τις δίνεις και τις δέχεσαι χωρίς να σου ζητούνται δεσμεύσεις ειλικρίνειας, αφοσίωσης, θυσιών: αγκαλιάστε – αγκαλιαστήκατε – τελειώσατε.
Αλλά όσο εκ πρώτης όψεως ελκυστικό φαντάζει το να απολαμβάνεις την θαλπωρή μιας αγκαλιάς χωρίς να απαιτείται από σένα η παραμικρή συναισθηματική συμμετοχή, άλλο τόσο άχαρο και αμήχανο είναι να αγκαλιάζεις κάποιον που βλέπεις πρώτη και τελευταία φορά.
Γιατί λοιπόν στο κίνημα των δωρεάν αγκαλιών να μην αντιταχθεί ένα αντικίνημα επί πληρωμή αγκαλιών; Γιατί να μην συνδυαστούν τα προτερήματα των πατροπαράδοτων με αυτά των δωρεάν αγκαλιών, απαλείφοντας ταυτόχρονα τα μειονεκτήματά τους, σε μια διαδικασία όπου ο αγκαλιάζων αφενός δεν θα μπορεί να σε πληγώσει και αφετέρου δεν θα σου ζητά τίποτα που δεν θες εσύ να δώσεις, παρά μόνο το φιξ χρηματικό αντίτιμο;
Αγκαλιάζων επί πληρωμή: κάνεις έναρξη επαγγέλματος στην εφορία, βγάζεις μπλοκ απόδειξης παροχής υπηρεσιών, έχεις τον χώρο σου («αγκαλιαστήριο»), αλλά μπορείς να κάνεις και κατ’ οίκον επισκέψεις (με αυξημένη βέβαια χρέωση).
Οι υπηρεσίες σου δεν θα περιορίζονται στην ξερή αγκαλιά. Θα ακούς κιόλας. Ο αγκαλιαζόμενος θα έχει τη δυνατότητα να σου λέει, να σου λέει, να σου λέει. Όσα θέλει. Θα απαγορεύεται δια ροπάλου να απαντάς. Οι απαντήσεις, ο διάλογος, η ανταπόκριση είναι επικίνδυνα πράγματα που θα οδηγήσουν σούνερ ορ λέιτερ στα αδιέξοδα των σχέσεων από τα οποία ο αγκαλιαζόμενος αποτάθηκε στις υπηρεσίες σου για να ξεφύγει.
Οι υπηρεσίες σου δεν θα περιορίζονται στην ξερή αγκαλιά. Θα χαϊδεύεις το κεφάλι του αγκαλιαζόμενου. Θα τον κοιτάς κατάματα με αγάπη. Το βλέμμα σου θα είναι παγίως αγαπητικό και ποτέ επικριτικό. Ό,τι κι αν σου λέει. Μέχρι εκεί. Θα απαγορεύεται δια ροπάλου να φιλάς. Τα φιλιά είναι επικίνδυνα θάματα που θα οδηγήσουν σούνερ ορ λέιτερ στα αδιέξοδα των σχέσεων από τα οποία ο αγκαλιαζόμενος αποτάθηκε στις υπηρεσίες σου για να ξεφύγει.
Και μετά, αν κάνεις γκελ στην αγορά, να δεις που θα έρθουν και οι διαφημιστές. Θα φοράς τις μπλούζες τους και ο αγκαλιαζόμενος θα πέφτει ταυτόχρονα στην αγκαλιά την δική σου και του προϊόντος.
Η αγκαλιά σου: ένας παρθένος χώρος για διαφήμιση.
Πώς να μην σπεύσουν κοντά σου οι επίδοξοι χορηγοί της αγκαλιάς σου;
(Κείμενο γραμμένο για το «Exodos»)

26 Comments:

At 11/15/2007 06:33:00 μ.μ., Blogger xasodikis said...

Θα μπορούσαν να βάλουν και το "αβάδιστα" μπροστά από το "free hugs", αλλά αν κατάλαβα καλά αυτοί περπατάνε...

 
At 11/15/2007 07:09:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Δεν είναι άδικο όμως να πληρώνει κάποιος το ίδιο ποσό για την αγκαλιά κάποιου με μικρά χέρια και για την αγκαλιά κάποιου με μεγάλα χέρια;
Παρακαλώ να υπάρχει διαβάθμιση στις τιμές (πχ εκατοστό κι ευρώ)

 
At 11/15/2007 07:43:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ώμος προς ενοικίαση..

 
At 11/15/2007 07:50:00 μ.μ., Blogger Nikola Taska said...

Καλύτερα η-αγκαλιές (ή εικονικές αν θέλετε) επί πληρωμή διότι οι πραγματικές έχουν το στοιχείο της άμεσης επαφής. Κι αν κάποιος τολμήσει να κλέψει καμιά θα καλείται η αστυνομία.

 
At 11/15/2007 08:03:00 μ.μ., Blogger η ψυχη μου το ξερει said...

Νομίζω πως οι αγκαλιές επί πληρωμή,έχουν δύο σημαντικά πλεονεκτήματα:1)Δεν προκαλούν ηχορρύπανση(όπως οι μοιρολογίστρες) και δε χρειάζεται να προσκομίζουν οι αγκαλιάζοντες στους αγκαλιαζόμενους πιστοποιητικά υγείας(όπως οι πόρνες).
Ας βλέπουμε και τα καλά του επαγγέλματος!!!Μην γκρινιάζουμε μόνο ;-)

 
At 11/15/2007 09:11:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Citronella μου, με αντιγράφουν, μην δίνεις σημασία ;)
Νίκο, ενδιαφέρουσα η πρότασή σου.
Ψυχή, φυσικά και χρειάζονται πιστοποιητικά υγείας. Πλήθος νόσων μεταδίδονται και δια της απλής σωματικής επαφής.
Χασοδίκη, ναι είναι βαδισμένες αγκαλιές.
Μακρυχέρη, θες προφανώς να αστειευτείς. Για αστειάκια παρακαλώ στο προηγούμενο ποστ. Εδώ είναι μια άλλη πτυχή του ιστολόγου, η πτυχή η λυρική, η πτυχή η συναισθηματική, η πτυχή η αποδομητικά ειρωνική με ένα κρυμμένο τραύμα, γιατί όπως διαπίστωσες την ίδια μέρα και στον ίδιο άνθρωπο συνυπάρχει το χάχανο και ο λυγμός, το «συναμφότερον» που λέει και ο παλιός συμμαθητής μου, ο Κωστής ο Ζουράρις.

 
At 11/15/2007 09:18:00 μ.μ., Blogger gasireu said...

έλαααα
με τρομάζεις μ' αυτά που γράφεις...step out of it!

 
At 11/15/2007 10:42:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

citronella ΜΟΥ; Τι γίνεται εδώ μέσα; ΈΣΧΟΣ! Μετανοείτε!

 
At 11/15/2007 10:57:00 μ.μ., Blogger Lily said...

«Γράφεις» για μια ακόμα φορά…OldBoy

 
At 11/16/2007 12:59:00 π.μ., Blogger Jason said...

Πςςςς πολύ σωστό και είμαι απολύτως σύμφωνος.

 
At 11/16/2007 01:07:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Το πρόβλημα της στύσης κατά τον εναγκαλισμό πώς αντιμετωπίζεται;

Δεν είναι ευγενικό να τρίβεις το πουτσόξυλό* σου πάνω στην άλληνε...

*:στρατιωτική ορολογία

 
At 11/16/2007 01:12:00 π.μ., Blogger Λωτοφάγος said...

Έχω σιχαθεί τις αμερικανιές: θετικές σκέψεις, γκουρού και αγκαλιές. Άι σιχτίρ, πια. Πάντως το κέίμενο γλυκόπικρο όπως πάντα. Το διαβάζεις γελαστός, μα στο τέλος σου την έχει στημένη, το παλιόπαιδο! Είσαι πράγματι τόσο παλιός; Όχι όσο η Ακρόπολη, αλλά όσο ο Ζουράρις;;;

 
At 11/16/2007 03:27:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Φοβάμαι πως οι επί πληρωμή αγκαλιές είναι κορεσμένος επαγγελματικά χώρος.
Κανένας για χαστούκια επί πληρωμή;

 
At 11/16/2007 10:40:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

"Αποτάθηκε", όχι "αποτά-ν-θηκε". Όπως λέμε "προτάθηκε", όχι "προτάνθηκε".

 
At 11/16/2007 11:05:00 π.μ., Blogger gerasimos said...

Αμερικανιές...οι αγκαλιές είναι αμερικάνικο φετίχ και η δωρεάν αγκαλιά ευρωπαϊκό παρακλάδι. Αν αυτά συνέβαιναν στην πατρίδα της αγκαλίας (USA) ως πανάκειας σίγουρα θα ήταν επί πληρωμή, όπως τα πλυντήρια για σκύλους.

 
At 11/16/2007 05:15:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Θείε, δεν αντιμετωπίζεται.
Λωτοφάγε, όχι, αστειεύτηκα.
Aνώνυμε, το διόρθωσα. Απειροελάχιστα πιο ευγενικά να το έγραφες θα σε ευχαριστούσα κιόλας πολύ για τη διόρθωση.

 
At 11/16/2007 06:12:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Αμάν! Κι εγώ έτσι όπως το βλέπω, χάλια είναι. Χίλια συγγνώμη αν φάνηκα (που φάνηκα!) αγενής. Καταθέτω λοιπόν δυο πράγματα που δεν τα ξέρεις και θα ήθελα να τα μάθεις. Αφενός, ότι στις 11 έπρεπε να είμαι σε ραντεβού, κι εγώ στις 10:40 καθόμουνα και το 'παιζα Μπαμπινιώτης, εξού και η ξεραΐλα. Αφετέρου, ότι σ' εκτιμώ βαθύτατα μέσα από τα κείμενά σου και μου τη σπάει που, αντί να βγει αυτή η εκτίμηση, βγήκε ένα "κάπως" υφάκι -κι άργησα και στο ραντεβού!:)))
ο/η ανώνυμος 10:40

 
At 11/16/2007 07:01:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Τέλος καλό, όλα καλά :)

 
At 11/16/2007 07:29:00 μ.μ., Blogger thas said...

Ώστε δεν στάνθηκε αρκετό για να μαλώσετε. Δεν αποκλείεται να αρχίσετε και τίποτα τσάμπα αγκαλιές τώρα. Κρίμα. Η φυλή χάνει σιγά σιγά τα χαρακτηριστικά της και η αμερικανιά είναι προ των πυλών, αν δεν είναι ήδη μέσα. Τας θύρας ρε, τας θύρας.

 
At 11/16/2007 07:38:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Tι τα θες; Παγκοσμιοποιήθηκε η ψυχή του Έλληνα κι αλλιώτεψε. Μόνο ένα μικρό γαλατικό χωριό στον Μυλοπόταμο αντιστέκεται.

 
At 11/16/2007 11:41:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

και κάτι λιμενικοί ξώφαλτσοι....

 
At 11/17/2007 02:52:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

kai ta zoniana:D

 
At 11/17/2007 05:18:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

..και.. οταν αγκαλιαζονται αντρες, να μη ξεχνουν να χτυπουν ελαφρα τη πλατη ο ενας του αλλου, μη τυχον παρεξηγηθουν -κατα τις "συστασεις" του κ. Μπους..
(εχεις προσεξει φανταζομαι τις αμερικανικες ταινιες με εναγκαλισμους αντρων)

 
At 11/18/2007 07:45:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ta zoniana
einai xorio sto MYLOPOTAMO....ανώνυμε των 2.52

 
At 12/02/2007 09:20:00 μ.μ., Blogger corto said...

Old Boy, κανεις δωρεάν αγκαλιές για τον ίδιο λόγο που θα χαμογέλαγες σε κάποιον στο δρόμο ή που θα τον κοίταζες στα μάτια αν χτύπαγαν οι ώμοι σας περπατώντας στο πεζοδρόμιο. Δηλαδή για κανένα λόγο... Μπορείς να προχωρήσεις σα μυρμήγκι (στον αυτόματο πιλότο) ή να σηκώσεις το βλέμμα και να κοιταχτείτε. Διαφωνείς ως εδώ;
Πιστεύω ότι μέσα από το free hugs μπορούμε να θυμηθούμε ότι εκτός από τον εαυτούλη μας και τα φιλαράκια και το κορίτσι μας και τη μαμά μας κλπ κλπ υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι γύρω και ο καθένας είναι κάποιος, υπάρχει, κι ότι δεν είναι μόνο η πάρτη μας. Όταν περπατάς στο δρόμο και χτυπάς κάποιον, δεν είναι ρομπότ αυτό που χτυπάς, είναι ένας άνθρωπος... Δεν είναι καινούριο αυτό που σου λέω αλλά ελπίζω να με καταλαβαίνεις τι θέλω να πω... Δεν είμαστε μυρμήγκια...
Συμφωνώ με το σχόλιο ότι είναι πολύ βολικό ν' αγκαλιάζεις χωρίς να απαιτείται συναίσθημα από κανένα από τους 2. Εγώ το βλέπω όμως σαν να λες καλημέρα σε κάποιον που δεν ξέρεις, έτσι γιατί σου 'ρθε! Δεν μπορεί να συμβαίνει μόνο σε μένα, είναι μόνο μια στιγμή αν το κάνεις αλλά εγώ τουλάχιστον νιώθω καλύτερα, και ο άλλος μάλλον, και είναι δωρεάν γιατί.. είναι δωρεάν! Και στην τελική, το free hugs δεν είναι open source αγκαλιές, "πάρε κόσμε γιατί δεν έχω τι άλλο να κάνω σήμερα", το κάνεις μόνο και μόνο γιατί σου 'ρθε, κι αν δεν ξύπνησες καλά δεν το κάνεις, όπως δεν λες καλημέρα... Αυτό είναι ειλικρίνεια.
Ελπίζω να μην με περάσατε για κανένα ντοπαρισμένο που τα βλέπει όλα λουλουδένια και όμορφα, δεν είμαι έτσι, απλά τους ανθρώπους που μπορώ να φτάσω θα ήθελα να τους κάνω να νιώσουν καλύτερα...

Δημήτρης

 
At 12/02/2007 10:00:00 μ.μ., Blogger edokoita said...

Old Boy, αντιγράφεις τον Αρκά, πρώτος ο Μοντεχρίστο σκέφτηκε την αγκαλιά και τον παρηγορητικό ώμο επί πληρωμή (το χτύπημα στον ώμο ήταν προσφορά γνωριμίας τότε):) Σε μια απρόσωπη εποχή που όλα πουλιούνται και όλα αγοράζονται, κάποιοι άνθρωποι σκέφτηκαν με μια συμβολική κίνηση να μας κάνουν να αισθανθούμε ξανά άνθρωποι, από αυτούς που εννοούν τη συγγνώμη, που ρωτάνε "τι κάνεις;" και περιμένουν να ακούσουν την απάντηση, που λένε καλημέρα και χαμογελούν.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home