Και με τα δυο του χέρια

Η ΝΔ είναι ένα κόμμα που δεν πήρε καν 30% στις εκλογές του Ιουνίου. Ένα μήνα νωρίτερα δε, είχε πάρει λιγότερο από 19%. Το γεγονός ότι συμπεριφέρεται ως κόμμα που πήρε πάνω από 45%, προφανώς δεν είναι δικό της πρόβλημα, αλλά πρόβλημα των άλλων δύο χάρη στους οποίους κυβερνά.
Αν δεχθούμε πως τον Ιούνιο ο κόσμος ψήφισε, έστω και με οριακή πλειοψηφία, ευρώ με κάθε τίμημα, άρα και με το τίμημα του μνημονίου, πάντως από πουθενά δεν προκύπτει ότι ψήφισε εμφυλιοπολεμική δεξιά. Εάν η ΝΔ ήθελε να κυβερνήσει σαν ακροδεξιότατη ακροδεξιά, υπήρχε η Χρυσή Αυγή, χρειάζονταν ακόμη κάτι λίγοι βουλευτές, ας τους έβρισκε ανάμεσα στους βουλευτές του Καμμένου.
Το μόρφωμα «Εμφυλιοπολεμική δεξιά που κυβερνά χάρη στη στήριξη ενός κόμματος που λέγεται Δημοκρατική Αριστερά» αρχίζει να θυμίζει ολοένα και περισσότερο έκτρωμα.
Είναι δηλαδή άλλο ο απεχθής μνημονιακός χαρακτήρας του, ο οποίος εν πάση περιπτώσει σε ένα βαθμό ψηφίστηκε από το λαό, και άλλο αυτό το πράγμα που στήνεται με ρυθμούς ολοένα και πιο ξεδιάντροπους.
Δεν υπάρχει κανείς Κεδίκογλου και κανείς Δένδιας που να μπορεί να σταθεί, αν δεν τον στηρίζει και με τα δύο χέρια ο Φώτης Κουβέλης.
Και αν είναι τελικά δικαίωμα της Δημοκρατικής Αριστεράς να αδιαφορεί για το τι πρεσβεύει η αριστερά, δεν είναι δικαίωμά της να αδιαφορεί για το τι σημαίνει δημοκρατία.