Σάββατο, Δεκεμβρίου 09, 2006

Ο τελευταίος μπλόγκερ

Ένεκα ενός εντελώς μυστηριώδους ιού, που ξεπάστρεψε την ανθρωπότητα μέσα σε λιγότερο από δυο μήνες, ήταν ο τελευταίος ζωντανός άνθρωπος στη γη. Ο προτελευταίος είχε πεθάνει εδώ και πέντε ημέρες. Αυτός ακόμη άντεχε. Θα ήθελε πολύ να μάθει γιατί, αλλά δεν είχε μείνει κανένας να ρωτήσει. Φοβόταν να βγει έξω. Η πόλη είχε παραδοθεί στα σκυλιά κι όλα μυρίζαν θάνατο. Ξανάπιασε το ξεχασμένο για μήνες μπλογκ του κι άρχισε να γράφει. Οι μέρες περνούσαν κι όλο έγραφε. Πάντα του άρεσε, αλλά ποτέ δεν είχε ελεύθερο χρόνο. Τώρα είχε όλο τον χρόνο δικό του. Μονοκράτορας του χρόνου χωρίς κανέναν να τον μοιραστεί. Τον μοιραζόταν με τα ποστ του. Δεν έκανε τίποτε άλλο. Κοιμόταν, σκεφτόταν κι έγραφε. Όταν τελείωσαν οι προμήθειές του άρχισε να εισβάλλει στα υπόλοιπα διαμερίσματα της πολυκατοικίας του. Ευελπιστούσε ότι μέχρι να τελειώσει η τροφή και από αυτά, θα είχε υποκύψει κι εκείνος στον ιό ώστε να μην χρειαστεί να ξαναβγεί στο δρόμο. Διαψεύστηκε. Υπό άλλες συνθήκες θα αυτοκτονούσε. Αλλά είχε βρει πια την ευτυχία και δεν ήταν διατεθειμένος να την παρατήσει τόσο εύκολα. Πέρασαν τρεις μήνες για να του πρωτοέρθει η διάθεση να αυνανιστεί. Πέρασαν έξι μήνες για να πρωτοαναρωτηθεί για την παραδοξότητα του να γράφει τόσα δισεκατομμύρια λέξεις χωρίς καμία εξ ορισμού πιθανότητα να διαβαστούν από οποιονδήποτε άλλο. Άρχισε τότε να τον βασανίζει η αγωνία μήπως δεν έχει νόημα όλο αυτό το παραλήρημα της γραφής. Αμέσως έπιασε και κατέγραψε την αγωνία του. Επί σαράντα ημέρες έγραφε μόνο γι΄αυτή. Μετά έβαλε για πρώτη φορά τα κλάμματα από τότε που είχε μείνει μόνος. Τα δάκρυά του τού άνοιξαν νέους ορίζοντες για να γράψει. Οι λέξεις που έγραψε για τα δάκρυα γεννούσαν νέα δάκρυα και τα νέα δάκρυα νέες λέξεις, μέχρι που τα μάτια του έσταζαν λέξεις και στην οθόνη του πληκτρολογούνταν δάκρυα.
Τότε, ένεκα ενός ακόμη πιο μυστηριώδους ιού, που ανέστησε την ανθρωπότητα μέσα σε λιγότερο από δύο λεπτά, κατάλαβε ότι τα πράγματα συντομότατα θα επανέρχονταν στην προτεραία τάξη τους· θα ήταν προτιμότερο για όλους να προσποιηθούν ότι δεν είχε συμβεί τίποτε παράξενο· η άλλη εκδοχή ήταν υπερβολικά δυσβάσταχτη.
Φυσικά αυτοκτόνησε. Kι έναν αιώνα μετά, ο ιός που αρχικά σκότωσε και αργότερα ανέστησε τους πάντες, δεν ήταν παρά ένας μύθος που είχε ξεκινήσει ένας γραφομανής αυτόχειρ μπλόγκερ.

16 Comments:

At 12/09/2006 07:59:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Verba Volant, Scripta Manent..

Γραφομανή μπλόγκερ, πάλι ωραία μας τα ΄πες σήμερα :-)) [a la Saramago, αλλά μάλλον λέω λάθος].
Δε πιστεύω να το ξέχασες, υποσχέθηκες δημοπρασία και έκδοση από τον πλειοδότη..

 
At 12/09/2006 08:30:00 μ.μ., Blogger Rodia said...

Ο γραφομανής μπλόγγερ με το ενσωματωμένο πληκτρολόγιο πιάστηκε απ' αυτό, όπως ο βαρώνος Μυνγχάουζεν από την κοτσίδα του, για να βγει από το λάκκο των σχολίων. Πληκτρολογούσε και ξαναπληκτρολογούσε με μανία και κάποια στιγμή εκτινάχτηκε και σώθηκε! Ο υπολογιστής ανέβηκε και αυτός στην ορατή επιφάνεια των πραγμάτων, όπως ακριβώς το άλογο ακολούθησε το βαρώνο, οπότε ουδεμία απώλεια σημειώθηκε. Τέλος καλό, όλα καλά. Χαίρετε!:-)

 
At 12/10/2006 02:49:00 π.μ., Blogger Μόζορας said...

ta sinaisthimata ebriskan katafigio sto blog tou.

tha einai tromaktiko omos to gegonos oti oi toses lekseis den tha eixan kanenan anagnosti.

pragmatika tragiki monaksia!

 
At 12/10/2006 03:24:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

The last blogger on Earth sat alone in a room. There was a comment on the blog...

 
At 12/10/2006 04:51:00 μ.μ., Blogger Lex_Luthor06 said...

Φαντάζομαι πως οι blogers όπως και οι αθλητές θα έχουν περιόδους φορμαρίσματος.

προφανώς βρίσκεσαι σε δαιμονιώδη φόρμα. Εξαιρετικός και άψογη επιλογή εικόνας.

 
At 12/10/2006 07:35:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ψηφίζω lex. ρισπεκτ για την τεράστια ιστορία την τόσο συμπυκνωμένη

 
At 12/10/2006 07:58:00 μ.μ., Blogger kerasia said...

Έχω την εντύπωση ότι τα δυο τελευταία ποστ έχουν σκοπό να λειτουργήσουν αποτρεπτικά προς το blogging. Ο αναγνώστης-blogger διαβάζοντάς τα λέει: «λες να φτάσω κι εγώ σε τέτοιο χάλι;».
Απώτερος σκοπός του συγγραφέα είναι βέβαια τα ποστ του να λειτουργήσουν ως ιός που θα εξολοθρεύσει όλους τους υπόλοιπους bloggers. Και τότε ο ο old boy θα στρογγυλοκάτσει στην καρέκλα του, θα φορέσει το στέμμα του θα αρχίσει να γράφει, να γράφει, να γράφει...μέχρις ότου τα οράματά του να ζωντανέψουν του και η μπλογκόσφαιρα να μετατραπεί σε ένα βασίλειο όπου δεν θα κυκλοφορούν πλέον άνθρωποι αλλά μόνο λέξεις. Οι τελευταίες κάποια στιγμή θα αποκτήσουν συνείδηση, θα επαναστατήσουν και ...

 
At 12/11/2006 08:03:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Άσχετο, αν και καθυστέρησα λίγο, αλλά μιας και το θυμήθηκα, πρέπει να το πω γιατί το νιώθω πραγματικά.

Χρόνια σου Πολλά.
Να είσαι πάντα καλά και με υγεία και να μπορείς να πραγματοποιείς όλες σου τις επιθυμίες!
;)

 
At 12/11/2006 03:27:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

otan ksupnhse (s.s. o teleutaios blogger), to linkblog htan akoma ekei.

Χρονια Πολλα για τις 10 Δεκ. :-)

 
At 12/11/2006 04:08:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

ΕΛΕΟΣ !!!!

georgeS

 
At 12/11/2006 06:44:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Phile και Divebomb Djingle, ομολογώ ότι με ξαφνιάζετε. Σας ευχαριστώ πολύ, να 'στε καλά :)

 
At 12/11/2006 07:20:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Βίκη, κονταροχτυπιούνται για τα δικαιώματα οι εκδόσεις «Ποιός είναι αυτός ο μαλάκας;» με τις εκδόσεις «Μακάρι να 'ξερα».
Ροδιά και Divebomb, τα γράφετε καλύτερα από μένα.
Δασόβιε Ερημίτη και Ανδρέα Writer, ίσως.
GeorgeS, no mercy.
Κερασιά, όσο και να προσπαθήσει ο αναγνώστης σε τέτοιο χάλι αποκλείεται να φτάσει :)
Lex Luthor και Northaura, είστε πολύ καλοί. Χαίρομαι που σου άρεσε η φωτογραφία Lex, έψαξα πολύ για να τη βρω τη συγκεκριμένη.

 
At 12/11/2006 07:34:00 μ.μ., Blogger heba said...

Οι εκδόσεις «Ποιός είναι αυτός ο μαλάκας;» δεν υπάρχουν.Έτσι απλά. :))

 
At 12/11/2006 07:39:00 μ.μ., Blogger heba said...

..γιατί αν θα είχαν αυτό τον τίτλο θα ήταν εκδόσεις με βαθύ υπαρξιακό πρόβλημα!

 
At 12/15/2006 04:32:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Παίρνοντας αφορμή από τη φωτογραφία, να αναφέρω απλώς ότι ο τίτλος της τελευταίας ταινίας του Παρκ Τσαν-γουκ είναι αγγλιστί "I'm a cyborg, but that's ok" και παίζεται εδώ και μερικές εβδομάδες εδώ πέρα. Διαβάζω ότι πρόκειται για ρομαντική κομεντί, αρκετά μακριά από τις ιστορίες εκδίκησης. Περισσότερα σχόλια αν μπορέσω να την δω κάπου με υποτίτλους... (περίεργο... την ώρα που έγραφα τις γραμμές αυτές ένα ουράνιο τόξο εμφανίσθηκε έξω από το παράθυρο.)

 
At 12/15/2006 06:00:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Διόλου περίεργο.
Ρομαντική κομεντί; Χμ, το φοβάμαι κάπως.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home