Έκανε

Έκανε κρύο, έκανε φτώχεια, έκανε φόβο, έκανε βία, έκανε προπηλακισμούς, έκανε χειραγώγηση, έκανε ξεδιαντροπιά, έκανε καταναγκαστική εργασία, έκανε καταναγκαστική ανεργία, έκανε ομολογιακά δάνεια, έκανε τη γενιά των 98 εκατομμυρίων ευρώ, έκανε Πρωτόπαπα, έκανε τέλματα κι αδιέξοδες λούπες, έκανε αντοχή, έκανε απώθηση, έκανε σύννεφα τώρα στον ουρανό, έκανε λες κι ο ήλιος θα σε έκανε να γράψεις αλλιώς, έκανε Κυριακή.
Έκανε μεγαλώνουμε, έκανε αλλάζουμε, έκανε δεν αλλάζουμε, έκανε γατόπαρδους, έκανε παρά φύση κερδισμένα στοιχήματα σωρό, έκανε την βαθιά αναληθοφάνεια της κάθε αληθινής ζωής, έκανε την ανυποχώρητη υπόνοια πως ένας μέρος όσων διαδραματίζονται διαδραματίζεται μόνο στο μυαλό σου.
Έκανε «ε και;», έκανε «και ποιός ο λόγος;», έκανε την μη ανεύρεση του λόγου, έκανε την υλική πολυτέλεια του να αναρωτιέσαι για τον λόγο, έκανε την ύπαρξή της απαραίτητη προϋπόθεση που κλείδωνε διαχρονικά με το ψυχικό υπόβαθρο.
Έκανε τη Μιμή Ντενίση μέσα στην μαύρη γούνα της, έκανε τον Βρόνσκι της Στυλίδας, έκανε το τρένο να φεύγει στις οκτώ, έκανε το ούζο στον Λευτέρη, έκανε το γέλιο του Λευτέρη, έκανε τη νύχτα που πάντα έρχεται σ΄άλλα μέρη, αλλά την αγαπάς τη νύχτα, ζεις στη νύχτα, είναι ήσυχα κι έχει ασφάλεια στη νύχτα.
Έκανε νέες μεγάλες πόρτες θα διαβείς, έκανε αυτό που θα έκανε την συντριπτική πλειοψηφία των άλλων ανθρώπων να χαίρονται και μόνο εσένα να μην ξέρεις τι σημαίνει και μόνο, έκανε τον Σταμάτη Μαλέλη να κερδίζει την κατάθλιψη και να το κάνει βιβλίο, έκανε εμένα να χάνω από την κατάθλιψη και να το κάνω ποστάκια.