Πέμπτη, Απριλίου 18, 2013

Τhe new black

Ι. Aντιγράφω ένα κειμενάκι από παλιότερο Unfollow:
To βίντεο από τη σφαγή των μεταλλωρύχων στη Νότια Αφρική θυμίζει ανατριχιαστικά (από το νοτιοαφρικάνικο φως και τοπίο, ως τη γωνία λήψης και την κάμερα στο χέρι) το «District 9», μια ιδιόμορφη ταινία επιστημονικής φαντασίας του 2009. Σε αυτήν ένα διαστημόπλοιο που έχει εγκατασταθεί πάνω από το Γιοχάνεσμπουργκ, έχει αφήσει στο έδαφός του ένα σωρό εξωγήινους, οι οποίοι ζουν πλέον έγκλειστοι σε κάτι μεταξύ γκέτο και στρατοπέδου συγκέντρωσης. Οι εξωγήινοι της ταινίας είναι εξαθλιωμένοι και αδύναμοι. Η αξία της ζωής τους είναι πολύ συζητήσιμη. Αν σε ένα επίπεδο η ταινία λειτουργούσε ως αλληγορία για το απαρτχάιντ αλλά και τους λαθρομετανάστες, αν ο εξωγήινος απόκληρος συμβόλιζε τον μαύρο επί απαρτχάιντ και τον λαθρομετανάστη επί οποιουδήποτε καθεστώτος, ίσως είναι λοιπόν καιρός να σκεφτούμε πως υπάρχει ένας ακόμη πιο πάγιο εξωγήινο τέρας, το οποίο όταν τολμά να αντιδρά και να διαμαρτύρεται, η εκάστοτε έννομη τάξη δικαιούται να σκοτώνει σαν τις κατσαρίδες: αυτό που νομιμοποιούμαστε να το κοιτάξουμε ως κάτι διαφορετικό από μας και ως κάτι επικίνδυνο, εκτός από τον αλλόχρωμο και γενικά τον ξένο, είναι κι ο εργάτης που παύει να υπακούει και αρχίζει να διεκδικεί δυναμικά τα δικαιώματά του. Ακόμα κι όταν ο ρατσισμός φεύγει, η ανάγκη διαφύλαξης των ταξικών συμφερόντων ζει και βασιλεύει. Ίσως αυτό που είδαμε να κάνει η αστυνομία στη Νότια Αφρική να μην είναι σκηνή από το παρελθόν αλλά από το μέλλον, να μην είναι φρικτός αναχρονισμός αλλά φρικτό προμήνυμα. Ίσως αυτό που είδαμε να κάνει εκεί η αστυνομία εκτελώντας δεκάδες ανθρώπους, να συνιστά την επίλυση των συλλογικών εργατικών διαφορών στην πιο ακραία αλλά και στην πιο ανυπόκριτη μορφή 
II. Kαι το συμπληρώνω με το ηθικό δίδαγμα:
Mην μιλάς, μην ζητάς, κι έξι μήνες να σου χρωστάνε σκάσε, κάνε υπομονή, περίμενε μήπως και στο τέλος φιλοτιμηθούν να σου δώσουν κάτι. 
Ειδάλλως έχεις ασφαλώς το δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς και να διεκδικήσεις, αλλά να ξέρεις πως αντί για τους έξι μήνες σου θα πάρεις
σφαίρες από την έμπρακτη εργασιακή τάξη
 και απέλαση από την έννομη τάξη.

5 Comments:

At 4/18/2013 04:40:00 μ.μ., Blogger J95 said...

είμαστε με τους μεταλλωρύχους αρκεί να είναι σε άλλη χώρα.

 
At 4/18/2013 04:45:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Ρε άνθρωπε κάποτε έλεγες αληθινά έξυπνα πράγματα. Τι έχεις πάθει;

 
At 4/19/2013 05:36:00 μ.μ., Anonymous Σωτήρης said...

Τα στελέχη του κκε στην περιοχή, από το 2007, κάθε χρόνο, ενώ γνώριζαν τον τεράστιο διατροφικό κίνδυνο που υπάρχει για διάδοση μολυσματικών ασθενειών, για άγνωστους λόγους, μετατόπιζαν το θέμα στα εργασιακά και στα οικονομικά. Δυστυχώς, απ ότι βλέπω , έχεις κι εσύ παρασυρθεί απ’ αυτή την παραπλάνηση. Να δεχθώ, πριν έξι χρόνια ήσουν νέος, τώρα όμως…

 
At 4/19/2013 09:05:00 μ.μ., Anonymous Τζόνσον ο αλογόμυγας said...

Συμφωνώ με τη συχέτιση που κάνεις (η ταινία βέβαια κινήθηκε σε πολλαπλά επίπεδα και το τέλος της ήταν αμερικανιά με ολίγη..)

 
At 4/21/2013 03:17:00 μ.μ., Blogger Jason said...

Καλά τα λες βρε Σωτήρη... μα όλοι πια με τα εργασιακά... σιγά το σοβαρό θέμα... κι αν τρώμε και δυο σφαίρες παραπάνω τι έγινε δηλαδή... όλα μες στη ζωή είναι...
Το σημαντικό είναι να μην κολλήσουμε καμιά αρρώστια από αυτές τις καλύβες του μπαρμπα-Θωμά.

(το λεγόμενο και "δεν πειράζει, υγεία πάνω απ' όλα")

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home