Η γιορτή της δημοκρατίας
Η χθεσινή μέρα χαρακτηρίστηκε γιορτή της δημοκρατίας και λίγο - πολύ δίκαια. Σε αντίθεση με την παρωδία του '04, το χθεσινό κάτι σήμαινε: για πρώτη φορά αρχηγός κόμματος εκλέχθηκε απευθείας από τον λαό.
Ωστόσο, για τα δικά μου κριτήρια, η χθεσινή μέρα υπήρξε γιορτή της δημοκρατίας διαδικαστικά και μόνο· επί της ουσίας αδυνατώ να δικαιολογήσω την νίκη και την έκτασή της.
Στις βουλευτικές εκλογές τα ποσοστά των μεγάλων κομμάτων έχουν το άλλοθι της ανάγκης ισχυρών κυβερνήσεων, το άλλοθι ότι τα μεγάλα κόμματα έχουν το know how της διακυβέρνησης.
Εδώ όμως;
Από την άλλη, δημοκρατία είναι αυτό ακριβώς: ο καθένας έχει μια ψήφο και κανενός η ελιτίστικη γνώμη δεν έχει περισσότερη αξία από του άλλου. Άρα, αν κάποιος βασιλιάς είναι γυμνός, αυτός δεν είναι απαραίτητα η γνώμη των πολλών, αλλά μπορεί να είναι η δική μου νοοτροπία.
Όσο κραυγαλέα παράλογος κι αν μου φαίνεται ο θρίαμβος του Γιώργου λοιπόν, μπορώ να βάλω τις ελιτίστικες απόψεις μου εκεί που ξέρω.
Και εκεί που ξέρω είναι μάλλον εδώ.
Είναι κι αυτή μια στάσις. Νοιώθεται.
posted by Old Boy @ 4:45 μ.μ.
13 comments
13 Comments:
Μα η δημοκρατία δεν είναι κάτι παραπάνω, αυτό ακριβώς είναι: μια διαδικασία. Στην οποία όμως συμμετέχουν και οι πολίτες. Όλα τα υπόλοιπα είναι (ήταν κάποτε) πολιτική. Αυτή έλειπε. Όχι η δημοκρατία.
Είναι λίγο σαν το ανέκδοτο με τους παρθένους νεόνυμφους που (εν συντομία) γδύνεται αυτή, γδύνεται κι αυτός. Ξαπλώνει αυτή, ξαπλώνει κι αυτός. Ανοίγει τα πόδια αυτή, ανοίγει τα πόδια κι αυτός. «Ωραία και τώρα αν ερχόταν και κανένας να μας γαμήσει θα ήταν ακόμη καλύτερα…» αναφωνεί αυτή!
Μια χαρά η διαδικασία δηλαδή αλλά θέλει και το κάτι τις παραπάνω!
Ακριβώς όπως το λες.
Θυμάμαι μια φορά με αφορμή κάποιο από τα post για την Αννίτα που κάτι σχολιάζαμε εδώ για την ψήφο του χαζού και την ψήφο του έξπυνου που μετράει το ίδιο. Μα αυτή είναι και η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Είναι το τέλειο σύστημα που με τις διαδικασίες του αναπαράγει, στο τελικό αποτέλεσμα, τις αναλογίες της βάσης. Με τις χθεσινές διαδικασίες λοιπόν, αποφασίστηκε ότι ο Γιώργος είναι πιο αντιπροσωπευτικός του κόσμου του ΠΑΣΟΚ, παρά ο Βαγγέλης - όποιος κι αν μου αρέσει εμένα.
Όσο για το παράλογον του θριάμβου, όσες αναλύσεις κι αν σηκώσει, νομίζω η εξήγηση είναι απλούστατη: αυτό που έγραφες σε ένα άλλο post, η ομορφιά του διψασμένου για εξουσία ανθρώπου, για τον περισσότερο κόσμο δεν είναι ομορφιά. Είναι αλαζονεία και στην κοινωνία μας η αλαζονεία, η εγωπάθεια, η αυταρέσκεια και η φιλαυτία δεν είναι πολύ όμορφες χάρες. Και ακριβώς επειδή για να κάνεις καριέρα πολιτικού, δεν αρκεί να ξέρουν όλοι ότι είσαι (όντως) πολύ έξυπνος και με μεγάλες δυνατότητες, αλλά πρέπει να τους πείσεις ότι θες το καλό τους και όχι το καλό σου, ότι είσαι καλό παιδί, ότι είσαι ένας απ' αυτούς, ότι είσαι δικός τους άνθρωπος, ακριβώς επειδή πρέπει να είσαι αντιπροσωπευτικός του συνόλου, όπως λέγαμε, ακριβώς γι' αυτό οι μοναδικές σου δυνατότητες, αν δεν προσέξεις, σε οδηγούν να γίνεις ο μοναδικός πολιτικός που κατάφερε να χάσει από το Γιώργο Παπανρδέου Jr.
εντό τι είναι; κρεβάτι; πώς κάνουν τη στάση ελιτίστικη; η ντική σου στάση ποια είναι; εγκό πού να τα βάλω;
blogs are like assholes, everybody has one?!?
;)
Δεν είχα κάνει τη σύνδεση, Τζιτζίκο. Πράγματι ;)
Άνεμε, μήπως όμως και το ότι «λείπει η πολιτική» είναι το δικό μας άλλοθι για να μην κλονίσουμε τις βεβαιότητές μας και να μην οδηγηθούμε σε επικίνδυνα συμπεράσματα;
Jason, συμφωνώ.
>> και να μην οδηγηθούμε σε επικίνδυνα συμπεράσματα;
Όπως;
Μήπως νίκησε γιατί είχε απέναντί του έναν άχρωμο Σκανδαλίδη κι έναν καιροσκόπο Βενιζέλο; ή απλά νίκησε λόγω ονόματος; ή κάτι άλλο;
Εμένα δε με εντυπωσιάζει τόσο η νίκη όσο το γεγονός ότι κινητοποιήθηκαν σχεδόν 1,000,000 άνθρωποι, περίμεναν σε ουρές για να συμμετέχουν στη διαδικασία κι αναρωτιέμαι γιατί; Ενδιαφέρονται για την πολιτική ή είναι απλά οπαδοί; Και τα δυο; Κάτι που μου διαφεύγει μήπως;
Εγώ συμφωνώ με τον Θείο.
Το ξέρω ότι δεν έχει κάνει ακόμη την εμφάνιση του, αλλά ότι και να ποστάρει εγώ μαζί του είμαι.
O σάκος του μποξ
Σάκε, με χαρά βλέπω ότι στα διαλείμματα από τα βασανιστήρια έρχεσαι από δω ;)
Νίκο Τσαχουρίδη, καλό είναι πάντως που ψήφισε τόσος κόσμος, κι όχι κακό.
Lazopolis, το διατύπωσα λάθος: πρόκειται για επικίνδυνες αμφιβολίες και όχι για επικίνδυνα συμπεράσματα. Και ακριβώς επειδή πιστεύω ότι είναι επικίνδυνες προτιμώ να μην τις εκφράσω δημόσια.
Είναι σημαντικό, πάντως, που ολοκληρώθηκε με επιτυχία τέτοια διαδικασία, με τις δυσκολίες της και την έλλειψη πρότερης πείρας. Νομίζω πως αυτό είναι καλύτερη προίκα για το ελληνικό πολιτικό σκηνικό από το, οποιοδήποτε, αποτέλεσμα.
Είπα ότι εντυπωσιάστηκα (θετικά, με την έννοια ότι δεν το περίμενα), όχι ότι είναι κακό.
Λίγη γενναιοδωρία, δεν βλάπτει. και το ότι 750.000 πολίτες, ένιωσαν ότι είναι συνυπεύθυνοι για την εκλογή προέδρου ενός κόμματος, είναι μόνο διαδικασία; Δεν προσθέτει περισσότερη δημοκρατία στην εποχή μας;
Σταύρος
Όχι, ασφαλώς είναι και ουσία. Καθόλου δεν αμφισβητώ την ουσία. Για την ποιότητα μού μπήκαν σκέψεις, αλλά σκέψεις που με ενοχλούν ιδεολογικά και εμένα τον ίδιο που τις κάνω.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home